IPTPB1/415-335/11-2/ASZ - Możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwot uzyskiwanych przez pośrednika usług kurierskich od firm kurierskich.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 lutego 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-335/11-2/ASZ Możliwość opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwot uzyskiwanych przez pośrednika usług kurierskich od firm kurierskich.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2011 r. (data wpływu 7 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest pośrednikiem usług kurierskich i współpracuje z jedną firmą kurierską X. Wnioskodawca bezpośrednio zarabia na marży, która stanowi różnicę między opłatą pobieraną przez Niego od klienta, a ceną wynegocjowaną z firmą kurierską. Wnioskodawca przyjmuje paczki od potencjalnych klientów w lokalu. Paczki te są dostarczane odbiorcom przez firmę X.

W przypadku świadczenia usługi wysłania paczki za pobraniem, Wnioskodawca otrzymuje od klienta opłatę za wysłanie paczki, która stanowi dla Niego przychód z działalności gospodarczej. Następnie firma kurierska, z którą współpracuje, za dostarczoną paczkę pobiera od faktycznego odbiorcy paczki określoną kwotę. Potem, firma X dokonuje przelewu bankowego powyższej kwoty na konto Wnioskodawcy. W dalszej kolejności, Wnioskodawca dokonuje przelewu bankowego na konto klienta (zlecającego wysłanie paczki). Zwrot kwot następuje czasami w formie gotówkowej w lokalu, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy wpłacona przez firmę kurierską kwota stanowi dla Wnioskodawcy przychód z działalności podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

2.

Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, to czy wówczas wypłacona przez Wnioskodawcę klientowi kwota stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Otrzymane przez firmę kurierską kwoty nie są należne dla Wnioskodawcy - nie są Jego własnością. W ocenie Wnioskodawcy, kwotą należną jest prowizja, a nie kwota pobrana od odbiorcy paczki. Wnioskodawca nie ma prawa dysponowania tą kwotą, gdyż nie jest ona Jego własnością. Sam fakt wpłynięcia takiej kwoty na rachunek bankowy Wnioskodawcy nie świadczy o tym, iż uzyskał On przychód. Przekazanie tych kwot stanowi jedynie czynność techniczną, ułatwiającą rozliczenia z klientami. Wnioskodawca, zgodnie z umową, zobowiązany jest do zwrotu tych kwot faktycznemu właścicielowi - klientowi.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane przez firmę kurierską kwoty nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest pośrednikiem usług kurierskich i współpracuje z jedną firmą kurierską. Zarabia bezpośrednio na marży, która stanowi różnicę między opłatą pobieraną przez Niego od klienta, a ceną wynegocjowaną z firmą kurierską. Wnioskodawca przyjmuje paczki od potencjalnych klientów w lokalu. Paczki te są dostarczane odbiorcom przez firmę kurierską.

W przypadku świadczenia usługi wysłania paczki za pobraniem, Wnioskodawca otrzymuje od klienta opłatę za wysłanie paczki, która stanowi dla Niego przychód z działalności gospodarczej. Następnie firma kurierska, z którą współpracuje, za dostarczoną paczkę pobiera od faktycznego odbiorcy paczki określoną kwotę. Potem, firma kurierska dokonuje przelewu bankowego powyższej kwoty na konto Wnioskodawcy. W dalszej kolejności, Wnioskodawca dokonuje przelewu bankowego na konto klienta (zlecającego wysłanie paczki).

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie powstaje przychód w rozumieniu ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż kwoty otrzymane od firmy kurierskiej, a pobrane przez tę firmę od odbiorcy przesyłki, nie są kwotami należnymi Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży towarów lub usług. Wnioskodawca zobowiązany jest do przekazania otrzymanych kwot na rzecz nadawcy przesyłki.

Zatem, środki pieniężne, które wpływają na rachunek bankowy Wnioskodawcy, w związku ze zobowiązaniem do przekazania ich nadawcy przesyłki, nie stanowią źródła przychodów, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wskazać należy, że z uwagi na to, iż interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy, zatem nie dotyczy powstania przychodu w firmie kurierskiej. W związku z tym, zawarta dodatkowo w stanowisku teza, że "otrzymane przez firmę kurierską kwoty nie stanowią przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym" nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Ponadto, należy nadmienić, iż z uwagi na fakt, że stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania pierwszego jest prawidłowe, zgodnie z dyspozycją zawartą we wniosku, odstąpiono od odpowiedzi na pytanie drugie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl