IPTPB1/415-493/13-4/MD - Określenie stawki ryczałtu z tytułu świadczonych usług montażu, napraw oraz konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach mieszkalnych i przemysłowych, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu 23 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zastosowania prawidłowej stawki ryczałtu z tytułu świadczonych usług w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 23 lipca 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie zastosowania prawidłowej stawki ryczałtu.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym, pismem z dnia 27 września 2013 r., Nr IPTPB1/415-493/13-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 27 września 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 3 października 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 9 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.), które nadane zostało w polskiej placówce pocztowej w dniu 10 października 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako wspólnik spółki cywilnej wykonuje usługi montażu, wszelkich napraw oraz konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach mieszkalnych i przemysłowych. Jest On podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Wnioskodawca stosuje 5,5% stawkę podatku traktując swoje usługi jako roboty budowlane sklasyfikowane wg klasyfikacji PKWiU 43.29.19.0"Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane", wg opisu w klasyfikacji PKWiU 2008:"Usługi konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach, w zakresie wymiany: sprężyn zamykających drzwi szybowe, styczników liniowych w rozdzielniach dźwigów, łożysk amortyzatorów drzwi, dźwigu, bezpieczników żarówek sygnalizacyjnych i oświetleniowych, naprawy odblokowania skrzydła drzwi kabinowych i regulacji ustawień naprawy ryglowania drzwi i regulacja drzwi kabiny, uszczelniania zespołów napędowych dźwigu, sprawdzenie poprawności działania sterowania elektrycznego i automatyki, sprawdzanie instalacji sterowniczej, zasilającej i sygnalizacyjnej, łącznie z wykonaniem pomiarów ochrony przeciwpożarowej dźwigów".

W piśmie z dnia 9 października 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zastosowana stawka 5,5% dla usług opisanych wyżej jest poprawna, czy też Wnioskodawca powinien stosować stawkę 8,5% określoną w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy, jako przychody z działalności usługowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi opisane wyżej są opodatkowane stawką 5,5%. Ustawa nie definiuje robót budowlanych. W tym zakresie należy więc odnieść się do definicji zawartych w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Jak wskazano w art. 3 pkt 6-8 Prawa budowlanego: budowa to wykonanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowa, nadbudowa obiektu budowlanego. Roboty budowlane to budowa, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Przebudowa to wykonanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego. Remont to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę należy uznać za roboty budowlane w rozumieniu ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym i stosować stawkę 5,5% od przychodów ewidencjonowanych.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że Jego wątpliwości dotyczą stosowania odpowiedniej stawki zryczałtowanego podatku dochodowego, a dokładniej tego, czy stawką prawidłową jest stawka 5%, jako przychody z działalności usługowej, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czy też stawka 5,5% wskazana w art. 12 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Dodaje, że we wniosku wyraźnie wskazał, że Jego zdaniem prawidłowa stawka to 5,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W poz. 69 formularza ORD-IN Wnioskodawca zawarł informację, że wykonuje usługi montażu, wszelkich napraw oraz konserwacji dźwigów w budynkach mieszkaniowych i przemysłowych. Traktuje swoje usługi jako roboty budowlane sklasyfikowane w PKWiU 43.29.19.0 - Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane. Według opisu w PKWiU 2008: "Usługi konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach, w zakresie wymiany sprężyn zamykających drzwi szybowe, styczników liniowych w rozdzielniach dźwigów, łożyska, amortyzatorów drzwi dźwigu, bezpieczników żarówek sygnalizacyjnych i oświetleniowych, naprawy odblokowania skrzydła drzwi kabinowych, regulacji ustawień, naprawy ryglowania drzwi i regulacja drzwi kabiny, uszczelniania zespołów napędowych dźwigu, sprawdzanie poprawności działania sterowania elektrycznego i automatyki, sprawdzanie instalacji sterowniczej, zasilającej i sygnalizacyjnej, łącznie z wykonaniem pomiarów ochrony przeciwpożarowej dźwigów".

Ponieważ przepisy ustawy podatkowej nie definiują instytucji robót budowlanych, popierając swoje stanowisko Wnioskodawca odniósł się do innych przepisów ustawowych, definiujących tę instytucję, tj. do art. 3 pkt 6-8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Wnioskodawca uważa, że powołanie się na wskazany wyżej przepis Prawa budowlanego służyło wyłącznie zdefiniowaniu instytucji "robót budowlanych" niezdefiniowanej w odwołującym się do niej art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Na tle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

Podkreślić jednakże należy, iż u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Należy zwrócić uwagę, iż możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pod pojęciem "działalności usługowej" należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220 poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33 poz. 256 i Nr 222 poz. 1753), wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439 z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 (definiującym działalność gastronomiczną) i pkt 3 (definiującym działalność usługową w zakresie handlu).

Odpowiedzialność za prawidłowe sklasyfikowanie wykonywanych czynności ponosi podatnik świadczący usługi, bowiem Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług. W tym zakresie właściwymi są Urzędy Statystyczne. Urząd Statystyczny nadaje numer identyfikacyjny na podstawie wniosku podatnika, w którym to wniosku zawarte są informacje dotyczące zakresu i charakteru planowanej działalności gospodarczej. Informacje te wskazuje sam podatnik.

Kwestii kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy, zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

W przypadku trudności w ustaleniu symbolu PKWiU zainteresowany podmiot może zwrócić się o jego wskazanie i o wydanie opinii do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacji Urzędu Statystycznego. Powyższe wynika z komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z którym zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane, według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Zgodnie z art. 12. ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

* 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b tej ustawy),

* 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a tej ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, jako wspólnik spółki cywilnej wykonuje usługi montażu, wszelkich napraw oraz konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach mieszkalnych i przemysłowych. Jest On podatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Wnioskodawca stosuje 5,5% stawkę podatku, traktując swoje usługi jako roboty budowlane sklasyfikowane wg klasyfikacji PKWiU 43.29.19.0"Pozostałe roboty instalacyjne, gdzie indziej niesklasyfikowane", wg opisu w klasyfikacji PKWiU 2008:"Usługi konserwacji dźwigów osobowych i towarowych w budynkach, w zakresie wymiany: sprężyn zamykających drzwi szybowe, styczników liniowych w rozdzielniach dźwigów, łożysk amortyzatorów drzwi, dźwigu, bezpieczników żarówek sygnalizacyjnych i oświetleniowych, naprawy odblokowania skrzydła drzwi kabinowych i regulacji ustawień naprawy ryglowania drzwi i regulacja drzwi kabiny, uszczelniania zespołów napędowych dźwigu, sprawdzenie poprawności działania sterowania elektrycznego i automatyki, sprawdzanie instalacji sterowniczej, zasilającej i sygnalizacyjnej, łącznie z wykonaniem pomiarów ochrony przeciwpożarowej dźwigów".

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęć usługi budowlane, czy roboty budowlane. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.). Zgodnie z powołanym przepisem, przez:

* budynek - należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

* obiekt budowlany - należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno - użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, obiekt małej architektury;

* budowlę - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

* obiekt liniowy - należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego;

* robotach budowlanych - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego;

* przebudowie - należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego;

* remoncie - należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym;

* urządzeniach budowlanych - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), obiekty budowlane i roboty budowlane sklasyfikowane zostały w sekcji F.

Sekcja ta obejmuje następujące działy wg. PKWiU:

* Dział 41 - budynki i roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków,

* Dział 42 - budowle i roboty ogólnobudowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej,

* Dział 43 - roboty budowlane specjalistyczne.

Sekcja F - obiekty budowlane i roboty budowlane - wskazuje zatem, że obejmuje ona:

* budynki i pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej,

* roboty ogólnobudowlane i specjalistyczne w zakresie budownictwa i prac inżynierii lądowej i wodnej, które polegają na budowie (tzn. wznoszeniu obiektu budowlanego w określonym miejscu, odbudowie, rozbudowie i nadbudowie obiektu budowlanego),

* prace polegające na przebudowie, remoncie, rozbiórce lub montażu obiektu budowlanego, włączając montaż budowli z elementów prefabrykowanych oraz konstrukcji o charakterze stałym lub tymczasowym.

Sekcja ta nie obejmuje natomiast:

* zarządzania projektami budowlanymi w zakresie obiektów inżynierii lądowej i wodnej, sklasyfikowanego w 71.1,

* wynajmu maszyn i urządzeń budowlanych bez operatora, sklasyfikowanego w 77.32,

* usług związanych z wykonywaniem instalacji elektrycznych dla systemów bezpieczeństwa, takich jak alarmy przeciwwłamaniowe i przeciwpożarowe z późniejszym monitoringiem, sklasyfikowanych w 80.20.10.0.

Zauważyć jednakże należy, że w Sekcji C wskazanej wyżej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) sklasyfikowano produkty przetwórstwa przemysłowego. Sekcja ta obejmuje m.in. Dział 33 wg PKWiU, tj. usługi, naprawy konserwacji i instalowania maszyn i urządzeń, a pod symbolem 33.12.15.0 sklasyfikowano usługi naprawy i konserwacji urządzeń dźwigowych i chwytaków. Jednakże z wyjaśnień do PKWiU wynika, że grupowanie to nie obejmuje usług naprawy i konserwacji dźwigów osobowych i towarowych oraz ruchomych schodów, sklasyfikowanych pod symbolem 43.29.19.0.

Mając zatem powyższe na uwadze, jeżeli w istocie, jak wskazano w złożonym wniosku, wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności polegające na montażu, naprawie i konserwacji dźwigów w budynkach mieszkaniowych i przemysłowych, w świetle obowiązujących (niebędących przepisami prawa podatkowego) przepisów prawa są robotami budowlanymi, ujętymi w PKWiU pod symbolem 43.29.19.0, to przychód uzyskany w związku z ich wykonywaniem podlega opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Nadmienić należy, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.