IPTPB1/415-54/14-4/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu właściwego dla opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępniania znaku towarowego innemu podmiotowi gospodarczemu na podstawie umowy licencji - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu właściwego dla opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udostępniania znaku towarowego innemu podmiotowi gospodarczemu na podstawie umowy licencji.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 11 kwietnia 2014 r., Nr IPTPB1/415-54/14-2/KO na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 kwietnia 2014 r., następnie w dniu 22 kwietnia 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 17 kwietnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Jako wspólnik spółki jawnej, Wnioskodawca prowadzi od 2001 r. działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży materiałów budowlanych i izolacyjnych oraz usług transportowych, przy czym wcześniej - od 1985 r. - działalność ta prowadzona była przez spółkę cywilną, która w 2001 r., zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami uległa przekształceniu w spółkę jawną. Dla tej działalności prowadzone są księgi rachunkowe. Podatek dochodowy z tytułu jej prowadzenia Wnioskodawca opłaca na zasadach wynikających z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w formie podatku liniowego. Spółka jawna zgłosiła w dniu 17 grudnia 2012 r. do Urzędu Patentowego RP znak towarowy słowno-graficzny, na który decyzją tego urzędu z dnia 30 grudnia 2013 r. udzielone zostało prawo ochronne, przy czym zgodnie z przepisami (i treścią decyzji) czas trwania prawa ochronnego wynosi 10 lat od daty zgłoszenia (tekst jedn.: w przypadku Wnioskodawcy od 17 grudnia 2012 r.) i może być przedłużony na kolejne 10-letnie okresy. Na podstawie umowy licencyjnej spółka udzieliła licencji na korzystanie z tego znaku przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Odpłatność za prawo korzystania ze znaku uzależnione jest od wielkości sprzedaży dokonanej przez licencjobiorcę przy wykorzystaniu tego znaku.

Znak słowno-graficzny podlegający ochronie został opracowany w spółce. Spółka działa w branży materiałów izolacyjnych od prawie 30 lat, w tym przez większą część tego okresu sama zajmowała się produkcją tych materiałów (obecnie zajmuje się głównie handlem materiałami budowlanymi i usługami transportowymi) i jest jedną z najbardziej znanych firm w kraju w tej branży.

W uzupełnieniu z dnia 16 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Spółka jawna, której jest wspólnikiem, nie posiada obecnie w umowie Spółki oraz we wpisie do Krajowego Rejestru Sądowego wpisanej działalności w zakresie udzielania licencji na używanie znaku towarowego. Taki zapis będzie jednak wprowadzony. Obecnie już opracowywany jest projekt stosownych zmian w tym zakresie, które Zarząd Spółki zamierza wprowadzić w 2014 r.

2. Nie przewiduje się zawarcia w 2014 r. umowy licencyjnej z innymi podmiotami. Spółka nie ma także takiego zamiaru w odniesieniu do lat następnych.

3. Po zawarciu umowy licencyjnej Spółka jawna nadal wykorzystuje ten znak w prowadzonej własnej działalności gospodarczej.

4. Umowa licencyjna została zawarta ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Wnioskodawca posiada 50% udziałów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym przychody z tytułu licencji za korzystanie ze znaku towarowego mogą być wraz z całością sprzedaży towarów i usług opodatkowane na zasadach wynikających z art. 30c w związku z art. 9a ustawy, tj. podatkiem liniowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym opisanym powyżej, cała sprzedaż spółki, przypadająca na poszczególnych wspólników, w tym na Wnioskodawcę, a więc także z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z chronionego prawem znaku towarowego, jako przychód z działalności gospodarczej, może być opodatkowana na zasadach wynikających z art. 30c w związku z art. 9a ustawy, tj. podatkiem liniowym.

Przemawiają za tym następujące okoliczności:

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w doktrynie. Dla przykładu R. Golat ("Zakres i zasady opodatkowania przychodów z praw majątkowych osób fizycznych - kontrowersje interpretacyjne", System Informacji Prawnej ABC - Vademecum Doradcy Podatkowego) stwierdza m.in. " (...) przy ustalaniu zasad opodatkowania przychodów osoby fizycznej z prawa majątkowego w pierwszej kolejności należy ustalić, czy przychód ten oraz samo prawo spełniają przesłanki z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. Po sprawdzeniu zaś tej kwestii (...) sprawdzić należy jeszcze, czy przychód z prawa majątkowego nie jest de facto przychodem z działalności gospodarczej - i to zarówno ze względu na osiąganie tego przychodu w wyniku wykonywania działalności gospodarczej, jak i wchodzenie danego prawa w skład majątku przedsiębiorstwa zarobkowego, prowadzonego przez podatnika - osobę fizyczną (mającą w tym przypadku status przedsiębiorcy)".

Takie stanowisko znajduje także potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów w sprawach związanych z różnego rodzaju przychodami, które w zależności od okoliczności mogą być uznawane za przychody z praw majątkowych lub z działalności gospodarczej. Dla przykładu w interpretacji Nr IPPB1/415-364/11-4/EC z dnia 6 lipca 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził m.in.: "W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest udzielanie licencji do znaku towarowego i podatnik dokonuje takiej transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi przychodami, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej". Ten sam organ identyczne stanowisko zajął w interpretacji Nr IPPB1/415-503/09-2/JB z dnia 14 września 2009 r. oraz w interpretacji Nr IPPB1/415-365/11-4/EC z dnia 6 lipca 2011 r. Z kolei w interpretacji indywidualnej Nr ITPB1/415-877/12/MR z dnia 23 października 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał, że: "(...) w sytuacji, gdy osoba fizyczna prowadząc działalność gospodarczą we wskazanym we wniosku zakresie otrzyma tantiemy wykonawcze powstały przychód należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl zaś art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy jako działalność zarobkowa:

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na postawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (art. 5b ust. 2 ustawy).

Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 przytoczonej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, przy czym u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 1c ww. ustawy stanowi z kolei, że za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Kwestią istotną dla zakwalifikowania ww. przychodów do odpowiedniego źródła przychodów jest ocena, czy pobieranie opłat licencyjnych za korzystanie ze znaku towarowego będzie nosiło znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej. Treść definicji: zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze - dana działalność musi być działalnością zarobkową po drugie - działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie - w sposób ciągły.

Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

Wobec powyższego w celu zakwalifikowania określonych działań do działalności gospodarczej należy ocenić zamiar, okoliczności i cel tych działań.

Ustalając, czy dany przychód pochodzi z pozarolniczej działalności gospodarczej, należy w pierwszym rzędzie podjąć próbę przypisania go do jednego z pozostałych wymienionych w ustawie źródeł. Jeżeli okaże się to niemożliwe, a przychód powstał w wyniku działalności zarobkowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły, które prowadzona jest we własnym imieniu, wówczas przychód będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. W pewnym zakresie przesądza o tym zamiar podatnika. Jeżeli podmiot osiągać będzie w sposób stały i zorganizowany przychody, które można będzie zakwalifikować do innego źródła, przychodów, niż gdyby były osiągane w sposób incydentalny, to wówczas ta stałość i zorganizowanie mogą mieć rozstrzygające znaczenie dla uznania, że dany przychód pochodzi z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ponadto zauważyć należy, że zgodnie z art. 55 I ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Z powyższego wynika, że znak towarowy (jak również prawo ochronne na ten znak) może stanowić składnik przedsiębiorstwa podatnika, o ile jest przez niego wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Bez znaczenia przy tym pozostaje fakt, czy znak ten (bądź prawo ochronne na ten znak towarowy) stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też nie.

Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. Przepis ten nie ogranicza się wyłącznie do składników stanowiących środki trwałe, czy też wartości niematerialne i prawne w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Tym samym uznać należy, że przychodami z działalności gospodarczej będą przychody uzyskiwane przez podatnika z udzielania licencji na znak towarowy, o ile znak ten wykorzystywany jest w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy prawo ochronne na ten znak stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też nie (ponieważ zostało przez podatnika uzyskane we własnym zakresie a nie nabyte od podmiotu trzeciego) i bez względu na to, czy udzielanie licencji na znaki towarowe jest przedmiotem działalności prowadzonej przez podatnika.

W przypadku kwalifikowania przychodów uzyskiwanych z udzielania licencji na znak towarowy kluczowym jest zatem rozstrzygnięcie, czy dany znak (objęty prawem ochronnym) jest wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym. Mając na względzie cyt. wyżej definicję ustawową działalności gospodarczej stwierdzić należy, że znak towarowy związany z działalnością gospodarczą to taki znak, który jest wykorzystywany przez podatnika do wykonywania działalności generującej przychody ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. To zatem taki znak, którym podatnik firmuje produkowane przez siebie wyroby, wykonywaną działalność handlową, bądź świadczone usługi. Przychodem z działalności gospodarczej mogą być zatem wyłącznie przychody z licencji udzielanej na taki znak towarowy, który jest jednocześnie wykorzystywany przez podatnika do własnej produkcji, sprzedaży, czy też świadczenia usług (np. firmowania własnego przedsiębiorstwa prowadzącego określoną działalność, czy też identyfikacji określonego wyrobu, bądź towaru) i po udzieleniu tej licencji nadal będzie przez niego wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że przychodem z działalności gospodarczej mogą być opłaty licencyjne za udostępnianie znaku towarowego wyłącznie w sytuacji, gdy udzielanie tej licencji ma charakter uboczny, a nie jest jedynym sposobem wykorzystywania tego znaku przez podatnika. Przychodem z działalności gospodarczej nie będą zatem przychody z tytułu udzielania licencji na taki znak towarowy, który w żaden inny sposób nie będzie wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej działalności, tj. będzie służył podatnikowi wyłącznie do uzyskiwania przychodów z tytułu jego udostępniania podmiotom trzecim (na podstawie umowy najmu, dzierżawy, czy też licencji). Przychody z udzielania takiej licencji należy zaliczać do przychodów z praw majątkowych.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jako wspólnik spółki jawnej od 2001 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży materiałów budowlanych i izolacyjnych oraz usług transportowych. Dla tej działalności prowadzone są księgi rachunkowe. Podatek dochodowy z tytułu jej prowadzenia Wnioskodawca opłaca na zasadach wynikających z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w formie podatku liniowego. Spółka jawna zgłosiła w dniu 17 grudnia 2012 r. do Urzędu Patentowego RP znak towarowy słowno-graficzny, na który decyzją tego urzędu z dnia 30 grudnia 2013 r. udzielone zostało prawo ochronne, przy czym zgodnie z przepisami (i treścią decyzji) czas trwania prawa ochronnego wynosi 10 lat od daty zgłoszenia (tekst jedn.: w przypadku Wnioskodawcy od dnia 17 grudnia 2012 r.) i może być przedłużony na kolejne 10-letnie okresy. Na podstawie umowy licencyjnej spółka udzieliła licencji na korzystanie z tego znaku przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Odpłatność za prawo korzystania ze znaku uzależniona jest od wielkości sprzedaży dokonanej przez licencjobiorcę przy wykorzystaniu tego znaku. Znak słowno-graficzny podlegający ochronie został opracowany w spółce. Po zawarciu umowy licencyjnej Spółka jawna nadal wykorzystuje ten znak w prowadzonej własnej działalności gospodarczej. Umowa licencyjna została zawarta ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w której Wnioskodawca posiada 50% udziałów. Od przychodów osiąganych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca opłaca podatek dochodowy na zasadach wynikających z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w formie podatku liniowego.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że przychody Wnioskodawcy z tytułu udzielania licencji na wskazany we wniosku znak towarowy będą stanowić przychody z działalności gospodarczej, o ile po zawarciu wskazanej umowy licencyjnej, Wnioskodawca nadal wykorzystuje ten znak we własnej działalności handlowej, a nie wyłącznie do uzyskiwania przychodów z udzielonej licencji.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% "podatkiem liniowym" dotyczy tylko i wyłącznie dochodów uzyskanych ze źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza".

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przychody Wnioskodawcy z tytułu udzielenia licencji na wskazany we wniosku znak towarowy stanowić będą przychody z działalności gospodarczej, jeżeli Wnioskodawca po zawarciu umowy licencyjnej nadal wykorzystuje ten znak we własnej działalności gospodarczej, a nie wyłącznie do uzyskiwania przychodów z udzielonej licencji. Przychody te mogą być wraz z przychodami osiąganymi z działalności gospodarczej ze sprzedaży towarów i usług, opodatkowane według zasad wynikających z art. 30c w związku z art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze treść pytania zawartego we wniosku wyjaśnić należy, że interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego.

Końcowo należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.), źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Również komentarze podatkowe znajdujące się w publikacjach odzwierciedlają indywidualne stanowiska ich autorów na dany temat, a więc nie posiadają waloru wykładni powszechnej normującej prawo i nie stanowią podstawy wydanej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.