IPTPB1/415-503/13-3/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 30 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z darowizną zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

W dniu 30 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 9 stycznia 2004 r. pod nazwą L., w zakresie:

Miejscem prowadzenia działalności jest L. ul. P. Pod tym adresem prowadzona jest działalność hotelowa i gastronomiczna. Działalność w zakresie wynajmu lokali prowadzona jest pod adresami: ul. N., ul. C., ul. P. w L. W pełnym zakresie prowadzenia działalności Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, która podzielona jest na dwa rodzaje prowadzonej działalności.

Wnioskodawca informuje, że przekazywana w drodze darowizny zorganizowana część przedsiębiorstwa jest funkcjonalnie wyodrębnioną częścią umożliwiającą obdarowanej podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa, co spełnia definicję zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Obecnie przychody z działalności gospodarczej opodatkowane są na zasadzie podatku liniowego, natomiast ewidencjonowanie kosztów uzyskania przychodu odbywa się metodą memoriałową.

Z powodu złego stanu zdrowia Wnioskodawca chciałby podarować aktem notarialnym na rzecz córki (zwanej dalej Nabywcą) zorganizowaną część przedsiębiorstwa, tj. mieszczącą się w L. przy ul. P. restaurację i hotel wraz z pracownikami, towarami i urządzeniami celem dalszego prowadzenia wyłącznie przez Nabywcę, który posiada zarejestrowaną działalność gospodarczą. Nabywca w ramach zarejestrowanej działalności będzie mógł również wykonywać działalność w zakresie PKD 55.10.Z, 56.10.A, 56.21.Z, 56.30.Z, 68.10.Z. Nabywca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Na zorganizowaną część przedsiębiorstwa, rozumianą według definicji art. 551 i 552 Kodeksu cywilnego, jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, złożą się w szczególności:

Przekazana zostanie również pełna baza klientów, tajemnice przedsiębiorstwa dotyczące jego funkcjonowania na rynku oraz pracownicy pracujący w restauracji i hotelu. Darowany majątek podlegał amortyzacji, a wyposażenie w całości zaliczono do kosztów uzyskania przychodu.

Ewidencja zdarzeń gospodarczych jest prowadzona na bieżąco i jest możliwe przyporządkowanie należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która będzie przedmiotem darowizny. Istnieje możliwość jej wyodrębnienia pod względem organizacyjnym i finansowym. Po dokonaniu darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca nie zamierza likwidować pozostałej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza wynajmować lokale pod adresami: ul. N., ul. C. i ul. P. w L.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy darowizna spowoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym u zbywcy lub nabywcy.

2. Czy zbywca powinien skorygować (pomniejszyć) koszty uzyskania przychodów o wartość darowanych towarów, środków trwałych oraz wyposażenia.

3. Czy dokonując darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa na zbywcy ciąży obowiązek korekty naliczonego podatku VAT.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 2. Natomiast w zakresie pytań Nr 1 i Nr 3 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokona On korekty kosztów uzyskania przychodów w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów - zakup towarów ze znakiem minus o wartość przekazanych towarów. Nie koryguje wyposażenia, a w przypadku środków trwałych w dniu przekazania darowizny będzie zaprzestana amortyzacja, natomiast część zamortyzowana dotychczas pozostaje w kosztach uzyskania przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju (...). Zatem, z chwilą dokonania darowizny towarów handlowych, powinien dokonać korekty kosztów. Korekty należy dokonać w dacie przekazania darowizny w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów ze znakiem (-) lub kolorem czerwonym, zgodnie z postanowieniami § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.).

Natomiast w sytuacji, gdy darowane są składniki majątku będące środkami trwałymi, które podlegały amortyzacji, nie zachodzi potrzeba korekty kosztów, gdyż wydatki na zakup tych środków nie były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast dokonywane odpisy amortyzacyjne odpowiadają okresowi używania tych składników majątku w działalności gospodarczej, zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku darowizny środków trwałych, darowizna jako jedna z form zbycia wyznacza datę zakończenia dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Darowizna wykorzystywanych w działalności składników majątku niezaliczonych do środków trwałych (tekst jedn.: wyposażenia), zdaniem Wnioskodawcy, nie skutkuje koniecznością bezwarunkowego skorygowania kosztów uzyskania przychodów w związku z uprzednim zaliczeniem do tych kosztów poniesionych wydatków na nabycie tych składników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem, że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawca wskazał, że w drodze darowizny zamierza przekazać córce zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w tym towary handlowe, wyposażenie i środki trwałe.

Odnosząc się do kwestii korekty kosztów uzyskania przychodów o wartość darowanych towarów handlowych, stwierdzić należy, że stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju (...).

W świetle powyższego, wydatki na nabycie towarów handlowych, nie będą stanowić z chwilą ich przekazania w formie darowizny kosztów uzyskania przychodów u darczyńcy. Z chwilą przekazania towarów w drodze darowizny, wydatki poniesione na ich nabycie nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, niezbędne będzie dokonanie korekty kosztów uzyskania przychodów o wydatki poniesione na nabycie towarów handlowych będących przedmiotem darowizny.

Przy czym należy tu mieć na uwadze, że zgodnie § 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), określenie "towary" oznacza towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że:

Stosownie do art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (...).

Zgodnie z § 27 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego. W razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności, spisem z natury należy objąć również wyposażenie.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy uznać należy, że podatnicy nie mają obowiązku sporządzania remanentu towarów przed dokonaniem czynności darowizny. Spisu z natury dokonuje się bowiem po zakończeniu wszystkich zdarzeń gospodarczych (w roku podatkowym), w tym na koniec roku podatkowego.

W przypadku przekazania towarów handlowych w drodze darowizny, które były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, Wnioskodawca obowiązany jest skorygować koszty, dokonując stosownych zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Natomiast w odniesieniu do kwestii korekty kosztów uzyskania przychodów o wartość wydatków na nabycie albo wytworzenie środków trwałych stwierdzić należy, iż przepis art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Według art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe przepisy wskazują, że przekazanie w formie darowizny posiadanych środków trwałych nie powoduje u darczyńcy konieczności dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Wydatki bowiem na zakup tych środków nie były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, a dokonywane odpisy amortyzacyjne odpowiadały okresowi używania tych składników majątku w działalności gospodarczej.

Z kolei odnosząc się do kwestii korekty kosztów uzyskania przychodów o wartość wydatków na nabycie wyposażenia, stwierdzić należy, że w myśl § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, przez wyposażenie rozumie się rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

W tym przypadku, poza art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy mieć na uwadze również przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ww. ustawy, według którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, nie zaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Wobec powyższego, wyłączenie z kosztów podatkowych wyżej wskazanych wydatków może mieć miejsce jedynie wówczas, jeżeli składnik majątku podatnika nie jest wykorzystywany dla celów działalności prowadzonej przez podatnika, lecz służy osobistym celom osób fizycznych lub bez uzasadnienia znajduje się poza siedzibą podatnika. Dotyczy więc przypadków, gdy zakup składników majątku nie był dokonany na cele działalności gospodarczej, ale na cele osobiste podatnika (określonej osoby).

Zatem, gdy składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów to podatnik ma prawo wydatki na ich nabycie zaliczyć do kosztów, bez względu na sposób ich późniejszego wykorzystania. Późniejsze przekazanie tych przedmiotów w drodze darowizny nie skutkuje koniecznością korygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość tych składników majątkowych. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w takim przypadku nie ma zastosowania.

Tak więc w sytuacji, gdy przedmiotem darowizny jest wyposażenie, które było wykorzystywane w działalności darczyńcy, nie zachodzi potrzeba korygowania kosztów uzyskania przychodów w tym zakresie.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że przekazując córce w formie darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawca nie będzie zobowiązany dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów, gdy przedmiotem darowizny będą wykorzystywane w działalności gospodarczej składniki majątku zaliczone do zużywających się stopniowo składników majątku (wyposażenie) oraz składniki zaliczone do środków trwałych.

Będzie natomiast zobowiązany dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków związanych z nabyciem towarów; wydatki te bowiem w związku z darowizną towarów handlowych w świetle art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Zatem, prawidłowym postępowaniem Wnioskodawcy będzie zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów o wydatki poniesione na nabycie towarów handlowych.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.