IPTPB1/4511-111/15-4/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 20 lutego 2015 r.), uzupełniony pismem z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 20 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), w związku z czym pismem z dnia 27 kwietnia 2015 r., Nr IPTPB1/4511-111/15-2/MD na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 kwietnia 2015 r. (data doręczenia 30 kwietnia 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 7 maja 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Wnioskodawca (pracodawca) zamierza kupić usługę hotelową w postaci noclegów, finansując ją z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Następnie usługę tę Wnioskodawca będzie udostępniał nieodpłatnie swoim pracownikom w ramach działalności socjalnej. Wnioskodawca kupując noclegi ma na celu zapewnienie pracownikom wypoczynku bez wyżywienia. W tym zakresie Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż mebli. Z regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Wnioskodawcy wynika, że możliwość korzystania z ww. formy wypoczynku jest uzależniona od sytuacji życiowej i materialnej oraz istnieje podstawa do finansowania w ramach regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych tego typu świadczeń. Usługi noclegowe Wnioskodawca zamierza zakupić w celu wprowadzenia ich jako formy wypoczynku dla pracowników. Świadczone usługi nie będą udzielane po równo, tylko jak wskazano wyżej, będą uzależnione od sytuacji materialnej i życiowej. Usługi noclegowe będą wykupowane w miejscowościach wczasowych niezlokalizowanych w siedzibie firmy Wnioskodawcy. Usługi te mają charakter krótkoterminowy i nie przekroczą w każdym przypadku 14 dni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zobowiązany do doliczenia świadczonej usługi, pomniejszonej o kwotę 380 zł, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, do przychodów pracownika ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 6 maja 2015 r., na podstawie przepisów art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymywane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymywanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W ramach działalności socjalnej Wnioskodawca, udostępni nieodpłatnie noclegi swoim pracownikom. Mamy tutaj do czynienia z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia przez pracowników. Zdaniem Wnioskodawcy, ma tutaj zastosowanie zwolnienie z podatku przynajmniej do części tego świadczenia, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi o świadczeniach rzeczowych (jako zwolnionych z podatku), niemniej jednak obejmuje się nim również świadczenia w naturze. Natomiast nadwyżkę ponad kwotę zwolnioną z podatku należy doliczyć do przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy, zgodnie z zasadami określonymi w przepisach art. 32 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, pracownik korzystający z nieodpłatnego świadczenia w postaci noclegów korzysta ze zwolnienia do kwoty 380 zł w roku podatkowym, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast nadwyżka ponad kwotę zwolnioną z podatku zostanie doliczona do przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w miesiącu, w którym pracownik świadczenie faktycznie otrzymał i opodatkowana, zgodnie z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odprowadzona na rachunek urzędu skarbowego, zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 12 ust. 3 cyt. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zakupić usługę hotelową w postaci noclegów, finansując ją z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Następnie usługę tę Wnioskodawca będzie udostępniał nieodpłatnie swoim pracownikom w ramach działalności socjalnej. Wnioskodawca kupując noclegi ma na celu zapewnienie pracownikom wypoczynku bez wyżywienia. W tym zakresie Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Z regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Wnioskodawcy wynika, że możliwość korzystania z ww. formy wypoczynku jest uzależniona od sytuacji życiowej i materialnej oraz istnieje podstawa do finansowania w ramach regulaminu Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych tego typu świadczeń. Usługi noclegowe Wnioskodawca zamierza zakupić w celu wprowadzenia ich jako formy wypoczynku dla pracowników. Usługi noclegowe będą wykupowane w miejscowościach wczasowych niezlokalizowanych w siedzibie firmy Wnioskodawcy. Usługi te mają charakter krótkoterminowy i nie przekroczą w każdym przypadku 14 dni.

Biorąc powyższe pod uwagę, wskazać należy, że do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało otrzymane w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Nie ma zatem wątpliwości, że wartość zakupionej przez Wnioskodawcę usługi noclegowej, którą Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie udostępnić pracownikom, stanowić będzie dla tych pracowników dodatkowy przychód ze stosunku pracy.

Jednakże, stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymywanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Zatem, w przypadku sfinansowania przez Wnioskodawcę usługi noclegowej, nieodpłatnie udostępnionej pracownikom, zastosowanie znajdzie powołany wyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy. Zwolnienie określone w tym przepisie dotyczy bowiem świadczeń rzeczowych i pieniężnych otrzymywanych przez pracowników na podstawie ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszy świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2015 r. poz. 111) w związku z finansowaniem działalności socjalnej.

W myśl natomiast art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepis art. 32 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 38 ust. 1 cyt. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Mając na uwadze powyższe, w świetle obowiązujących przepisów prawa, stwierdzić należy, że wartość usługi noclegowej, sfinansowana przez Wnioskodawcę ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, będzie stanowić dla pracowników przychód ze stosunku pracy o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Natomiast wartość tej usługi w wysokości przewyższającej kwotę 380 zł. Wnioskodawca, jako płatnik, winien doliczyć do przychodów pracownika ze stosunku pracy oraz naliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 31 ust. 1, art. 32 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.