IPTPB1/415-641/14-2/MM - Obowiązki płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-641/14-2/MM Obowiązki płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2014 r. (data wpływu 13 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca Klub Sportowy jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca organizuje zawody sportowe zgodnie ze swoim zakresem działalności. W związku z tym, ponosi wydatki z tytułu wypłacanych sędziom ekwiwalentów pieniężnych za sędziowanie zawodów sportowych. Wnioskodawca nie zawiera z sędziami żadnych umów cywilnoprawnych (tylko umowy ustne). Wypłaty następują na podstawie listy wypłat ekwiwalentów sędziowskich dotyczącej danych zawodów. Wysokość ekwiwalentów sędziowskich jest ustalona przez Polski Związek Strzelectwa Sportowego i wynosi 80 zł za jeden dzień zawodów (od 2010 r.).

Wysokość ekwiwalentu sędziowskiego dla jednej osoby w danym miesiącu z reguły nie przekracza 200 zł. Może jednak zdarzyć się sytuacja, że w skali miesiąca ekwiwalenty sędziowskie dla danej osoby przekroczą 200 zł. Sędziami na zawodach są także pracownicy Kluby Sportowego, natomiast w umowach o pracę nie mają zapisów dotyczących sędziowania zawodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jak należy opodatkować ekwiwalenty sędziowskie, jeśli kwota przekroczy 200 zł w skali miesiąca.

2. Jak należy opodatkować ekwiwalenty sędziowskie, gdy Klub Sportowy "SWIT" wypłaca je pracownikom.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody sędziów są przychodami z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca od tych przychodów pobiera zryczałtowany podatek dochodowy, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a.

Wnioskodawca pobiera zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu od ekwiwalentu sędziowskiego, gdy nie przekracza jednorazowo kwoty 200 zł. Pobiera także zryczałtowany podatek w wysokości 18% przychodu, gdy w skali miesiąca ekwiwalent sędziowski przekracza 200 zł. Zdaniem Wnioskodawcy ustawodawca określił kwotę należności bez względu na okres, określił należność zawartą w umowie art. 30 ust. 1 pkt a.

Wnioskodawca wskazuje, że pracownicy Klubu Sportowego nie mają w umowach o pracę zapisów o sędziowaniu zawodów, w związku z tym ekwiwalenty sędziowskie także opodatkowuje ryczałtem w wysokości 18% bez odliczania kosztów uzyskania przychodu. Według Wnioskodawcy w ustawie określono, że ryczałt dotyczy umów zawartych z osobami niebędącymi pracownikami płatnika. Jego zdaniem są to przychody z działalności wykonywanej osobiście zgodnie z art. 13 pkt 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa zaniechano podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy prawnej wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce, gdy:

* umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,

* kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł oraz

* wysokość należności wynika z umowy.

Stwierdzić zatem należy, że uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca organizuje zawody sportowe. Wnioskodawca wypłaca sędziom ekwiwalenty pieniężne za przeprowadzenie zawodów sportowych. Jako płatnik zatrudnia na podstawie umowy o pracę pracowników Klubu Sportowego, którzy także są sędziami w zawodach sportowych. Z sędziami nie są zawierane umowy pisemne, a pracownicy Klubu Sportowego nie mają w umowach o pracę zawartych zapisów dotyczących sędziowania zawodów. Wypłaty następują na podstawie listy wypłat ekwiwalentów sędziowskich, dotyczącej danych zawodów, a ich wysokość jest ustalona przez Polski Związek Strzelectwa Sportowego.

W konsekwencji opisanego stanu faktycznego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w stosunku do wynagrodzeń sędziów za obsługę meczu nie zostają spełnione przesłanki, w myśl art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem sędziów otrzymujących przedmiotowe ekwiwalenty sędziowskie, nie wiążą umowy z których wynikałaby ich wysokość.

W związku z powyższym, pomimo że kwoty ww. wynagrodzeń są zróżnicowane, tj. poniżej lub powyżej kwoty 200 zł, nie ma możliwości zastosowania do wypłacanych ekwiwalentów art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wysokość wypłacanych wynagrodzeń nie wynika z zawartej umowy.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, że na Wnioskodawcy ciąży zatem obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według którego osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawne, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2, 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu dane składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przepis art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obliguje płatników, o których mowa w art. 41, do przekazywania kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Natomiast stosownie do art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, podatek pobierany przez Wnioskodawcę (płatnika) od wynagrodzeń sędziego za obsługę meczu należy obliczyć zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając koszty uzyskania przychodów. Tym samym, Wnioskodawca winien stosować do przedmiotowych wynagrodzeń sędziów art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobierając zaliczkę według skali - zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pomniejszając przychód o 20% kosztów uzyskania przychodu, choć kwota wystawianego rachunku jest zróżnicowana, tj. powyżej lub poniżej 200 zł.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, ponieważ w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące zryczałtowanego podatku w wysokości 18%, gdyż między sędzią (w tym również osobą będącą pracownikiem płatnika) a Wnioskodawcą nie jest zawierana żadna dodatkowa umowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl