IPTPB1/415-382/13-4/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2013 r. (data wpływu 12 czerwca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2013 r. (data wpływu 6 września 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów w związku ze sprzedażą walut - jest prawidłowe.

W dniu 12 czerwca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów w związku ze sprzedażą walut.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym, pismem z dnia 30 sierpnia 2013 r., Nr IPTPB1/415-382/13-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 30 sierpnia 2013 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 2 września 2013 r.), Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 4 września 2013 r. (data wpływu 6 września 2013 r.), które nadane zostało w polskiej placówce pocztowej w dniu 4 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedawnione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu walutami, ani w zakresie obrotu innymi instrumentami finansowymi. W celu ochrony siły nabywczej własnych środków pieniężnych chciałby w przyszłość dokonywać zakupu i sprzedaży walut obcych poprzez swój prywatny rachunek w banku mającym siedzibę na terytorium Polski. Decyzje o wykonaniu operacji podejmować zamierza wyłącznie pod wpływem własnej intuicji i wykresów walut. Wnioskodawca nie korzysta i nie zamierza korzystać w tym zakresie ze szczegółowych analiz specjalistów. Do zawierania transakcji wykorzystywać zamierza aplikację udostępnioną w ramach posiadanego konta przez bank oraz aplikację internetowej platformy wymiany walut. Wyżej wymienione oprogramowanie umożliwia zawieranie transakcji zakupu lub sprzedaży bez konieczności wizyty w banku (względnie w kantorze). Transakcje dokonywane będą po kursie ustalonym przez klientów internetowej platformy wymiany walut na moment operacji. Częstotliwość tych transakcji zależeć będzie od kursów wymiany walut i może wynosić kilka transakcji na miesiąc, ale w przypadku, gdy byłoby to korzystne, może się zdarzyć 1-2 transakcji w ciągu jednego dnia. Może się także zdarzyć okres kilku czy kilkunastu tygodni, gdy transakcji nie będzie wcale, gdyż nie dawałyby one szansy na uzyskanie żadnego przychodu, a mogłyby wręcz przynieść straty.

Za jedną transakcję Wnioskodawca uznaje okres od przejścia z pln na walutę obcą do powrotu z waluty obcej na pln, np.:

Taka definicja "transakcji", zdaniem Wnioskodawcy, upraszcza określanie wysokości uzyskiwanego przychodu podlegającego opodatkowaniu. Aplikacja, jako pośrednik w wymianie walut, pobiera swoją (wyrażoną w procentach) prowizję w ten sposób, że pomniejsza o tę prowizję środki w zakupionej właśnie walucie. Dotyczy to każdej transakcji, np. przy transakcji pln - eur - pln, pieniądze (pln) z konta Wnioskodawcy w banku przelewane będą na konto, tam, po złożeniu zlecenia zakupu (przy założeniu, że przy wskazanym przez Wnioskodawcę kursie zakupu dojdzie do transakcji przeciwstawnej), wymieniane będą na euro. Uzyskana kwota w euro pomniejszona będzie o prowizję (liczoną w euro), następnie po złożeniu zlecenia sprzedaży (przy założeniu, że przy wskazanym przez Wnioskodawcę kursie dojdzie do transakcji przeciwstawnej), będą wymieniane na pln. Uzyskana kwota w pln pomniejszona będzie o prowizję (liczoną w pln) i środki te będą wracały na konto Wnioskodawcy w banku. Różnica pomiędzy kwotą "wracającą" na konto Wnioskodawcy pln w banku i "wychodzącą" wcześniej z tego konta pln w banku, przy założeniu, że będzie kwotą dodatnią stanowić będzie uzyskany przychód podlegający opodatkowaniu (wszystkie koszty w postaci prowizji pośrednika zostaną wcześniej potrącone).

W celu ochrony przed utratą pieniędzy na skutek ewentualnej nieuczciwości, czy bankructwa pośrednika (firmy), Wnioskodawca zamierza wprowadzić następujące "zabezpieczenia":

W piśmie z dnia 4 września 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie prowadzi działalności gospodarczej. Jako osoba fizyczna, reżyser dźwięku, pracuje w oparciu o umowy o dzieło, opodatkowane na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według ustalonej skali podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody uzyskane z zakupu i sprzedaży walut, dokonywane w opisany we wniosku sposób, stanowić będą "przychody z innych źródeł" (uzyskane poza działalnością gospodarczą) i w ten właśnie sposób Wnioskodawca powinien je opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, przychody uzyskane z zakupu i sprzedaży walut, dokonywane w opisany we wniosku sposób, powinien traktować, jako "przychody z innych źródeł" (uzyskane poza działalnością gospodarczą) i opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według ustalonej skali podatkowej.

Zgodnie z treścią interpretacji indywidualnej z dnia 15 września 2010 r., Nr IPPB2/415-563/10-4/AS dokonanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie:

Wobec powyższego oraz z uwagi na fakt, że:

a. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej,

- to, zdaniem Wnioskodawcy sposób, w jaki zamierza realizować opisane we wniosku przedsięwzięcie nie może być uznany za działalność gospodarczą, ponieważ nie będą spełnione wszystkie przesłanki, zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazał, że słuszny wywód logiczny został dokonany w cytowanej wyżej interpretacji indywidualnej Nr IPPB2/415-563/10-4/AS. Właściwym postepowaniem w opisanym przez Wnioskodawcę przypadku, jest zaliczenie tak powstałych przychodów do przychodów z innych źródeł. Zatem, należy je opodatkować na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według ustalonej skali podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem, wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym dochód z tytułu zakupu i sprzedaży walut.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca, jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, jako reżyser dźwięku pracuje w oparciu o umowy o dzieło, opodatkowane na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według skali podatkowej. W celu ochrony siły nabywczej własnych środków pieniężnych chciałby w przyszłość dokonywać zakupu i sprzedaży walut obcych poprzez swój prywatny rachunek w banku mającym siedzibę na terytorium Polski. Decyzje o wykonaniu operacji podejmować zamierza włącznie pod wpływem własnej intuicji i wykresów walut. Wnioskodawca nie korzysta i nie zamierza korzystać w tym zakresie ze szczegółowych analiz specjalistów. Do zawierania transakcji wykorzystywać zamierza aplikację udostępnioną w ramach posiadanego konta przez bank oraz aplikację internetowej platformy wymiany walut. Wyżej wymienione oprogramowanie umożliwia zawieranie transakcji zakupu lub sprzedaży bez konieczności wizyty w banku (względnie w kantorze). Transakcje dokonywane będą po kursie ustalonym przez klientów internetowej platformy wymiany walut na moment operacji. Częstotliwość tych transakcji zależeć będzie od kursów wymiany walut i może wynosić kilka transakcji na miesiąc, ale w przypadku, gdy byłoby to korzystne, może się zdarzyć 1-2 transakcji w ciągu jednego dnia. Może się także zdarzyć okres kilku czy kilkunastu tygodni, gdy transakcji nie będzie wcale, gdyż nie dawałyby one szansy na uzyskanie żadnego przychodu, a mogłyby wręcz przynieść straty.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z punktem 9 tego artykułu, źródłem przychodów są "inne źródła".

Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze - nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie - nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przychody z innych źródeł podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według ustalonej skali podatkowej. Przychody te podatnik - a więc również i Wnioskodawca - sam musi wykazać w zeznaniu rocznym za rok, w którym zostały osiągnięte i je opodatkować.

Analizując niniejszą sprawę zauważyć należy również, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową: wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji, czy też nie.

Jednakże jak wskazano we wniosku, nie wszystkie warunki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostaną spełnione. Przedsięwzięcie jakie zamierza realizować Wnioskodawca nie będzie bowiem prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły.

Tak więc w związku ze sprzedażą walut obcych nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, lecz jak już wskazano przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo, należy mieć na uwadze, że w wypadku wykonywania czynności zakupu i sprzedaży walut przy spełnieniu przesłanek, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć również należy, że dla celów właściwego i zgodnego z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozliczenia osiągniętego dochodu (poniesionej straty) istotna jest kwestia właściwego udokumentowania przychodów i kosztów, co wiąże się z dysponowaniem przez podatnika stosownymi informacjami w ww. zakresie. W przypadku transakcji zakupu i sprzedaży walut, o których mowa we wniosku, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują szczególnej formy ich dokumentowania. W celu więc prawidłowego wypełnienia obowiązku podatkowego Wnioskodawca winien dysponować dokumentami, z których wynika wysokość uzyskanego przychodu oraz wartość poniesionych w związku z jego uzyskaniem wydatków.

Artykuł 181 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) wymienia w przykładowe środki dowodowe. Natomiast art. 180 tej ustawy stanowi, że dowodem może być wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.