IPTPB1/4511-388/15-2/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r., data nadania 2 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z działalności gospodarczej w sytuacji wniesienia przez klienta opłaty za kurs języka obcego w formie zaliczki - jest prawidłowe.

W dniu 6 lipca 2015 r. (data nadania 2 lipca 2015 r.) wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu z działalności gospodarczej w sytuacji wniesienia przez klienta opłaty za kurs języka obcego w formie zaliczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wraz z innymi osobami prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej - kursy języka angielskiego. Głównym przedmiotem działalności jest nauka języków obcych. W szkole (nazwa umowna placówki) obowiązuje regulamin, zgodnie z którym zapłata za kurs, zgodnie z obowiązującym cennikiem, dokonywana jest w formie zaliczek płatnych w określonych regulaminem okresach rozliczeniowych, a ostateczne rozliczenie tych zaliczek następuje, proporcjonalnie do świadczonej usługi, na koniec okresów rozliczeniowych.

W regulaminie ustalono dwa okresy rozliczeniowe:

Kwoty zaliczek i terminy płatności ustalane są w karcie uczestnictwa dla każdego słuchacza, przy czym wskazane w niej okresy rozliczeniowe: semestr letni (16 lutego - 30 czerwca) i semestr zimowy (1 października - 31 stycznia) są stałe. Możliwe jest uiszczenie całej kwoty przewidzianej za dany okres rozliczeniowy, z zastrzeżeniem jej rozliczenia, proporcjonalnie do świadczonej usługi, na koniec okresu rozliczeniowego.

Ostateczne rozliczenie okresów rozliczeniowych następuje na podstawie liczby godzin lekcyjnych zadeklarowanych w karcie uczestnictwa na dany semestr oraz faktycznie zrealizowanych przez szkołę, niezależnie od obecności słuchacza na danych zajęciach i powodu ewentualnej absencji.

Osoby zdecydowane kontynuować naukę w kolejnym roku szkolnym powinny wpłacić do 30 czerwca kwotę 100 zł tytułem zaliczki na poczet ceny za kurs w kolejnym roku szkolnym (semestrze zimowym).

Można uzyskać bonifikaty w zakresie cen kursów wynikających z aktualnego cennika. Maksymalna wartość bonifikat nie może przekroczyć 200 zł. Bonifikaty przysługują w następujących przypadkach:

Każdy uczestnik może zrezygnować z uczestnictwa w kursie na następujących zasadach:

Uczestnik kursu ma prawo do rezygnacji z kursu z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia od dnia złożenia na piśmie oświadczenia o rezygnacji.

W przypadku uiszczenia przez uczestnika kursu zaliczek wynikających z cennika i regulaminu, a następnie złożenia oświadczenia o rezygnacji z uczęszczania na kurs, szkoła zobowiązuje się do zwrotu wniesionych kwot, po odliczeniu kwot odpowiadających zakresowi wykonanych przez szkołę świadczeń. Zwrot następuje na wskazany przez uczestnika/opiekuna rachunek bankowy lub gotówką w terminie 7 dni od dnia złożenia pisemnego oświadczenia o rezygnacji z kontynuowania nauki.

Umowy z klientami szkoły zawierane są poprzez podpisanie przez uczestnika kursu/jego przedstawiciela ustawowego karty uczestnictwa, w której wskazane są m.in. dane uczestnika, imię i nazwisko lektora, cena kursu za semestr (w zależności od ilości godzin, które dany kurs obejmuje), przysługujące rabaty, terminy płatności zaliczek na cenę semestru zimowego i semestru letniego, dane do przelewu oraz oświadczenia uczestnika kursu/jego przedstawiciela ustawowego o zapoznaniu się z regulaminem szkoły i zobowiązaniu się do dokonywania płatności zgodnie z aktualnym cennikiem, na warunkach i z uwzględnieniem terminów płatności przewidzianych w regulaminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, za datę powstania przychodu z tytułu wniesionej przez uczestnika kursu opłaty w formie zaliczek należy uznać ostatni dzień danego okresu rozliczeniowego, tj. 31 stycznia - dla kwot wpłaconych w semestrze zimowym oraz 30 czerwca - dla kwot wpłaconych w semestrze letnim.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), za przychody z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług za przychód z tej działalności uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1h-1j, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo dzień uregulowania należności.

W opinii Wnioskodawczyni do opisanego stanu faktycznego znajduje zastosowanie przepis art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Na podstawie tego przepisu, u Wnioskodawczyni przychód powstaje dwa razy do roku, zawsze 31 stycznia (koniec okresu rozliczeniowego oznaczonego jako semestr zimowy) i 30 czerwca (koniec okresu rozliczeniowego oznaczonego jako semestr letni). Powyższe ustalenie wynika z faktu, że podpisując umowę w postaci karty uczestnictwa klient szkoły oświadcza, że zapoznał się z obowiązującym w szkole regulaminem oraz, że wyraża zgodę na postanowienia w nim zawarte - tym samym umowa przewiduje wyraźnie określone okresy rozliczeniowe. Nadto spełniona jest ustawowa przesłanka występowania okresów rozliczeniowych nie rzadziej niż raz w roku - w omawianym przypadku okresy rozliczeniowe przypadają dwa razy w roku. Tym samym sposób dokonywania rozliczeń pomiędzy szkołą a jej klientami odpowiada hipotezie art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego zachodzi podstawa do zastosowania dyspozycji tego przepisu kreującego moment powstania przychodu na ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest zgodne ze stanowiskiem organów podatkowych wyrażonym w indywidualnych interpretacjach podatkowych, m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 maja 2014 r., Nr IBPBI/1/415-205/14/ŚS, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 marca 2011 r., Nr ILPB1/415-23/11-2/AA, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 lutego 2013 r., Nr IPPB1/415-1491/12-2/ES.

Ponadto w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2015 r., Nr IPTPB1/4511-114/15-2/AG, dotyczącej X, wspólnika spółki cywilnej Y, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 14 ust. 1c wymienionej ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1h-1j, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Cytowany wyżej przepis ustanawia ogólną zasadę ustalania przychodu związanego z działalnością gospodarczą, według której datą powstania przychodu należnego jest dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania.

Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadza przepis art. 14 ust. 1e, 1 h oraz 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 14 ust. 1e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Przepis art. 14 ust. 1i powyższej ustawy stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Powyższe przepisy wskazują, że w sytuacji, gdy strony ustalą, że usługa będzie rozliczana w okresach rozliczeniowych za dzień powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze. Przy czym ustawodawca wymaga, aby okres rozliczeniowy przypadał nie rzadziej niż raz w roku.

Powyższe uregulowanie ma związek z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według którego do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (...).

Warunkiem zastosowania regulacji zawartej w art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uznanie, że otrzymane lub należne kwoty mają charakter zaliczek (przedpłat) na poczet towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Według "Popularnego słownika języka polskiego" (pod red. prof. Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Wilga)"przedpłata" oznacza określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wypłaconą z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Z kolei "zaliczka" to część pieniędzy wpłaconych lub wypłaconych na poczet czegoś.

Należy jednak zwrócić uwagę, że nie zawsze wcześniejsze otrzymanie należności (przed ostatecznym wykonaniem usługi) oznacza zaliczkę lub przedpłatę, która nie powoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. O kwalifikacji otrzymanej zapłaty jako przychodu lub jako przedpłaty/zaliczki decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny (ostateczny), podczas gdy przedpłata/zaliczka nie mają takiego charakteru, bowiem podlegają one rozliczeniu po wykonaniu usług, na poczet których zostały wpłacone. Fakt, że dana wpłata stanowi zaliczkę/przedpłatę na poczet konkretnej usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, musi wynikać z postanowień zawartej umowy i powinien znaleźć odzwierciedlenie w treści dokumentacji prowadzonej dla celów działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi w ramach Spółki cywilnej działalność gospodarczą polegającą na organizowaniu kursów językowych. Zgodnie z obowiązującym w Spółce regulaminem, zapłata za kurs językowy dokonywana jest w formie zaliczek, płatnych w okresach rozliczeniowych. W regulaminie ustalono dwa okresy rozliczeniowe: semestr zimowy - obejmujący miesiące od października danego roku kalendarzowego do stycznia kolejnego roku kalendarzowego oraz semestr letni - obejmujący miesiące od lutego do czerwca danego roku kalendarzowego.

Opłaty za dany semestr oraz kwoty zaliczek za ww. okresy rozliczeniowe i terminy ich płatności dla każdego słuchacza ustalane są w karcie uczestnictwa, tj. umowach zawieranych z uczestnikami kursu lub ich przedstawicielami ustawowymi. Osoby zdecydowane kontynuować naukę w kolejnym roku szkolnym powinny wpłacić do 30 czerwca danego roku zaliczkę na poczet ceny za kurs w kolejnym roku szkolnym (semestrze zimowym) w kwocie 100 zł.

Ostateczne rozliczenie zaliczek następuje, proporcjonalnie do świadczonej usługi, na koniec okresów rozliczeniowych. Rozliczenie to następuje na podstawie liczby godzin lekcyjnych zadeklarowanych w karcie uczestnictwa na dany semestr oraz faktycznie zrealizowanych przez Spółkę, niezależnie od obecności słuchacza na danych zajęciach i powodu ewentualnej absencji. Możliwe jest również uwzględnienie przyznanej uczestnikom kursu bonifikaty, łącznie w wysokości nieprzekraczającej 200 zł.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że wpłaty za semestr nauki języka, wniesione przez uczestników kursu językowego w okresie rozliczeniowym (semestrze), które mają formę zaliczki/przedpłaty na poczet usług, które zostaną wykonane w tym okresie, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powodują uzyskania przychodu podatkowego w momencie ich wniesienia. W takiej sytuacji za datę powstania przychodu z tytułu wniesienia ww. opłaty, stosownie do art. 14 ust. 1e ww. ustawy, należy uznać ostatni dzień danego okresu rozliczeniowego, tj. 31 stycznia - dla kwot wpłaconych w semestrze zimowym oraz 30 czerwca - dla kwot wpłaconych w semestrze letnim.

Przy czym przychody Wnioskodawczyni z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki cywilnej winny być ustalane z zastosowaniem zasad określonych w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników Spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.