IPTPB1/415-746/14-2/MD - Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2014 r. (data wpływu 24 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług z zakresu automatyki przemysłowej, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Wnioskodawca prowadzi księgi handlowe i ewidencjonuje koszty uzyskania przychodów według metody memoriałowej. Metoda memoriałowa została określona w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i polega na rozliczaniu kosztów w podziale na koszty bezpośrednie (rozliczane w dacie uzyskania przychodu z nimi związanego) i pośrednie (rozliczane w dacie poniesienia wydatku).

W dniu 31 stycznia 2012 r. Wnioskodawca podpisał umowę z firmą X. Ww. umowa dotyczyła następującego zlecenia: dostawa i montaż kompletnej nowej linii technologicznej do produkcji odkuwek matrycowych. Umowa regulowała przekazanie kompletnej dokumentacji projektowej, dostawę elementów linii, prace montażowe, uruchomienie całości linii, przeprowadzenie prac rozruchowych i optymalizacyjnych całości linii. Głównym inwestorem zamówionej linii była firma Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, wykonawcą - Wnioskodawca, natomiast podwykonawcą firma X. Umowa pomiędzy Wnioskodawcą, a głównym inwestorem - odbiorcą linii, czyli Y, została zawarta 10 grudnia 2011 r. i dotyczyła wykonania linii do produkcji odkuwek matrycowych. Strony uzgodniły realizację przedmiotu umowy etapami. Za wykonanie poszczególnych etapów zostały określone kwoty zaliczek i terminy ich płatności, tj. 14 dni od daty wystawienia faktury VAT zaliczkowej, wystawionej przez X po dacie protokólarnego odbioru prac. Ostateczny termin zakończenia prac przez X oraz przekazanie przedmiotu umowy do użytkowania miał nastąpić 31 maja 2012 r. Aneksem strony ustaliły ostateczny termin realizacji umowy na 30 kwietnia 2013 r. Termin ostatecznie nie został dotrzymany.

Zgodnie z umową, zamawiający - Wnioskodawca zapłacił firmie X, jako podwykonawcy, zaliczki w określonych kwotach za wykonane prace na podstawie otrzymanych faktur VAT zaliczkowych. Potwierdzenia wykonania prac dokonano protokołami odbiorów.

Na ich podstawie firma Xwystawiła dla Wnioskodawcy zaliczkowe faktury VAT:

* w dniu 25 czerwca 2012 r. - 80 000 PLN + VAT - protokół odbioru: dokumentacja projektowa i częściowe dostarczenie elementów linii,

* w dniu 25 czerwca 2012 r. - 80 000 PLN + VAT - protokół odbioru: dostarczenie pozostałych elementów i oprzyrządowania linii,

* w dniu 16 lipca 2012 r. - 40 000 PLN + VAT - protokół odbioru: rozpoczęcie montażu linii,

* w dniu 11 września 2012 r. - 40 000 PLN + VAT - protokół odbioru: montaż linii do produkcji odkuwek matrycowych.

Po otrzymaniu faktury zaliczkowej VAT z dnia 11 września 2012 r. podwykonawca - firma X zaprzestała dalszej współpracy i do dnia złożenia wniosku nie wykonała ostatniego etapu umowy i linia technologiczna do produkcji odkuwek matrycowych nie została uruchomiona. Nie wystawiła również faktury końcowej VAT.

W dniu 28 stycznia 2014 r. Wnioskodawca wystosował do podwykonawcy - firmy X pismo, w którym poinformował, że zgodnie z art. 491 § 1 Kodeksu cywilnego wyznacza firmie X dodatkowy (ostateczny) termin do wykonania zobowiązań określonych w zawartej umowie z dnia 31 stycznia 2012 r., ustalając termin realizacji ostatniego etapu umowy na 7 lutego 2014 r. z tym zastrzeżeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu Wnioskodawca będzie upoważniony do odstąpienia od ww. umowy. Jednocześnie na podstawie zapisów w umowie Wnioskodawca obciążył firmę X karą umowną i wystawił notę obciążeniową. Wnioskodawca nie otrzymał żadnej odpowiedzi na wysłane pismo.

Firma X nie wykonała również ostatniego etapu umowy i nie zapłaciła kary umownej. Ponadto z firmą X nie ma żadnego kontaktu, w związku z czym umowa zawarta między wymienionymi stronami nie została zakończona.

Wnioskodawca podjął wszelkie niezbędne czynności, aby uzyskać od firmy X fakturę końcową, bądź korygującą, lecz do dnia złożenia wniosku nie ma z ww. firmą żadnego kontaktu, zarówno pisemnego, jak i telefonicznego, czy osobistego.

Wykonany przez firmę X przedmiot umowy w poszczególnych etapach został sprzedany przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, firmie Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wykonany przedmiot umowy Wnioskodawca potwierdził fakturami VAT wystawionymi firmie Y Spółka ograniczoną odpowiedzialnością. Faktury te stanowiły przychód z działalności Wnioskodawcy.

Prace wykonane przez firmę X udokumentowane protokołami odbiorów i fakturami zaliczkowymi VAT mają bezpośredni związek z osiągniętymi przychodami, czyli odpowiednio odnoszą się do ponoszonych wydatków przez Wnioskodawcę na zapłatę zaliczek za część wykonanych prac, za które Wnioskodawca uzyskiwał przychody od głównego inwestora, tj. Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca osiągnął przychód za 2012 r. z tytułu sprzedanych prac - zrealizowanych zgodnie z umową - Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Otrzymane faktury zaliczkowe od firmy X wraz z protokołami odbiorów potwierdzających wykonane etapy prac Wnioskodawca nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Rozliczył je tylko na kontach rozrachunkowych dotyczących zapłaconych zaliczek. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nie sporządził żadnego dokumentu, lecz zamierza wystawić notę księgową, na podstawie podpisanych protokołów odbioru prac i zapłaconych zaliczek, dokumentującą poniesione wydatki.

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pomocniczo poprzez art. 180 ustawy - Ordynacja podatkowa, Wnioskodawca zamierzał rozliczyć poniesione wydatki, na rzecz firmy X, za wykonane przez nią etapy prac, dotyczące wykonania linii technologicznej, do kosztów uzyskania przychodów po otrzymaniu faktury końcowej na wykonaną linię technologiczną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na rzecz firmy X za wykonane przez nią etapy prac, dotyczące wykonania linii technologicznej do produkcji odkuwek matrycowych, udokumentowane protokołami odbioru i fakturami zaliczkowymi, będące przedmiotem umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 180 ustawy - Ordynacja podatkowa, może On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów rzeczywiście poniesione i udokumentowane protokołami odbioru prac, podpisanymi przez obie strony, wydatki na rzecz firmy X, za wykonane przez nią etapy prac dotyczące wykonania linii technologicznej. Poniesione wydatki są kosztem bezpośrednio związanym z uzyskanym z tego tytułu przychodem, ujętym w księgach handlowych.

W ocenie Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji, brak faktury końcowej (rozliczeniowej) nie pozbawia Go prawa do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków za rzeczywiście wykonane prace przez firmę X. Wydatki te są udokumentowane protokółami odbioru i fakturami VAT zaliczkowymi.

Wnioskodawca, w związku z tocząca się korespondencją z firmą X, dotyczącą zakończenia umowy na wykonanie linii technologicznej i oczekiwaniem na zakończenie prac i otrzymanie faktury końcowej w 2014 r. uważa, że może poniesione wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w 2014 r. W związku z brakiem faktury końcowej, dokumentem stanowiącym podstawę do ujęcia w księgach 2014 r. zaistniałego zdarzenia jest, Jego zdaniem, nota księgowa, wystawiona na podstawie protokołów odbioru prac i poniesionych wydatków na zapłacenie zaliczek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Stosownie do art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 22 ust. 5c ww. ustawy).

Przy czym, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyróżnia dwie podstawowe kategorie kosztów, a mianowicie:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu, druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

Podkreślić należy, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji kosztów "bezpośrednio związanych z przychodami" oraz kosztów "innych niż bezpośrednio związanych z przychodami" - brak takiej definicji legalnej wytłumaczyć należy nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby fizycznej w konkretnym przypadku. W efekcie ten sam koszt może w danych warunkach pozostawać w bezpośrednim, zaś w innych jedynie w "pośrednim" związku z przychodem. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana in concreto, w każdym indywidualnym przypadku.

Podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie wymaga więc każdorazowo dokonania indywidualnej oceny w warunkach konkretnego stanu faktycznego. Niewątpliwie do kosztów bezpośrednich należy zaliczyć te koszty, które można wprost przyporządkować do produkowanych przez podatnika wyrobów lub świadczonych usług.

Biorąc pod uwagę treść przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do pierwszej grupy kosztów zaliczamy koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. O tym co jest celowe, potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność. Oczywiście nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością stanowić może koszt uzyskania przychodów. Skoro ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem osiągnięcia przychodów, to cel ten musi być widoczny.

Natomiast do drugiej grupy należy zaliczyć koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, czyli wydatki poniesione na funkcjonowanie firmy, tj. wydatki ogólnoadministracyjne. Składniki kosztów, których na podstawie dokumentów źródłowych nie można ściśle odnieść do poszczególnych produkowanych wyrobów, świadczonych usług itp. stanowią koszty pośrednie.

W ocenie tutejszego Organu podatkowego, koszty bezpośrednio związane z przychodami są to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika, a także koszty związane z konkretnymi transakcjami realizowanymi w ramach tej działalności. Przepisy analizowanej ustawy nie zawierają kryteriów jakimi należy kierować się przy zaliczaniu konkretnych wydatków do ww. kategorii kosztów. Klasyfikowanie kosztów do wyżej wymienionych rodzajów kosztów uzyskania przychodu powinno odbywać się jednakże za każdym razem z uwzględnieniem indywidualnych cech działalności podatnika, w ramach której wydatki te są ponoszone. Na koszty bezpośrednio związane z przychodem składają się zatem wszystkie koszty, które w sposób bezpośredni wpłynęły na przychód. W różnych jednostkach koszty te będą inne, w zależności od specyfiki działalności danej firmy. Przykładowo w jednostkach handlowych będzie to m.in. wartość sprzedanych towarów, odnoszona z chwilą sprzedaży na koszt sprzedanych towarów.

Zatem kosztem bezpośrednim będzie składnik wydatków poniesionych w fazie świadczenia usług, które można ściśle odnieść na podstawie dokumentów źródłowych lub wiarygodnych obliczeń do poszczególnych produkowanych wyrobów, czy świadczonych usług itp.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług z zakresu automatyki przemysłowej, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Wnioskodawca prowadzi księgi handlowe i ewidencjonuje koszty uzyskania przychodów według metody memoriałowej. W dniu 31 stycznia 2012 r. Wnioskodawca podpisał umowę z firmą X. Ww. umowa dotyczyła dostawy i montażu kompletnej nowej linii technologicznej do produkcji odkuwek matrycowych. Umowa regulowała przekazanie kompletnej dokumentacji projektowej, dostawę elementów linii, prace montażowe, uruchomienie całości linii, przeprowadzenie prac rozruchowych i optymalizacyjnych całości linii. Głównym inwestorem zamówionej linii była firma Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, wykonawcą - Wnioskodawca, natomiast podwykonawcą firma X. Umowa pomiędzy Wnioskodawcą, a głównym inwestorem - odbiorcą linii, czyli Y, została zawarta 10 grudnia 2011 r. i dotyczyła wykonania linii do produkcji odkuwek matrycowych. Strony uzgodniły realizację przedmiotu umowy etapami. Za wykonanie poszczególnych etapów zostały określone kwoty zaliczek i terminy ich płatności, tj. 14 dni od daty wystawienia faktury VAT zaliczkowej, wystawionej przez X po dacie protokólarnego odbioru prac. Ostateczny termin zakończenia prac przez X oraz przekazanie przedmiotu umowy do użytkowania miał nastąpić 31 maja 2012 r. Aneksem strony ustaliły ostateczny termin realizacji umowy na 30 kwietnia 2013 r. Termin ostatecznie nie został dotrzymany. Zgodnie z umową, zamawiający - Wnioskodawca zapłacił firmie X, jako podwykonawcy, zaliczki w określonych kwotach za wykonane prace na podstawie otrzymanych faktur VAT zaliczkowych. Potwierdzenia wykonania prac dokonano protokołami odbiorów. Firma X zaprzestała współpracy i do dnia złożenia wniosku nie wykonała ostatniego etapu umowy i linia technologiczna do produkcji odkuwek matrycowych nie została uruchomiona. Nie wystawiła również faktury końcowej VAT. Wnioskodawca podjął wszelkie niezbędne czynności, aby uzyskać od firmy X fakturę końcową, bądź korygującą, lecz do dnia złożenia wniosku nie ma z ww. firmą żadnego kontaktu. Wykonany przez firmę X przedmiot umowy w poszczególnych etapach został sprzedany przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, firmie Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wykonany przedmiot umowy Wnioskodawca potwierdził fakturami VAT wystawionymi firmie Y Spółka ograniczoną odpowiedzialnością. Faktury te stanowiły przychód z działalności Wnioskodawcy. Prace wykonane przez firmę X udokumentowane protokołami odbiorów i fakturami zaliczkowymi VAT mają bezpośredni związek z osiągniętymi przychodami, czyli odpowiednio odnoszą się do ponoszonych wydatków przez Wnioskodawcę na zapłatę zaliczek za część wykonanych prac, za które Wnioskodawca uzyskiwał przychody od głównego inwestora, tj. Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca osiągnął przychód za 2012 r. z tytułu sprzedanych prac - zrealizowanych zgodnie z umową - Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Otrzymane faktury zaliczkowe od firmy X wraz z protokołami odbiorów potwierdzających wykonane etapy prac Wnioskodawca nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Rozliczył je tylko na kontach rozrachunkowych dotyczących zapłaconych zaliczek. Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nie sporządził żadnego dokumentu, lecz zamierza wystawić notę księgową, na podstawie podpisanych protokołów odbioru prac i zapłaconych zaliczek, dokumentującą poniesione wydatki.

Przyporządkowanie ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z powyższym kosztów do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, bądź kosztów innych niż koszty bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, winno być dokonywane w oparciu o kryterium celowości i konieczności ich ponoszenia dla osiągnięcia zamierzonego przedsięwzięcia. Dla firm wykonujących usługi w ramach krótkoterminowych i długoterminowych umów o świadczenie usług niezwykle istotne jest rozliczenie kosztów podatkowych w aspekcie przyporządkowania ich w stosunku do osiągniętego przychodu lub wykazanie tych kosztów w dacie ich poniesienia.

Generalnie zasada jest taka, że jeżeli związek pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami jest pośredni, a dotyczy to wszelkich kosztów ogólnych funkcjonowania podatnika, to zasadniczo w takim przypadku wydatki kwalifikuje się do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, chyba że inaczej stanowią postanowienia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ramach działalności gospodarczej istnieje również możliwość rozliczenia podatkowego kosztów w innym terminie, niż w tym, w którym je poniesiono, jeżeli występuje bezpośrednie powiązanie kosztów z osiąganymi przychodami. Nie ma jednej normy jednoznacznie przesądzającej, które koszty są związane bezpośrednio z przychodami, a które nie. Dokonując kwalifikacji danego kosztu do kosztów bezpośrednio lub pośrednio związanych z przychodem należy wziąć pod uwagę specyfikę wykonywanej działalności i konkretny rodzaj ponoszonych kosztów. Za koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami mogą być uznane te wydatki, bez poniesienia których realizacja zamierzonego przedsięwzięcia nie byłaby w ogóle możliwa, a w związku z tym uzyskanie przychodu w postaci sprzedaży usługi.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca dokonał wpłat zaliczek za poszczególne etapy prac na podstawie wystawionych przez podwykonawcę faktur zaliczkowych oraz protokołów odbioru, a wobec nieotrzymania faktury końcowej od podwykonawcy do chwili złożenia wniosku, nie ujął ww. wydatków w kosztach uzyskania przychodów. Wnioskodawca na podstawie posiadanych faktur zaliczkowych oraz protokołów odbioru zamierza wystawić notę księgową dokumentującą poniesione wydatki.

Wobec powyższego, w świetle obowiązujących przepisów prawa oraz mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na rzecz podwykonawcy za wykonane przez niego etapy prac, dotyczące wykonania linii technologicznej do produkcji odkuwek matrycowych (wobec faktu, że nie jest możliwe otrzymanie od podwykonawcy faktury końcowej), udokumentowane notą księgową, wystawioną w 2014 r., na podstawie faktur zaliczkowych i protokołów odbioru. Wydatki te, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto na uwagę zasługuje okoliczność, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.). Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.