IPTPB2/415-188/14-7/AKr

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/415-188/14-7/AKr

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2014 r. (data wpływu 21 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 czerwca 2014 r. (data wpływu 23 czerwca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego otrzymywanego z Niemiec (zdarzenie przyszłe) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury oraz świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego otrzymywanych z Niemiec.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 12 czerwca 2014 r., Nr IPTPB2/415-188/14-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 13 czerwca 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 czerwca 2014 r.). W dniu 23 czerwca 2014 r. (data nadania 20 czerwca 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamieszkiwał na stałe (meldunek na pobyt stały) od dnia 7 kwietnia 1981 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. w Niemczech. Od dnia 29 sierpnia 2013 r. mieszka w Polsce. Posiada obywatelstwo niemieckie. Od dnia 13 lipca 1981 r. do dnia 30 czerwca 2004 r. Wnioskodawca pracował w Niemczech na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w jednym zakładzie pracy. Przez cały czas zatrudnienia pracodawca zatrzymywał z wynagrodzenia miesięcznie składki na emeryturę z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Deutsche Rentenversicherung Bund (Niemiecka Federalna Instytucja Ubezpieczeń Rentowych, niemiecki odpowiednik polskiego ZUS) oraz na pracowniczy program emerytalny (PPER) Pensionskasse Hoechst, do którego to programu przystępował każdy z zatrudnionych w tym zakładzie pracy. Zgodnie z regulaminem pracowniczego programu emerytalnego, składkę na fundusz w części finansował pracodawca, zaś część składki podatnika była potrącana z wynagrodzenia. Pracownicze programy emerytalne są formą zorganizowanego, grupowego oszczędzania na przyszłą emeryturę, są tworzone dobrowolnie przez pracodawcę, który chce zapewnić swoim pracownikom wyższą emeryturę. To świadczenie emerytalne nie jest świadczeniem z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych takich jak emerytura z Deutsche Rentenversicherung Bund. Obie emerytury miały być wypłacane po przekroczeniu 60-tego roku życia (wcześniejsza emerytura) lub po ukończeniu 65 lat.

Od dnia 1 marca 2008 r., po ukończeniu 60 lat, Wnioskodawca otrzymuje obydwie emerytury na konto bankowe w Niemczech a następnie pobiera środki z tych świadczeń przez bankomat w Polsce na zabezpieczenie codziennych potrzeb życiowych. Obydwie emerytury podlegają opodatkowaniu w Niemczech. Świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst jest w tej wysokości, że Wnioskodawca nie płaci podatku od tego świadczenia w Niemczech, gdyż świadczenie to jest poniżej progu podatkowego i w związku z tym niemiecki urząd skarbowy Finanzamt, nie wymaga od Wnioskodawcy składania zeznania podatkowego dotyczącego tego świadczenia.

W dniu 23 sierpnia 2005 r. Wnioskodawca wziął ślub w Niemczech z Polką i przeprowadził się na stałe do Polski, gdzie ma jedyne miejsce zamieszkania. W dniu 7 lutego 2013 r. otrzymał polskie obywatelstwo. Od dnia 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej i Polska jest Jego centrum interesów osobistych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że od dnia 29 sierpnia 2013 r. ma stałe (i jedyne) miejsce zamieszkania w Polsce. W okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. na terytorium Niemiec Wnioskodawca posiadał centrum interesów osobistych lub gospodarczych czyli Niemcy były Jego ośrodkiem interesów życiowych w czasie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. W 2013 r. całkowite dochody Wnioskodawcy pochodziły wyłącznie z emerytur Deutsche Rentenversicherung Bund oraz pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy świadczenia emerytalne z Deutsche Rentenversicherung Bund i Pensionskasse Hoechst będą opodatkowane w Polsce podatkiem dochodowym osób fizycznych, czy będą zwolnione od tego podatku.

3. Czy jeżeli w 2013 r. i latach następnych dochody Wnioskodawcy ograniczą się tylko do emerytur z Deutsche Rentenvericherung Bund oraz pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst, Wnioskodawca będzie miał obowiązek składania rocznych zeznań podatkowych, jeżeli tak, to jakiego rodzaju.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie w zakresie świadczenia z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst w części dotyczącej zdarzenia przyszłego oraz rozliczenia rocznego podatku dochodowego. Natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 1), w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) oraz w myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy określającej osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca ma jedyne i stałe miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z powyższym podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 2), zgodnie z art. 3 ust. 1, la, 2a, 2b oraz art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy dotyczące świadczeń emerytalnych z Niemiec stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, w których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Na podstawie art. 18 ust. 1 i art. 18 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w umawiającym się Państwie z drugiego umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie czyli podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Niemczech.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika - z zastrzeżeniem ust. 33, który określa co oznaczają pracownicze programy emerytalne.

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach członkowskich należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (art. 21 ust. 33 ww. ustawy).

Na podstawie art. 2 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 1207, z późn. zm.) przez wypłatę rozumie się dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy - na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym wypłata następuje:

1.

na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;

2.

w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;

3.

na wniosek osoby uprawnionej, w wypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie wypłata dotyczyło świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego, tj. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę z pracowniczego programu emerytalnego, po przejściu na emeryturę.

Według Wnioskodawcy, emerytura z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst objęta jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Rzeczypospolitej Polskiej lecz to świadczenie (PPER) podlega zwolnieniu z opodatkowania w Rzeczypospolitej Polskiej.

W ocenie Wnioskodawcy prezentowane przez Niego stanowisko potwierdzają:

* interpretacje indywidualne:

* ITPB2/415-334/13/IB wydana w dniu 20 czerwca 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy,

* IBPBII/1/415-138/13/BJ wydana w dniu 2 maja 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach,

* IPTPB2/415-208/11-12/13-S/KO wydana w dniu 21 maja 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi,

* ILPB2/415-239/09/10-S/AJ wydana w dniu 1 kwietnia 2010 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

* ILPB2/415-635/11-2/WS wydana w dniu 19 sierpnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu,

* wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1826/09.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 3), w ocenie Wnioskodawcy, emerytura z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych ponieważ jest wypłacana ze środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym (Pensionskasse Hoechst) w jednym z państw Unii Europejskiej (Republika Federalna Niemiec) a emerytura, taka jest zwolniona w Rzeczypospolitej Polskiej od podatku dochodowego od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca nie musi składać zeznania rocznego i nie musi rozliczać się z tych dochodów w Polsce ani w 2013 r. ani w latach następnych.

Jako podstawę prawną Wnioskodawca wskazał ustawę z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) (zwolnienie od podatku dochodowego wypłat środków zgromadzonych w pracowniczych programach emerytalnych) oraz art. 21 ust. 33 (wykładnia jak rozumieć pracownicze programy, emerytalne w państwach członkowskich Unii Europejskiej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powołane wyżej przepisy - w myśl art. 4a ww. ustawy - stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że od 7 kwietnia 1981 r. do dnia 28 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca mieszkał w Niemczech i tam znajdował się Jego ośrodek interesów życiowych. Od dnia 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca mieszka w Polsce i tutaj posiada centrum interesów osobistych. Od dnia 1 marca 2008 r. Wnioskodawca otrzymuje świadczenie (emeryturę) wypłacane z niemieckiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Deutsche Rentenversicherung Bund oraz świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst (świadczenie z ubezpieczenia dobrowolnego). W 2013 r. dochody Wnioskodawcy pochodziły wyłącznie z emerytur Deutsche Rentenversicherung Bund oraz pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że w 2013 r. do dnia 28 sierpnia tego roku Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania w Niemczech i posiadał w związku z tym w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy. Natomiast od dnia 29 sierpnia 2013 r. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Umowa nie definiuje co należy rozumieć poprzez sformułowanie "emerytury i podobne świadczenia", jednakże należy przyjąć, że oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej.

W świetle powyższego, uznać należy, że świadczenie otrzymane z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce w myśl art. 18 ust. 1 ww. umowy podlega opodatkowaniu tylko w miejscu zamieszkania.

Zatem w przypadku Wnioskodawcy, w okresie od dnia 29 sierpnia 2013 r. świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego Pensionskasse Hoechst podlega opodatkowaniu tylko w Polsce (od dnia 29 sierpnia 2013 r. w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika, z zastrzeżeniem ust. 33.

W myśl art. 21 ust. 33 ww. ustawy przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Reasumując stwierdzić należy, że otrzymywane przez Wnioskodawcę świadczenie z pracowniczego programu emerytalnego z Niemiec - które są członkiem Unii Europejskiej - podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do opodatkowania ww. świadczenia podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli Wnioskodawca oprócz ww. dochodów oraz niepodlegającego opodatkowaniu w Polsce dochodu z emerytury z Deutsche Rentenversicherung Bund nie uzyska w 2014 r. oraz w latach następnych innych dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce nie będzie ciążył na Nim wynikający z art. 45 ww. ustawy obowiązek składania zeznań podatkowych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl