IPTPB2/415-104/14-2/KSM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 kwietnia 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB2/415-104/14-2/KSM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia podatku na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia podatku na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest rozwódką, która w 2012 r. sprawowała opiekę nad małoletnim dzieckiem. W dniu 6 września 2012 r. wyrokiem Sądu orzeczono o rozwodzie i przyznano Wnioskodawczyni wyłączne prawo do opieki nad dzieckiem. Wyrok uprawomocnił się w październiku 2012 r.

W 2012 r. małoletnie dziecko Wnioskodawczyni nie uzyskało dochodów skutkujących powstaniem obowiązku zapłaty podatku. Wnioskodawczyni w złożonym, z zachowaniem terminu, zeznaniu rocznym w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. rozliczyła dochody w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 29 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Stosowanie do art. 9a ust. 2 ww. ustawy, wybrała opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c powyższej ustawy. Stosowanie do przepisów art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (UoSDG), Wnioskodawczyni zawiesiła tą działalność z dniem 1 października 2010 r. Od tego momentu nie została już wznowiona. Wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej nastąpiło w dniu 30 listopada 2012 r. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie osiągnęła z tego źródła żadnych przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni, jako osoba samotnie wychowująca w 2012 r. małoletnie dziecko, miała prawo w rocznym zeznaniu w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych obliczyć należny podatek dochodowy od uzyskanych w 2012 r. dochodów w sposób określony w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), dalej jako: "ustawa o PIT", od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje małoletnie dzieci - podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7 z tym, że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Według Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy o PIT sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i ust. 4 nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c.

Należy zwrócić uwagę, że do preferencyjnego sposobu rozliczenia uprawnione są określone osoby, które samotnie wychowują dziecko w roku podatkowym. Przepis nie stawia warunku, aby samotne wychowywanie dziecka trwało przez cały rok podatkowy. Wystarczające dla zastosowania tego sposobu opodatkowania jest, aby osoba spełniająca cechy wskazane w komentowanym przepisie, np. panna samotnie wychowywała swoje dzieci przez część roku podatkowego (A. Bartosiewicz, R. Kubacki - Komentarz do art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, SIP LEX 2013).

Zdaniem Wnioskodawczyni, w efekcie orzeczenia rozwodu, we wrześniu 2012 r. stała się Ona osobą samotnie wychowującą w 2012 r. swoje małoletnie dziecko. Powyższe powinno uprawniać Ją do rozliczenia podatku dochodowego z zastosowaniem art. 6 ust. 4 ustawy o PIT.

Przepis art. 30c ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej osiągniętych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7 tej ustawy, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Wspomniany art. 30c ust. 1 ustawy o PIT, określa liniową stawkę podatku, którą stosuje się do dochodów uzyskanych przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej. Stawka podatkowa jest wskaźnikiem służącym do obliczania należnej kwoty podatku od podstawy opodatkowania. W opinii Wnioskodawczyni zastosowanie danego przepisu następuje poprzez wykonanie dyspozycji normy w przypadku, gdy w rzeczywistości wystąpi stan określony w hipotezie danej normy (przepisu).

Wnioskodawczyni jest zatem zdania, że według art. 6 ust. 8 ustawy o PIT, rozliczenie uzyskanych dochodów w roku podatkowym w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko nie jest możliwe, gdy osoba taka uzyskała w roku podatkowym jakiekolwiek przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowane według zasad określonych w art. 30c ww. ustawy. Jednakże w przypadku, gdy w danym roku podatkowym podatnik nie prowadzi działalności gospodarczej i nie osiąga żadnych przychodów z działalności gospodarczej, a tym samym nie występuje podstawa opodatkowania, przepis art. 30c nie znajduje zastosowania. Bez znaczenia przy tym jest fakt, że podatnik rozpoczynając działalność gospodarczą, stosowanie do art. 9a ust. 2 ustawy o PIT, złożył oświadczenie o wyborze liniowej metody opodatkowania.

W okresie zawieszenia działalności gospodarczej na podstawie art. 14a ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 14a ust. 7 tej ustawy, w stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym, zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne od dnia, w którym rozpoczyna się zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, do dnia poprzedzającego dzień wznowienia wykonywania działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej w okresie od dnia 1 października 2010 r. do dnia 30 listopada 2012 r., kiedy to nastąpiło wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej. W tym okresie Wnioskodawczyni nie osiągnęła żadnych przychodów ze źródła - pozarolnicza działalność gospodarcza, tj. źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że w Jej przypadku art. 6 ust. 8 ustawy o PIT nie ma zastosowania i w konsekwencji prawidłowo dokonała rozliczenia dochodów uzyskanych w roku 2012, tj. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, zgodnie z art. 6 ust. 4 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1.

małoletnie,

2.

bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3.

do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Zauważyć należy, że z treści art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że prawo do preferencyjnego sposobu opodatkowania dochodów przysługuje wyłącznie temu rodzicowi, który wychowuje dziecko. Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Z istoty pojęcia "osoby samotnie wychowującej dziecko" wynika natomiast, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest rozwódką, która w 2012 r. sprawowała opiekę nad małoletnim dzieckiem. W dniu 6 września 2012 r. wyrokiem Sądu orzeczono o rozwodzie i przyznano Wnioskodawczyni wyłączne prawo do opieki nad dzieckiem. W 2012 r. małoletnie dziecko Wnioskodawczyni nie uzyskało dochodów skutkujących powstaniem obowiązku zapłaty podatku. Wnioskodawczyni w złożonym, z zachowaniem terminu, zeznaniu rocznym w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. rozliczyła dochody w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni dodała, że w dniu 29 stycznia 2010 r. rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej. Stosowanie do art. 9a ust. 2 ww. ustawy, wybrała opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c powyższej ustawy. Stosowanie do przepisów art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni zawiesiła tą działalność z dniem 1 października 2010 r. Od tego momentu nie została już wznowiona. Wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej nastąpiło w dniu 30 listopada 2012 r. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie osiągnęła z tego źródła żadnych przychodów.

Podkreślić jednak trzeba, że zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka miały zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zatem, przy ocenie prawa możliwości rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), decydującym kryterium nie jest fakt osiągania przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym, lecz sam fakt czy w stosunku do tej osoby ma zastosowanie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 9 powołanej ustawy, zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto, art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

* posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci);

* wychowywania w roku podatkowym dziecko (dzieci);

* brak zastosowania w stosunku do podatnika i jego dziecka przepisów art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, a także ustawy o podatku tonażowym;

* wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że negatywną przesłanką skorzystania przez Wnioskodawczynię z możliwości obliczenia podatku za 2012 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko było podleganie przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie art. 30c. W tej sytuacji bez znaczenia jest okoliczność, że Wnioskodawczyni w 2012 r., w związku z zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej, nie osiągnęła z tego tytułu żadnych przychodów. Podkreślić należy, że we wskazanym wyżej okresie Wnioskodawczyni podlegała jednak przepisom art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, nie przysługiwało Jej prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiągniętych w 2012 r. na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawczyni została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl