IPTPB1/415-715/13-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2013 r. (data wpływu 15 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup składników majątku, niebędących środkami trwałymi, sfinansowanych wsparciem uzyskanym w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki - jest prawidłowe.

W dniu 15 listopada 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 6 lutego 2014 r., Nr...., na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 6 lutego 2014 r. (data doręczenia 10 lutego 2014 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 17 lutego 2014 r. (data wpływu 19 lutego 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od dnia 16 sierpnia 2013 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: kancelaria adwokacka. Rozlicza się na zasadach ogólnych. Jest podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawczyni na rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej otrzymała wsparcie finansowe w kwocie..... zł brutto oraz wsparcie pomostowe w wysokości.... zł miesięcznie na okres 6 miesięcy. Wsparcie udzielone zostało w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 Priorytet VIII - Regionalne kadry gospodarki, Poddziałanie 8.1.2, Wsparcie procesów adaptacyjnych i modernizacyjnych w regionie. Umowa o udzielenie wsparcia finansowego w ramach Projektu "W Kierunku Nowego Zatrudnienia - program outplacement w województwie....." zawarta została w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.

Wsparcie zostało udzielane w oparciu o zasadę de minimis, zgodnie z § 32 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 239, poz. 1598).

Wnioskodawczyni otrzymała również specjalistyczne wsparcie doradcze w formie nieodpłatnych usług doradczych - łącznie 15 h indywidualnego wsparcia, dotyczących zagadnień związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wsparcie doradcze zostało udzielone na tych samych zasadach co wsparcie finansowe. Projekt realizowany jest przez firmę D. Z regulaminu firmy D. dotyczącego zasad przyznawania środków finansowych na rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej wynika, że projekt finansowany jest w 85% z Europejskiego Funduszu Społecznego oraz w 15% z budżetu państwa.

W ramach wsparcia doradczego z firmy D. Wnioskodawczyni uzyskała informację, że wsparcie jest zwolnione od podatku, a wydatki sfinansowane wsparciem stanowią koszty uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyjątkiem zakupu środków trwałych. Udzielone wsparcie nie ma wpływu na podatek VAT.

Wnioskodawczyni na potrzeby prowadzonej działalności zakupiła środek trwały, używany samochód osobowy w cenie 26829,27 zł netto plus 6170,73 zł VAT, razem brutto 33.000 zł. Na zakup samochodu otrzymała wsparcie finansowe w kwocie 20.000 zł brutto, pozostałą część 13.000 zł pokryła z własnych środków.

W piśmie z dnia 17 lutego 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawczyni wskazała, że:

* dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów;

* wsparcie w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 zostało udzielone przez Urząd Marszałkowski Województwa, zaś realizatorem projektu była firma D.; wsparcia udzielono w sierpniu 2013 r. (umowa z dnia 20 sierpnia 2013 r.);

* środki finansowe z tytułu wsparcia otrzymała w dniu 23 sierpnia 20I3 r.;

* źródłami pochodzenia środków finansowych, które otrzymała są: w 85% Europejski Fundusz Społeczny, a w 15% budżet państwa;

* ze środków wsparcia zakupiła używany samochód osobowy oraz wyposażenie biura (biurko, krzesła, stół, witryny, fotel, komputer, drukarkę, lampę oraz drobny sprzęt biurowy);

* zakupiony samochód jest wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej;

* podatek VAT naliczony przy zakupie środka trwałego podlegał odliczeniu od podatku VAT należnego w wysokości 3.702,44 zł (60%, nie więcej niż 6.000,00 zł);

* skorzystała z prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony;

* amortyzacja środka trwałego następuje według metody liniowej.

W zakresie podatku od towarów i usług Wnioskodawczyni nie uzupełniła braków wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy udzielone wsparcie jest zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. Czy wydatki sfinansowane wsparciem, oprócz wydatków na zakup środków trwałych, stanowią koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

3. Czy podatek VAT od zakupionego samochodu osobowego nie podlegający odliczeniu <6170,70-3702,44 (60%) = 2468,29> podwyższa wartość początkową tego środka trwałego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 2. W zakresie pozostałych pytań oraz podatku od towarów i usług wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, wydatki sfinansowane wsparciem nie stanowią kosztu uzyskania przychodu na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis ten wskazuje, iż podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

* faktycznego poniesienia wydatku,

* istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

* braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,

* odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy czym obowiązek wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów spoczywa na podatniku.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b wymienionej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części (...).

Według art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Przy czym, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi:

* stanowić własność lub współwłasność podatnika,

* zostać nabyty lub wytworzony we własnym zakresie przez podatnika,

* być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,

* jego przewidywany okres używania być dłuższy niż rok,

* być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie bowiem do art. 22a ust. 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przy czym należy mieć tu na uwadze, że nie stanowi środka trwałego wyposażenie. Przez wyposażenie, zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475, z późn. zm.), rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Dokonując kwalifikacji podatkowej w ww. zakresie, pod uwagę bierze się wartość jednostkową pojedynczej sztuki kompletnego i zdatnego do używania nabytego składnika majątku. Stosownie do przepisu § 4 ust. 1 pkt 2 powyższego rozporządzenia, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej "podatnikami", prowadzą ewidencję wyposażenia. Ewidencją wyposażenia, w myśl § 4 ust. 2 tego rozporządzenia obejmuje się wyposażenie, którego wartość początkowa, w rozumieniu odrębnych przepisów, przekracza 1.500 zł.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

W świetle powyższego, wydatki sfinansowane dochodami zwolnionymi z opodatkowania, wskazanymi w ww. przepisach, w tym w art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 137 wymienionej ustawy, wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni na rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej, na mocy umowy z dnia 20 sierpnia 2013 r. otrzymała m.in. wsparcie finansowe i pomostowe w ramach projektu "W Kierunku Nowego Zatrudnienia - program outplacement w województwie łódzkim", realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 Priorytet VIII - Regionalne kadry gospodarki, Poddziałanie 8.1.2, Wsparcie procesów adaptacyjnych i modernizacyjnych w regionie. Wsparcie to zostało udzielone przez Urząd Marszałkowski Województwa, zaś realizatorem projektu była D. Środków finansowych, z których sfinansowane zostało ww. wsparcie pochodziły w 85% z Europejskiego Funduszu Społecznego, a w 15% z budżetu państwa.

Ze środków wsparcia zakupiła dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej używany samochód osobowy oraz wyposażenie biura (biurko, krzesła, stół, witryny, fotel, komputer, drukarkę, lampę oraz drobny sprzęt biurowy).

Zauważyć należy, że program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów (Narodowej Strategii Spójności) służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r. Program ten jest współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego, tj. ze środków pochodzących z funduszu strukturalnego, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych.

Zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że środkami publicznymi są środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA).

W myśl art. 5 ust. 3 tej ustawy, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się m.in. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b), tj.:

Zgodnie z art. 186 pkt 2 ww., wydatki z budżetu środków europejskich są wydatkami, które mogą być przeznaczone na płatności w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich.

Zatem, środki finansowe otrzymane przez Wnioskodawczynię w ramach Programu Operacyjny Kapitał Ludzki tytułem pomocy udzielonej w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, uznać należy za zwolnione z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że wydatki sfinansowane wsparciem uzyskanym w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, przeznaczone na zakup innych składników majątku, niebędących środkami trwałymi, w tym poniesione na zakup wyposażenia w rozumieniu § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, iż powyższe stanowisko nie dotyczy wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, gdyż w tym zakresie Wnioskodawczyni nie wnosiła o wydanie interpretacji indywidualnej

Nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonego do wniosku dokumentu, tj. "Regulaminu przyznawania środków finansowych na rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej w ramach projektu: "W kierunku Nowego Zatrudnienia - Program outplacement w województwie". Tut. Organ jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.