IPTPB1/4511-618/15-2/MM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 grudnia 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/4511-618/15-2/MM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu ustalenia przychodu osiąganego z najmu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie planuje prowadzenia działalności gospodarczej. Posiada własny lokal mieszkalny, który chce wynająć. Uzyskiwane przychody z tytułu najmu zamierza opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Na podstawie przygotowanej umowy, najemca będzie pokrywał miesięczny czynsz w określonej wysokości, a oprócz tego będzie obowiązany do zwrotu kosztów użytkowania wynajmowanego lokalu, np. kosztów zarządu nieruchomością, opłat za wodę, energii elektrycznej, gazu, ścieków, wywozu odpadów, ubezpieczenia, podatku od nieruchomości, itp.

Bezpośrednio na konto bankowe Wnioskodawczyni, najemca będzie zatem wpłacał czynsz za najem, a także opłaty stałe i eksploatacyjne, związane z użytkowaniem lokalu. W ten sposób Wnioskodawczyni chce uniknąć wystąpienia zaległości wobec zarządcy nieruchomości, dostawców mediów, itp. Jednocześnie, dokumenty kosztowe (faktury, kalkulacje opłat na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, itp.) dotyczące tych opłat są i nadal będą wystawiane na nazwisko Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowe opłaty, związane z użytkowaniem przedmiotu najmu, ponoszone przez najemcę i wpłacane bezpośrednio na konto Wnioskodawczyni, będą stanowiły składniki przychodu z tego najmu, jeśli z umowy będzie wynikało, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychodem podlegającym opodatkowaniu będzie wyłącznie kwota czynszu, rozumiana jako wynagrodzenie za oddanie lokalu do użytkowania najemcy.

Z kolei wszystkie dodatkowe opłaty (stałe i eksploatacyjne) ponoszone przez najemcę, związane z użytkowaniem lokalu mieszkalnego, nie będą składnikami przychodu osiąganego z tego najmu, skoro z umowy będzie wynikać, że to najemca jest zobowiązany do ich pokrywania. Opłaty te nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie spowodują przysporzenia majątkowego po stronie Wnioskodawczyni, która będzie jedynie pośredniczyła w ich przekazywaniu finalnemu odbiorcy, a zatem nie będą one stanowić przychodu ze źródła, jakim jest najem. Tym samym nie będą podlegać opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że interpretacje indywidualne nie stanowią źródła prawa, niemniej identyczny tok rozumowania został zaprezentowany m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 sierpnia 2012 r., Nr IPTPB1/415-310/12-4/AG oraz z dnia 28 marca 2012 r., Nr IPTPB1/415-16/12-2/DS,

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 sierpnia 2012 r., Nr IBPBII/2/415-708/12/ŁCz,

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 marca 2012 r., Nr IPPB1/415-146/12-3/MS,

* w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 listopada 2011 r., Nr ITPB1/415-916/11/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do uregulowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami - w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy - z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać w oparciu o postanowienia wyżej powołanego art. 11 tejże ustawy.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem, takie jak: opłaty za wodę, wywóz śmieci, centralne ogrzewanie), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Zatem, w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, uznać należy, że jedynie określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawczyni jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wymienione przez Wnioskodawczynię opłaty dodatkowe związane z użytkowaniem lokalu, do których zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu najemca, nie stanowią dla Niej przysporzenia majątkowego.

W zakresie uiszczania powyższych opłat Wnioskodawczyni pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy najemcą a usługodawcami. W związku z tym ww. opłaty nie będą stanowić u Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Opodatkowaniu podlega jedynie ustalona w umowie najmu kwota czynszu, jako wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawczynię za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl