IPTPB1/415-61/14-2/KSU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2014 r. (data wpływu 4 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania produktów z działów specjalnych do prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej warzyw i owoców. Prowadzi pełną księgowość, tj. księgi handlowe, zgodnie z ustawą o rachunkowości. Jest opodatkowany tzw. liniowym podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca od 1 lutego rozszerzył działalność o uprawę sałaty w szklarniach ogrzewanych o powierzchni przekraczającej 25 m^2. Założył gospodarstwo ogrodnicze i ustalił dochód składając PIT-6 wg norm szacunkowych, nie zgłaszając zamiaru prowadzenia ksiąg podatkowych.

Wnioskodawca prowadząc działalność w zakresie Hurtowni Warzyw i Owoców ma zawarte umowy sieciami handlowymi, które identyfikują Wnioskodawcę jako dostawcę świeżych owoców i warzyw. Wyprodukowaną sałatę w szklarni w gospodarstwie ogrodniczym chce sprzedawać do sieci poprzez Hurtownię Warzyw i Owoców, ponieważ sieci handlowe nie chcą zarejestrować drugiego podmiotu o tym samym numerze NIP.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca przesuwając z gospodarstwa ogrodniczego wytworzony produkt (sałatę) wg cen rynkowych ustalonych wobec innych dostawców do Hurtowni, może uznać za koszt uzyskania przychodów wg art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednocześnie sprzedając ją na sieci handlowe zgodnie z zamówieniami, a różnicę, czyli dochód opodatkować wg zasad w Hurtowni Warzyw i Owoców.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On dwa rodzaje działalności: działalność hurtową i działalność rolniczą - działy specjalne produkcji rolnej - uprawa sałaty w szklarniach ogrzewanych powyżej 25 m^2. Wyprodukowaną sałatę chce sprzedać poprzez Hurtownię do sieci handlowych. Poprzez dokument MM chce przesunąć wyprodukowaną sałatę wg cen rynkowych, czyli takich jakie płaci innym dostawcom nabywając od nich produkt i uznać za koszt uzyskania przychodu w Hurtowni. Jednocześnie mając zamówienia sprzedać za marżę i dodatkowymi kosztami na sieci handlowe, a uzyskany dochód opodatkować stawką 19%.

Wartość sprzedanej sałaty wiąże się z przychodami zbytej sałaty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

* pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza;

* pkt 4 - działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Osoby osiągające przychód z działów specjalnych produkcji rolnej mogą wybrać jeden z dwóch sposobów opodatkowania dochodu z tego źródła. Wybór tego sposobu należy do podatnika. Podstawą opodatkowania może być:

* dochód rzeczywisty - ustalony na podstawie prowadzonej ewidencji zdarzeń gospodarczych w postaci ksiąg podatkowych,

* dochód szacunkowy - ustalony przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego na podstawie przeciętnej, prawdopodobnej dochodowości określonego rodzaju produkcji i jej rozmiarów, przy zastosowaniu norm szacunkowych wskazanych w art. 24 ust. 4a-4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z uzyskanym przychodem. Z oceny związku z uzyskanym przychodem winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie mógł się przyczynić do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* być właściwie udokumentowany.

Mając na uwadze powyższe przepisy stwierdzić należy, że przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu każdy wydatek wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale też z punktu widzenia racjonalności, określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Trzeba pamiętać, że koszty uzyskania przychodu związane są zawsze z konkretnym źródłem przychodu i nie mogą pomniejszać przychodu uzyskanego z innego źródła.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej warzyw i owoców. Prowadzi pełną księgowość, tj. księgi handlowe, zgodnie z ustawą o rachunkowości. Jest opodatkowany tzw. liniowym podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca od 1 lutego rozszerzył działalność o uprawę sałaty w szklarniach ogrzewanych o powierzchni przekraczającej 25 m^2. Założył gospodarstwo ogrodnicze i ustalił dochód składając PIT-6 wg norm szacunkowych, nie zgłaszając zamiaru prowadzenia ksiąg podatkowych. Wnioskodawca prowadząc działalność w zakresie Hurtowni Warzyw i Owoców ma zawarte umowy z sieciami handlowymi, które identyfikują Wnioskodawcę jako dostawcę świeżych owoców i warzyw. Wyprodukowaną sałatę w szklarni w gospodarstwie ogrodniczym chce sprzedawać do sieci poprzez Hurtownię Warzyw i Owoców, ponieważ sieci handlowe nie chcą zarejestrować drugiego podmiotu o tym samym numerze NIP.

Należy zauważyć, że z uwagi na fakt, że przekazanie produktów pochodzących z własnej uprawy, czy hodowli na potrzeby działalności gospodarczej, nie stanowi czynności zakupu tych materiałów, ma zastosowanie art. 22 ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz z własnej gospodarki leśnej, stosuje się odpowiednio art. 11 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu oraz czasu i miejsca uzyskania.

Stwierdzić należy, że przekazanie towarów z działów specjalnych produkcji rolnej do pozarolniczej działalności gospodarczej u tego samego podatnika nie powoduje powstania przychodu z tego źródła. Przekazany towar traci związek z przychodami uzyskiwanymi z działów specjalnych produkcji rolnej. Wnioskodawca, przekazując produkt (sałatę) do pozarolniczej działalności gospodarczej, będzie uzyskiwał przychody z jej sprzedaży w ramach tego źródła przychodu, tj. z działalności gospodarczej. Zatem, koszty uzyskania przychodów w związku z przekazaniem sałaty związane będą z ww. źródłem przychodów.

Reasumując, przychód uzyskany ze sprzedaży sałaty będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten Wnioskodawca będzie mógł pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów związane z przekazaniem sałaty z działów specjalnych produkcji rolnej do prowadzonej działalności gospodarczej. Dodatkowo podkreślić należy, że w związku z tym, że czynność przekazania sałaty nie stanowi czynności jej zakupu, w przedmiotowej sprawie w zakresie ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów znajdzie zastosowanie art. 22 ust. 6a w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A więc wartość pieniężną przekazanej sałaty, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określić należy na podstawie cen rynkowych, stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu oraz czasu i miejsca uzyskania. Następnie dochód uzyskany z tego tytułu podlegał będzie opodatkowaniu łącznie z pozostałym dochodami uzyskanymi w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, stosowanie do art. 24 ust. 1 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.