IPTPB1/4511-214/15-4/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 10 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2015 r. (data wpływu 15 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej znaków towarowych wykorzystywanych w jednoosobowej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 10 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 2 lipca 2015 r., Nr IPTPB1/4511-214/15-2/SJ, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłane zostało w dniu 2 lipca 2015 r. (data doręczenia 6 lipca 2015 r.). Uzupełnienie wniosku wpłynęło w dniu 15 lipca 2015 r. (data nadania 13 lipca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny prawa majątkowe, o których mowa w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410, z późn. zm.; dalej: Prawo własności przemysłowej), w postaci praw ochronnych na znak lub znaki towarowe, wynikające z ich rejestracji (dalej: Znaki lub Znaki towarowe). Pierwotnie Znaki zostaną przekazane do majątku osobistego Wnioskodawcy. Wartość Znaków zostanie wskazana w umowie darowizny i będzie odpowiadać ich wartości rynkowej potwierdzonej przez wycenę dokonaną przez niezależnego specjalistę. Wnioskodawca rozważa następnie wykorzystanie otrzymanych Znaków towarowych w dwóch alternatywnych wariantach.

W pierwszym wariancie, Znaki będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. W przypadku wyboru takiego rozwiązania, Znaki zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych. Po wprowadzeniu Znaków do ewidencji, Wnioskodawca rozpocznie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od Znaków. Niezwłocznie po otrzymaniu Znaków, Wnioskodawca dokona zmiany przedmiotu działalności na zakres uwzględniający udzielanie licencji - w konsekwencji przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie między innymi dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim PKD 77.40.Z.

Natomiast druga opcja zakłada wniesienie Znaków, w ramach wkładu niepieniężnego, do Spółki osobowej (w tym do Spółki cywilnej; dalej: Spółka). W wyniku wniesienia przez Wnioskodawcę Znaków do Spółki, zostanie On jej wspólnikiem posiadającym udział w jej zyskach i stratach, ewentualnie Znaki zostaną wniesione do Spółki, w której Wnioskodawca jest już wspólnikiem. W takiej sytuacji Znaki zostaną wniesione do Spółki od razu po otrzymaniu ich w drodze darowizny. Oznacza to, że Znaki nie będą ani przez moment składnikiem majątkowym wykorzystywanym w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie będą również wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Po otrzymaniu aportu Spółka zamierza wprowadzić Znaki do swojej ewidencji wartości niematerialnych i prawnych oraz rozpocząć dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od Znaków.

W dniu przyjęcia Znaków do używania przez Wnioskodawcę lub Spółkę, będą one nadawały się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ich przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok, a wartość każdego ze Znaków z osobna przekroczy 3 500 zł. Jednocześnie Znaki nie podlegały wcześniej amortyzacji. W tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca pragnie otrzymać potwierdzenie co do: (i) sposobu ustalenia wartości początkowej Znaków dla celów podatkowych jednoosobowej działalności gospodarczej, (ii) sposobu ustalenia wartości początkowej Znaków dla potrzeb ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

W uzupełnieniu wniosku dodano, że:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie doradztwa marketingowo-sprzedażowego, doradztwa strategicznego i doradztwa technologiczno-produkcyjnego.

2. Wnioskodawca osiągany przychód z prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza na podstawie liniowej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 19%.

3. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

4. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ze względu na brak środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności. W momencie wprowadzenia Znaków do działalności gospodarczej, stosowna ewidencja będzie prowadzona przez Wnioskodawcę.

5. Wnioskodawca posiada udziały w następujących spółkach:

a. A Spółka z siedzibą w mieście A - 40,08% udziałów,

b. B Spółka z siedzibą w mieście B - 99,096% udziałów,

c. C Spółka z siedzibą w mieście C - 7,2561% udziałów,

d. D Spółka z siedzibą w mieście D - 95% udziałów,

e. E Spółka z siedzibą w mieście E - 99,9993% udziałów,

f. F Spółka z siedzibą w mieście F - 99,8177% udziałów.

6. Wnioskodawca nie jest w stanie jednoznacznie wskazać, w jakich innych podmiotach będzie posiadał udziały w przyszłości. Spółka, do której mogą zostać wniesione Znaki, nie została jeszcze założona.

7. Znaki towarowe są w formie znaków słowno-graficznych.

8. Towarami określanymi przez Znaki towarowe są płytki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wartością początkową Znaków, dla potrzeb prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, będzie wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust. pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

2. Czy wartością początkową Znaków wniesionych do Spółki w ramach wkładu niepieniężnego, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, będzie wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c w związku z art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 1. W zakresie pytania Nr 2 wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartością początkową Znaków, dla potrzeb prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, będzie wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania prawa określone w Prawie własności przemysłowej o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Należy więc dokonać analizy, czy Znaki towarowe spełniają definicję wartości niematerialnych i prawnych, od których można dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Treść art. 1 pkt 1 Prawa własności przemysłowej normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych, a zgodnie z art. 121, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Na podstawie art. 6 Prawa własności przemysłowej, udzielane są prawa ochronne na wynalazki, wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. W myśl art. 120 ust. 1 Prawa własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

W związku z powyższym Znaki, na które udzielone zostało prawo ochronne, a które Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny, spełniają kryteria znaków towarowych w rozumieniu Prawa własności przemysłowej. Tym samym należy stwierdzić, że Znaki spełniają definicję wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro więc Znaki mogą podlegać amortyzacji jako wartości niematerialne i prawne, należy następnie ustalić wartość, od której będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych, co do zasady, dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z kolei sposób ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych uzależniony jest od sposobu nabycia danej wartości niematerialnej i prawej.

Jak stanowi przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia ich w drodze darowizny uważa się wartość rynkową z dnia ich nabycia. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa Znaków otrzymanych w drodze darowizny powinna zostać ustalona w wysokości wartości rynkowej na dzień otrzymania darowizny.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku, umowa darowizny Znaków będzie określać wartość Znaków w wysokości równej wartości rynkowej, wynikającej z posiadanej przez Wnioskodawcę wyceny.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wartość początkowa Znaków powinna być ustalona w wysokości wartości rynkowej z dnia ich nabycia w drodze darowizny. Zasadniczo moment nabycia Znaków w formie darowizny będzie wyznaczał moment, w którym staną się one elementem majątku wykorzystywanego w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Co istotne, stanowisko Wnioskodawcy znajduje odzwierciedlenie m.in. w interpretacjach:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 grudnia 2014 r., Nr IPTPB1/415-494/14-2/MR,

2. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 9 grudnia 2013 r., Nr IBPBI/1/415-923/13/SK,

3. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 listopada 2013 r., Nr ILPB1/415-893/13-4/AA,

4. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 października 2012 r., Nr IPPB1/415-1010/12-2/JB.

Podsumowując, wartość początkowa Znaków nabytych w drodze darowizny, w momencie ich wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych jednoosobowej działalności gospodarczej, powinna zostać określona w wysokości wartości rynkowej Znaków z dnia ich nabycia zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.