IPTPB1/415-386/11-4/MD - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej czynszu inicjalnego wynikającego z zawartej umowy leasingu finansowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 kwietnia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-386/11-4/MD Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej czynszu inicjalnego wynikającego z zawartej umowy leasingu finansowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2011 r. (data wpływu 29 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2012 r. (data wpływu 22 marca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej czynszu inicjalnego, wynikającego z zawartej umowy leasingu finansowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej czynszu inicjalnego, wynikającego z zawartej umowy leasingu finansowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 5 marca 2012 r., Nr IPTPB1/415-386/11-2/MD, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 marca 2012 r., natomiast w dniu 22 marca 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 13 marca 2012 r.) uzupełniono ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 17 listopada 2011 r. Wnioskodawca podpisał umowę leasingu finansowego Nr XP/11 na nabycie samochodu osobowego marki Infinity/Fx, rok produkcji: 2009, Zgodnie z protokołem zdawczo - odbiorczym nr XX/11, dnia 18 listopada 2011 r. przekazany został Wnioskodawcy wyżej wymieniony samochód osobowy.

Wnioskodawca w dniu 18 listopada 2011 r. wprowadził na stan środków trwałych samochód osobowy. Natomiast w dniu 17 listopada 2011 r. wpłacił na konto leasingodawcy kwotę 13.043 zł, jako czynsz inicjalny, który zgodnie z umową leasingu finansowego stanowi część odsetkową.

Do wniosku Wnioskodawca załączył następujące dokumenty:

1.

kopię umowy leasingu finansowego Nr XX/11,

2.

kopię protokołu zdawczo-odbiorczego Nr XXX/11,

3.

kopię aneksu Nr XXX/11 do umowy leasingu finansowego,

4.

kopię faktury Vat marża Nr Y,

5.

kopię potwierdzenia wpłaty z dnia 17 listopada 2011 r.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 22 marca 2012 r., Wnioskodawca wskazał, że:

1.

umowa została zawarta na czas oznaczony, tj. do 17 listopada 2015 r. i stanowi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji,

2.

suma ustalonych w umowie opłat, pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej środka trwałego,

3.

finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym,

4.

prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,

5.

koszty uzyskania przychodów ewidencjonowane są na zasadzie kasowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istnieje możliwość ujęcia jednorazowo w koszty uzyskania przychodu odsetek w wysokości 13.043 zł w dacie płatności odsetek, tj. 17 listopada 2011 r., czy należy ująć tę kwotę w wartości początkowej środka trwałego ustalanej dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla samochodu osobowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, część odsetek, którą wpłacił 17 listopada 2011 r., w wysokości 13.043 zł stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia, tj. 17 listopada 2011 r. i nie wlicza się ich do wartości początkowej środka trwałego, od której dokonywane są odpisy amortyzacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

1.

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

2.

nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3.

być właściwie udokumentowany.

W świetle art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodu korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,

2.

suma ustalonych w umowie opłat pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Natomiast w myśl art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1.

art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób praw (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397),

2.

przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3.

art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 z późn. zm.) nych

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Jeżeli zatem, będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ww. ustawy, to poniesiona przez Wnioskodawcę opłata wstępna, może stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże powyższy przepis nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć wstępną opłatę leasingową do kosztów uzyskania przychodów. Należy więc odnieść się do ogólnych zasad potrącania kosztów, które uregulowane są w art. 22 ust. 4-6 i ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów ewidencjonuje w księdze przychodów i rozchodów na zasadzie kasowej, a więc według metody wynikającej z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w roku podatkowym w którym zostały poniesione.

Mając powyższe na uwadze, zgodnie z treścią art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zaznaczyć należy, że wstępna opłata leasingowa ma charakter opłaty samoistnej bezzwrotnej, nieprzypisanej do poszczególnych rat leasingowych, natomiast jej poniesienie jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu. Opłata ta jest wydatkiem jednorazowym związanym z zawarciem umowę leasingu, a w konsekwencji i wydaniem samego przedmiotu leasingu.

Zatem, w przypadku, gdy w umowie leasingu nie znajduje się zapis, zgodnie z którym opłata inicjalna jest opłatą na poczet usługi wykonywanej przez okres jej trwania, to należy ją uznać za koszt jednorazowy, w momencie poniesienia.

Reasumując, biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz opisany we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż wydatek związany z uiszczeniem opłaty inicjalnej, wynikający z wystawionej do umowy leasingu faktury VAT, Wnioskodawca może zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów, w dacie wystawienia faktury dokumentującej ten wydatek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl