IPTPB1/415-302/11-2/MD - Ustalenie wartości początkowej budynku oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu 23 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, z tytułu której opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca poza działalnością gospodarczą nabył od osób fizycznych, na podstawie aktu notarialnego prawo wieczystego użytkowania działki gruntu wraz z prawem własności wzniesionego na niej budynku. W akcie notarialnym podano ogólną wartość transakcji sprzedaży, tj. łącznie cena budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu. W celu rozwoju firmy i zwiększenia dochodów Wnioskodawca wniósł zakupiony budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu do prowadzonej działalności gospodarczej, zamierzając w przyszłości dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z faktem, iż zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prawo wieczystego użytkowania nie podlega amortyzacji, Wnioskodawca ustalił osobno wartość budynku oraz wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu.

W celu prawidłowego ustalenia wartości budynku oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu Wnioskodawca przyjął następującą zasadę:

Wnioskodawca podaje, że w następnej kolejności ustalił udział procentowy wartości budynku i wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznej wartości określonej w akcie notarialnym.

Stosownie do art. 22g ust. 1 oraz art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkową środków trwałych, Wnioskodawca ustalił zwiększając ustalone zgodnie z opisem w pkt 1 i 2 - wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu i wartość budynku o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środków trwałych do używania, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową, taksy notarialne, wypisy aktu notarialnego, podatek od towarów i usług naliczony od taks notarialnych i wypisów aktu notarialnego (Wnioskodawcy nie przysługiwało obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego) w takim stosunku, jaki odpowiada udziałowi procentowemu wartości budynku i wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznej wartości wynikającej z aktu notarialnego. W ten sposób Wnioskodawca ustalił wartość początkową budynku oraz wartość początkową prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Po ustaleniu wartości początkowej budynku i prawa wieczystego użytkowania gruntu Wnioskodawca przyjął je do używania, wprowadzając przedmiotowe środki trwałe do ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca rozpoczął amortyzację budynku od miesiąca następującego po miesiącu, w którym został on oddany do używania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy Wnioskodawca prawidłowo ustalił wartość początkową budynku i prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych uważa się - w razie nabycie - cenę nabycia, której definicję zawiera art. 22g ust. 3 ustawy.

Cenę nabycia nieruchomości stanowiła wartość wymieniona w akcie notarialnym, w związku z czym - stosując się do przywołanych przepisów - ustalając wartość środków trwałych należało przyjąć wartość wymienioną w akcie notarialnym.

Jednocześnie w związku z art. 22c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówiącym, iż nie dokonuje się amortyzacji gruntów i prawa wieczystego użytkowania, celem prawidłowego naliczania amortyzacji podatkowej należało w pierwszej kolejności określić osobno wartość poszczególnych składników umowy sprzedaży, tj. budynku i prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji oraz nie określa sposobu ustalania wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu, Wnioskodawca uważa, że ustalenie wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu w oparciu o wcześniej ustaloną na podstawie wysokości opłaty rocznej z tytułu wieczystego użytkowania gruntu cenę metra kwadratowego gruntu, przyjętą przez Urząd Miasta dla celów obliczenia podatku od prawa wieczystego użytkowania gruntu, jest prawidłowe.

Stosownie do art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony, albo zwrot różnicy podatku w świetle przytoczonych przepisów, Wnioskodawca uważa, iż sposób w jaki ustalił wartość początkową budynku i wartość początkową prawa wieczystego użytkowania gruntu, jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, za wartość początkową środka trwałego, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę jego nabycia. Stosownie do ust. 3 powyższego artykułu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca poza działalnością gospodarczą nabył od osób fizycznych na podstawie aktu notarialnego prawo wieczystego użytkowania działki gruntu wraz z prawem własności wzniesionego na niej budynku. W akcie notarialnym określono ogólną wartość transakcji sprzedaży, tj. łącznie cenę budynku i prawa wieczystego użytkowania gruntu. Wnioskodawca wniósł zakupiony budynek wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu do majątku prowadzonej działalności gospodarczej, zamierzając dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponieważ prawo wieczystego użytkowania nie podlega amortyzacji, Wnioskodawca ustalił osobno wartość budynku oraz wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu w następujący sposób:

Wnioskodawca, stosownie do art. 22g ust. 1 oraz art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustalił wartość początkową środków trwałych zwiększając ustalone zgodnie z opisem w pkt 1 i 2: wartość prawa wieczystego użytkowania gruntu i wartość budynku o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środków trwałych do używania, tj. podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową, taksy notarialne, wypisy aktu notarialnego, podatek od towarów i usług naliczony od taks notarialnych i wypisów aktu notarialnego (Wnioskodawcy nie przysługiwało obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego) w takim stosunku, jaki odpowiada udziałowi procentowemu wartości budynku i wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu w łącznej wartości wynikającej z aktu notarialnego.

Na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wartość początkową środków trwałych, w opisanej sytuacji należy ustalić wg ceny nabycia, rozumianej zgodnie z art. art. 22g ust. 3 ustawy. W treści wniosku Wnioskodawca wskazał, iż w aktach notarialnych podana jest cena nabycia budynku wraz z ceną wieczystego użytkowania gruntu w łącznej kwocie.

Zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji, nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zatem, dla określenia wartości początkowej poszczególnych środków trwałych należy cenę nabycia wynikającą z aktu notarialnego przypisać proporcjonalnie do budynku oraz do prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Jednakże należy pamiętać, aby ich suma wartości początkowej odpowiadała cenie nabycia wynikającej z aktu notarialnego (w części przypadającej na budynek i prawo wieczystego użytkowania gruntu).

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują szczególnych zasad ustalania wartości początkowej w sytuacji, gdy cena nabycia kilku składników majątku została określona jedną kwotą. W przedmiotowej sprawie cena zakupu nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem) była znana. Trudnością okazało się jednak wydzielenie z łącznej kwoty wartości budynku, celem ustalenia podstawy dokonywania odpisów amortyzacyjnych, zatem sposób ustalenia wartości początkowej przyjęty przez Wnioskodawcę nie jest niezgodny z obowiązującymi przepisami.

Reasumując, mając na uwadze powyższe, ustalenie wartości początkowej nabytej nieruchomości w sposób wskazany przez Wnioskodawcę należy uznać za prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, w którym zastosowanie znajdą, np. przepisy art. 180 i 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.