IPTPB1/4511-330/15-4/MAP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 września 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/4511-330/15-4/MAP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 sierpnia 2015 r. (data wpływu 31 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z odpłatnym przejęciem urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych od inwestorów prywatnych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej):

* przed upływem 6 miesięcy - jest prawidłowe,

* po upływie 6 miesięcy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 14 sierpnia 2015 r., Nr IPTPB1/4511-330/15-2/MAP, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 14 sierpnia 2015 r. (data doręczenia 19 sierpnia 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 24 sierpnia 2015 r. (data wpływu 31 sierpnia 2015 r.), dnia 25 sierpnia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym. W ramach swojej działalności zawiera z inwestorami umowy o refinansowanie budowy sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, bądź umowy o przeniesienie własności urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych, celem umożliwienia świadczenia usług dostawy wody i odbioru ścieków. Umowa o refinansowanie budowy określa sposób rozliczenia z inwestorem (ryczałt) w przypadku, gdy inwestor zamierza wybudować w przyszłości urządzenia wodociągowo-kanalizacyjne. Do umowy sporządza protokół przekazania wybudowanej sieci. Druga z umów reguluje stan zaszłości, kiedy nie była zawarta wcześniej umowa o refinansowanie, natomiast Wnioskodawca zobowiązuje się do przejęcia na własność wybudowanych wcześniej urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych w zamian za zwrot poniesionych przez inwestorów kosztów ich budowy. Obydwie umowy mają podobny charakter. Ich celem jest zapewnienie odpowiedniego wynagrodzenia osobom, które z własnych środków wybudowały urządzenia wodno-kanalizacyjne, a następnie przekazały je na własność Wnioskodawcy i zawierane są na podstawie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Inwestorzy w zamian zobowiązują się do przeniesienia własności wybudowanych urządzeń wodno-kanalizacyjnych na podstawie obowiązujących przepisów techniczno-budowlanych oraz dostarczenia niezbędnych dokumentów, tj. protokołu odbioru końcowego i inwentaryzacji powykonawczej oraz kopii zawiadomienia o zakończeniu budowy, w zamian za zwrot poniesionych przez nich kosztów budowy na podstawie postanowień zawartych w wymienionych umowach.

W piśmie z dnia 24 sierpnia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że odpłatne nabycie urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych od inwestorów prywatnych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) następuje w okresie do 6 miesięcy po ich wybudowaniu lub dłuższym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy należności jakie otrzymuje inwestor w związku z odpłatnym przekazaniem urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych stanowią dla niego przychód ze zbycia innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i czy w związku z powyższym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8, o której mowa w art. 42a ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłaconą należność za odpłatne przekazanie urządzeń wodno-kanalizacyjnych należy zakwalifikować do źródła jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że "źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (...) innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany."

Zgodnie z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa, co oznacza, że urządzenia wybudowane przez prywatnego inwestora, po ich fizycznym połączeniu z sieciami przedsiębiorstwa, uzyskają status rzeczy ruchomej, która może być przedmiotem odpłatnego zbycia.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma podstaw do kwalifikowania takiego przychodu do przychodu z innych źródeł, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, do którego należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy. Biorąc pod uwagę, że przychód z tytułu odpłatnego zbycia urządzeń wodno-kanalizacyjnych stanowi przychód ze zbycia innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie powstaje obowiązek wystawienia informacji PIT-8C. Ustanowiony w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek sporządzenia tej informacji nie dotyczy bowiem dochodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy. Opodatkowanie takiego dochodu odbywa się poprzez jego wykazanie przez podatników w zeznaniu rocznym.

W uzupełnieniu wniosku dodano, że obowiązek wystawienia deklaracji PIT-8C wystąpi jednak, gdy odpłatne przekazanie urządzeń dokonane zostanie po terminie 6 miesięcy od końca miesiąca, w którym inwestor prywatny je wybudował.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązków płatnika w związku z odpłatnym przejęciem urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych od inwestorów prywatnych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej):

* przed upływem 6 miesięcy - jest prawidłowe,

* po upływie 6 miesięcy - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 przywołanej ustawy, źródłem przychodów są inne źródła.

Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym, do którego jednakże należy zaliczyć tylko te przychody, które nie mogą zostać zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia "rzeczy", należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121). Zgodnie z art. 45 powołanej ustawy, rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na ruchome oraz nieruchomości. W myśl art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntów przedmiot własności. Z powyższego wynika, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością. Część składowa rzeczy, zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych; natomiast w myśl § 2 tego artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.), osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym. W ramach swojej działalności zawiera z inwestorami umowy o refinansowanie budowy sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, bądź umowy o przeniesienie własności urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych celem umożliwienia świadczenia usług dostawy wody i odbioru ścieków. Celem powyższych umów jest zapewnienie odpowiedniego wynagrodzenia osobom, które z własnych środków wybudowały urządzenia wodno-kanalizacyjne, a następnie przekazały je na własność Wnioskodawcy i zawierane są na podstawie art. 31 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Inwestorzy w zamian zobowiązują się do przeniesienia własności wybudowanych urządzeń wodno-kanalizacyjnych na podstawie obowiązujących przepisów technicznobudowlanych oraz dostarczenia niezbędnych dokumentów, tj. protokołu odbioru końcowego i inwentaryzacji powykonawczej oraz kopii zawiadomienia o zakończeniu budowy, w zamian za zwrot poniesionych przez nich kosztów budowy na podstawie postanowień zawartych w wymienionych umowach.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że odpłatne nabycie urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych od inwestorów prywatnych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) następuje w okresie do 6 miesięcy po ich wybudowaniu lub dłuższym.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że odpłatne przekazanie Wnioskodawcy przez inwestora (osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej) urządzeń wodno-kanalizacyjnych po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodociągowo-kanalizacyjną, nie skutkuje po stronie osoby, która wybudowała to urządzenie, powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w sytuacji, gdy odpłatne zbycie ww. urządzeń nastąpi przed upływem 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym miało miejsce fizyczne połączenie ww. urządzeń z siecią wodociągowo-kanalizacyjną, po stronie osoby, która wybudowała to urządzenie powstaje przychód z tytułu odpłatnego zbycia innych rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Zatem niezależnie od tego, kiedy następuje zbycie na rzecz Wnioskodawcy przez osobę fizyczną urządzeń wodno-kanalizacyjnych, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek pobrania od wypłaconej z tego tytułu kwoty zaliczki na podatek dochodowy, jak też sporządzania informacji PIT-8C, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem z przepisu tego jednoznacznie wynika, że w informacji tej należy wykazać jedynie przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl