IPTPB1/415-499/13-4/AG - Ustalenie kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku sprzedaży towarów w cenach niższych niż cena ich zakupu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży towarów w cenach niższych niż cena ich zakupu - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży towarów w cenach niższych niż cena ich zakupu.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia....., Nr...., na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 14 października 2013 r. (data doręczenia 17 października 2013 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w formie Spółki Jawnej, której jest udziałowcem. Spółka zajmuje się handlem detalicznym artykułami farmaceutycznymi i kosmetykami. Spółka jawna prowadzi księgi rachunkowe.

Podatek dochodowy Wnioskodawca rozlicza na zasadach 19% podatku liniowego.

Spółka sprzedaje część towarów handlowych poniżej cen zakupu, gdyż zmusza ją do tego sytuacja rynkowa. Wielokrotnie ceny towarów zakupionych przez Spółkę u dostawców, czy producentów, lawinowo spadają lub termin przydatności do użycia jest krótki. Ceny sprzedaży u konkurencji są niższe niż ceny zakupu u dostawców. Powyższa sytuacja pociąga za sobą konieczność obniżania cen sprzedaży niektórych towarów handlowych. W związku z powyższym strata na niektórych towarach jest stratą pozorną, gdyż w skali globalnej (rocznej) Spółka strat nie poniesie. Większą część towarów Spółka sprzedaje po cenach wyższych niż cena zakupu. Spółka jest zmuszona do powyższych zachowań ze względu na sytuację rynkową i ogromną konkurencyjność.

Towary handlowe wyceniane są w momencie rozchodu i na dzień bilansowy według zasady identyfikacji każdej partii towaru, zgodnie z ceną po jakiej została ona zakupiona.

W piśmie z dnia 23 października 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w Spółce jawnej posiada 80% udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy wydatki na zakup towarów handlowych sprzedawanych poniżej ceny zakupu przez Spółkę jawną, w której Wnioskodawca posiada 80% udziałów w zyskach, jest dla Niego kosztem uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, straty wynikające ze sprzedaży towarów handlowych poniżej cen zakupu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl przepisów art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ogólna zasada ustalania dochodu wyrażona w art. 9 ust. 2 powołanych przepisów stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe przepisy, strata z działalności jest wynikiem finansowym wszystkich transakcji przeprowadzonych przez spółkę jawną w danym roku podatkowym. Nie można mówić o stracie z działalności w kontekście konkretnych pojedynczych transakcji. Zatem, kosztem uzyskania przychodu będzie wydatek na zakup towarów handlowych. W ocenie Wnioskodawcy straty wynikające ze sprzedaży towarów handlowych poniżej cen zakupu mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. Różnica wynikająca ze sprzedaży towarów handlowych poniżej ceny zakupu nie będzie podlegała wyksięgowaniu z kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki. Z oceny związku wydatku ze źródłem przychodów winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Różnica wynikająca ze sprzedaży towarów handlowych poniżej ceny zakupu nie będzie podlegała wyksięgowaniu z kosztów uzyskania przychodów, kosztem uzyskania przychodu będą wydatki na zakup towarów handlowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podniósł ponadto, że w Jego ocenie, kosztem uzyskania przychodu będą dla Niego wydatki na zakup towarów handlowych sprzedawanych poniżej cen zakupu, w części w jakiej posiada prawo do udziału w zyskach Spółki jawnej.

Wskazał ponadto, że we wniosku z dnia 25 lipca 2013 r. zawarł swoje stanowisko oraz przepisy, które potwierdzają jego słuszność. W Jego ocenie, ustalanie dochodu jest ściśle związane z kosztami uzyskania przychodów, dlatego powołał przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodu oraz ustalenia dochodu. Przy czym wnosi o odpowiedź na pytanie zawarte w części G, poz. 69 uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania wyróżnia się koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie). W przypadku kosztów pośrednich brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

* faktycznego poniesienia wydatku,

* istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

* braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,

* odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy czym należy mieć na uwadze, iż obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, sprzedaje część towarów handlowych poniżej cen zakupu. Na powyższe wpływa sytuacja rynkowa, w tym ogromna konkurencyjność. Wielokrotnie bowiem ceny towarów zakupionych przez Spółkę u dostawców, czy producentów, lawinowo spadają lub są wyższe niż ceny sprzedaży u konkurencji. Zdarza się też, że termin przydatności towaru do użycia jest krótki. Taka sytuacja pociąga za sobą konieczność obniżania cen sprzedaży niektórych towarów handlowych poniżej ich cen zakupu. Przy czym większą część towarów Spółka sprzedaje po cenach wyższych niż cena zakupu.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że koszty ponoszone przez Spółkę jawną na zakup towarów, które będą następnie sprzedawane klientom po cenach niższych niż cena ich zakupu, będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a zatem zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki faktycznie poniesione na zakup tych towarów Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do posiadanego w ww. Spółce udziału. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Przy czym należy wyjaśnić, że różnica między ceną zakupu towarów handlowych a ich ceną sprzedaży (według Wnioskodawcy strata) nie podlega odrębnemu ewidencjonowaniu w księgach podatkowych, gdyż do kosztów uzyskania przychodów zaliczane są faktycznie poniesione wydatki na zakup tych towarów handlowych.

Zauważyć należy, że tut. Organ, stosownie do zaleceń Wnioskodawcy zawartych w uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, pominął kwestię przychodów oraz sposobu ustalenia dochodów (straty) z działalności gospodarczej.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Z uwagi na powyższe niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałych wspólników Spółki.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.