IPTPB1/415-327/11-2/KO - Określenie obowiązków prokuratury jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z powołaniem biegłego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 31 stycznia 2012 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-327/11-2/KO Określenie obowiązków prokuratury jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z powołaniem biegłego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Prokuratury przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2011 r. (data wpływu 5 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prokuratura wykonując obowiązki płatnika rozlicza należności biegłych, tłumaczy, adwokatów i kuratorów powołanych przez prokuratorów w postępowaniu przygotowawczym.

Należności biegłych regulowane są przepisami dekretu z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. z 1950 r. Nr 49, poz. 445 z późn. zm.). Należności tłumaczy przysięgłych regulowane są przepisami ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2702 z późn. zm.) oraz rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 15, poz. 131 z późn. zm.).

Prokurator w postanowieniu powołuje firmę pod nazwą Laboratorium do wykonania ekspertyzy kryminalistycznej. Biegła powołana w postanowieniu przedkłada informację, że prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Laboratorium twierdząc, że sporządzona ekspertyza kryminalistyczna jest zgodna z profilem prowadzonej przez nią działalności. Wynagrodzenie uzyskane z tego tytułu traktuje jako źródło przychodu z działalności gospodarczej i prosi o rozliczenie jako podmiot gospodarczy. Prowadzi książkę przychodów i rozchodów jako podmiot gospodarczy, samodzielnie dokonuje rozliczeń z fiskusem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powołanie biegłego postanowieniem o zasięgnięciu opinii jako firmy, a nie z imienia i nazwiska oraz złożenie przez niego oświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej, że wykonywana przez niego praca związana z przygotowaniem opinii wchodzi w zakres tej działalności, zwalnia płatnika, czyli Prokuraturę, od poboru zaliczki.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołanie biegłego jako podmiotu gospodarczego oraz co za tym idzie przyznanie wynagrodzenia postanowieniem w przedmiocie kosztów postępowania przygotowawczego firmie (cyt. "postanowił przyznać wynagrodzenie biegłej Annie Kowalskiej prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Laboratorium) czego skutkiem jest wystawienie rachunku z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej i traktowanie go jako przychodu z tej działalności, co zobowiązuje go do rozliczenia z fiskusem, zwalnia to Prokuraturę od potrącenia zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), źródłami przychodów jest m.in.: działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jej treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

a.

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b.

polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. działalność wykonywaną osobiście, zdefiniowaną jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy, której poszczególne kategorie wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności - przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej - nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy.

Ponadto, należy przy tym podkreślić, że na gruncie prawa podatkowego nie ma przeszkód, aby osoby prowadzące działalność gospodarczą, równocześnie wykonywały określone czynności na zlecenie sądów, prokuratur, policji i osiągały z tego tytułu przychody, o których mowa w art. 13 ust. 6 powoływanej ustawy. Jednakże przychodów tych nie należy odnosić do przychodów z działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż przychody biegłych wykonujących określone czynności na zlecenie prokuratury, należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym wyżej art. 13 pkt 6 w związku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją takiej kwalifikacji przychodu jest spoczywający na organach dokonujących wypłaty przedmiotowych kwot, obowiązek płatnika określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie bowiem do dyspozycji art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaliczkę pobrano ma obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 powołanej ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu należności wypłacanych biegłym powołanym przez prokuratorów w postępowaniu przygotowawczym. Prokurator w postanowieniu powołuje firmę pod nazwą Laboratorium do wykonania ekspertyzy kryminalistycznej. Biegła powołana w postanowieniu przedkłada informację, że prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Laboratorium twierdząc, że sporządzona ekspertyza kryminalistyczna jest zgodna z profilem prowadzonej przez nią działalności. Wynagrodzenie uzyskane z tego tytułu traktuje jako przychód z działalności gospodarczej i prosi o rozliczenie jako podmiot gospodarczy. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów jako podmiot gospodarczy, samodzielnie dokonuje rozliczeń z fiskusem.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że przychody biegłych, wykonywane na zlecenie Prokuratury należy zaliczyć do źródła jakim jest działalność wykonywana osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez względu na fakt, czy biegły prowadzi i w jakim zakresie pozarolniczą działalność gospodarczą. W związku z tym Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, ma obowiązek pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl