IPTPB1/415-612/14-2/MM - Skutki podatkowe nieodpłatnego przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz małżonki prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz małżonki prowadzącej indywidualną działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

W dniu 30 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych i podatku od spadku i darowizn.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi indywidualną działalność gospodarczą pod nazwą....Ponadto Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem... prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej o nazwie... (dalej: Spółka cywilna). Wnioskodawczyni i... są małżeństwem i łączy ich wspólność ustawowa małżeńska. W trakcie trwania małżeństwa, tj. w 2001 r. Wnioskodawczyni z mężem nabyli na zasadzie wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość gruntową zabudowaną domem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym, położoną w województwie..., gmina..., miejscowość..., dla której Sąd Rejonowy w Ł..., Wydział V Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą o numerze.... Przedmiotowy budynek zakupiony w stanie surowym zamkniętym przez Wnioskodawczynię i Jej męża jako osoby fizyczne, został przez Nich wyremontowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej. Koszty remontu i wystawiane z tego tytułu faktury i rachunki, były ewidencjonowane w ramach prowadzonej przez wspólników Spółki cywilnej. Następnie budynek ten został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz amortyzowany w ramach prowadzonej przez małżonków Spółki cywilnej. Ponadto Wnioskodawczyni wraz z mężem, wybudowali na przedmiotowej nieruchomości nowy budynek w postaci stacji kontroli pojazdów. Koszty budowy stacji kontroli pojazdów, w tym koszty materiałów oraz faktury i rachunki wystawiane w ramach budowy, były ewidencjonowane w ramach działalności w formie Spółki cywilnej, a następnie budynek został wprowadzony do ewidencji środków trwałych i amortyzowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej.

Następnie wspólnicy Spółki cywilnej na podstawie umowy dzierżawy budynku stacji kontroli pojazdów oraz urządzeń do stacji wydzierżawili budynek stacji kontroli pojazdów wraz z wyposażeniem na rzecz Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez Nią indywidualnej działalności gospodarczej. Z tytułu dzierżawy wystawiane były pomiędzy podatnikami, tj. Spółką cywilną oraz Wnioskodawczynią, jako indywidualnym podatnikiem, faktury VAT z tytułu dzierżawy nieruchomości. Wnioskodawczyni prowadzi w dzierżawionej stacji działalność gospodarczą w postaci m.in. badań technicznych pojazdów oraz zatrudnia tam pracowników.

Wnioskodawczyni i Jej małżonek chcieliby zmodyfikować model prowadzonej przez obydwa podmioty (Spółkę cywilną oraz Wnioskodawczynię) działalności oraz sposoby rozliczeń pomiędzy obydwoma podatnikami. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni oraz Jej małżonek, jako wspólnicy Spółki cywilnej, chcieliby przekazać budynki, które znajdują się w ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej, a które miałyby zostać przekazane oraz wciągnięte do ewidencji środków trwałych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej (dalej: przedmiot czynności). Przekazanie budynków pomiędzy podatnikami miałoby nastąpić na podstawie protokołu przekazania budynków pomiędzy podatnikami w formie pisemnej, nieodpłatnie, bez konieczności wystawienia faktury VAT.

W ocenie Wnioskodawczyni składniki majątkowe, będące przedmiotem planowanego przekazania, będą stanowiły organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych (w tym zobowiązania), przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, które mogą zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania (zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 pkt 27e) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535).

Planowany przedmiot przekazania dotyczyć ma:

Wnioskodawczyni wskazuje, że wobec powyższych składników majątkowych zachodzi wyodrębnienie we wszystkich trzech płaszczyznach, tj. zarówno organizacyjnej, finansowej, jak i funkcjonalnej.

Odnosząc się do kwestii wyodrębnienia organizacyjnego planowanego przedmiotu czynności, należy wskazać, że ww. składniki stacji kontroli pojazdów są ze sobą powiązane i wzajemnie się uzupełniają, w sensie organizacyjnym oraz funkcjonalnym, co umożliwia realizację celu gospodarczego, jakim jest działalność stacji kontrolnej. Prowadzenie przez Wnioskodawczynię dotychczasowej działalności w zakresie stacji kontroli pojazdów będzie się zatem odbywało na tych samych zasadach jak dotychczas (działalność będzie prowadzona w tym samym zakresie), z użyciem tych samych składników majątkowych oraz pracowników, jednak w oparciu o składniki majątkowe "wciągnięte" do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Nią indywidualnie działalności.

Ponadto intencją wspólników Spółki cywilnej, w tym Wnioskodawczyni, jest dalsze kontynuowanie w ramach Jej indywidualnej działalności - dotychczasowej działalności prowadzonej w formie Spółki cywilnej Wnioskodawczyni i Pana...., w postaci wynajmu budynku mieszkalnego znajdującego się w sąsiedztwie stacji kontroli pojazdów. W ocenie Wnioskodawczyni, budynek ten również stanowi samodzielną jednostkę organizacyjną, całkowicie wyposażoną i gotową do prowadzenia za jej pomocą wyodrębnionej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie budynku na cele podmiotu trzeciego (kwatery pracownicze).

Oba zakresy działalności (tekst jedn.: zarówno stacja kontroli pojazdów, jak i budynek pod wynajem) mogą i będą prowadzone w sposób samodzielny i autonomiczny, przy wykorzystaniu zespołu składników materialnych i niematerialnych, objętych przedmiotem planowanej czynności oraz istniejących struktur organizacyjnych. Oba budynki stanowią odrębne jednostki, które wraz z całkowitym wyposażeniem w sprzęt konieczny do wykonywania tego typu działalności (opisany wyżej) są gotowe do wykorzystania w tym samym celu przez jakikolwiek inny podmiot, niż Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej Spółki cywilnej z Panem.

Oba budynki były dotychczas wykorzystywane do opisanej przez Wnioskodawczynię działalności w ramach prowadzonej Spółki cywilnej (w zakresie budynku pod wynajem) oraz przez Wnioskodawczynię prowadzącą swoją indywidualną działalność gospodarczą (w zakresie stacji kontroli pojazdów). Zatem, niewątpliwie nie ma przeszkód, aby w tym stanie organizacyjnym i funkcjonalnym, z wykorzystaniem tego samego sprzętu i wyposażenia znajdującego się w obydwu budynkach, była kontynuowana wyodrębniona działalność jakiegokolwiek podmiotu, który taką działalnością był zainteresowany, również bez konieczności ponoszenia dodatkowych nakładów koniecznych w celu rozpoczęcia tego typu działalności.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawczyni, niewątpliwie zachodzi w stosunku do powyższych składników majątkowych przymiot wyodrębnienia organizacyjnego. Oba budynki wraz z wyposażeniem stanowią jedną ze struktur funkcjonujących w przedsiębiorstwie Spółki cywilnej, tj. w istniejącej strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa są przeznaczone do realizacji określonych wyodrębnionych zadań gospodarczych, posiadają zdolność do niezależnego działania, jako samodzielny podmiot gospodarczy, a zespół składników materialnych i niematerialnych obu budynków jest wystarczający do samodzielnego działania i nie wymaga udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa Spółki cywilnej. Odnosząc się do przesłanki wyodrębnienia finansowego przedmiotu czynności należy wskazać, że odrębność powyżej opisanych budynków oraz ich przeznaczenie umożliwia odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych oraz przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w interpretacji z dnia 16 czerwca 2009 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Nr ITPB3/423-154/09/AW wskazano, że: "wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa"). W ocenie Wnioskodawczyni, przedmiot czynności spełnia warunek wyodrębnienia finansowego, gdyż generuje konkretne przychody i koszty związane z jego funkcjonowaniem. Z wykorzystaniem przedmiotu czynności Wnioskodawczyni będzie prowadzić (lub - w przypadku stacji kontroli pojazdów - kontynuować) działalność gospodarczą w oparciu o składniki majątkowe, wprowadzone dotychczas do ewidencji Spółki cywilnej, której wspólnikiem jest Wnioskodawczyni w niezależny sposób, ponosząc określone koszty związane m.in. z eksploatacją, czy bieżącym utrzymaniem budynków i ich wyposażenia (np. koszty energii elektrycznej i wody na podstawie odrębnych liczników). Z drugiej strony, oba te budynki przynosić będą również określone przychody, związane z organizacyjnym wykorzystaniem stacji kontroli pojazdów (a zatem, przychody wynikające z zarobkowego wykonywania m.in. badań technicznych pojazdów) oraz budynku pod wynajem (a zatem, przychody związane, np. z wynajmem lokalu na kwatery pracownicze). W ramach wyodrębnienia finansowego w obu budynkach istnieją również zobowiązania, w tym koszty eksploatacji budynków (m.in. energia elektryczna, woda, monitoring, telefon stacjonarny), przy czym w przypadku budynku stacji kontroli pojazdów część umów na dostawę mediów (energia elektryczna i woda) została już przeniesiona na Wnioskodawczynię, jako dzierżawcę budynku. W przypadku budynku mieszkalnego, oprócz zobowiązań związanych z eksploatacją budynków, Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności w formie Spółki cywilnej obowiązuje również aktualnie umowa na wynajem tego budynku podmiotowi trzeciemu.

Odnosząc się do przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego jednostki należy wskazać, że mamy z nim do czynienia, gdy jest ona w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna więc stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych, który mógłby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze (tak m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 lipca 2009 r., Nr ITPP1/443-396/09/BK oraz interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 sierpnia 2009 r., Nr ILPP2/443-720/09-2/EN). Wnioskodawczyni wskazuje, że w odniesieniu do przedmiotu czynności, składniki objęte przedmiotem czynności pozwolą Wnioskodawczyni na samodzielne prowadzenie (lub też w przypadku stacji kontroli pojazdów - kontynuowanie) w ramach prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej. Przedmiot czynności posiada przymiot odrębności funkcjonalnej wyrażający się zdolnością do samodzielnego kontynuowania realizowanych obecnie zadań gospodarczych, przy wykorzystaniu tego samego zespołu składników majątkowych, relacji umownych (świadczenie usług polegających na kontroli pojazdów, czy też usług wynajmu budynku mieszkalnego) oraz zespołów ludzkich. Oba te budynki są zatem wyodrębnione w strukturze przedsiębiorstwa w tym sensie, że prowadzona w nich działalność mogłaby być kontynuowana przez jakikolwiek samodzielny podmiot gospodarczy.

Jak wskazano wyżej, intencją Wnioskodawczyni i Jej małżonka, jako wspólników Spółki cywilnej, jest przeniesienie ww. budynków wskazanych w pkt 1 i 2 oraz wprowadzenie ich do ewidencji środków trwałych Wnioskodawczyni tak, aby mogła Ona kontynuować działalność, wykorzystując opisane wyżej nieruchomości w postaci budynku stacji kontroli pojazdów oraz budynku mieszkalnego (kwatery pracownicze) wynajmowanego na rzecz podmiotu trzeciego. W konsekwencji, budynki te miałyby zostać wpisane do ewidencji środków trwałych prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnej działalności gospodarczej, a wykreślone z ewidencji środków trwałych Spółki cywilnej.

Jak wynika z opisanego wyżej zdarzenia przyszłego, w przypadku planowanego przedmiotu czynności, nie ma mowy o "przejściu własności", gdyż Wnioskodawczyni pozostaje wraz z małżonkiem współwłaścicielem przedmiotu planowanej czynności na zasadzie wspólnoty majątkowej małżeńskiej, a dojdzie jedynie do przesunięcia środków trwałych znajdujących się w ewidencji Spółki cywilnej do ewidencji Wnioskodawczyni.

W ocenie Wnioskodawczyni, nie ma mowy o jakiejkolwiek formie darowizny, gdyż przedmiot planowanej czynności odnosi się do majątku wspólnego małżonków, a zatem nie jest możliwe dokonanie takiej darowizny pomiędzy małżonkami.

Końcowo Wnioskodawczyni wskazuje, że zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną w dniu 8 października 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, Nr IPTPB1/415-360/14-4/MD, w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czynność nieodpłatnego przekazania przez Pana..., jako wspólnika Spółki cywilnej do używania przez Wnioskodawczynię w ramach indywidualnie wykonywanej przez Nią działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci budynków i stanowiących ich wyposażenie ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa małżonków prowadzących działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej, nie stanowi dla wspólnika Spółki cywilnej przekazującej środki, źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, zgodnie z treścią interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 13 października 2014 r., Nr IPTPP2/443-449/14-6/JSz, przedmiotowa transakcja nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), czynność nieodpłatnego przekazania do używania przez Wnioskodawczynię w ramach indywidualnie wykonywanej przez Nią działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci budynków i stanowiących ich wyposażenie ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa małżonków prowadzących działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej, nie stanowi dla Wnioskodawczyni, jako wspólnika Spółki cywilnej przekazującej środki, źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649), czynność nieodpłatnego przekazania do używania przez Wnioskodawczynię w ramach indywidualnie wykonywanej przez Nią działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci budynków i stanowiących ich wyposażenie ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa małżonków prowadzących działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej, nie powoduje obowiązku zapłaty przez Wnioskodawczynię podatku od czynności cywilnoprawnych.

3. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768), czynność nieodpłatnego przekazania do używania przez Wnioskodawczynię w ramach indywidualnie wykonywanej przez Nią działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci budynków i stanowiących ich wyposażenie ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa małżonków prowadzących działalność gospodarczą w ramach Spółki cywilnej, nie powoduje obowiązku zapłaty przez Wnioskodawczynię podatku od spadków i darowizn.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 1. Pytania nr 2 i 3 będą przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym zdarzeniu przyszłym, czynność nieodpłatnego przekazania do używania przez Wnioskodawczynię i Jej małżonka do dalszego wykorzystania przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez Nią indywidualnej działalności, zorganizowanej części przedsiębiorstwa (na które składają się środki trwałe w postaci budynków i ruchomości, które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa prowadzonego przez współmałżonków w formie Spółki cywilnej) nie stanowi dla Niej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są:

* inne źródła.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c (dotyczącego odpłatnego zbycia nieruchomości o charakterze mieszkalnym oraz praw związanych z takimi nieruchomościami). Przy określaniu wysokości przychodów przepisy art. 14 ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, należy uznać czynność nieodpłatnego przeniesienia środków trwałych - wskazanych budynków i ruchomości do ewidencji środków trwałych jednego z małżonków, jako nierodzącą skutków prawnych na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych dla Wnioskodawczyni. Na skutek "przekazania" tych środków do dalszego użycia przez Wnioskodawczynię nie dochodzi bowiem do ich "zbycia", gdyż współwłaścicielami nadal pozostaną małżonkowie, a zatem Wnioskodawczyni i Jej małżonek. Zatem, przekazanie opisanych wyżej środków trwałych, stanowiących współwłasność łączną małżonków do działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię, nie spowoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie będzie się wiązało z jakimkolwiek przysporzeniem majątkowym.

Wspólnicy Spółki cywilnej - Wnioskodawczyni wraz z mężem, są małżeństwem, łączy ich wspólność ustawowa małżeńska, o której mowa w art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Ustawowa wspólność małżeńska pomiędzy małżonkami nie została w żaden sposób ograniczona. Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Zatem, jeśli przedmiot majątkowy został zakupiony w trakcie małżeństwa stanowi on dorobek wspólny małżonków bez względu na to, czy został zakupiony na potrzeby działalności gospodarczej, czy też dla celów prywatnych. W związku z tym, wykorzystywane w ramach Spółki cywilnej budynki i wyposażenie, stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa, objęte są współwłasnością majątkową małżeńską i zgodnie z art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W związku z powyższym, obydwoje małżonkowie są współuprawnieni do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim samym zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli, o czym mowa w art. 206 i 207 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.). Zatem, współmałżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie wspólności majątkowej mają równe prawa do korzystania z rzeczy wspólnej i to zarówno w ramach prowadzonej przez tych małżonków wspólnie działalności w formie Spółki cywilnej, czy też przez każdego z tych małżonków w ramach odrębnych działalności indywidualnie.

Przekazanie współmałżonkowi składnika wspólnego majątku stanowiącego zorganizowane przedsiębiorstwo, na które składają się budynki i ruchomości stanowiące środki trwałe Spółki cywilnej, nie wiąże się zatem ze zmianą właściciela, lecz jedynie ze zmianą osoby nim zarządzającej (odtąd będzie to jeden z małżonków w ramach prowadzonej indywidualnie działalności). Z tego względu nie jest również możliwe skuteczne dokonanie sprzedaży takiego składnika majątku pomiędzy małżonkami.

Ponadto w sytuacji, gdy w ramach prowadzonej przez tych współmałżonków Spółki cywilnej (będącej podatnikiem na gruncie przepisów ustawy o VAT) dojdzie do przejęcia przez jednego ze współmałżonków tego majątku trwałego na potrzeby własnej działalności gospodarczej będzie następować kontynuacja amortyzacji tego środka w pełnej wysokości w ramach działalności wykonywanej samodzielnie przez tego małżonka, o czym stanowi art. 22g ust. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, jeden małżonek będzie w całości amortyzował składniki majątkowe bez potrzeby ich odkupywania (stanowią one bowiem jego współwłasność łączną z uwagi na współwłasność majątkową małżeńską), które były uprzednio wprowadzone do ewidencji w ramach prowadzonej przez obydwoje małżonków Spółki cywilnej. Dokonując odpisów amortyzacyjnych, małżonek będzie kontynuował dotychczasową zasadę amortyzacji dokonywaną w ramach prowadzonej Spółki cywilnej.

Jeżeli więc przedmiotowe budynki i znajdujące się w nich ruchomości stanowią współwłasność małżonków, każdy z nich ma prawo wykorzystywać je dla potrzeb prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i ewentualnie zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów z tych działalności odpisy amortyzacyjne (pod warunkiem wprowadzenia tych środków trwałych do ewidencji środków trwałych drugiego małżonka). Takie stanowisko zawarto w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 6 listopada 2012 r., Nr IPPB1/415-989/12-2/IF.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że przekazanie opisanych we wniosku o interpretację składników majątkowych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki cywilnej, w której Wnioskodawczyni i Jej małżonek są wspólnikami, na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię indywidualnej działalności gospodarczej, nie będzie dla Niej stanowiło źródła przychodu, a zatem nie będzie rodziło obowiązku zapłaty z tego tytułu podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Jednocześnie tutejszy Organ informuje, że ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328) zmieniono brzmienie przepisu art. 10 ust. 1 oraz art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże należy zauważyć, że zmiana ww. przepisów, nie wpłynęła na ostateczne rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie.

Dodać należy, że właściwym publikatorem ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny jest: Dziennik Ustaw z 2014 r., poz. 121. Powyższe nie miało jednak wpływu na dokonaną przez tutejszy Organ ocenę stanowiska Wnioskodawczyni w odniesieniu do zadanego pytania.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem niniejsza interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niej, nie wywołuje skutków prawnych dla małżonka Wnioskodawczyni, będącego wspólnikiem Spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.