IPTPB1/415-325/11-4/KSU - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów uzyskanych z działalności produkcyjnej grzejników i kotłów centralnego ogrzewania, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2011 r. (data wpływu 2 grudnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lutego 2012 r. (data wpływu 14 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego dotyczącego działalność gospodarczą prowadzona na terenie specjalnej strefie ekonomicznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 2 lutego 2012 r., Nr IPTPB1/415-325/11-2/KSU na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 2 lutego 2012 r. skutecznie doręczono w dniu 6 lutego 2012 r., następnie w dniu 14 lutego 2012 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 10 lutego 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy prowadzone jest w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. W dniu 29 lipca 2009 r. uzyskano zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zezwolenie zostało wydane na produkcję grzejników i kotłów centralnego ogrzewania (25.21 Z).

W latach 2009-2011 Wnioskodawca nie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a, ponieważ podatek dochodowy z prowadzonej działalności rozliczany był zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od 1 stycznia 2011 r. planowana jest zmiana formy rozliczania podatku dochodowego z uregulowanej w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na uregulowaną w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie od 1 stycznia 2011 r. planowane jest korzystanie ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a.

Firma Wnioskodawcy zajmuje się produkcją grzejników. Na kompletny grzejnik sprzedawany klientowi składają się grzejnik wyprodukowany przez Firmę oraz akcesoria do grzejnika, kupowane od firm zewnętrznych, t. j. np. zawory, regulatory, przełączniki prędkości, głowice termostatyczne, siłowniki termiczne, piloty zdalnego sterowania do regulatora, termostaty, puszki sterujące (transformatory). Zakupione akcesoria do grzejnika traktowane są jako surowiec i przyjmowane są na magazyn surowca. Rozchód do produkcji akcesoriów do grzejnika odbywa się dokumentem RW, ściśle powiązanym z danym zleceniem produkcyjnym. W ramach procesu produkcyjnego następuje kompletacja wytworzonego grzejnika z dodatkowymi akcesoriami. Grzejnik i akcesoria do grzejnika traktowane są jako komplet i wydawane klientowi na jednym WZ.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 lutego 2012 r. doprecyzowano wniosek o następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży akcesoriów do grzejnika, stanowiących część składową grzejnika, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód ze sprzedaży akcesoriów do grzejnika, stanowiących część składową grzejnika, podlega zwolnieniu z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji tej klient zamawia konkretny kompletny grzejnik, a więc grzejnik i wybrane akcesoria, które to stanowią część grzejnika, bez których grzejnik nie może spełniać swoich funkcji.

Grzejniki produkowane przez Firmę Wnioskodawcy są tak zaawansowane technologiczne, że kupowanie ich bez dodatkowych akcesoriów, pozwalających na pełne programowanie i sterowanie, nie miałoby racjonalnego uzasadnienia. Poza tym powiązanie ich z produkowanymi grzejnikami jest tak duże, że bez ich sprzedaży Firma w ogóle nie mogłoby prowadzić sprzedaży grzejników, ponieważ klient nie kupiłby grzejnika bez dodatkowych akcesoriów. Ponadto część akcesoriów (np. puszki sterujące - transformatory) produkowane są wyłącznie dla Firmy Wnioskodawcy i tylko z tymi grzejnikami są sprzedawane.

Sprzedaż grzejników odbywa się zestawami, a w każdym zestawie spakowane są również akcesoria do grzejników. Zdaniem Wnioskodawcy, stanowią one części składowe grzejników, bez których nie doszłoby do sprzedaży produkowanych grzejników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 z późn. zm.), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 63a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5c, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 21 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Natomiast, stosownie do ust. 5b ww. przepisu, w razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Podkreślenia wymaga fakt, iż prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczącej zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Biorąc powyższe pod uwagę, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, iż wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej, w zakresie określonym w zezwoleniu, prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy, wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Warto podkreślić również, iż zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, lecz tylko te dochody, które zostały uzyskane z działalności prowadzonej w ramach zezwolenia, a więc działalności określonej w tym zezwoleniu.

Również w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm.) zawarty jest podobny przepis w § 5 ust. 5, zgodnie z którym zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

W związku z powyższym, przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia tego, jaka część dochodu nie wynika z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż to przedsiębiorca zobowiązany jest do ustalenia wysokości dochodu niewynikającego z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca uzyskał zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej, rozumianej jako działalność produkcyjna grzejników i kotłów centralnego ogrzewania. Na kompletny grzejnik składa się grzejnik (wyprodukowany przez firmę Wnioskodawcy) oraz akcesoria do grzejnika (kupowane od firm zewnętrznych).

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, iż dochód ze sprzedaży akcesoriów do grzejnika, stanowiący część składową grzejnika, nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż akcesoriów do grzejników nie jest wymieniona w zakresie określonym w zezwoleniu.

Końcowo należy dodać, iż Wnioskodawca jest zatem zobowiązany ustalić przychody i koszty przypadające na działalność gospodarczą, z której dochód podlega zwolnieniu oraz pozostałe dochody. Natomiast, jeżeli nie jest możliwe rozdzielenie kosztów, Wnioskodawca - w celu odpowiedniego przypisania ich do źródła wolnego od podatku i opodatkowanego podatkiem dochodowym, zobowiązany jest stosować w tym zakresie art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.