IPTPB1/415-450/14-4/AP - PIT w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2014 r. (data wpływu 18 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 9 października 2014 r., Nr IPTPB1/415-450/14-2/AP, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 9 października 2014 r. (data doręczenia 14 października 2014 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 14 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 15 października 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości - lokalu użytkowego, który mieści się w X przy ul.... (KW-... - Sąd Rejonowy w X). Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem nieruchomości.

Wnioskodawczyni nieruchomość tą nabyła w drodze:

* darowizny w #189; części w 1998 r.,

* spadku po rodzicach w pozostałych częściach, w 2004 r. - po śmierci ojca, w 2007 r. - po śmierci matki.

W ww. lokalu Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą (handel detaliczny) od 7 stycznia 1991 r. Ostatnio lokal był wynajmowany na własny rachunek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przez cały okres działalności gospodarczej lokal użytkowy nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz nie był ulepszany. Jego stan techniczny pozostaje bez zmian od momentu otrzymania #189; lokalu w darowiźnie, tj. od 1998 r. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać przedmiotowy lokal użytkowy. W ww. lokalu były wykonywane sporadycznie jedynie drobne remonty bieżące, które stanowiły koszt działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni w 2005 r. odprowadziła podatek od spadku po zmarłym ojcu (2004 r.) w wysokości 5 131 zł. Lokal nadal jest wykorzystywany pod wynajem.

Wnioskodawczyni prowadzi książkę przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych.

W piśmie z dnia 14 października 2014 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że w skład nieruchomości wchodzi jedno pomieszczenie z przynależnościami o powierzchni użytkowej 48,28 m² oraz grunt 9/90 części we współwłasności działki nr 29/11 KM 49 objętej KW-... (dla części wspólnych) i we współwłasności wspólnych części budynku na tej działce znajdującego się w 9/90 części. Grunt i pomieszczenie gospodarcze są częścią wspólną i zawiera je KW-..., lokal użytkowy o powierzchni 48,28 m² mieści się w KW-... i stanowi odrębną własność.

Wnioskodawczyni działalność gospodarczą rozpoczęła od 7 stycznia 1991 r. - (handel detaliczny). Rozszerzenie działalności gospodarczej o wynajem nastąpiło 5 marca 2001 r.

Działalność gospodarcza Wnioskodawczyni była prowadzona następująco:

* styczeń 1991 r. - czerwiec 2001 r. - handel detaliczny,

* lipiec 2001 r. - styczeń 2002 r. - wyłącznie wynajem,

* luty 2002 r. - czerwiec 2005 r. - usługi fryzjerskie,

* lipiec 2005 r. - lipiec 2014 r. - wyłącznie wynajem.

Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem nieruchomości od śmierci mamy, tj. od 13 lipca 2007 r.; śmierć ojca nastąpiła wcześniej, tj. 5 października 2004 r. Następstwem było dziedziczenie ustawowe.

W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej nie były ujmowane w kosztach żadne wydatki związane z ulepszeniem, modernizacją i amortyzacją lokalu. W kosztach ujęto jedynie wydatki na remont, tj. wymiana okien w 2005 r. - 7 000 zł 8 gr, malowanie, gładź w 2014 r. - 7 000 zł. Umowy najmu dotyczące niniejszego lokalu użytkowego zawarte były przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej za każdym razem, tj. w okresach od lipca 2001 r. do stycznia 2002 r. i od lipca 2005 r. do lipca 2014 r. Przychód z najmu był przychodem Wnioskodawczyni z działalności gospodarczej i opodatkowany na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części lub udziału w nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz, które nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2c tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), wg ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części lub udziału z nieruchomości, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, które nie były ujęte w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, oraz które nie stanowią składników majątku wskazanych w art. 14 ust. 2c tej ustawy (uchwała NSA z 17 lutego 2014 r., sygn. akt II FPS 8/130).

Zdaniem Wnioskodawczyni, mając na uwadze art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca w sposób jasny (jednoznaczny) wskazuje, że niezbędne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek do uznania przychodu ze sprzedaży za przychód z działalności gospodarczej:

Użyte przez ustawodawcę pojęcia w ramach przesłanki pierwszej nie pozostawiają jakichkolwiek dwuznaczności natury interpretacyjnej, gdyż zarówno pojęcie "sprzedaż", jak i też określenie "środka trwałego" pozostaje dostatecznie zdefiniowane w przepisach prawa. Również w zakresie przesłanki drugiej, tj. konieczność "ujęcia" w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych środka trwałego, odczytanie zwrotu "ujęcia" prowadzi do jednoznacznych wniosków interpretacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...).

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących:

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określeniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 pkt 19 stosuje się odpowiednio.

Użycie w treści tego przepisu słowa "również" wskazuje, że chociaż przychód w nim wymieniony jest przychodem z działalności gospodarczej, to jednak jest to przychód innego rodzaju niż ujęty (wymieniony) w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy określił przy tym sprzedaż jakich konkretnie składników majątkowych stanowi przychód z działalności gospodarczej. Wskazał ich wspólną cechę, tj. ujęcie w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W przepisie tym ustawodawca wskazał również dodatkowo te składniki majątkowe, których zbycie powoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej nawet wtedy, gdy podatnik nie ujął ich w ewidencji. Oznacza to, że przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi kompletną regulację co do przedmiotowego zakresu opodatkowania zbycia składników majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej.

Skoro zatem w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, ustawodawca posłużył się zwrotem "ujęte w ewidencji...", nie zaś "podlegające wprowadzeniu do ewidencji", jak również przewidział możliwość opodatkowania przychodu ze zbycia składników majątku nieujętych w ewidencji, uznać należy, że opisana we wniosku nieruchomość nie mieści się wśród składników, których sprzedaż podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie została ona bowiem ujęta przez Wnioskodawczynię w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomość - lokalu użytkowego, w skład której wchodzi jedno pomieszczenie z przynależnościami oraz grunt. Wnioskodawczyni jest jedynym właścicielem nieruchomości od śmierci mamy, tj. od 13 lipca 2007 r.; śmierć ojca nastąpiła wcześniej, tj. 5 października 2004 r. Wnioskodawczyni nieruchomość tą nabyła w drodze darowizny w #189; części w 1998 r. oraz spadku po rodzicach w pozostałych częściach. W ww. lokalu Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą od 7 stycznia 1991 r. Przez cały okres działalności gospodarczej lokal użytkowy nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz nie był ulepszany. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość.

Mając na względzie literalne brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie wskazanej we wniosku nieruchomości (lokalu użytkowego) wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, nie będzie generowało przychodu z działalności gospodarczej. Z wniosku wynika, że ww. nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, jednakże nie stanowiła ona środka trwałego oraz nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zatem przychód z tytułu jej odpłatnego zbycia należy zaliczyć do źródła przychodów, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Przy czym, z uwagi na okres jaki upłynął od nabycia tego składnika majątku (nabycie w drodze darowizny w 1998 r., oraz w drodze spadku po rodzicach w 2004 r. oraz w 2007 r.) nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego z tytułu tej sprzedaży.

Ponadto, tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.