IPTPB1/415-617/14-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2014 r. (data wpływu 31 października 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podziału majątku w związku z zakończeniem działalności Spółki cywilnej:

* w części dotyczącej otrzymania dopłaty z tytułu zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 31 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni wykonuje działalność gospodarczą w zawartej z Panem. Spółce cywilnej pod nazwą: "...". Udziały wspólników w zyskach Spółki są równe i wynoszą po 50% każdy z nich. Spółka cywilna jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług o numerze NIP.... Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawczyni rozlicza na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawczyni i Jej wspólnik zamierzają rozwiązać Spółkę cywilną, dokonać podziału jej majątku i zakończyć wykonywanie działalności gospodarczej. W tym celu zostanie przeprowadzone zebranie wspólników, z obrad którego zostanie sporządzony protokół notarialny.

Na zebraniu wspólnicy powezmą następujące uchwały:

Następnie, w tym samym dniu Wnioskodawczyni i Jej wspólnik dokonają podziału majątku rozwiązanej Spółki cywilnej poprzez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego. Na dzień rozwiązania Spółki, będą już wykonane wszystkie zobowiązania związane z jej działalnością, a Spółka nie będzie posiadać żadnych towarów. Jej majątek w dniu rozwiązania stanowić będą tylko i wyłącznie następujące składniki majątkowe:

W zawartej we wzmiankowanym akcie notarialnym umowie podziału majątku rozwiązanej Spółki cywilnej Wnioskodawczyni i Jej wspólnik złożą oświadczenia woli:

1. O dokonaniu podziału majątku rozwiązanej Spółki cywilnej pod nazwą: "..." - w ten sposób, że Wnioskodawczyni otrzyma w całości środki pieniężne spółki, zaś Pan... (wspólnik Wnioskodawczyni) otrzyma udział 1/2 w prawie własności położonej w... przy ul.... zabudowanej nieruchomości gruntowej, w ewidencji gruntów oznaczonej jako działka nr... o pow.... ha, dla której Sąd Rejonowy w.... Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w... prowadzi księgę wieczystą nr..., który wejdzie do jego majątku odrębnego jako nabyty ze środków pochodzących wyłącznie z działalności Spółki.Pan... (wspólnik Wnioskodawczyni) otrzyma również wzmiankowane wyżej wierzytelności pieniężne z tytułu nieuregulowanej przez kontrahentów rozwiązanej Spółki ceny sprzedaży towarów.

2. Wzajemnym wydaniu w posiadane opisanych wyżej składników majątku.

3. O ustanowieniu dopłaty pieniężnej na rzecz Wnioskodawczyni, którą to dopłatę Pan... (wspólnik Wnioskodawczyni) zapłaci Jej z tytułu likwidacji Spółki cywilnej w terminie roku od dnia rozwiązania Spółki, w kwocie pieniężnej stanowiącej różnicę między wartością otrzymanego przez niego udziału 1/2 w prawie własności opisanej wyżej nieruchomości Spółki, powiększoną o sumę otrzymanych przez niego wierzytelności z tytułu nieuregulowanej przez kontrahentów Spółki ceny sprzedaży towarów, a środkami pieniężnymi Spółki otrzymanymi przez Wnioskodawczynię.

Konieczność ustanowienia dopłaty pieniężnej na rzecz Wnioskodawczyni wynika z faktu, że na dzień rozwiązania Spółki w skład jej majątku będą wchodziły środki pieniężne w wysokości niższej, niż wartość wchodzącego w skład Spółki udziału 1/2 w prawie własności nieruchomości, zaś podział fizyczny tej nieruchomości byłby sprzeczny z zasadami prawidłowej gospodarki i wymagałby dodatkowo zgody pozostałych współwłaścicieli.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z rozwiązaniem Spółki cywilnej i dokonaniem podziału jej majątku powstanie zobowiązanie podatkowe u Wnioskodawczyni w podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy w związku z rozwiązaniem Spółki cywilnej i dokonaniom podziału jej majątku powstanie zobowiązanie podatkowe u Wnioskodawczyni lub Spółki cywilnej pod nazwą: "..." w podatku od towarów i usług.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 2, dotyczący podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z rozwiązaniem Spółki cywilnej i dokonaniem podziału jej majątku nie powstanie u Niej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika Spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej Spółki.

W przedstawionym zdarzenia przyszłym przepis ten znajdzie zastosowanie zarówno do środków pieniężnych, które zostaną wypłacone Wnioskodawczyni z majątku rozwiązanej Spółki, jak też do środków pieniężnych, które otrzyma ona później od swego wspólnika jako dopłatę z tytułu likwidacji Spółki cywilnej.

Co istotne, do opodatkowania przeniesienia własności nieruchomości w ramach likwidacji Spółki cywilnej nie może znaleźć zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż podziału majątku rozwiązanej Spółki cywilnej nie można potraktować jako odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, zaś skutki likwidacji Spółki cywilnej i podziału jej majątku w podatku dochodowym od osób fizycznych zostały uregulowane - wyczerpująco w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego:

* w części dotyczącej otrzymania dopłaty z tytułu zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe,

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

Przepis art. 5a pkt 26 ww. ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Przy czym, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Zatem, zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, przychody (dochody) z udziału w spółce osobowej podlegają opodatkowaniu u każdego wspólnika proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku, co stanowi naturalną konsekwencję pozbawienia spółki osobowej statusu podatnika podatku dochodowego. Tym samym środki stanowiące przychody spółki osobowej, co do zasady stanowią już w momencie ich powstania przychody jej wspólników i u nich też są opodatkowane uzyskane z tego tytułu na przestrzeni roku podatkowego dochody, z zachowaniem proporcji określonej przepisem art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3),

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c), (art. 10 ust. 1 pkt 7).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest odrębnym od pozostałych źródłem przychodów, przy czym kwalifikacja uzyskiwanego przysporzenia majątkowego do tego źródła przychodów uzależniona jest od spełnienia warunków określonych w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy, w którym zostało zdefiniowane (definicja legalna) pojęcie działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Co do zasady do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 10 cyt. ustawy, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Powyższy przepis regulujący kwestię związaną z zakończeniem uczestnictwa podatnika w spółce niebędącej osobą prawną został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Jego celem było rozwianie wątpliwości interpretacyjnych dotyczących skutków podatkowych zakończenia uczestnictwa podatnika w spółce osobowej (w tym także w wyniku likwidacji takiej spółki). Orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące interpretacji przepisów obowiązujących do końca 2010 r. było niejednolite; wskazywało jednak, że w przypadku wykazania przez podatnika przychodu z tytułu likwidacji spółki osobowej może dochodzić do podwójnego opodatkowania tych samych przysporzeń majątkowych w sytuacji, gdy otrzymane przez niego składniki majątku sfinansowane były z opodatkowanych przez niego (na bieżąco w ciągu poszczególnych lat podatkowych, jako dochód z działalności gospodarczej), lecz pozostawionych w spółce zysków. Ustawodawca postanowił zatem, że w przypadku likwidacji spółki osobowej gdy wspólnik otrzyma z tego tytułu środki pieniężne nie będą one podlegały opodatkowaniu, o ile będą miały swoje źródło w dochodach już opodatkowanych, np. w opodatkowanych przez podatnika lecz pozostawionych w spółce zyskach, czy też wniesionym wkładzie do spółki (pochodzącym z własnych, opodatkowanych wcześniej środków podatnika).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wykonuje działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej. Udziały wspólników w zyskach Spółki są równe i wynoszą po 50% każdy z nich. Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawczyni rozlicza na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawczyni i Jej wspólnik zamierzają rozwiązać Spółkę cywilną, dokonać podziału jej majątku i zakończyć wykonywanie działalności gospodarczej. W wyniku podziału majątku Spółki wspólnik Wnioskodawczyni otrzyma udział 1/2 w prawie własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oraz wierzytelności pieniężne rozwiązanej Spółki. Wnioskodawczyni otrzyma w całości środki pieniężne Spółki oraz dopłatę pieniężną, w kwocie stanowiącej różnicę między wartością otrzymanego przez wspólnika Wnioskodawczyni udziału 1/2 w prawie własności nieruchomości Spółki, powiększoną o sumę otrzymanych przez niego wierzytelności Spółki, a środkami pieniężnymi Spółki otrzymanymi przez Wnioskodawczynię.

Konieczność ustanowienia dopłaty pieniężnej na rzecz Wnioskodawczyni wynika z faktu, że na dzień rozwiązania Spółki w skład jej majątku będą wchodziły środki pieniężne w wysokości niższej niż wartość wchodzącego w skład Spółki udziału 1/2 w prawie własności nieruchomości.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Przy czym podkreślić należy, że przez "odpłatne zbycie" należy rozumieć przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Termin odpłatne zbycie obejmuje zatem szeroki zakres umów. W myśl art. 155 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Tym samym określenie "zbycie" odnosi się do wszystkich przypadków przeniesienia własności, nie ogranicza się wyłącznie do sprzedaży czy zamiany, lecz ma zastosowanie do wszystkich czynności prawnych, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności do całej rzeczy lub udziału.

Dokonując zatem wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie przedstawionym we wniosku stwierdzić należy, że zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi w związku z prowadzoną działalnością. Art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczane do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Dlatego też sprzedaż każdego innego składnika (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych), wykorzystywanego w działalności gospodarczej lub mającego związek z wykonywaną kiedyś działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 860 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Każdy wspólnik jest uprawniony do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczy w stratach, bez względu na rodzaj i wartość wkładu. W umowie spółki można inaczej ustalić stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach. Można nawet zwolnić niektórych wspólników od udziału w stratach. Natomiast nie można wyłączyć wspólnika od udziału w zyskach. W myśl art. 871 § 1 Kodeksu cywilnego, wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia, wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika. Ponadto, stosownie do art. 871 § 2 Kodeksu cywilnego występującemu wspólnikowi wypłaca się w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki.

W myśl art. 875 § 1 Kodeksu cywilnego, od chwili rozwiązania spółki stosuje się odpowiednio do wspólnego majątku wspólników przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów poniższych. Z majątku pozostałego po zapłaceniu długów spółki zwraca się wspólnikom ich wkłady, stosując odpowiednio przepisy o zwrocie wkładów w razie wystąpienia wspólnika ze spółki (art. 875 § 2 Kodeksu cywilnego).

Pozostałą nadwyżkę wspólnego majątku dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczyli w zyskach spółki (art. 875 § 3 Kodeksu cywilnego).

Analiza powyższych przepisów wskazuje, że zniesienie współwłasności może polegać na podziale rzeczy i przyznaniu każdemu z dotychczasowych współwłaścicieli jej części. W sytuacji natomiast, gdy na skutek podziału, wartość nabytej na wyłączną własność części rzeczy wspólnej jest mniejsza od wartości udziału we współwłasności, podział może wiązać się ze stosownymi spłatami od współwłaściciela nabywającego ponad dotychczas przysługujący udział. W takim przypadku zniesienie współwłasności następuje zatem za odpłatnością w formie spłaty. Czynność taka, w świetle prawa cywilnego, stanowi formę odpłatnego zbycia. Powoduje to jednocześnie, że mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem, które wyczerpuje dyspozycję art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stwierdzić zatem należy, że w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości, Wnioskodawczyni otrzymując spłatę celem wyrównania wartości przydzielonych nieruchomości, dokona odpłatnego zbycia udziału jaki przysługiwał Jej w tej części nieruchomości, która przypadła innemu współwłaścicielowi - zobowiązanemu do dokonania spłaty - w nabytej przez niego nieruchomości. W konsekwencji, kwota otrzymanej dopłaty z tytułu zniesienia współwłasności nieruchomości stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej przeniesienia własności nieruchomości należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego jak również powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że (co do zasady) otrzymanie w wyniku likwidacji Spółki cywilnej środków pieniężnych nie spowoduje u Wnioskodawczyni powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile źródłem pochodzenia tych środków nie będą zyski (dochody), które w toku działalności prowadzonej przez Spółkę cywilną, nie zostały opodatkowane podatkiem dochodowym.

Natomiast odnosząc się do kwestii otrzymanej spłaty celem wyrównania wartości podzielonego majątku, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni uzyska przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) - niniejsza interpretacja dotyczy Wnioskodawczyni. Nie wywołuje skutków prawnych dla wspólnika Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.