IPTPB1/415-722/13-2/AP - Określenie obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z wypłatą ryczałtów sędziowskich za prowadzenie zawodów sportowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2013 r. (data wpływu 21 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 21 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest płatnikiem ryczałtów wypłacanych sędziom jako zwrot kosztów za przeprowadzenie zawodów sportowych. Wnioskodawca jako płatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę pracowników administracyjno-biurowych. Poza normalnymi obowiązkami pracownicy, którzy posiadają licencję, są sędziami w trakcie organizowanych zawodów sportowych. Z sędziami nie są zawierane dodatkowe umowy. Wysokość ryczałtów dla poszczególnych sędziów wynika z tabel (zgodnie z uchwałami poszczególnych związków sportowych na szczeblu krajowym).

Wypłata z wyżej wymienionego tytułu następuje każdorazowo po zakończeniu meczu, a potwierdzeniem wypłaty są:

* tabelaryczne zestawienia kwot brutto ryczałtu pomniejszonych o potraconą zaliczkę podatku,

* delegacje sędziowskie, których składową jest ekwiwalent sędziowski - stanowiący odpowiednik ryczałtu sędziowskiego oraz zwrot kosztów dojazdu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy wypłacie ryczałtów sędziowskich za obsługę meczu (kwoty ryczałtów są zróżnicowane powyżej i poniżej kwoty 200 zł) należy zastosować przepisy art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w myśl art. 41 ust. 1 ww. ustawy pobrać zaliczkę na podatek dochodowy wg skali (z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu). Czy w sytuacji, gdy pomiędzy pracownikiem Wnioskodawcy, który pełni funkcję sędziego sportowego a Wnioskodawcą nie jest zawierana dodatkowa umowa na sędziowanie podczas zawodów sportowych, mają zastosowanie przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zastosować przepisy art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy i pobierać zaliczkę na podatek dochodowy wg skali (z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu). Ponieważ pomiędzy sędzią a płatnikiem nie jest zawierana dodatkowa umowa na przeprowadzenie zawodów nie mają zastosowania przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku w wysokości 18%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy prawnej wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

* umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,

* kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł oraz

* wysokość należności wynika z umowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wypłaca sędziom ryczałty za przeprowadzenie zawodów sportowych. Wnioskodawca jako płatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę pracowników administracyjno-biurowych. Poza normalnymi obowiązkami pracownicy, którzy posiadają licencję, są sędziami w trakcie organizowanych zawodów sportowych. Z sędziami nie są zawierane dodatkowe umowy. Należność dla poszczególnych sędziów nie jest określona w umowie, jej wysokość wynika z tabel (zgodnie z uchwałami poszczególnych związków sportowych na szczeblu krajowym) lub delegacji sędziowskiej.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem.

W kontekście opisanego we wniosku stanu faktycznego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w stosunku do wynagrodzeń sędziów za obsługę meczu nie zostają spełnione wynikające z ww. przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a przesłanki, bowiem sędziów otrzymujących przedmiotowe wynagrodzenie - na podstawie tabel (zgodnie z uchwałami poszczególnych związków sportowych na szczeblu krajowym) oraz na podstawie delegacji - nie wiążą umowy, z których wynikałaby ich wysokość.

W związku z powyższym, pomimo, że kwoty ww. wynagrodzeń są zróżnicowane, tj. powyżej lub poniżej kwoty 200 zł, nie ma możliwości zastosowania do wypłacanych ekwiwalentów art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanych wynagrodzeń nie wynika z zawartej umowy.

Mając na uwadze powyższe, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przepis art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliguje płatników, o których mowa w art. 41, do przekazywania kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, podatek pobierany przez Wnioskodawcę (płatnika) od wynagrodzeń sędziego za obsługę meczu należy obliczyć zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając koszty uzyskania przychodów. Tym samym, Wnioskodawca postępuje prawidłowo stosując do przedmiotowych wynagrodzeń sędziów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobierając zaliczkę wg skali - zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pomniejszając przychód o 20% kosztów uzyskania przychodu, choć kwota wystawianego rachunku jest zróżnicowana, tj. powyżej lub poniżej 200 zł. Zatem, w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące zryczałtowanego podatku w wysokości 18%, ponieważ między sędzią (osobą będącą pracownikiem płatnika) a Wnioskodawcą nie jest zawierana żadna dodatkowa umowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.