IPTPB1/415-692/13-4/KSU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2013 r. (data wpływu 30 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 21 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku ujęcia w spisie z natury wydatków poniesionych na:

* wykup ubezpieczeń komunikacyjnych, przeglądy techniczne oraz zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych - jest prawidłowe,

* zakup kosmetyków, środków czystości, części zamiennych do drobnych remontów/ulepszeń/wymian - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 13 stycznia 2014 r., Nr IPTPP4/443-788/13-2/ALN i IPTPB1/415-692/13-2/KSU na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 stycznia 2014 r., następnie w dniu 21 stycznia 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 20 stycznia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi samochodami osobowymi (auto-handel) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, oraz na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W podatku dochodowym rozlicza się na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą uproszczoną.

Wnioskodawca kupuje samochody na podstawie umów kupna-sprzedaży od osób nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na podstawie faktur procedura marży-towary używane od osób prowadzących działalność gospodarczą. Zakup samochodów księguje do kolumny 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (zakup towarów i materiałów). Przy sprzedaży Wnioskodawca stosuje procedurę dotyczącą towarów używanych, czyli tzw. opodatkowanie marży, stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych ewidencjonuje na kasie fiskalnej pod tzw. zero techniczne. Zakupionych samochodów Wnioskodawca nie rejestruje.

W przypadku zakupu samochodu od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi opłatę podatku od czynności cywilnoprawnych, który księguje do kolumny 11 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (koszty uboczne zakupu).

Następne wydatki związane z przedmiotem działalności auto-handlu to:

Do wyliczenia wysokości marży Wnioskodawca uwzględnia jedynie wydatek na nabycie towaru (pojazdu) używanego zapłacony pierwotnemu sprzedawcy, natomiast inne wydatki poniesione w związku ze sprzedażą, czyli w ww. podpunktach od a) do d), nie wpływają na podstawę opodatkowania marży. Dlatego Wnioskodawca zalicza je do kolumn podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak wymienił wyżej, gdyż nie wlicza ich do swojej marży-zysku.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 stycznia Wnioskodawca dodał, że kwota należna od nabywcy nie pokrywa wydatków wymienionych w podpunktach od a) do d), gdyż ww. wydatki są niezbędne do utrzymania towarów handlowych w czystości, zachowania bezpieczeństwa podczas jazd testowych przez potencjalnych klientów (gdy auto stoi na parkingu to wielokrotnie podczas naturalnego zużycia należy wymienić, np. żarówkę, uzupełnić płyny itp.), bądź wynika z przepisów o ruchu drogowym (np. ubezpieczenie auta wraz z ważnym przeglądem technicznym). Nabywcy pojazdu nie interesują nakłady Wnioskodawcy związane z utrzymaniem towarów handlowych - samochodów w należytym stanie, nadającym się do odsprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca prawidłowo ustala wysokość marży przy sprzedaży samochodów używanych, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

2. Czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje, zaliczając do podatkowej księgi przychodów i rozchodów elementy wymienione w poniższych podpunktach, tj.:

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przeformułował ww. pytanie nr 2 zadał następujące zapytanie:

Czy Wnioskodawca prawidłowo postępuje nie uwzględniając w spisie z natury zgodnie z § 27 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji przez ryczałtowców pozycji wymienionych w poniższych podpunktach, tj.:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2 przeformułowane w uzupełnieniu wniosku. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, nie jest On zobowiązany wykazywać w spisie z natury wydatków zakwalifikowanych do kolumny 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wymienionych poniżej w podpunktach od a) do d), tj.:

gdyż nie stanowią należności zapłaconej pierwotnemu sprzedawcy. Drobne remonty Wnioskodawca wykonuje we własnym zakresie, a co za tym idzie nie wpływa to na podstawę opodatkowania. Ww. wydatki nie wpływają na zwiększenie wartości towaru handlowego, tym samym nie mają wpływu na cenę, służą jedynie utrzymaniu aut w czystości, zachowaniu bezpieczeństwa podczas prezentacji (jazda próbna z potencjalnym klientem), bądź wynikają z przepisów o dopuszczeniu samochodów do ruchu drogowego.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca uważa, że dokonuje prawidłowej klasyfikacji do poszczególnych ww. kolumn podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązku ujęcia w spisie z natury wydatków poniesionych na:

* wykup ubezpieczeń komunikacyjnych, przeglądy techniczne oraz zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych - jest prawidłowe,

* zakup kosmetyków, środków czystości, części zamiennych do drobnych remontów/ulepszeń/wymian - jest nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja oparta została na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Przy kwalifikowaniu wydatku w koszty podatkowe trzeba stwierdzić, czy spełnia on dwa warunki: wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, wymienionym w przepisie art. 23 ww. ustawy.

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14, a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (...).

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475, z późn. zm.).

Według § 3 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia, towarami są: towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

W świetle § 3 pkt 1 lit. b ww. rozporządzenia, materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi.

Materiałami pomocniczymi są natomiast materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości (§ 3 pkt 1 lit. c) ww. rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, cena zakupu oznacza cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Z kolei w myśl pkt 3 cytowanego powyżej paragrafu, przez cenę nabycia należy rozumieć cenę zakupu składnika majątku powiększoną o koszty uboczne związane z zakupem towarów i składników majątku do chwili złożenia w magazynie według ich cen zakupu, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz ubezpieczenia w drodze.

Szczegółowe zasady dokonywania zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zostały zawarte w załączniku Nr 1 do ww. rozporządzenia, stanowiącym objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Jak wynika z treści ww. załącznika, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu. W kolumnie 11 ewidencjonujemy koszty uboczne zakupu. Natomiast kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-12), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. Do wpisywania łącznej kwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12 i 13 jest przeznaczona kolumna 14.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu używanymi samochodami osobowymi (auto-handel) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, oraz na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W podatku dochodowym rozlicza się na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą uproszczoną. Zakup samochodów księguje do kolumny 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (zakup towarów i materiałów). W przypadku zakupu samochodu od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje opłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, którą księguje do kolumny 11 podatkowej księgi przychodów i rozchodów (koszty uboczne zakupu).

Następne wydatki związane z przedmiotem działalności to:

Stwierdzić należy, że ubezpieczenia komunikacyjne oraz badania techniczne są usługami niematerialnymi, w wyniku których nie powstaje żaden konkretny wyrób. Zatem, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wykup ubezpieczeń komunikacyjnych oraz badania techniczne samochodów będących towarami handlowymi powinny zostać zaewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 13 - "Pozostałe wydatki".

Dodatkowym wydatkiem poniesionym przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem samochodów od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest podatek od czynności cywilnoprawnych. Z uwagi na fakt, że § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ściśle wymienia jakie elementy należy zaliczyć do ceny zakupu i wśród nich nie ma wymienionego podatku od czynności cywilnoprawnych, należy ten wydatek zaksięgować w podatkowej księdze w kolumnie 13 - "Pozostałe wydatki". Zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych należy potraktować jako pozostały wydatek związany z prowadzeniem pozarolniczej działalności w zakresie auto-handlu.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z zakupem części zamiennych do drobnych remontów/ulepszeń/wymian, które Wnioskodawca wykonuje we własnym zakresie (np.: filtr kabiny, filtr paliwa, filtr oleju, łożyska, rozpuszczalnik, podkład, lakier spray, klocki hamulcowe, przewody hamulcowe, linka sprzęgła, żarówki, płyn letni, zimowy, płyn do chłodnic, błotnik, próg, łącznik stabilizatora, krata wlotu powietrza, klamka wew., klamka zew., świeca, cewka iskrowa, lampy, dywaniki, felgi itp.) oraz wydatków poniesionych na zakup kosmetyków, środków czystości, stwierdzić należy, że stają się one częścią składową towarów handlowych, tj. samochodów, i zgodnie z przytoczonymi wyżej definicjami zaliczają się odpowiednio do materiałów podstawowych i pomocniczych. Finalny efekt usługi jest wyrobem gotowym, zaś materiały zużywane w toku świadczonych usług, które stają się główną substancją gotowego wyrobu, bądź bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości, zaliczane są odpowiednio do materiałów podstawowych i pomocniczych. Zatem, ww. wydatki powinny zostać ujęte w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 10 - "Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu".

Zasady dotyczące sporządzenia spisu z natury określa natomiast § 27 ww. rozporządzenia, w świetle którego, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Zatem, materiały zużywane w toku świadczonych usług w zakresie auto-handlu wymienione w punkcie c) i d) przedstawionego opisu stanu faktycznego, tj.: kosmetyki, środki czystości oraz części zamienne do drobnych remontów/ulepszeń/wymian (np.: filtr kabiny, filtr paliwa, filtr oleju, łożyska, rozpuszczalnik, podkład, lakier spray, klocki hamulcowe, przewody hamulcowe, linka sprzęgła, żarówki, płyn letni, zimowy, płyn do chłodnic, błotnik, próg, łącznik stabilizatora, krata wlotu powietrza, klamka wew., klamka zew., świeca, cewka iskrowa, lampy, dywaniki, felgi itp.), które należy zaewidencjonować w podatkowej księgi przychodów i rozchodów w kolumnie 10 - "Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu", podlegają ujęciu w spisie z natury jako materiały podstawowe i pomocnicze.

Natomiast wydatki poniesione na wykup ubezpieczeń komunikacyjnych, badania techniczne oraz zapłatę podatku od czynności cywilnoprawnych, podlegające zaewidencjonowaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 13 - "Pozostałe wydatki", nie podlegają ujęciu w spisie z natury.

Końcowo zaznaczyć należy, że związku z tym, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, zastosowanie do Niego znajdują przepisy ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, błędnie określonego przez Wnioskodawcę jako rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi oraz ewidencji przez ryczałtowców.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.