IPTPB1/415-576/13-4/AG - Możliwość uznania nakładów poniesionych na utwardzenie terenu oraz na wykonanie ogrodzenia nieruchomości za wydatki zwiększające wartość początkową budynku będącego środkiem trwałym, w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2013 r. (data wpływu 28 listopada 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości uznania nakładów poniesionych na utwardzenie terenu oraz na wykonanie ogrodzenia nieruchomości za wydatki zwiększające wartość początkową budynku będącego środkiem trwałym - jest prawidłowe.

W dniu 2 września 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3, art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia...., Nr... na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 26 listopada 2013 r. (data doręczenia 27 listopada 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek w dniu 28 listopada 2013 r. pismem z dnia 28 listopada 2013 r. (data nadania za pośrednictwem platformy ePUAP 28 listopada 2013 r.).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą od 20 stycznia 1992 r., na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, rozlicza się wg podatku liniowego. Przedmiotem Jego działalności jest Stacja Kontroli Pojazdów - świadczy usługi w zakresie badań technicznych pojazdów.

Wnioskodawca postanowił rozwinąć swoją działalność poprzez wybudowanie w innej miejscowości (inny powiat) drugiego budynku Stacji Kontroli Pojazdów (będzie to drugie miejsce prowadzenia działalności gospodarczej). Nowowybudowany budynek powstał na nabytym przez Niego na własność gruncie.

Oprócz wydatków, które poniesione zostały na wybudowanie budynku, Wnioskodawca poniósł również wydatki na utwardzenie placu kostką i wykonanie ogrodzenia, które otacza powstały budynek wraz z placem z kostki.

W związku z budową nowego budynku poniósł szereg kosztów, m.in. na: 1) opracowanie dokumentacji geotechnicznej pod projektowany budynek, 2) opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i gazowej, 3) opłaty za przyłącze wod.-kan. i elektryczne, 4) opłatę za ksero projektu budowlanego, 5) media zużyte podczas budowy budynku (olej opałowy, energia, woda), 6) opłaty za pozwolenia, odbiory, decyzje o warunkach zabudowy, 7) projekt przebudowy zjazdu z drogi wojewódzkiej, 8) prowizję i odsetki od kredytu zaciągniętego na daną inwestycję przed oddaniem budynku do używania, 9) zakup nagrzewnicy elektrycznej stosowanej w trakcie realizacji prac budowlanych, 10) zakup wentylatora ściennego i żaluzji na stałe wbudowanych do budynku wraz z opłatą za transport, 11) wycenę nieruchomości zabudowanej budynkiem, 12) wykonanie oznakowania zewnętrznego budynku (tablica PCV z oznaczeniem "Stacja Kontroli Pojazdów") przytwierdzona do ściany budynku, 13) kontrolę przewodów kominowych, 14) zakup płytek podłogowych, 15) zakup detektora gazu i wentylatora kanałowego na stałe wbudowanego do budynku, 16) zakup opaski ślimakowej i węża ogrodniczego do pompy odpompowującej wodę z kanału mieszczącego się w budynku, 17) zakup gaśnicy proszkowej zgodnie z wymogami, 18) zakup młota udarowego i wierteł wykorzystywanych w trakcie budowy, 19) wykonanie tablic informacyjnych niezbędnych na parkingach dla aut na placu Stacji Kontroli Pojazdów, 20) oprawy do lamp umieszczone wewnątrz budynku, 21) ubezpieczenie budynku (od ryzyka budowlano-montażowego) za okres w trakcie budowy budynku i po jej zakończeniu, 22) wyposażenie łazienki (szafki), 23) wyposażenie biura-meble, 24) wyposażenie meblowe pomieszczenia socjalnego.

W piśmie z dnia 28 listopada 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że:

* utwardzenie placu kostką i wykonanie ogrodzenia było wykonywane jednocześnie z budową budynku Stacji Kontroli Pojazdów. Pierwszy wydatek na ogrodzenie miał miejsce 13 lipca 2012 r., natomiast na utwardzenie placu kostką 16 października 2012 r. Prace byty wykonywane jednocześnie, tzn. budowany był budynek, ogrodzenie i utwardzenie placu kostką.

* pozwolenie na budowę Stacji Kontroli Pojazdów uzyskał dnia 9 lipca 2012 r., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15 marca 2012 r. Czynności przygotowawcze do realizacji ww. inwestycji w postaci opracowania dokumentacji geotechnicznej pod projektowany budynek miały miejsce 13 marca 2012 r. (Wnioskodawca posiada dowód poniesienia wydatku z tego dnia). Dokumentacja ta była niezbędna do opracowania projektu budowlanego, który jest wymagany do złożenia wniosku o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę budynku Stacji Kontroli Pojazdów. W dniu 13 marca 2012 r. została poniesiona również oplata za przyłączenie (kablowe), tzw. uzbrojenie działki w prąd elektryczny, zgodnie z zawartą umową z zakładem energetycznym (fizycznie była postawiona na działce skrzynka elektryczna z licznikami, od której to w terminie późniejszym został doprowadzony prąd do budynku). Wszelkie inne wydatki były ponoszone po uzyskaniu pozwolenia na budowę budynku.

* wykonanie prac budowlanych i wykończeniowych, które udokumentowane są dowodami poniesienia wydatków, było zlecone innym firmom.

* pozwolenie na użytkowanie budynku uzyskał dnia 4 listopada 2013 r., na podstawie złożonego w dniu 11 października 2013 r. wniosku. Jednak, aby można było świadczyć usługi w zakresie przeprowadzania badań technicznych, niezbędne jest wydanie przez Transportowy Dozór Techniczny poświadczenia zgodności wyposażenia i warunków lokalowych Stacji z wymaganiami odpowiednimi do zakresu przeprowadzanych badań, wpisanych do rejestru przedsiębiorców prowadzących stacje kontroli pojazdów. W tym celu w dniu 27 listopada 2013 r. miały miejsce oględziny Stacji, przeprowadzone przez przedstawicieli Transportowego Dozoru Technicznego, tzw. odbiór techniczny. Na dzień złożenia uzupełnienia wniosku decyzja nie została wydana, więc nadal nie doszło do faktycznego rozpoczęcia działalności i zakończenia inwestycji.

* wydatki poniesione enumeratywnie w części G, poz. 68 wniosku ORD-IN zostały poniesione w trakcie budowy, czyli każdy z nich poniesiony był na innym etapie budowy, zgodnie z kolejnością i zasadami obowiązującymi podczas prac budowlanych. Było to po uzyskaniu pozwolenia na budowę, z wyjątkiem dwóch wydatków, tj. wydatku poniesionego na przygotowanie dokumentacji geotechnicznej i przyłączenie do sieci energetycznej, z tym, że opłaty za przyłączenie do sieci energetycznej były ponoszone w różnych datach, zgodnie z wykonywanymi pracami, czyli najpierw opłata za uzbrojenie w prąd, a następnie za przyłączenie prądu od skrzynki z prądem do budynku.

* olej opałowy wykorzystywano do nagrzewnic w czasie trwania robót budowlanych w okresie zimowym w celu zapewnienia temperatury umożliwiającej wykonywanie prac w budynku. Prace te nie mogły odbywać się w temperaturach ujemnych, w związku z czym budynek był ogrzewany za pomocą nagrzewnic olejowych. Brak ogrzewania uniemożliwiłby pracę robotników oraz wykonywanie pewnych prac, zatem zakup oleju opałowego do nagrzewnic był konieczny do nieprzerwania prac na okres zimowy nad realizacją projektu;

* nagrzewnica elektryczna wspomagała ogrzewanie budynku przez nagrzewnice olejowe. Związek z realizacją inwestycji, jak wyżej, to jest jak w przypadku zakupu oleju opałowego do nagrzewnic olejowych.

* zakupu gaśnicy proszkowej dokonano zgodnie z wymogami Straży Pożarnej. Posiadanie gaśnicy proszkowej na terenie budowy jest wymogiem koniecznym do realizacji prac budowlanych, zgodnie z obowiązującymi przepisami przeciwpożarowymi.

* młot udarowy i wiertła wykorzystywano do kucia przy wykopach starych fundamentów znajdujących się na działce. Związek z inwestycją jest oczywisty, aby postawić właściwe fundamenty pod budowany budynek należało odpowiednio przygotować teren, czyli, np. skuć stary fundament.

* wykonanie przyłącza elektrycznego nastąpiło na zasadach jakie obowiązują w Zakładzie Energetycznym, tj. na zasadach dotyczących posiadania elektryki w budynkach, zgodnie z ich przepisami. Przyłącze elektryczne zostało wykonane w celu posiadania energii na działce, która to energia jest niezbędna do wykonywania jakiejkolwiek pracy, np. podłączenia chociażby wiertarki, jakiegokolwiek urządzenia. Właścicielem przyłącza jest Zakład Energetyczny, który pobiera opłaty za przyłączenie energii do budynku.

* każda działka posiada zjazd z drogi na posesję, jest to tzw. zjazd indywidualny. W momencie podjęcia decyzji o budowie zakładu usługowego (zakład publiczny) jednym z wymogów jest przekwalifikowanie zjazdu indywidualnego na zjazd publiczny. Takie zezwolenie wydaje Zarząd Dróg Wojewódzkich. Aby uzyskać ww. zezwolenie na zjazd z drogi wojewódzkiej konieczne było przedstawienie projektu zjazdu, więc w tym celu poniesiono ten wydatek. Teren, na którym zjazd został wykonany stanowi własność Zarządu Dróg Wojewódzkich. Koszty budowy zjazdu poniósł Wnioskodawca, natomiast zjazd należy do Zarządu Dróg Wojewódzkich.

* wycena nieruchomości zabudowanej budynkiem była wymogiem koniecznym do uzyskania z banku kredytu inwestycyjnego na budowany budynek.

* posiada dowody poniesienia wydatków.

* wykonane ogrodzenie oraz utwardzony teren obsługuje tylko budynek Stacji Kontroli Pojazdów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy wartość wydatków poniesionych na utwardzenie terenu wokół budynku kostką oraz wydatki poniesione na ogrodzenie zwiększają wartość początkową budynku dla celów odpisów amortyzacyjnych i stanowią jeden środek trwały.

2. Czy szereg wymienionych wydatków poniesionych na: 1) opracowanie dokumentacji geotechnicznej pod projektowany budynek, 2) opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i gazowej, 3) opłaty za przyłącze wod.-kan. i elektryczne, 4) opłatę za ksero projektu budowlanego, 5) media zużyte podczas budowy budynku (olej opałowy, energia, woda), 6) opłaty za pozwolenia, odbiory, decyzje o warunkach zabudowy, 7) projekt przebudowy zjazdu z drogi wojewódzkiej, 8) prowizje i odsetki od kredytu zaciągniętego na daną inwestycję przed oddaniem budynku do używania, 9) zakup nagrzewnicy elektrycznej stosowanej w trakcie realizacji prac budowlanych, 10) zakup wentylatora ściennego i żaluzji na stałe wbudowanych do budynku wraz z opłatą za transport, 11) wycenę nieruchomości zabudowanej budynkiem, 12) wykonanie oznakowania zewnętrznego budynku (tablica PCV z oznaczeniem "Stacja Kontroli Pojazdów") przytwierdzona do ściany budynku, 13) kontrolę przewodów kominowych, 14) zakup płytek podłogowych, 15) zakup detektora gazu i wentylatora kanałowego na stałe wbudowanego do budynku, 16) zakup opaski ślimakowej i węża ogrodniczego do pompy odpompowującej wodę z kanału mieszczącego się w budynku, 17) zakup gaśnicy proszkowej zgodnie z wymogami, 18) zakup młota udarowego i wierteł wykorzystywanych w trakcie budowy, 19) wykonanie tablic informacyjnych niezbędnych na parkingach dla aut na placu Stacji Kontroli Pojazdów, 20) oprawy do lamp umieszczone wewnątrz budynku, 21) ubezpieczenie budynku (od ryzyka budowlano-montażowego) za okres w trakcie budowy budynku i po zakończeniu, 22) wyposażenie łazienki (szafki), 23) wyposażenie biura-meble, 24) wyposażenie meblowe pomieszczenia socjalnego, należy uznać za koszt wytworzenia budynku Stacji Kontroli Pojazdów składający się na wartość początkową składnika majątku podlegającą następnie amortyzacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 1. W zakresie pytania nr 2 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, zgodnie z objaśnieniami do KŚT dotyczącymi grupy 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych, w skład budynku jako pojedynczego obiektu inwentarzowego wlicza się obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, np. dojazdy, place, chodniki, ogrodzenia itp. Wartość tych obiektów podwyższa wartość początkową budynku. W związku z powyższym należy zaliczyć wydatki na utwardzenie terenu kostką i wydatki na ogrodzenie do wydatków zwiększających wartość początkową budynku i wprowadzić je jako jeden środek trwały od ewidencji środków trwałych i amortyzować jedną stawką odpowiednią dla budynku (2,5%).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

* faktycznego poniesienia wydatku,

* istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

* braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,

* odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Należy przy tym mieć na uwadze, iż obowiązek wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 pkt 1 tej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Według art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnym i prawnymi.

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową, lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Przepis art. 22f ust. 1 tej ustawy stanowi, iż podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zauważyć przy tym należy, że klasyfikując środki trwałe do poszczególnych grup należy posiłkować się Klasyfikacją Środków Trwałych. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 242, poz. 1622), Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.

Dodać należy, że to na podatniku ciąży obowiązek dokonania prawidłowej klasyfikacji środka trwałego do odpowiedniej grupy KŚT. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania składnika majątku zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem o wskazanie symbolu (grupy) środka trwałego oraz wydanie opinii do Urzędu Statystycznego. Powyższe wynika z Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zgodnie z którym zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W Klasyfikacji Środków Trwałych, za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może nim być m.in. np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się w ewidencji przyjęcie za pojedynczy obiekt, tzw. obiekt zbiorczy, którym może być, np. zespół przewodów rurociągowych, zespół latarni jednego typu użytkowanych na terenie zakładu, ulicy, osiedla lub zespoły komputerowe.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych przez budynek należy rozumieć obiekt budowlany, który jest na trwale powiązany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 242, poz. 1622 z późn. zm.). Granicę budynku stanowią zewnętrzne powierzchnie ścian oraz górna powierzchnia najwyższego stropu, posadzka piwnic w budynkach podpiwniczonych lub poziom terenu przy budynkach niepodpiwniczonych.

Do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku, np. wbudowane meble. W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. "obiekty pomocnicze" obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp. Obiekty pomocnicze, obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczać do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem. Granice instalacji należących do wyposażenia budynku stanowią w zależności od rodzaju instalacji np. mufy, studzienki rewizyjne, zawory zamykające dopływ wody, gazu, czynników grzewczych, itp.

Natomiast instalacje nietypowe bądź takie, które mogą obsługiwać kilka budynków lub mogą funkcjonować niezależnie od instalacji będących integralną częścią budynku, stanowią samodzielny środek trwały.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca poszerzy prowadzoną przez siebie od 1992 r. działalność gospodarczą o drugi budynek Stacji Kontroli Pojazdów. Budynek powstał na nabytym przez Niego gruncie. Oprócz wydatków na wybudowanie budynku, poniósł również wydatki na utwardzenie placu kostką i wykonanie ogrodzenia, które otacza powstały budynek wraz z placem z kostki. Wydatek na ogrodzenie nieruchomości poniesiony został w dniu 13 lipca 2012 r., natomiast na utwardzenie placu kostką 16 października 2012 r. Prace były wykonywane jednocześnie, tzn. budowany był budynek, ogrodzenie i utwardzenie placu kostką.

Wnioskodawca wskazał, że pozwolenie na budowę budynku Stacji Kontroli Pojazdów uzyskał w dniu 9 lipca 2012 r., natomiast pozwolenie na jego użytkowanie otrzymał w dniu 4 listopada 2013 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że ogrodzenie oraz plac utwardzony kostką, zgodnie z uwagami szczegółowymi zawartymi w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych, wchodzą w skład budynku Stacji Kontroli Pojazdów, a tym samym ich wartość powiększa wartość początkową tego budynku i stanowi wraz z nim jeden środek trwały. Podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie więc wartość budynku wraz z wydatkami poniesionymi na ogrodzenie i utwardzenie placu, amortyzowana stawką właściwą dla przedmiotowego środka trwałego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.