IPTPB1/4511-520/15-4/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 sierpnia 2015 r. (data wpływu 26 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracowników w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 października 2015 r., Nr IPTPB1/4511-520/15-2/KO, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 19 października 2015 r. (data doręczenia 21 października 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.) nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 27 października 2015 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej Wnioskodawca do czerwca 2015 r. prowadził działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług budowlanych oraz najmie mieszkań. W kwietniu 2015 r. zawiązał wraz z dwoma osobami fizycznymi spółkę jawną, która od lipca 2015 r. przejęła świadczenie usług budowlanych. Jako wkład do zawiązanej spółki jawnej Wnioskodawca wniósł dwa środki trwałe wykorzystywane w dotychczas prowadzonej działalności, których łączna wartość wyniosła 58 800,00 zł. Ponadto w związku z przejęciem świadczenia usług, na mocy odrębnie zawartego porozumienia, w trybie art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy, do zawiązanej spółki jawnej przekazał zatrudnianą dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej załogę. W myśl zapisów porozumienia, ostatnie wynagrodzenie, jakie zostało wypłacone pracownikom przez Wnioskodawcę, dotyczyło czerwca 2015 r. Natomiast począwszy od lipca 2015 r. obowiązek wypłaty wynagrodzenia spoczął już na spółce jawnej. Wnioskodawca zakłada, że po zakończeniu wszystkich spraw związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą dokona jej likwidacji i wykreślenia z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Z tą też chwilą przekwalifikuje dotychczasowy najem mieszkań, jako świadczony prywatnie, poza działalnością. Wobec przedstawionej sekwencji zdarzeń zrodziły się jednocześnie wątpliwości, czy stosownie do art. 38 ust. 1b i art. 39 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z chwilą zaprzestania przez Wnioskodawcę prowadzenia działalności gospodarczej i jej wykreślenia z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej powinien On sporządzić i złożyć deklarację i informacje, o których mowa odpowiednio art. 38 ust. 1a i art. 39 ust. 1 tej ustawy, obejmujące okres zatrudnienia pracowników w ramach działalności, tj. za okres od stycznia 2015 r. do czerwca 2015 r. czy też obowiązek taki na Wnioskodawcy nie spoczywa, bowiem dane za wskazany okres powinny zostać ujęte przez spółkę jawną w deklaracji i informacjach sporządzanych i składanych przez nią za 2015 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy w przypadku przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę w trybie art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.), deklarację, o której mowa w art. 38 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), oraz informacje, o których mowa w art. 39 ust. 1 tej ustawy, sporządza i składa za rok podatkowy, w którym nastąpiło przejście zakładu pracy, dotychczasowy i nowy pracodawca, odpowiednio za okres, w którym pracodawcy ci zatrudniali pracowników, czy też jedynie nowy pracodawca za cały rok podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakreślony przez art. 38 ust. 1a i art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek sporządzenia i złożenia deklaracji i informacji to obowiązek spoczywający na płatnikach między innymi zatrudniających osoby fizyczne. Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r.,poz. 613, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Zakres odpowiedzialności płatnika został uregulowany przez art. 30 § 3 Ordynacji podatkowej. W myśl tego przepisu płatnik odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony całym swoim majątkiem. Jednocześnie za zobowiązania płatnika odpowiadają następcy prawni i osoby trzecie na zasadach i w zakresie uregulowanym w art. 93-117b Ordynacji podatkowej. Jak wynika z treści ostatnich przepisów, podmiot przejmujący zakład pracy w trybie art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy nie odpowiada w żadnym zakresie za zobowiązania podatkowe płatnika przekazującego zakład. Nie wstępuje on w szczególności w prawa i obowiązki płatnika dotychczas zatrudniającego przejmowanych pracowników. W konsekwencji też nie ma podstaw prawnych do ujęcia w sporządzanych i składanych przez siebie deklaracji i informacjach, o których mowa w art. 38 ust. 1a i art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, danych odnoszących się do wypłaconych pracownikom wynagrodzeń i pobranych zaliczek na podatek dochodowy przez dotychczasowego pracodawcę. Wobec również takiego stanu rzeczy dane te obowiązany jest ująć w deklaracji i informacjach dotychczasowy pracodawca przekazujący zakład pracy. Odnosząc zatem powyższe spostrzeżenia do rozpatrywanej sprawy stwierdzić wypada, że przekazanie przez Wnioskodawcę w trybie art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy zatrudnianej dotychczas załogi na rzecz spółki jawnej nie zwalnia Go z obowiązku sporządzenia i złożenia deklaracji i informacji, o których mowa w art. 38 ust. 1a i art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmujących okres od stycznia 2015 r. do czerwca 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z treści art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z kolei ust. 1a tegoż artykułu stanowi, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Na podstawie art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Na podstawie zaś art. 28 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa. W myśl § 3 pkt 1 tego przepisu ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady ustalania wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa, w relacji do kwoty pobranych podatków, oraz tryb pobrania wynagrodzenia. Płatnikom - zgodnie z przepisami obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz. U. Nr 240, poz. 2065) przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków, wynoszące 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników na rzecz budżetu państwa.

Kwota należnego wynagrodzenia jest potrącana z kwoty podatków pobranych przez płatników, w związku z czym na płatniku ciąży również obowiązek przesyłania do urzędów skarbowych informacji dotyczących pobranych i wpłaconych podatków oraz potrąconego wynagrodzenia.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca do czerwca 2015 r. prowadził działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług budowlanych oraz najmie mieszkań. W kwietniu 2015 r. zawiązał wraz z dwoma osobami fizycznymi spółkę jawną, która od lipca 2015 r. świadczy usługi budowlane. W związku ze świadczeniem ww. usług, na mocy odrębnie zawartego porozumienia, w trybie art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy, do zawiązanej spółki jawnej Wnioskodawca przekazał zatrudnianą dotychczas w ramach prowadzonej działalności gospodarczej załogę. W myśl zapisów porozumienia, ostatnie wynagrodzenie, jakie zostało wypłacone pracownikom przez Wnioskodawcę, dotyczyło czerwca 2015 r. Natomiast począwszy od lipca 2015 r. obowiązek wypłaty wynagrodzenia spoczął już na spółce.

Przepis art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) stanowi, że w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

Artykuł ten przyjmuje konstrukcję automatycznego wejścia w stosunek pracy po stronie jednego zakładu pracy w miejsce drugiego, czyli wprowadza swoistą sukcesję uniwersalną w płaszczyźnie stosunków pracy. Opiera się ona przy tym na założeniu, że stosunek pracy w ogóle nie zostaje rozwiązany mimo przekształceń podmiotowych.

Z powyższego wynika, że obowiązki płatnika nałożone przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym obowiązek sporządzenia stosownych informacji, deklaracji i obowiązek poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy, nie ustają, lecz przechodzą na nowego płatnika, który przejmując pracowników przejmuje także obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wszelkie inne obowiązki z tym związane. Powyższe okoliczności powodują, że przejmujący pracowników pracodawca winien kontynuować obowiązki płatnika nałożone m.in. przepisami art. 32, art. 38 i art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro przejęcie od 1 lipca 2015 r. pracowników Wnioskodawcy przez spółkę jawną nastąpiło w trybie art. 23¹ Kodeksu pracy, to w odniesieniu do tych pracowników Wnioskodawca nie ma obowiązku sporządzania informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) za okres od 1 stycznia 2015 r. do 30 czerwca 2015 r. Wnioskodawca nie ma również obowiązku sporządzenia deklaracji rocznej o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-4R). Bowiem jak wykazano powyżej, po zakończeniu roku podatkowego przejmujący pracodawca, winien przekazać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R, obejmującą dane za cały rok podatkowy oraz winien przekazać pracownikom oraz odpowiednim urzędom skarbowym informacje o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11, obejmujące dane za cały rok podatkowy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.