IPTPB1/415-474/13-6/14-S/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 29 października 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-474/13-6/14-S/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 27/14 (data wpływu 28 lipca 2014 r.) stwierdza, że stanowisko-przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu świadczenia usług reklamowych z wykorzystaniem prawa do własnego wizerunku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest profesjonalnym zawodnikiem piłki siatkowej. Pracuje w klubie sportowym, gdzie został zatrudniony na podstawie umowy o świadczenie usług sportowych. Przychody osiągane z tytułu świadczenia usług sportowych Wnioskodawca zalicza do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec faktu, że zawodnicy są osobami rozpoznawalnymi publicznie, ich wizerunek posiada określoną wartość, którą można wykorzystać dla celów marketingowych. Wizerunek zawodnika może być wykorzystany zarówno do celów marketingu sportowego - tzn. przez klub sportowy w zakresie, jaki wynika z art. 81 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem dotyczy osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji zawodowych - jak i reklamy w innych dziedzinach. W zakresie wykorzystania swojego wizerunku Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskane w ten sposób przychody traktować jako przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca planuje zawarcie z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie reklamy i marketingu umów, których przedmiotem będzie wykorzystanie Jego wizerunku.

Integralnym elementem świadczenia usług w ramach przyjętych umów będzie wykorzystanie wizerunku zawodnika, jego sylwetki, głosu itp. Działania reklamowe w ramach umowy mogą obejmować m.in. udział w sesjach zdjęciowych, uczestnictwo w nagraniach telewizyjnych, wywiadach radiowych, innych akcjach i imprezach promocyjnych, promowanie produktów w środkach masowego przekazu, podczas festynów, akcji promocyjnych, meczy ligowych, turniejów, sparingów oraz przygotowań do meczy i treningów, współpracę przy tworzeniu materiałów promujących markę produktów, wspieranie marki produktów w punktach sprzedaży, polegające na wykorzystaniu wizerunku.

Działania te mogą obejmować dodatkowo noszenie ubioru sportowego z wyeksponowanym logo firmy, a także umieszczanie na odzieży sportowej oraz samochodzie nazwy reklamowej firmy. W umowie o świadczenie usług reklamowych zawodnik przekaże odpłatnie na rzecz klubu sportowego prawa do swoich wizerunków i zobowiąże się do świadczenia na rzecz tego podmiotu lub na rzecz podmiotu przezeń wskazanego usług reklamowych przy wykorzystaniu swojego wizerunku. W przypadku sprzedaży praw do wizerunku zawodnika na rzecz podmiotu trzeciego prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie reklamy i marketingu zawarta zostanie odrębna umowa, np. merchandisingu, której stronami będą licencjobiorca oraz zawodnik, działający samodzielnie lub przez swojego agenta/managera.

Jednym z ostatecznych odbiorców usług marketingowo-reklamowych z wykorzystaniem wizerunku zawodnika będzie mógł stać się zarówno klub sportowy, z którym zawiązana będzie umowa o świadczenie usług sportowych, jak i inne podmioty, w tym też podmioty, z którymi klub sportowy zawarł inne umowy o świadczenie usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w uwarunkowaniach przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie mógł opodatkować przychody z tytułu świadczenia usług reklamowych z wykorzystaniem prawa do własnego wizerunku, wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozarolnicza działalność gospodarcza.

2. Czy w uwarunkowaniach przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie mógł opodatkować przychody z tytułu świadczenia usług reklamowych z wykorzystaniem prawa do własnego wizerunku, wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jako przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pozarolnicza działalność gospodarcza również w sytuacji, gdy ostatecznym odbiorcą usług marketingowo-reklamowych z wykorzystaniem wizerunku zawodnika będzie klub sportowy, z którym zawodnik związany jest kontraktem sportowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Jest to niematerialne dobro prawne, które powinno być odróżniane od materialnego nośnika, na którym zazwyczaj jest utrwalane.

Przepis art. 1 ust. 1 ww. ustawy, posługuje się syntetyczną definicją utworu w sposób generalny, określając konieczne cechy wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna, co wynika z samej natury procesu twórczego. Nabycie praw autorskich przez twórcę następuje ex lege wraz ze stworzeniem utworu i jest rezultatem nie aktu prawnego, lecz aktu realnego, określonych czynności faktycznych, psychofizycznych. Ochrona tego prawa przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. I ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych, rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. Termin "wizerunek" w rozumieniu art. 81 tej ustawy oznacza wytwór niematerialny, który za pomocą środków plastycznych przedstawia rozpoznawalną podobiznę danej osoby (lub danych osób). W braku wyraźnego zastrzeżenia zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli osoba ta otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie lub zgodnie z ust. 2 tegoż przepisu, jeśli dotyczy osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności zawodowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż osoba fizyczna nie posiada praw autorskich do swojego własnego wizerunku, a wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie jest wynagrodzeniem za korzystanie z praw autorskich lub za rozporządzanie nimi.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in. działalność wykonywana osobiście (pkt 2) i pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Definicję działalności gospodarczej zawiera natomiast art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przez użyte w ustawie pojęcie działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Jeżeli zatem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodów, przychód ten nie może być uznany za przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

W związku z powyższym, zgodnie z treścią definicji pozarolniczej działalności gospodarczej, zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu wykorzystania praw do Jego własnego wizerunku należy zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Analogicznie, zdaniem Wnioskodawcy, traktować należy przychody z tytułu sprzedaży praw do wizerunku wypłacane Wnioskodawcy, a uzyskiwane ze sprzedaży praw do wizerunku sportowca na rzecz klubu sportowego, z którym łączy sportowca kontrakt profesjonalny lub innych podmiotów. Zdaniem Wnioskodawcy, przychody te również będą stanowić dla Niego przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Analogiczne stanowisko przedstawione zostało m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 listopada 2010 r., Nr ILPB1/415-903/10-2/AO, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 maja 2008 r., Nr ITPBI/415-152/08/DP, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 czerwca 2011 r., Nr ILPBI/415-539/11-2/AP, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 listopada 2012 r., Nr ILPB1/415-1002/12-2/ES, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 marca 2013 r., Nr IPTPB1/415-783/12-2/KSU oraz z dnia 12 kwietnia 2013 r., Nr IPTPB1/415-65/13-2/KO.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane z tytułu świadczenia usług sportowych i usług reklamowych związanych z wykorzystaniem własnego wizerunku nie mogą podlegać opodatkowaniu w ten sam sposób z uwagi na to, że należą do różnych źródeł przychodów. Przychody uzyskiwane z tytułu profesjonalnej gry w klubie sportowym, jako przychody z uprawiania sportu, przynależą do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście i z tego względu nie mogą zostać opodatkowane w ramach prowadzonej przez zawodnika działalności gospodarczej. Wśród przychodów z działalności wykonywanej osobiście nie wymieniono natomiast przychodów ze świadczenia usług reklamowych z wykorzystaniem wizerunku. Nie należą one również do żadnego innego źródła przychodów określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem mogą zostać opodatkowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W dniu 2 października 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną Nr IPTPB1/415-474/13-2/AP, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku w zakresie możliwości zakwalifikowania przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług:

* sportowych do przychodów z działalności wykonywanej osobiście - jest prawidłowe,

* reklamowych z wykorzystaniem prawa do własnego wizerunku, do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza - jest nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono, że skoro źródła powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy upatrywać należy m.in. w Jego rozpoznawalnym wizerunku, na którego utrwalanie i rozpowszechnianie wyrazi On zgodę, za co będzie otrzymywał stosowne wynagrodzenie, to niezależnie od rodzaju umowy, jaką zawrze w tym względzie, czy to z klubem sportowym, którego może być zawodnikiem, czy też z innymi podmiotami, na rzecz których świadczyć będzie ww. usługi reklamowe, to przychody uzyskiwane z tego tytułu stanowić będą dla Wnioskodawcy przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu według zasad właściwych dla tego źródła przychodów, a nie przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej niezależnie od tego, iż jako strona zawieranych umów Wnioskodawca występował będzie w charakterze podmiotu gospodarczego (przedsiębiorcy). Otrzymane natomiast przez Wnioskodawcę przychody z tytułu umowy o świadczenie usług sportowych stanowić będą przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Interpretację z dnia 2 października 2013 r., Nr IPTPB1/415-474/13-2/AP, doręczono Wnioskodawcy w dniu 7 października 2013 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, Wnioskodawca, reprezentowany przez pełnomocnika, pismem z dnia 18 października 2013 r. (data nadania 18 października 2013 r., data wpływu do tutejszego Organu 21 października 2013 r.), wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 15 listopada 2013 r., Nr IPTPB1/415W-72/13-2/AP (doręczonej w dniu 21 listopada 2013 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdził brak podstaw do zmiany przedmiotowej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Na powyższą interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 2 października 2013 r., Nr IPTPB1/415-474/13-2/AP, Wnioskodawca, reprezentowany przez pełnomocnika, złożył za pośrednictwem tutejszego Organu skargę z dnia 6 grudnia 2013 r. (data stempla pocztowego 9 grudnia 2013 r., data wpływu 11 grudnia 2013 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, w której wniósł o uchylenie przedmiotowej interpretacji.

Pismem z dnia 3 stycznia 2014 r., Nr IPTPB1/4160-92/13-2/AP, tutejszy Organ udzielił odpowiedzi na ww. skargę wnosząc o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 27/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 2 października 2013 r., Nr IPTPB1/415-474/13-2/AP.

W uzasadnieniu wyroku Sąd zaznaczył, że Wnioskodawca nie wystąpił o wydanie interpretacji, która stanowić by miała odpowiedź na pytanie: "Czy przychody osiągane z tytułu świadczenia usług sportowych powinny być zaliczane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych..."

W ocenie Sądu, w tym zakresie, wychodzącym poza zakres rozpatrywanej sprawy interpretacyjnej, Organ nie był uprawniony się wypowiadać. Jeżeli Organ powziął wątpliwość co do zakresu - przedmiotu sprawy, w tym w szczególności pytania interpretacyjnego i odpowiadającego mu stanowiska prawnego zainteresowanego, mógł, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy - Ordynacja podatkowa, wezwać zainteresowanego do spełnienia wymogów wynikających z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, to jest do sprecyzowania, a w konsekwencji - do przedstawienia jednoznacznego wniosku o wydanie interpretacji. Sąd podkreślił, że Organ interpretacyjny jednak tego nie uczynił. Wydał za to w rozważanym powyżej zakresie interpretację wykraczającą poza przedmiot rozpoznawanej sprawy, czym naruszył art. 14c § 1 i 2 w związku z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Następnie Sąd wskazał, że uznając za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy co do kwalifikacji przychodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia usług reklamowych z wykorzystaniem prawa do własnego wizerunku, do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, Organ uznał, że wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu wykorzystywania wizerunku (udostępniania prawa do jego utrwalenia oraz rozpowszechniania), o którym mowa w art. 81 ust. 1 ustawy o Prawie autorskim powinno być na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych traktowane jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18. W konsekwencji, na mocy wyłączenia, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. przychody, jako stanowiące przychody z odrębnego źródła przychodów, jakim są prawa majątkowe, nie mogą stanowić przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sąd zaznaczył, że Wnioskodawca przedstawiając zdarzenie przyszłe podał, że w zakresie wykorzystania swojego wizerunku zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskane w ten sposób przychody traktować jako przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

W opinii Sądu, Organ w zaskarżonej interpretacji dokonał oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego, pod kątem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w istocie nie odpowiada opisowi przedstawionemu przez Wnioskodawcę we wniosku. Skoncentrował się jedynie na jednym z aspektów opisanej wyżej działalności, jaką jest udostępnianie własnego wizerunku przez Wnioskodawcę, pominął jej pozostałe elementy, co w istotny sposób zmieniło przedstawione przez Niego zdarzenie przyszłe. Nie można podzielić stanowiska, że opisane we wniosku źródło powstania przychodu powinno być utożsamiane jedynie z rozpoznawalnym wizerunkiem Wnioskodawcy. W rzeczywistości bowiem związane jest ono z podejmowaną przez Niego aktywnością, a wizerunek, choć jest jej nieodłącznym i niezwykle istotnym elementem, stanowi jedynie jeden z elementów tejże działalności (por. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 listopada 2013 r., sygn. I SA/Rz 887/13, CBOSA).

Następnie Sąd wskazał, że odnosząc się do zaprezentowanego własnego stanowiska Wnioskodawcy, Organ również ograniczył się jedynie do oceny prawnopodatkowych skutków uzyskiwania przychodów z tytułu udostępniania własnego wizerunku, o czym świadczy obszerny wywód, dotyczący uregulowania tej materii w przepisach prawa autorskiego. Nie ustosunkował się natomiast do innych aspektów planowanej przez Niego działalności (Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego sprawy wskazał: "działania te mogą obejmować dodatkowo noszenie ubioru sportowego z wyeksponowanym logo firmy, a także umieszczanie na odzieży sportowej oraz samochodzie nazwy reklamowej firmy"). Na skutek zmiany, przyjętego za podstawę poczynionych rozważań opisu zdarzenia przyszłego, Minister Finansów w istocie nie odniósł się więc do stanowiska podatnika, wypracowanego na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności. Także więc i w kwestii opodatkowania przychodów z tytułu świadczenia usług reklamowych z wykorzystaniem prawa do własnego wizerunku doszło do naruszenia powołanych wyżej przepisów ustawy - Ordynacja podatkowa.

Sąd podniósł, że nie ulega żadnej wątpliwości, że w świetle art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Przepis ten statuujący, zgodnie z jego literalnym brzmieniem, obowiązek wnioskodawcy w tym zakresie, wyraża jednocześnie zasadę, zgodnie z którą tylko wnioskodawcy przysługuje uprawnienie do określania stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Nie przewiduje natomiast żadnego uprawnienia dla organu do modyfikowania lub zmieniania przedstawionego opisu, co oznacza, że w przedstawiony przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego w jakikolwiek sposób ingerować nie można. Takiej ingerencji - zdaniem Sądu - Minister Finansów w sprawie niniejszej się jednak dopuścił.

Sąd wskazał również, że przy ponownym rozpoznaniu wniosku o interpretacji, Organ interpretujący dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy, co do przedstawionego przez Niego zdarzenia przyszłego, winien nie wychodząc poza jego zakres i postawione pytania, wydać interpretację indywidualną, odnoszącą się stricte do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, bez pominięcia jakichkolwiek jego elementów oraz nie dopowiadając innych.

W dniu 28 lipca 2014 r. do tutejszego Organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 27/14.

Pismem z dnia 26 września 2014 r., Nr IPTPB1/415-474/13-4/14-S/AP wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 września 2014 r.

Pismem z dnia 6 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.) Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie stwierdzając, że:

a. Złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów Wnioskodawcy uzyskanych z tytułu świadczenia usług reklamowych z wykorzystaniem prawa do własnego wizerunku.

b. Zawodnik z tytułu udostępnienia prawa do rozpowszechnienia swojego wizerunku może otrzymać jednorazowe wynagrodzenie (ale wypłacane, np. w ratach) na podstawie umowy zawartej z klubem sportowym. Jeśli podpisana umowa nie będzie tego zabraniać Wnioskodawca będzie mógł udostępniać swój wizerunek różnym klubom sportowym, wówczas od każdego z nich będzie otrzymywał odrębne wynagrodzenie. Niewykluczone jest również, że Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie za udostępnienie swojego wizerunku od innych podmiotów niż klub. Możliwość udostępnienia wizerunku innym podmiotom niż klub będzie zależała od konkretnych zapisów umowy jaką zawrze Wnioskodawca z klubem sportowym. Jeśli Wnioskodawca udostępni swój wizerunek w ramach umowy merchandisingu, wówczas najprawdopodobniej otrzyma jednorazowe wynagrodzenie za udostępnienie swojego wizerunku oraz świadczenie o charakterze regularnym za świadczone usługi reklamowe określonemu podmiotowi (innemu niż klub sportowy), który z kolei zawrze umowę merchandisingu z klubem sportowym i upoważni klub sportowy do korzystania z prawa do wizerunku Wnioskodawcy za odpowiednim wynagrodzeniem.

c. Jeśli Wnioskodawca zawrze bezpośrednio z klubem sportowym umowę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie reklamy i marketingu, której przedmiotem będzie wykorzystanie wizerunku Wnioskodawcy - to Wnioskodawca otrzyma za to od klubu wynagrodzenie. W umowie o świadczenie usług reklamowych zawodnik przekaże odpłatnie na rzecz klubu sportowego prawa do swojego wizerunku i zobowiąże się do świadczenia na rzecz tego podmiotu lub na rzecz podmiotu przezeń wskazanego, usług reklamowych przy wykorzystaniu swojego wizerunku. Jeśli Wnioskodawca udostępni swój wizerunek w ramach umowy merchandisingu podmiotowi innemu niż klub sportowy, to wówczas od niego otrzyma stosowne wynagrodzenie za przekazanie praw do wizerunku i świadczenie usług reklamowych.

d. Stroną umowy merchandisingu oraz świadczenia usług reklamowych przy wykorzystaniu wizerunku najprawdopodobniej będzie klub sportowy i podmiot dysponujący prawem do wizerunku Wnioskodawcy (na podstawie odrębnie zawartej umowy, na mocy której Wnioskodawca przeniesie prawa do swojego wizerunku na rzecz tego podmiotu). Niewykluczone jest, że umowa będzie zawierana przy udziale Wnioskodawcy - Merchandisingodawcy, który zawarł z podmiotem niebędącym klubem sportowym stosowną umowę, a nadto zobowiązany jest do świadczenia na rzecz tego podmiotu lub na rzecz podmiotu przezeń wskazanego (klub sportowy) usług reklamowych przy wykorzystaniu wizerunku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Lu 27/14 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu świadczenia usług reklamowych z wykorzystaniem prawa do własnego wizerunku jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja oparta została na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl