IPTPB2/415-122/14-15/Akr

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, mając na uwadze postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2014 r., Nr IPTPB2/415Z-7/14-2/AKr (doręczone w dniu 21 sierpnia 2014 r.), uchylające w całości postanowienie z dnia 9 czerwca 2014 r., Nr IPTPB2/415-122/14-9/AKr o odmowie wszczęcia postępowania oraz przekazujące sprawę do ponownego rozpatrzenia, stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.), pismem z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.) oraz pismem z dnia 21 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 lutego 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 9 maja 2014 r., Nr IPTPB2/415-122/14-2/AKr, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 9 maja 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 15 maja 2014 r.). W dniu 23 maja 2014 r. (data nadania 21 maja 2014 r.) wpłynęło pismo z dnia 20 maja 2014 r. uzupełniające wniosek.

W związku z tym, że ww. pismo uzupełniające wniosek nie zostało podpisane przez Wnioskodawczynię, pismem z dnia 27 maja 2014 r., Nr IPTPB2/415-122/14-6/AKr, wezwano Ją, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do uzupełnienia ww. pisma z dnia 20 maja 2014 r. o podpis Wnioskodawczyni, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 27 maja 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 29 maja 2014 r.). W dniu 30 maja 2014 r. (data nadania 29 maja 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nieruchomość przy ulicy D. w Ł. Wnioskodawczyni nabyła dwuetapowo: w 1981 r. nabyła 1/2 udziałów po zmarłym mężu J. K., natomiast pozostałą 1/2 na podstawie zasiedzenia w 2009 r.

Po śmierci męża w 1979 r., jego rodzina bez wiedzy Wnioskodawczyni przeprowadziła postępowanie spadkowe i pomimo testamentu, w którym całą nieruchomość mąż Wnioskodawczyni zapisał Jej była zmuszona czekać 30 lat, aby ww. nieruchomość nabyć w całości. Przez ten czas Wnioskodawczyni samodzielnie utrzymywała dom, lecz wiek (w tym roku 90 lat) uniemożliwiał Jej zajmowanie się domem i dlatego postanowiła się "przenieść do bloków".

Wnioskodawczyni stwierdziła, że w Urzędzie Skarbowym zapewniano Ją, że w przypadku zbycia nieruchomości będzie musiała rozliczyć (przeznaczyć uzyskaną kwotę ze sprzedaży na cele mieszkaniowe) tylko tą połowę nieruchomości, którą nabyła w 2009 r. i wskazać to w deklaracji PIT, co też uczyniła. Wnioskodawczyni wskazała również, że w Urzędzie Skarbowym podważają zasadność do zwolnienia z obowiązku podatku, gdyż jednym aktem nabyła nieruchomość i od razu darowała swojej córce. Było to zrobione z myślą, aby załatwić sprawę mieszkania przed śmiercią, by potem dzieci nie musiały chodzić po sądach. Nabycie i darowizna było zrobione za radą Pani Notariusz, która powiedziała, że nie ma różnicy czy będą dwa akty czy jeden, poza tym, że w jednym akcie będzie taniej, co dla emerytki miało istotne znaczenie. Ponadto Wnioskodawczyni podkreśliła, że od chwili nabycia nieprzerwanie mieszka w lokalu przy ulicy B., razem z córką, gdyż samodzielnie nie jest już w stanie żyć i normalnie funkcjonować.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 maja 2014 r. Wnioskodawczyni stwierdziła, że data sprzedaży nieruchomości położonej w Ł. przy ul. D. to 20 września 2009 r. Sprzedaż nie nastąpiła w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej. Data śmierci J. K. to 20 stycznia 1979 r. Ww. nieruchomość nie była objęta wspólnotą majątkową małżeńską. J. K. nabył ją wspólnie z poprzednią żoną, którą to po śmierci męża Wnioskodawczyni musiała spłacić w wysokości jej udziału 1/2 części nieruchomości, pozostałą 1/2 Wnioskodawczyni miała zapisane w testamencie, ale nieuczciwa rodzina męża przeprowadziła postępowanie spadkowe z pominięciem Wnioskodawczyni, a gdy się zorientowała, że nie może wykonać testamentu męża z uwagi na powyższą sprawę spadkową musiała czekać 30 lat by "zasiedzieć" należny Jej udział w 2009 r. Sformułowanie "nabyte przeze mnie spółdzielcze własnościowe mieszkanie" oraz "jednym aktem nabyłam nieruchomość" dotyczą spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Przychód ze sprzedaży udziału w nieruchomości położonej w Ł. przy ul. D. został wydatkowany na nabycie lokalu mieszkalnego.

Ponadto Wnioskodawczyni stwierdziła, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem w dniu złożenia wniosku były przedmiotem postępowania podatkowego, które do dnia sporządzenia wniosku nie zostało jeszcze zakończone.

Na podstawie powyższej informacji tutejszy Organ przyjął, że przedstawiony we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 13 lutego 2014 r. stan faktyczny jest przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego. Zatem wszczęcie postępowania interpretacyjnego w kwestii okoliczności faktycznych będących przedmiotem oceny organu podatkowego w toku prowadzonego przez ten organ postępowania podatkowego było niedopuszczalne w świetle art. 14b § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa.

W związku z powyższym w oparciu o przepis art. 14b § 5 oraz art. 165a § 1 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów jako organ pierwszej instancji postanowieniem z dnia 9 czerwca 2014 r., Nr IPTPB2/415-122/14-9/AKr, odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wniosku z dnia 13 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.), uzupełnionego pismem z dnia 20 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

W wymaganym przepisami prawa terminie na powyższe postanowienie w dniu 17 czerwca 2014 r. zostało wniesione zażalenie z dnia 16 czerwca 2014 r. (data wpływu 20 czerwca 2014 r.), w którym stwierdzono: "w uzupełnieniu z dnia 9 maja 2014 r. błędnie napisałam, że w dniu złożenia wniosku stan faktyczny jest przedmiotem postępowania podatkowego. Ani wtedy, ani teraz nie toczy się żadne postępowanie podatkowe dotyczące mojej osoby".

Również z pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 18 czerwca 2014 r., nr PP III/0711-595/2014/BK wynika, że w związku ze sprzedażą zabudowanej nieruchomości położonej w Ł. przy ul. D. wobec Wnioskodawczyni były prowadzone czynności sprawdzające, nie było natomiast prowadzone postępowanie podatkowe.

W celu doprecyzowania przedstawionego stanu faktycznego pismem z dnia 14 listopada 2014 r. wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia. Wezwanie wysłano zostało w dniu 14 listopada 2014 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 listopada 2014 r.). W dniu 26 listopada 2014 r. (data nadania 23 listopada 2014 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 listopada 2014 r. Wnioskodawczyni stwierdziła, że nabycie udziału w wysokości #189; nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy D. nastąpiło z datą 20 stycznia 2009 r. Data sprzedaży nieruchomości położonej w Ł. przy ulicy D. to 20 września 2012 r. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w Ł. przy ulicy B., Wnioskodawczyni nabyła 9 listopada 2012 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu na własne cele mieszkaniowe ze środków pochodzących ze sprzedaży 1/2 udziałów w nieruchomości, następnie darowanie go córce, która ten lokal z Nią zamieszkuje, Wnioskodawczyni może skorzystać z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych w terminie nieprzekraczającym 2 lat wydatkowała część środków na cele mieszkaniowe. Zgodnie z art. 21 ust. 25 za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe ustawa uznaje nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu. jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 powyższej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, że dniem nabycia przez spadkobiercę spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 ww. Kodeksu przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Jeżeli podatnik dokonuje świadczenia, mając nadzieję uzyskania w zamian, w przyszłości jakiejś korzyści majątkowej lub osobistej, to nie można mówić o darowiźnie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że będącą przedmiotem odpłatnego zbycia w 2012 r. nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła dwuetapowo: 1/2 udziałów po zmarłym w 1979 r. mężu natomiast pozostałą 1/2 na podstawie zasiedzenia w 2009 r. Ww. odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. Przychód z odpłatnego zbycia udziału w ww. nieruchomości wydatkowany został w 2012 r. na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które Wnioskodawczyni następnie darowała córce. Nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz darowizna dokonane zostały tym samym aktem notarialnym. Wnioskodawczyni od chwili nabycia ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nieprzerwanie mieszka w tym lokalu z córką.

Zatem w świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawczynię nieruchomości będącej przedmiotem odpłatnego zbycia w 2012 r. nastąpiło w następujących datach:

* w 1979 r. - w drodze spadku po mężu,

* w 2009 r. - w drodze zasiedzenia.

W odniesieniu do odpłatnego zbycia udziału w ww. nieruchomości nabytego w spadku przez Wnioskodawczynię w 1979 r. należy stwierdzić, że odpłatne zbycie tego udziału nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, albowiem jego zbycie zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do odpłatnego zbycia udziału w ww. nieruchomości nabytego w drodze zasiedzenia w 2009 r. zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Ww. odpłatne zbycie w 2012 r. udziału w ww. nieruchomości nabytego w drodze zasiedzenia w 2009 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast do art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d).

Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, że w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ww. ustawy).

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Jak wynika z powyższego, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 25 ust. 25 ustawy ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu.

Zgodnie z wyżej cytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b ww. ustawy, za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w okresie, o którym mowa w ww. przepisie. Zatem celem mieszkaniowym niewątpliwie jest przeznaczenie środków ze sprzedaży nieruchomości na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w ww. okresie.

Oznacza to, że przeznaczenie przez Wnioskodawczynię środków z odpłatnego zbycia w 2012 r. udziału w nieruchomości nabytego w 2009 r. na nabycie w 2012 r. ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego uprawnia co do zasady do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. przepisu.

Podkreślić jednak trzeba, że dla zwolnienia określonego w ww. przepisie istotne jest, aby podatnik realizował cel mieszkaniowy ściśle określony w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b ww. ustawy. Przedmiotowe zwolnienie jest regulacją, która nie ma na celu zwalniać każdego wydatkowania środków na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu "własne cele mieszkaniowe" rozumianym jako bycie właścicielem nieruchomości czy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych w rozumieniu, że będą ich właścicielami.

Przewidując przedmiotowe zwolnienie ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 w sposób niebudzący wątpliwości podkreślił, że zwolnieniu podlegać będzie tylko taki dochód, który wydatkowany zostanie na "własne cele mieszkaniowe" w rozumieniu nabycia praw własności np. do lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość czy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W tym miejscu podkreślić należy, że uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy zwolnienie od podatku dochodowego dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika nie zaś innych osób, m.in. podatnika. Przy czym "własne cele mieszkaniowe" w takim przypadku należy rozumieć jednoznacznie, zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku nabycia nowej nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) to w niej podatnik faktycznie winien takie cele realizować i jednocześnie pozostać właścicielem tej nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego). Tymczasem w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawczyni wskazała, że nabyte spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego na podstawie umowy darowizny tym samym aktem notarialnym przekazała córce, w wyniku czego zmienił się właściciel spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, że niedopuszczalna jest sytuacja, w której podatnik w celu skorzystania ze zwolnienia na podstawie wspomnianego przepisu najpierw nabędzie nieruchomość (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego), po czym dokona jej (jego) zbycia. Prowadziłoby to do uchylenia się od opodatkowania i pomijałoby cel przedmiotowego zwolnienia. Celem ustawodawcy nie było zwolnienie z opodatkowania środków przeznaczonych na nabycie nieruchomości, którą następnie podatnik zbywa, w tym przypadku daruje innej osobie. Zatem podatnik, który przeznaczy środki z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które następnie zbywa, przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania nie ma prawa uwzględnić wydatków poniesionych na nabycie takiego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego. Zbywając spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, nabyte ze środków z odpłatnego zbycia nieruchomości nie spełni przesłanki określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obligującej go do nabycia nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego).

Podsumowując, możliwość skorzystania ze zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy uzależniona jest od wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie środków z tego odpłatnego zbycia na realizację własnych celów mieszkaniowych. Jednakże w przypadku, gdy Wnioskodawczyni pisze wprost we wniosku, że przeznaczyła środki z odpłatnego zbycia nieruchomości na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, które następnie zbyła na podstawie umowy darowizny, to nie można uznać, że Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to bowiem realizacja własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b ww. ustawy. Dokonanie nabycia i darowizny spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w tym samym czasie oznacza, że Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w celu darowania go córce realizując tym samym cel mieszkaniowy córki. To, że od chwili nabycia Wnioskodawczyni nieprzerwanie mieszka w tym lokalu mieszkalnym razem z córką nie zmienia faktu, że Wnioskodawczyni nabyła przedmiotowe prawo majątkowe w celu darowania go córce, nie dla realizacji własnego celu mieszkaniowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przychód z odpłatnego zbycia w 2012 r. udziału w nieruchomości w części dotyczącej udziału nabytego w 1979 r. w spadku po mężu, nie stanowi źródła przychodu i przychód z tego tytułu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochód uzyskany z tego zbycia w części dotyczącej udziału nabytego w 2009 r. w drodze zasiedzenia podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, ponieważ nie będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na niespełnienie wynikającej z tego przepisu przesłanki realizacji własnego celu mieszkaniowego Wnioskodawczyni.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. W związku z tym dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.