IPTPB1/4511-45/15-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 23 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania przychodu ze sprzedaży udziału w nieruchomości oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego do właściwego źródła przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2015 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 2 kwietnia 2015 r., Nr...., na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 2 kwietnia 2015 r. (data doręczenia 14 kwietnia 2015 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 23 kwietnia 2015 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 21 kwietnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Prawomocnym postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2011 r. Sąd dokonał podziału wspólnego majątku wspólników Spółki cywilnej, rozwiązanej z dniem 30 października 2001 r., w związku z wystąpieniem ze Spółki jednego z dwóch wspólników. O podział majątku ww. Spółki wystąpiła Wnioskodawczyni w 2002 r.

Sąd ustalił, że w skład majątku byłych wspólników Spółki cywilnej, prowadzących działalność gospodarczą od marca 1994 r. do 30 października 2001 r., wchodziły nabyte przez Spółkę nieruchomości, ruchomości, towary stanowiące zapasy magazynowe, wyposażenie biurowe, środki pieniężne na koncie Spółki, nierozliczona kwota sprzedanej wcześniej wspólnej nieruchomości, marża z tytułu sprzedaży zapasów magazynowych po rozwiązaniu Spółki, nierozliczony dochód brutto Spółki za 2001 r., kwota stanowiąca wartość lokat należąca do wspólników. Nieruchomość podlegającą podziałowi Spółka nabyła umową z dnia 14 września 1998 r.

Sąd ustalił ponadto, że Wnioskodawczyni wniosła własny wkład do Spółki w kwocie 137 734,00 zł, w tym również uwzględnił wniesioną prze Wnioskodawczynię kwotę 35 000 zł na nabycie nieruchomości Spółki.

Według ustaleń dokonanych przez Sąd wartość majątku wspólnego wspólników wynosi 1 094 541,40 zł, zaś po odjęciu wartości wkładów Wnioskodawczyni, wartość majątku Spółki wynosi 956 807,40 zł. Połowa tej kwoty to 478 403,70 zł.

Sąd dokonał podziału wspólnego majątku wspólników w ten sposób, że udziały w nieruchomości i prawo użytkowania wieczystego gruntów przyznał w całości Wnioskodawczyni, wszystkie zaś pozostałe składniki majątku Spółki przyznał drugiemu wspólnikowi. Wartość przyznanych udziałów w nieruchomości i użytkowania wieczystego na rzecz Wnioskodawczyni wyniosła kwotę 829 000 zł.

Przyznając pozostałą część majątku Spółki drugiemu wspólnikowi, Sąd rozliczył jednocześnie wzajemne roszczenia z tytułu podziału majątku Spółki i roszczenia wspólników z tytułu posiadania wspólnej nieruchomości. W wyniku tych rozliczeń Sąd zasądził od Wnioskodawczyni na rzecz byłego wspólnika dopłatę w kwocie 152 346,41 zł, płatną w terminie 3 miesięcy od uprawomocnienia się postanowienia.

Wnioskodawczyni wskazała, że każdy ze wspólników winien otrzymać w wyniku podziału majątku Spółki (bez wartości wkładów) połowę wartości majątku Spółki, czyli kwotę 478 403,70 zł (956 807,40 zł: 2 = 478 403,70 zł). Ta ostatnia kwota z uwagi na dzielenie faktycznego majątku ma jednak znaczenie tylko rachunkowe, z uwagi na wzajemne rozliczenia.

Wspólnik uzyskał składniki majątku o wartości 265 541,40 zł. Dopłata należna wspólnikowi podlegała pomniejszeniu o wartość długu wspólnika wobec Wnioskodawczyni z tytułu posiadania wspólnej nieruchomości, wynoszącego na dzień zamknięcia rozprawy (kwiecień 2011 r.) kwotę 60 515,89 zł. Tym samym z należnej wspólnikowi kwoty 478 403,70 zł Sąd odjął wartość przyznanych mu składników majątku oraz kwotę należności na rzecz Wnioskodawczyni z tytułu używania nieruchomości (478 403,70 zł - 265 541,40 zł - 60 515,89 zł = 152 346,41 zł) i na rzecz wspólnika zasądził od Wnioskodawczyni pozostałą kwotę, tj. 152 346,41 zł.

Koszty sprawy poniesione przez uczestników związane z podziałem majątku Spółki wyniosły łącznie kwotę 64 501,59 zł, w tym koszty poniesione przez Wnioskodawczynię wyniosły 34 323,80 zł.

Wobec faktu, że uczestnik był dłużnikiem Wnioskodawczyni na kwotę przewyższającą zasądzoną na jego rzecz dopłatę od Wnioskodawczyni, Wnioskodawczyni składała uczestnikowi oświadczenia o potrąceniu Jej wierzytelności z wierzytelnościami uczestnika. Mimo tego, uczestnik wystąpił do Komornika o egzekucję kwoty 152 346,41 zł.

Wnioskodawczyni zmuszona była wystąpić do Sądu z powództwem przeciwegzekucyjnym, wnosząc o zawieszenie egzekucji komorniczej do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowego.

Aktem notarialnym, w grudniu 2014 r., Wnioskodawczyni zbyła cały przyznany Jej w drodze podziału majątku Spółki udział w nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu za kwotę 570 000 zł.

Wnioskodawczyni podniosła, że od 15 marca 1994 r. do 30 października 2001 r. uczestników łączyła w zakresie całego majątku Spółki cywilnej współwłasność łączna, a udziały wspólników były równe i wynosiły po 50%. To samo dotyczyło nieruchomości nabytej przez uczestników do działalności Spółki umową z dnia 14 września 1998 r. Współwłasność łączna wspólników z momentem rozwiązania Spółki przekształciła się we współwłasność w częściach ułamkowych, po #189; części z dniem 30 października 2001 r.

W piśmie z dnia 21 kwietnia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że:

6. Wnioskodawczyni aktem notarialnym z grudnia 2014 r. zbyła cały przyznany Jej przez Sąd, w wyniku podziału majątku byłych wspólników Spółki cywilnej, udział wynoszący 2/3 części prawa użytkowania wieczystego działki gruntu oraz udział 2/3 części posadowionego na gruncie budynku magazynowo-produkcyjnego, a także udział wynoszący 4/27 części prawa użytkowania wieczystego stanowiącego drogę dojazdową do nieruchomości;

10. Wnioskodawczyni fizycznie nie przekazała wspólnikowi zasadzonej na jego rzecz dopłaty w kwocie 152 346,41 zł, z uwagi na to, że wspólnik był i jest nadal dłużnikiem Wnioskodawczyni na kwotę znacznie przekraczającą zasądzoną na jego rzecz dopłatę. Wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu z powództwem o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności w zakresie całej zasadzonej dopłaty na rzecz wspólnika. Postępowanie sądowe jest w toku. Dług wspólnika związany jest ściśle z rozliczeniem ponoszonych wyłącznie przez Wnioskodawczynię opłat z tytułu podatku od nieruchomości (od użytkowania wieczystego i od podatku od nieruchomości od działalności gospodarczej), którego wspólnik nie opłacał, kosztów sądowych, a także wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z udziału w nieruchomości, którego właścicielem była Wnioskodawczyni. Po uprawomocnieniu się postanowienia Sądu o podziale majątku Spółki, wspólnik prowadził na ww. nieruchomości dalej działalność gospodarczą;

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy cały przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z tytułu sprzedaży nieruchomości w grudniu 2014 r., przyznanej Jej w wyniku podziału majątku byłych wspólników Spółki cywilnej, rozwiązanej z dniem 30 października 2001 r., jest przychodem, o którym mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy uzyskany ze sprzedaży 1/2 części udziału w nieruchomości przychód należy traktować jako przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie Nr 2:

3. Czy kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia tej nieruchomości będą:

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 kwietnia 2015 r. Wnioskodawczyni przeformułowała pytania Nr 2 i Nr 3, po zmianie otrzymały one brzmienie:

2. Czy uzyskany ze sprzedaży udziału w nieruchomości i prawie użytkowania wieczystego gruntu przychód jest przychodem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Czy kosztem uzyskania przychodu z tytułu zbycia 1/2 udziału w posiadanym uprzednio przez Spółkę udziale w prawie użytkowania wieczystego gruntu wraz z udziałem we własności posadowionego na gruncie budynku będą:

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 1 i Nr 2. W pozostałym zakresie wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, przychodem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i c) ustawy o podatku dochodowymi od osób fizycznych jest przychód uzyskany ze sprzedaży 1/2 posiadanego udziału w nieruchomości i prawie użytkowania wieczystego gruntu.

Po wystąpieniu Wnioskodawczyni ze Spółki cywilnej w dniu 30 października 2001 r. współwłasność łączna wspólników w udziale w nieruchomości i prawie użytkowania wieczystego gruntu, przekształciła się we współwłasność w częściach ułamkowych (po 1/2 posiadanego udziału). Od momentu wystąpienia ze Spółki cywilnej Wnioskodawczyni została współwłaścicielką połowy udziału w należącym wcześniej do Spółki prawie użytkowania wieczystego gruntu i posadowionego na nim budynku. Natomiast na mocy postanowienia Sądu, na skutek podziału majątku Spółki, nabyła udział w ww. nieruchomości i prawie wieczystego użytkowania gruntu należący do drugiego wspólnika z dniem 21 kwietnia 2011 r.

Ponieważ od momentu wystąpienia Wnioskodawczyni ze Spółki, z którym wiązało się otrzymanie składników majątku w postaci 1/2 ww. udziału w nieruchomości i prawie wieczystego użytkowania gruntu, upłynęło 6 lat, uzyskany przychód ze zbycia nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej (art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) cytowanej ustawy).

Natomiast od chwili nabycia na mocy postanowienia Sądu z dnia 21 kwietnia 2011 r. pozostałego udziału w ww. nieruchomości i prawie wieczystego użytkowania gruntu, nie upłynęło 5 lat, w tym przypadku mamy do czynienia z przychodem, o którym mowa w art. 10 pkt 8 lit. a i c).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 860 § 1 ww. ustawy, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Stosownie do art. 861 § 1 powyższej ustawy, wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

W myśl art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego, wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

W świetle powołanych wyżej przepisów właścicielami poszczególnych składników majątku wniesionych do spółki cywilnej przez wspólników lub nabytych przez spółkę są łącznie wspólnicy tej spółki, jest to tzw. współwłasność łączna. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku.

Przepis art. 874 Kodeksu cywilnego stanowi, że każdy wspólnik z ważnych powodów może żądać rozwiązania spółki przez sąd. Stosownie do art. 875 § 1 ww. ustawy, od chwili rozwiązania spółki stosuje się odpowiednio do wspólnego majątku wspólników przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów poniższych.

Zgodnie z art. 875 § 2 ww. ustawy, z majątku pozostałego po zapłaceniu długów spółki zwraca się wspólnikom ich wkłady, stosując odpowiednio przepisy o zwrocie wkładów w razie wystąpienia wspólnika ze spółki.

Według art. 875 § 3 powyższej ustawy, pozostałą nadwyżkę wspólnego majątku dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczyli w zyskach spółki.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 wyżej powołanej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

* polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

* polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 17 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 powyższej ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

- j eżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

W świetle powyższego, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej działalności do przychodów z działalności gospodarczej jest fakt jego wykorzystywania w ramach tej działalność oraz ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przy czym przychodami z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych aktualnie na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej wycofane. W przypadku sprzedaży składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki osobowej w związku z wystąpieniem ze spółki i/lub likwidacją takiej spółki, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wystąpienie wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną i/lub likwidacja takiej spółki, a dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat i sprzedaż ta nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadziła działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Udziały wspólników w zyskach i stratach wynosiły po połowie. Składnikami majątku wykorzystywanymi w toku tej działalności, wprowadzonymi do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, było prawo użytkowania wieczystego gruntu i prawo własności usytuowanego na tym gruncie budynku magazynowo-produkcyjnego, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział wynoszący 2/9 części prawa użytkowania wieczystego działki, stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości, zakupione przez wspólników dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej w 1998 r. W 2001 r. wspólnicy Spółki cywilnej zbyli 1/3 udziału w prawie użytkowania wieczystego wskazanych gruntów oraz 1/3 udziału w prawie własności nieruchomości budynkowej.

Z dniem 30 października 2001 r., w związku z wystąpieniem ze Spółki jednego z dwóch wspólników, Spółka cywilna została rozwiązana/zlikwidowana.

W 2002 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Sądu o podział majątku Spółki. Sąd postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2011 r. przyznał Wnioskodawczyni cały posiadany przez Spółkę cywilną, na dzień jej likwidacji, udział 2/3 części w prawie użytkowania wieczystego gruntu i prawie własności usytuowanego na tym gruncie budynku magazynowo-produkcyjnego, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział 4/27 części w prawie użytkowania wieczystego działki, stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości. Zobowiązał w związku z tym Wnioskodawczynię do dokonania dopłaty na rzecz drugiego wspólnika zlikwidowanej Spółki.

Aktem notarialnym z grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni zbyła udziały w prawie użytkowania wieczystego ww. gruntu wraz z udziałem w prawie własności budynku magazynowo-produkcyjnego, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział w prawie użytkowania wieczystego działki, stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości.

Zauważyć należy, że umowne bądź sądowne zniesienie współwłasność, polegające na przyznaniu rzeczy jednemu ze współwłaścicieli, podczas gdy inny współwłaściciel otrzymuje spłatę, jest w świetle prawa cywilnego również formą nabycia, stosownie do art. 212 ustawy - Kodeks cywilny. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej z niej (podzielonej) rzeczy lub przyznania rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Zatem w niniejszym przypadku w momencie wystąpienia wspólnika/likwidacji Spółki cywilnej, każdemu wspólnikowi przysługiwało prawo do połowy udziałów w prawie użytkowania wieczystego gruntu i prawie własności usytuowanego na tym gruncie budynku magazynowo-produkcyjnego, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udziałów w prawie użytkowania wieczystego działki, stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości. Sąd przyznał cały ww. składnik majątku Wnioskodawczyni. Zatem na mocy postanowienia Sądu nastąpiło zniesienie współwłasności i w efekcie Wnioskodawczyni nabyła połowę udziału, który wcześniej przysługiwał drugiemu wspólnikowi, co wiązało się z obowiązkiem uiszczenia dopłat.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w związku ze sprzedażą udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu i prawie własności usytuowanego na tym gruncie budynku magazynowo-produkcyjnego, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego działki, stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą prowadzoną w formie spółki cywilnej, nie powstanie przychód w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z odpłatnego zbycia ww. udziałów nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej, bowiem od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja Spółki cywilnej do dnia odpłatnego zbycia ww. udziałów upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej.

Przychód ze sprzedaż udziałów w prawie użytkowania wieczystego gruntu i prawie własności usytuowanego na tym gruncie budynku magazynowo-produkcyjnego, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział w prawie użytkowania wieczystego działki, stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości, które w momencie wystąpienia ze Spółki cywilnej odpowiadały udziałowi Wnioskodawczyni w zyskach i stratach ww. Spółki, nie będzie również stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce ich nabycie, tym samym przychód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast, w odniesieniu do przychodu uzyskanego ze sprzedaży połowy nabytego na mocy postanowienia Sądu z 21 kwietnia 2011 r. udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu i prawie własności usytuowanego na tym gruncie budynku magazynowo-produkcyjnego, stanowiącego odrębną nieruchomość oraz udział w prawie użytkowania wieczystego działki, stanowiącej drogę dojazdową do ww. nieruchomości, który na dzień likwidacji Spółki cywilnej "należał" do drugiego wspólnika Spółki cywilnej, stosownie do jego prawa w zyskach i stratach Spółki, zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż tych udziałów przez Wnioskodawczynię nastąpiła w 2014 r., a więc przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce ich nabycie, zatem odpłatne zbycie tych udziałów stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tym samym przychód uzyskany z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć należy, że przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z uwagi na powyższe tutejszy Organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię we wniosku ORD-IN. Prawidłowość bądź nieprawidłowość tychże wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w toku, np. postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...., ul....,..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.