IPTPB1/4511-721/15-4/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 26 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy świadczeniu usług pośrednictwa handlowego w oparciu o model zwany dropshippingiem - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 stycznia 2016 r., Nr IPTPB1/4511-721/15-2/MM, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 19 stycznia 2016 r. (data doręczenia 22 stycznia 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 26 stycznia 2016 r.), nadanym dnia 25 stycznia 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca chce założyć jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez internet zwany dropshippingiem.

Wnioskodawca dodaje, że:

* Wybierze opodatkowanie w postaci podatku dochodowego 18%.

* Zyskiem będzie różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną dostawcy od poszczególnych transakcji.

* Zestawienie wszystkich dokonanych transakcji będzie drukowane co miesiąc oraz załączane do dokumentów podatkowych.

* Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafia do pośrednika handlowego (Wnioskodawcy), lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Klient najpierw przelewa pieniądze na konto bankowe Wnioskodawcy, a dopiero później są one przekazywane do dostawcy, który znajduje się poza terytorium Unii Europejskiej głównie w Azji.

* Nigdy nie będzie właścicielem danego towaru, będzie nim osoba bezpośrednio zamawiająca produkt w Jego sklepie internetowym lub na aukcji na portalach internetowych.

* Nie będzie importerem, pomaga tylko nabyć towar u zagranicznego dostawcy.

* Towar nie będzie stanowił Jego własności, nie uzyska na siebie żadnej faktury VAT oraz rachunku potwierdzającego zakup (tylko wydruki z konta), a Jego udział ograniczy się do pośrednictwa w płatnościach i zamówieniach.

* Nie będzie podatnikiem podatku VAT, chyba że przekroczy kwotę, która wymagałaby przejścia na VAT.

* Rozliczałby się na zasadach ogólnych - podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Model działania wyglądałby następująco:

* Wnioskodawca wystawia towar na sprzedaż na aukcji internetowej lub w sklepie internetowym, przy czym podkreśla na niej w regulaminie, że nie jest posiadaczem tego towaru tylko zajmuje się pośrednictwem polegającym na zamówieniu danego towaru bezpośrednio u producenta.

* Wysyłka z reguły nie powinna przekraczać wartości, której suma należności podatkowych z tytułu importu towarów nie przekracza równowartości kwoty 150 euro (art. 55 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne), w przypadku jednak przekroczenia tej sumy, koszty związane z procedurami celnymi oraz podatkowymi spoczywałyby bezpośrednio na osobie, do której wysyłany jest dany produkt. O tych zobowiązaniach klient jest informowany w regulaminie świadczenia usługi, dostępnym na portalu internetowym.

* Klient zamawia dany towar.

* Klient przelewa na konto firmowe Wnioskodawcy ustaloną kwotę, np. 150 zł (gdzie faktyczna cena tego towaru u producenta wynosi 100 zł, przy czym 50 zł, to marża Wnioskodawcy za organizację zlecenia).

* Następnie za kwotę 100 zł. Wnioskodawca zamawia towar (50 zł zostaje u Niego).

* Producent z Azji wysyła bezpośrednio do klienta towar (wszelkie faktury, rachunki idą do klienta), a Wnioskodawca dodatkowo wystawia mu rachunek na swoją marżę, czyli na przytoczone 50 zł; Wnioskodawca od producenta osobiście nie otrzymuje żadnych rachunków ani faktur.

* Zamówiony towar trafia do klienta.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 25 stycznia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że chciałby świadczyć usługi pośrednictwa następujących towarów:

* odzież, obuwie,

* galanteria i dodatki,

* sztuczna biżuteria,

* artykuły elektroniczne,

* artykuły AGD i RTV,

* akcesoria GSM,

* tekstylia,

* wyposażenie domu i ogrodu,

* akcesoria dla dzieci,

* akcesoria dla zwierząt,

* akcesoria sportowe,

* akcesoria samochodowe,

* narzędzia,

* artykuły szkolne i biurowe.

Cena artykułu nie będzie przekraczać 150 euro. Klientami Wnioskodawcy będą podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, kupujące towar na własny użytek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Co stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym przy prowadzeniu pośrednictwa handlowego przez aukcje internetowe w oparciu o model dropshippingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolniczą działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1h-1j, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo

2.

3. uregulowania należności.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Natomiast u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 ww. ustawy).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym według art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy świadczeniu usług pośrednictwa stanowi prowizja (różnica między kwotą przelaną na konto, a kwotą przekazaną do dostawcy) należna z tytułu wykonywanej usługi przytoczona we wcześniejszym przykładzie czyli 50 zł, a nie cała kwota czyli 150 zł. Ponieważ Wnioskodawca nie chce i nigdy nie będzie właścicielem towaru, który też nigdy do Niego nie trafi nie uzyska również faktury VAT ani rachunku potwierdzającego zakup. Towar zawsze będzie trafiał bezpośrednio do odbiorcy, a On będzie tylko w tym pośredniczyć.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (z pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (art. 24 ust. 2 ww. ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o model logistyczny sprzedaży przez internet zwany dropshippingiem. Wnioskodawca wystawiałby towar na sprzedaż na aukcji internetowej lub w sklepie internetowym, przy czym podkreśli w regulaminie, że nie jest posiadaczem tego towaru tylko zajmuje się pośrednictwem, polegającym na zamówieniu danego towaru bezpośrednio u producenta. Zakupiony w ten sposób towar nigdy nie trafi do pośrednika handlowego (Wnioskodawcy), lecz zawsze bezpośrednio do klienta. Klient najpierw przeleje pieniądze na konto bankowe Wnioskodawcy, a dopiero później będą one przekazywane do dostawcy, który będzie znajdował się poza terytorium Unii Europejskiej głównie w Azji. Zyskiem będzie różnica pomiędzy kwotą przelaną przelewem bankowym od klienta, a kwotą przekazaną dostawcy od poszczególnych transakcji.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli w istocie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pośredniczyć będzie jedynie w sprzedaży towarów handlowych (nie będzie dokonywał ich zakupu oraz nie będzie ich właścicielem), to przychodem uzyskanym z tego tytułu będzie wartość prowizji, którą stanowi różnica pomiędzy kwotą przelaną na konto bankowe Wnioskodawcy od klienta, a kwotą przekazaną przez Niego do dostawcy (właściciela towaru) tytułem poszczególnych transakcji. Tak określony przychód pomniejszony o koszty uzyskania przychodów stanowi podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.