IPTPB1/415-76/11-3/KSU - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwoty podatku od towarów i usług naliczonego w związku z zakupem tomografu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-76/11-3/KSU Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwoty podatku od towarów i usług naliczonego w związku z zakupem tomografu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011 r. (data wpływu 9 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług naliczonego od zakupu tomografu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2011 r. do Izby Skarbowej w Łodzi wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku od towarów i usług związanego z zakupem koherentnego optycznego tomografu oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług naliczonego od zakupu tomografu.

Pismem z dnia 12 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, stosownie do art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) przekazał ww. wniosek celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową przez Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 1, § 3 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 czerwca 2011 r., wezwano do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 czerwca 2011 r. Natomiast w dniu 24 czerwca 2011 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 22 czerwca 2011 r.).

W ww. uzupełnieniu Wnioskodawczyni, wskazała, iż przedmiotowy wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku VAT naliczonego od zakupu tomografu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Forma prawna Wnioskodawczyni to osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni w dniu 22 listopada 2010 r. wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie na zakup nowoczesnego koherentnego optycznego tomografu do wykonywania badań okulistycznych w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Oś Priorytetowa III: Gospodarka, Innowacyjność, Przedsiębiorczość, Działanie III.6: Rozwój Mikro i Makro Przedsiębiorstw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatek od towarów i usług poniesiony w związku z realizacją niniejszego projektu będzie wydatkiem kwalifikowanym i czy będzie go można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty odrębnym postanowieniem.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek VAT naliczony w tej sytuacji jest kosztem uzyskania przychodu. U podatników nie będących podatnikami VAT, podatek VAT naliczony niejako automatycznie staje się kosztem uzyskania przychodu, o ile sam wydatek jest, a tu jest. Podano następnie, iż wydatek jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą zdefiniowaną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Oznacza to, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki, po wyłączeniu wymienionych w zamkniętym katalogu kosztów negatywnych, związane z funkcjonowaniem firmy, które bezpośrednio lub pośrednio związane są z przychodem osiąganym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższego przepisu wynika również, że kwalifikacji, czy dany wydatek można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, dokonuje podatnik, który ten koszt poniósł.

Jednocześnie w myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Z kolei, jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Generalna zasada nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt podatkowy wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej, wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 22 listopada 2010 r. wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie na zakup nowoczesnego koherentnego optycznego tomografu do wykonywania badań okulistycznych w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013 Oś Priorytetowa III: Gospodarka, Innowacyjność, Przedsiębiorczość, Działanie III.6: Rozwój Mikro i Makro Przedsiębiorstw. Jednocześnie podaje, że brak jest prawnych możliwości odzyskania podatku od towarów i usług poniesionego w związku z zakupem tomografu. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone regulacje w odniesieniu do zdarzenia przyszłego wynikającego z wniosku stwierdzić należy, iż w przypadku gdy Wnioskodawczyni jest zwolniona od podatku od towarów i usług lub nabyła towary (usługi) w celu świadczenia usług zwolnionych oraz nie przysługuje Jej obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, będzie Ona uprawniona - na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - do uznania za koszt uzyskania przychodów kwoty naliczonego podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że nie był on bezpośrednio finansowany z dochodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy).

Należy przy tym podkreślić, iż ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Podatnik bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl