IPTPB1/4511-700/15-2/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2015 r. (data wpływu 4 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wspólnika spółki komandytowej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od składników majątku przedsiębiorstwa wnoszonego w formie aportu do Spółki komandytowej oraz ustalenia wartości początkowej tych składników - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada status polskiego rezydenta podatkowego. Jest komandytariuszem w..... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą.... (dalej: "Spółka"). Spółka osobowa z siedzibą w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej (dalej: "Spółka zagraniczna") zamierza wnieść do Spółki wkład niepieniężny (dalej: "Aport") w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), dalej zwana: "k.c.", w skład którego wchodzić będą m.in. nieruchomości, prawo ochronne na znak towarowy "....." oraz inne składniki majątku, które na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), dalej zwana: "u.p.d.o.f.", uznawane są za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, a także składniki majątku, które nie spełniają przesłanek do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne.

W zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego Spółka zagraniczna uzyska status wspólnika w Spółce, który uprawniony będzie do udziału w zysku i stracie Spółki na zasadach określonych w umowie Spółki.

Po wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa planowanym działaniem Spółki będzie wprowadzenie wszystkich składników majątku, wchodzących w jego skład, które spełniają przesłanki do uznania ich za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne na gruncie u.p.d.o.f., do prowadzonej w ramach jej działalności ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od ich wartości, które pomniejszać będą przychód Spółki do opodatkowania, stanowiąc koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy nabyte przez Spółkę w ramach wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, składniki majątku wchodzące w jego skład i spełniające przesłanki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne (w tym prawo ochronne na znak towarowy), będą mogły podlegać amortyzacji w rozumieniu u.p.d.o.f., a w konsekwencji, czy odpisy amortyzacyjne, dokonywane od ich wartości, zgodnie z zasadami u.p.d.o.f., będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy, jako wspólnika tej Spółki, od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzono je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki, wynikającego z postanowień umowy Spółki.

2. Czy prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej składników majątku, wchodzących w skład nabytego przez Spółkę w ramach wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa, spełniających przesłanki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, w wysokości ich wartości początkowej, wynikającej z ewidencji podmiotu, który wniósł wkład, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w Spółce zagranicznej, jako podmiocie wnoszącym wkład w postaci przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Nabyte przez Spółkę w ramach wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa składniki majątku, spełniające na gruncie u.p.d.o.f. przesłanki do uznania ich za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, z uwagi na fakt, że Spółka będzie je wykorzystywać na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w przewidywanym okresie przekraczającym rok, mogą podlegać amortyzacji w rozumieniu u.p.d.o.f., a w konsekwencji, odpisy amortyzacyjne od tych składników majątku stanowić będą koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki, od momentu rozpoczęcia amortyzacji (proporcjonalnie do przypadającego Wnioskodawcy udziału w zysku Spółki komandytowej), tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło ich wprowadzenie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeśli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak stanowi art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zgodnie z art. 8 ust. 1a u.p.d.o.f., przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f.

Oznacza to, że Spółka komandytowa jest transparentna na cele podatku dochodowego - podatnikiem nie jest Spółka komandytowa, ale jej wspólnicy, czyli m.in. Wnioskodawca. Wobec powyższego, kwestie związane z amortyzacją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których nabycia dokona Spółka - istotne w kontekście rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki, będącego osobą fizyczną - powinny być rozpatrywane na gruncie przepisów u.p.d.o.f.

Należy mieć ponadto na względzie, że dochód Wnioskodawcy z tytułu udziału w Spółce komandytowej opodatkowany jest zgodnie z treścią art. 30c u.p.d.o.f., bowiem Wnioskodawca rozlicza podatek z tytułu dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej według stawki liniowej. Stosownie do art. 30c ust. 1 u.p.d.o.f., podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2, 3, 3a i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszać o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a oraz wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 30c ust. 2). Na podstawie art. 9 ust. 2 u.p.d.o.f., dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Ponadto, stosownie do treści art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Definicję pojęć "środki trwałe" oraz "wartości niematerialne i prawne", zawierają przepisy art. 22a-22c u.p.d.o.f. wskazujące jednocześnie, które składniki majątku, uznawane za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, podlegają amortyzacji, a od których podatnik nie jest uprawniony do jej dokonywania. Zasada ta potwierdzona jest dodatkowo treścią przepisu art. 22f ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1 - 3 oraz w art. 22b. Zatem, jeśli dany składnik majątku, otrzymany przez Spółkę w wyniku wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, spełni warunki do uznania go za środek trwały, na podstawie art. 22a u.p.d.o.f., bądź wartość niematerialną i prawną, na podstawie art. 22b u.p.d.o.f., a jednocześnie nie został wykazany w art. 22c u.p.d.o.f., jako niepodlegający amortyzacji, Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości tych składników majątku, które będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu u Wnioskodawcy, proporcjonalnie do przypadającego na Niego prawa do udziału w zysku Spółki.

Powyższe stanowi zasadę ogólną, którą ogranicza przepis art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z którym podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3 500 złotych; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Powołany przepis wskazuje, że zasada dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wszystkich składników majątku, które uznane zostaną na gruncie u,p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji, ograniczona może zostać przez podatnika jedynie do tych z nich, których wartość początkowa jest wyższa od kwoty 3 500 złotych. Mając zatem na uwadze powyższe, Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki, będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wszystkich składników majątku, otrzymanych przez Spółkę w ramach wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, które wchodzić będą w zakres przepisów art. 22a u.p.d.o.f., bądź art. 22b u.p.d.o.f. oraz nie będą zawierać się w zakresie przepisu art. 22c u.p.d.o.f., a jednocześnie ich wartość będzie wyższa od kwoty 3 500 złotych, stosownie do postanowień art. 22d ust. 1 u.p.d.o.f.

Jednocześnie, szczegółowego potwierdzenia wymaga uznanie prawa ochronnego na znak towarowy, stanowiącego składnik majątku, otrzymany w ramach wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, na gruncie u.p.d.o.f. za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną. W świetle art. 22b ust. 1 u.p.d.o.f., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (dalej: p.w.p.). P.w.p. normuje m.in.: stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 p.w.p., na warunkach określonych w przedmiotowej ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Zgodnie z art. 120 p.w.p., znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 153 p.w.p.). Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu (art. 162 ust. 1 p.w.p.).

Analiza przepisów p.w.p. prowadzi, zdaniem Wnioskodawcy, do wniosku, że prawa do znaków towarowych w rozumieniu ustawy p.w.p., które spełnią przesłanki, wyrażone w art. 22b u.p.d.o.f., mogą, jako wartości niematerialne i prawne, podlegać amortyzacji podatkowej. W związku z powyższym, mając na uwadze, że prawo ochronne na znak towarowy, które zostanie przez Spółkę nabyte, będzie nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres jego używania będzie dłuższy niż rok i będzie wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, to w ocenie Wnioskodawcy spełniać będzie ono przesłanki do uznania go na gruncie u.p.d.o.f. za wartość niematerialną i prawną, podlegają amortyzacji. Jednocześnie, przepisy u.p.d.o.f. pozwalają na uznanie, że dla określenia momentu rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od prawa ochronnego na znak towarowy bez znaczenia będzie data przerejestrowania praw do zarejestrowanych znaków towarowych na spółkę komandytową, czy inny podmiot, który po nabyciu prawa ochronnego zamierza je następnie amortyzować. Zgodnie z art. 67 ust. 2 w związku z art. 162 ust. 1 p.w.p., dla skutecznego przeniesienia prawa z rejestracji znaku towarowego wystarczy zachowanie formy pisemnej. Wniosek ten potwierdził Minister Finansów w piśmie "Skutki podatkowe otrzymania przez spółkę znaku towarowego, wchodzącego w skład przedsiębiorstwa, wniesionego do niej tytułem wkładu niepieniężnego", zamieszczonym w Biuletynie Skarbowym Ministra Finansów Nr 4/2007. Minister Finansów wskazał, że skoro amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu ich przyjęcia do używania prawa, o których mowa w p.w.p., to w przypadku zachowania formy pisemnej przy ich przenoszeniu "spółka, do której został wniesiony wkład obejmujący prawo do znaku towarowego, może (...) dokonywać amortyzacji tego prawa. Bez znaczenia w tym przypadku pozostaje to, czy i kiedy dokonany zostanie wpis w rejestrze patentowym przeniesienia prawa do znaku towarowego".

Uprawnienie do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych przyznawane jest podatnikowi pod warunkiem uprzedniego wprowadzenia tych składników majątku do prowadzonej przez podatnika ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przepisy u.p.d.o.f. wskazują konkretny moment, kiedy składniki majątku, uznawane na gruncie u.p.d.o.f. za środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji, powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Stosownie do art. 22d ust. 2 u.p.d.o.f., składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Do powołanego przepisu bezpośrednio odnosi się przepis dotyczący zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, spełniających przesłanki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne. Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych, obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie, zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f., odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednocześnie, zgodnie z art. 22h ust. 2 u.p.d.o.f., podatnicy, z zastrzeżeniem art. 221 i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Wskazane przepisy stanowią regułę ogólną dotyczącą momentu, od którego podatnik jest uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych, bądź wartości niematerialnych i prawnych, wartości, od której dokonywane są odpisy amortyzacyjne oraz uprawniają podatnika do wyboru jednej ze wskazanych w u.p.d.o.f. metody amortyzacji. Reguła ta doznaje modyfikacji w przypadku, gdy składniki majątku, stanowiące na gruncie u.p.d.o.f. podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, zostały nabyte przez podatnika w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, bądź jego zorganizowanej części. Tym samym, zgodnie z art. 22h ust. 3 u.p.d.o.f., podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7. Ponadto, zgodnie z art. 22h ust. 3a u.p.d.o.f., przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład.

Mając na uwadze wskazane zasady, wynikające z powyżej powołanych przepisów, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę składników majątku w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, stanowiących na gruncie u.p.d.o.f. podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, które zostały wprowadzone uprzednio do ewidencji u podmiotu, który wniósł wkład do Spółki, Wnioskodawca, jako wspólnik Spółki, będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wskazanych składników majątku od miesiąca następującego po miesiącu, w którym Spółka wprowadziła je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, od wartości początkowej tych składników, pomniejszonej o dokonane w podmiocie wnoszącym wkład odpisy amortyzacyjne, kontynuując metodę amortyzacji, przyjętą przez podmiot wnoszący wkład. Jednocześnie wskazać należy, że przepisy u.p.d.o.f. nie różnicują zasad amortyzacji ze względu na rodzaj danego środka trwałego, bądź wartości niematerialnej i prawnej. Tym samym, uprawnionym jest twierdzenie Wnioskodawcy, zgodnie z którym wskazane zasady będą miały zastosowanie do wszystkich składników majątku, otrzymanych przez Spółkę w ramach wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, które spełniać będą warunki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne prawne.

Ad. 2)

Prawidłowym jest ustalenie wartości początkowej składników majątku, nabytych przez Spółkę w ramach wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, spełniających przesłanki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za podlegające amortyzacji środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne (w tym prawa ochronnego na znak towarowy, które, jak wskazano w uzasadnieniu do pytania oznaczonego we wniosku numerem 1, spełnia przesłanki do uznania go na gruncie u.p.d.o.f. za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną) w wysokości wartości początkowej, jaka została ustalona w ewidencji podmiotu wnoszącego wkład (Spółki zagranicznej), od której podmiot wnoszący wkład dokonywał odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 u.p.d.o.f., podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zasady ustalania wartości początkowej powyższych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych regulują przepisy art. 22g u.p.d.o.f. Art. 22g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. wprowadza regułę ogólną ustalania wartości początkowej składników majątku, które na gruncie u.p.d.o.f. spełniają warunki do uznania ich za podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, i zostały nabyte w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego.

Zgodnie z powoływaną regułą ogólną, "za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

Jednocześnie, zasada ta doznaje modyfikacji poprzez postanowienia art. 22g ust. 12 w zw. z art. 22g ust. 14a u.p.d.o.f. Zgodnie z art. 22g ust. 12 u.p.d.o.f., w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego lub połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. Jednocześnie, zgodnie z art. 22g ust. 14a u.p.d.o.f., przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego.

Powyższe nakazuje uznać, że w przypadku, gdy Spółka nabędzie w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzić będą składniki majątku, które na gruncie u.p.d.o.f. stanowiły będą podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne, wartość początkową tych składników majątku, od której Wnioskodawczyni będzie uprawniona dokonywać odpisów amortyzacyjnych, stanowiących koszty uzyskania przychodu, będzie należało ustalić w wysokości wartości początkowej, ustalonej przez Spółkę zagraniczną, która będzie podmiotem wnoszącym wkład w postaci przedsiębiorstwa do Spółki.

Podsumowując, prawidłowym będzie ustalenie wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w Spółce zagranicznej. Jednocześnie wskazać należy, że przepisy u.p.d.o.f. nie różnicują zasad ustalania wartości początkowej ze względu na rodzaj danego środka trwałego, bądź wartości niematerialnej i prawnej. Tym samym, uprawnionym jest twierdzenie Wnioskodawcy, zgodnie z którym wskazane zasady będą miały zastosowanie do wszystkich składników majątku, otrzymanych przez Spółkę w ramach wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, które spełniać będą warunki do uznania ich na gruncie u.p.d.o.f. za podlegające amortyzacji środki trwałe, bądź wartości niematerialne i prawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Dodać również należy, że niniejsza interpretacja została oparta na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego....., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.