IPTPB1/415-560/14-5/AP - Dokumentowanie transakcji między podmiotami powiązanymi.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2014 r. (data wpływu 10 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokumentowania transakcji między podmiotami powiązanymi (pytanie Nr 2) - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 27 listopada 2014 r., Nr IPTPB1/415-560/14-2/AP, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 27 listopada 2014 r. (data doręczenia 1 grudnia 2014 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 7 grudnia 2014 r. (data wpływu 10 grudnia 2014 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 8 grudnia 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą A z siedzibą w X w dniu 16 czerwca 2014 r. zawarł z B.C. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą B z siedzibą w Y w Niemczech zwaną dalej "Usługobiorcą", umowę o świadczenie usług, zwaną dalej "Umową".

B.C. i Wnioskodawca są małżeństwem. Małżonkowie, przed zawarciem Umowy, umownie ustanowili rozdzielność majątkową.

W ramach Umowy Wnioskodawca zobowiązał się na rzecz Usługobiorcy do świadczenia usług doradztwa związanego z zarządzaniem, kontrolą efektywności oraz budżetu (dalej "Usługi"), polegających w szczególności na bieżącym doradztwie w zakresie pozyskiwania nowych partnerów biznesowych współpracujących z Usługobiorcą.

W załączniku Nr 1 do Umowy strony określiły szczegółowo zakres usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy. Wnioskodawca w ramach realizowanego przez Usługobiorcę kontraktu handlowego z Z z siedzibą w Niemczech zobowiązał się do doradztwa w zakresie: kontroli kosztów, zarządzania zasobami ludzkimi, poprawy efektywności zarządzania oraz bezpośredniej pomocy przy: rozwiązywaniu skomplikowanych problemów personalnych, kontroli budżetu, realizacji procesu wynagradzania pracowników. Dla potrzeb pozostałej działalności gospodarczej Usługobiorcy Wnioskodawca zobowiązał się do doradztwa w zakresie: pozyskiwania nowych partnerów biznesowych, opracowania: systemów prowadzenia rachunkowości, systemów kontroli wydatków, strategii pozyskiwania nowych klientów, procedur zwiększania efektywności czasu pracy.

Usługi mieszczą się w całości w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (w zakresie PKD - 70.22.Z zgłoszonego do ewidencji działalności gospodarczej).

Świadcząc Usługi, Wnioskodawca w żaden sposób nie uzyska możliwości zarządzania przedsiębiorstwem Usługobiorcy. W Umowie strony zastrzegły, że żadne z postanowień Umowy nie ustanawia Wnioskodawcy przedstawicielem Usługobiorcy. Ponadto, w ramach wykonywania Umowy Wnioskodawca nie ma prawa do zawierania umów w imieniu Usługobiorcy lub zaciągania jakichkolwiek zobowiązań w jego imieniu. Co więcej, Wnioskodawca nie będzie po rozwiązaniu Umowy przedstawiał się jako osoba związana w jakikolwiek sposób z działalnością Usługobiorcy.

Wnioskodawca samodzielnie organizuje czas i sposób świadczenia Usług z tym, że Wnioskodawca, bez zgody Usługobiorcy wyrażonej na piśmie, nie może powierzyć wykonania Usług osobom trzecim.

Czas wykonywania Usług jest wyznaczany wymiarem zadań Wnioskodawcy. Podczas, a także w zakresie świadczenia Usług, Wnioskodawca nie będzie podlegał nadzorowi, kierownictwu lub kontroli Usługobiorcy, ani nie będzie korzystał z uprawnień związanych z takim nadzorem, kierownictwem lub kontrolą. Jedyną, dozwoloną przez Umowę, ingerencją Usługobiorcy w sposób świadczenia Usług przez Wnioskodawcę jest możliwość zlecenia przez Usługobiorcę wykonania określonych Usług jako priorytetowych.

Miejscem świadczenia Usług jest siedziba prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę, co nie wyklucza możliwości świadczenia Usług w innym miejscu, w przypadku gdy będzie to niezbędne w związku z prawidłową realizacją Usług.

W Umowie strony zastrzegły dla Wnioskodawcy obowiązek zachowania w poufności informacji otrzymanych przez Wnioskodawcę od Usługobiorcy, a także wprowadzono zakaz konkurencji dla Wnioskodawcy na czas trwania Umowy. Naruszenie przez Wnioskodawcę zakazu konkurencji lub ujawnienie informacji poufnych zostało obwarowane karą umowną.

W Umowie przewidziano, że za szkody wyrządzone osobom trzecim przy wykonywaniu Usług odpowiedzialność ponosi wyłącznie Wnioskodawca.

Z tytułu świadczenia Usług strony ustaliły wynagrodzenie według stawki godzinowej w kwocie 200 euro netto. Zapłata wynagrodzenia ma następować w okresach miesięcznych (z dołu) na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT oraz po przedłożeniu raportu z wykonanych w danym miesiącu Usług i czasu poświęconego na ich wykonanie. Oprócz wynagrodzenia Wnioskodawca jest uprawniony do zwrotu określonych w Umowie kosztów.

W piśmie z dnia 7 grudnia 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1 czerwca 2014 r.

2. Wnioskodawca przychód uzyskany z działalności gospodarczej opodatkowuje podatkiem liniowym (19%) i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

3. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy w ramach Umowy nie będą czynnościami zarządczymi.

4. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności świadczy na rzecz przedsiębiorców (Usługobiorca nie jest jedynym kontrahentem Wnioskodawcy) usługi doradcze w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania oraz usługi z zakresu informatyki (projektowanie, wdrażanie, testowanie aplikacji informatycznych). Żona Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności świadczy na rzecz niemieckich przedsiębiorców usługi polegające na obróbce mechanicznej wszelkiego rodzaju elementów metalowych (np. elementów statków). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej żona Wnioskodawcy zatrudnia pracowników, którzy są kierowani do pracy w zakładach produkcyjnych niemieckich przedsiębiorców.

5. Wnioskodawca wraz z żoną zawarł przed notariuszem majątkową umowę małżeńską, na podstawie której strony wprowadziły ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej. W stanie faktycznym błędnie wskazano, że nastąpiło to przed zawarciem Umowy. Umowę majątkową małżeńską strony zawarły bowiem 25 czerwca 2014 r.W zakresie możliwości żądania zwrotu kosztów przez Wnioskodawcę zapis Umowy ma następujące brzmienie: Niezależnie od Wynagrodzenia Usługodawca jest uprawniony do otrzymania zwrotu kosztów, które poniósł w danym miesiącu, w trakcie świadczenia Usług na rzecz Usługobiorcy, z zastrzeżeniem, że:

W praktyce chodzi o zwrot kosztów podróży do Niemiec i powrotu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przychód z tytułu Usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy na podstawie Umowy stanowi dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej określony w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) - zwanej dalej "u.p.d.o.f.", a w konsekwencji, czy przychód ten podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 30c u.p.d.o.f., tj. według 19% stawki, tzw. podatkiem liniowym.

2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany w związku z zawarciem i wykonywaniem Umowy do sporządzenia dokumentacji podatkowej transakcji z Usługobiorcą, o której mowa w art. 25a u.p.d.o.f. w związku z art. 25 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 2 dotyczące dokumentowania transakcji między podmiotami powiązanymi, natomiast w zakresie pytania Nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zawarcie Umowy z Usługobiorcą nie jest zobowiązany do prowadzenia dokumentacji transakcji między Stronami, o której mowa w art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; dalej: u.p.d.o.f.

W myśl art. 25a u.p.d.o.f., "Podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji." Z kolei, zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f.: "Jeżeli podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udziały w kapitale tego przedsiębiorstwa (...) i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań."

Prima facie wydawać by się mogło, że Wnioskodawca i Usługobiorca są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. Dodatkowo strony Umowy są małżonkami. Niemniej jednak dyspozycja art. 25 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f. dotyczy tylko sytuacji, gdy "podmiot krajowy" bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada udziały w kapitale tego przedsiębiorstwa.

Zgodnie z uzasadnieniem do pkt 1 Wnioskodawca nie będzie zarządzał przedsiębiorstwem Usługobiorcy, a będzie jedynie świadczył usługi doradcze, których głównym celem jest poprawienie efektywności Usługobiorcy w procesach zarządzania przedsiębiorstwem, w szczególności w aspekcie finansowym i umożliwienie rozwoju przedsiębiorstwa Usługobiorcy przez pozyskiwanie dla Usługobiorcy nowych klientów.

Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy, warunki współpracy ustalone w Umowie nie odbiegają od warunków, które Usługobiorca wprowadziłby w relacjach z podmiotami niepowiązanymi więzami rodzinnymi. Stawka 200 euro netto za godzinę pracy podmiotu świadczącego usługi doradcze, według Wnioskodawcy, jest normalną stawką rynkową dla tego rodzaju usług na rynku niemieckim. Nie ma zatem obawy, że w ten sposób Wnioskodawca zaniży podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym Jego przychodów w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jednym ze źródeł przychodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej lub pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9. Przy czym, w myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą (w rozumieniu cyt. wyżej przepisu) prowadzi spółka niebędąca osobą prawną (w tym także spółka komandytowa), przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, prowadzący działalność gospodarczą od 1 czerwca 2014 r., zawarł w dniu 16 czerwca 2014 r. umowę o świadczenie usług z żoną, która prowadzi działalność gospodarczą w Niemczech. W ramach umowy Wnioskodawca zobowiązał się na rzecz Usługobiorcy (żony) do świadczenia usług doradztwa związanego z zarządzaniem, kontrolą efektywności oraz budżetu, polegających w szczególności na bieżącym doradztwie w zakresie pozyskiwania nowych partnerów biznesowych współpracujących z Usługobiorcą. Usługi mieszczą się w całości w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Z tytułu świadczenia usług strony ustaliły wynagrodzenie według stawki godzinowej w kwocie 200 euro netto. Oprócz wynagrodzenia Wnioskodawca jest uprawniony do zwrotu określonych w umowie kosztów. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Usługobiorcy w ramach umowy nie będą czynnościami zarządczymi. Wnioskodawca przychód uzyskany z działalności gospodarczej opodatkowuje podatkiem liniowym 19% i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca wraz z żoną zawarł przed notariuszem majątkową umowę małżeńską, na podstawie której strony wprowadziły ustrój rozdzielności majątkowej małżeńskiej.

W przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten jest bowiem regulacją szczególną i znajduje zastosowanie w sytuacji, w której do zmiany poziomu opodatkowania (przerzucania dochodów z jednego podmiotu na inny) wykorzystywane są powiązania osobowe lub kapitałowe pomiędzy podmiotami.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli:

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

W myśl art. 25 ust. 2 ww. ustawy, dochody, o których mowa w ust. 1, określa się, w drodze oszacowania, stosując następujące metody:

Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego (art. 25 ust. 3 ww. ustawy).

Przepisy ust. 1-3a - stosownie do art. 25 ust. 4 ww. ustawy - stosuje się odpowiednio, gdy:

Zgodnie z art. 25 ust. 5 ww. ustawy, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach. Przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 5, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 25 ust. 6 ww. ustawy).

Cytowany art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane, jednakże znaczenie podatkowe ma wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. Celem regulacji zawartej w art. 25 ww. ustawy jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych relacjach warunków różniących się od tych, jakie istnieją pomiędzy podmiotami niepowiązanymi, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. O przerzucaniu dochodu można mówić wówczas, gdy wykaże się, że podatnik miał możliwość osiągnięcia dochodu, jakiego należałoby oczekiwać. Oznacza to, że zawarte w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych unormowania chronią interesy fiskalne wierzyciela przed erozją podstawy opodatkowania na skutek zawierania przez podmioty pozostające ze sobą w szczególnych związkach relacji, których warunki odbiegają od wolnorynkowych, tj. odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane. Przysługująca organowi podatkowemu na podstawie art. 25 ww. ustawy kompetencja do szacunkowego ustalenia dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie, szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowego dochodów, o których mowa w tej regulacji, został uregulowany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób fizycznych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób fizycznych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1176).

Biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, że z regulacji zawartej w art. 25 ust. 1 ww. ustawy nie wynika, że określone w niej "warunki" (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczą tylko warunków w transakcjach zawieranych pomiędzy podmiotami (podatnikami) powiązanymi.

Ponadto podkreślić należy, że użycie w art. 25 ust. 1 ww. ustawy zwrotu "w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty" świadczy o zamiarze ustawodawcy objęcia hipotezą tej normy prawnej celowego działania podmiotów powiązanych, w kierunku takiego układania stosunków gospodarczych, które zmierzałoby do uchylania się od opodatkowania.

Odnosząc się do kwestii obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych w przypadku zawarcia opisanej we wniosku umowy zauważyć należy, że zgodnie z art. 25a ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonujący transakcji, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - lub transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w tym zawierający umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze, jeżeli jedną ze stron takiej umowy jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

Występowanie powiązań rodzinnych między podmiotami gospodarczymi nie jest jednak jedyną przesłanką dla obowiązkowego sporządzenia dokumentacji podatkowej. Obowiązek ten zależy również od wartości dokonywanych w roku podatkowym transakcji.

W myśl art. 25a ust. 2 ww. ustawy, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1, obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20 000 euro (art. 25a ust. 3 ww. ustawy).

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że zawarcie przez Niego opisanej we wniosku umowy dotyczącej świadczenia usług doradczych na rzecz firmy żony nie jest objęte regulacją art. 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powoduje obowiązku sporządzenia dokumentacji transakcji między stronami.

Zawarcie ww. umowy należy uznać za transakcję o określonej, możliwej do ustalenia wartości, w odniesieniu do której można sporządzić dokumentację zawierającą wskazane w cyt. przepisach elementy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między małżonkami prowadzącymi odrębne działalności gospodarcze. Jednakże małżonkowie prowadzący odrębne działalności gospodarcze, zawierający umowy między sobą powinni mieć na uwadze treść przepisów art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca w związku z zawarciem umowy dotyczącej świadczenia usług doradczych na rzecz firmy żony zobowiązany będzie do sporządzania dokumentacji podatkowej (tzw. dokumentacji cen transferowych), zgodnie z art. 25a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z transakcjami, które zostaną zawarte pomiędzy podmiotami powiązanymi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że z dniem 1 stycznia 2015 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328), która wprowadziła zmiany do zapisów art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże zmiany te nie miały wpływu na rozstrzygnięcie zawarte w niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.