IPTPB1/415-293/11-4/ASZ - Opodatkowanie odszkodowań i związane z tym obowiązki płatnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2011 r. (data wpływu 17 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowań i związanych z tym obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowań i związanych z tym obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 3 lutego 2012 r., Nr IPTPB1/415-293/11-2/ASZ, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 lutego 2012 r., natomiast w dniu 20 lutego 2012 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 15 lutego 2012 r.) uzupełniono ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką wchodzącą w skład grupy kapitałowej prowadzącą działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej. W Grupie Kapitałowej został zrealizowany program konsolidacji, który objął kilkanaście podmiotów gospodarczych wchodzących w skład Grupy Celem konsolidacji podmiotów wchodzących w skład Grupy było zwiększenie efektywności jej działań. Wskutek konsolidacji powstała struktura składająca się z 5 Spółek, w której spółka holdingowa, Spółka Akcyjna jest akcjonariuszem czterech Spółek (koncernów) prowadzących działalność w zakresie obrotu, dystrybucji, energetyki konwencjonalnej (w tym wydobycia i wytwarzania energii elektrycznej) oraz energetyki odnawialnej. Spółki te działają w oparciu o strukturę regionalną w postaci oddziałów lub zakładów. Wyznaczone cztery Spółki przejmujące (po jednej z każdego obszaru biznesowego), połączyły się z pozostałymi Spółkami funkcjonującymi w tej samej linii biznesowej poprzez przejęcie w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

Wnioskodawca była podmiotem wyznaczonym do konsolidacji obszaru dystrybucji energii elektrycznej. W dniu 31 sierpnia 2010 r. Został zrealizowany proces połączenia, w wyniku którego Spółka przejęła 8 Spółek dystrybucyjnych, tj.:

* P.D. B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* P.D. L. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* P.D. Ł. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* P.D. Ł. Spółka Akcyjna,

* P.D. R. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* P.D. W. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* P. K. D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,

* P.D. Z. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Spółki te przed połączeniem były samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. W wyniku połączenia straciły osobowość prawną i stały się oddziałami samobilansującymi P.D. Spółka Akcyjna (np.: P.D. Spółka Akcyjna Oddział B. i analogicznie inne z wyżej wymienionych).

Aktualnie Spółka:

* prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest dystrybucja energii elektrycznej,

* realizuje powyższą działalność na podstawie taryfy zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki,

* jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych,

* jest właścicielem rzeczy (nieruchomości, rzeczy ruchomych) oraz praw majątkowych objętych na własność wskutek połączenia przez przejęcie Spółek przejmowanych,

* korzysta z praw oraz realizuje obowiązki przysługujące na dzień połączenia Spółkom przejętym, związane z nabytym mieniem.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę objęta jest szczególnego rodzaju ryzykiem (zgodnie z art. 435 Kodeksu cywilnego). Ryzyko to jest spowodowane działaniem sił wyższych, na które Spółka nie ma wpływu. Jedną z takich przyczyn jest niewłaściwy przepływ prądu powodujący uszkodzenie urządzeń zasilanych energią elektryczną - urządzeń gospodarstwa domowego, np.: lodówka, pralka, radio, telewizor itp., czy też urządzeń będących wyposażeniem firm, szpitali itp.

Spółka posiada umowę ubezpieczenia, jednak zgodnie z umową z ubezpieczycielem nie są objęte ochroną przypadki szkód o wartościach mniejszych od zastosowanych franszyz redukcyjnych.

W umowie zastosowanie mają następujące franszyzy:

* dla czystych strat finansowych - 5%, nie mniej niż 50.000,00 zł,

* dla szkód rzeczowych - 25.000,00 zł.

Fakt wystąpienia wadliwego przepływu prądu jest stwierdzony protokołem sporządzonym przez służby merytoryczne Spółki z określeniem sytuacji, czyli dokładnego obszaru na jakim wadliwy przepływ prądu nastąpił. Protokół zawiera opis uszkodzenia, rodzaj oraz ilość uszkodzonych urządzeń u klienta. Ustalenie wysokości odszkodowania dokonuje się w oparciu o poniższe zasady:

Komisja powołana do tego celu dokonuje przeglądu protokołów wraz z przedstawionymi kosztami naprawy i dokonuje ich weryfikacji ustalając ostateczną kwotę do wypłaty. Kwota ta zostaje wypłacona klientowi jako odszkodowanie za wadliwy przepływ prądu. Pod koniec lutego roku następującego po roku podatkowym Spółka wystawia PIT-8C, który przesyła do osoby, która otrzymała odszkodowanie oraz do właściwego urzędu skarbowego.

W piśmie z dnia 14 lutego 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, że:

* odszkodowania wypłacane są przede wszystkim osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (gospodarstwa domowe), zdarzają się jednak sporadyczne przypadki wypłaty odszkodowań dla pozostałych podmiotów, zarówno osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, jak i osób prawnych;

* w części przypadków odszkodowania wypłacane są na podstawie dokumentacji kierowanej do ubezpieczyciela, tj. protokołów sporządzonych przez służby merytoryczne Spółki, potwierdzających zaistnienie szkody oraz rachunków za naprawę urządzeń lub zakup nowych w przypadku kiedy naprawa jest niemożliwa, w tym przypadku (jeśli wartość odszkodowania przekracza wartość franszyz redukcyjnych) odszkodowanie wypłacane jest przez ubezpieczyciela. W pozostałych przypadkach odszkodowania wypłacane są na podstawie protokołów sporządzanych przez służby merytoryczne Spółki, oraz rachunków (faktur), dokumentujących koszty naprawy, przedstawionych przez Odbiorcę; protokół taki podpisywany jest przez Odbiorcę oraz Komisję Odszkodowawczą powołaną przez Spółkę. W sytuacji wystąpienia kwestii spornych, wysokość odszkodowania ustalana jest przez rzeczoznawcę powołanego w tym celu przez Spółkę. Akceptacja protokołu przez obie strony, jest pewną formą porozumienia.

* zasada ustalania odpowiedzialności odszkodowawczej Spółki wynika wprost z art. 435 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), który nakłada na Spółkę szerszy zakres odpowiedzialności odszkodowawczej, za szkody wyrządzone przez ruch przedsiębiorstwa, tj. odpowiedzialność na zasadzie ryzyka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacane przez Spółkę odszkodowanie stanowi przychód po stronie osób je otrzymujących, a co za tym idzie, czy istnieje po stronie Spółki obowiązek wystawiania PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe odszkodowanie nie stanowi przychodu po stronie osób je otrzymujących.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Opodatkowaniu podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Z kolei z brzmienia art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy wynika, że źródłami przychodów są także inne źródła, tj. w tym w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach (art. 20 ust. 1 ustawy).

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być - co do zasady - tylko takie czynności, w wyniku których po stronie osoby fizycznej następuje przysporzenie majątkowe. W przypadku powstania szkody w majątku osób trzecich na skutek wadliwego przepływu prądu, w żadnym razie odszkodowanie takie nie może być traktowane jako przysporzenie majątkowe po ich stronie, a w konsekwencji nie stanowi też przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Według Wnioskodawcy, podobne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 12 października 2011 r., Nr IPTPB2/415-449/11-4/Kr cyt. " (...) należy stwierdzić, iż otrzymane przez lokatorów Spółdzielni odszkodowanie za szkody wyrządzone na skutek zalania mieszkania lub uszkodzenia sprzętu gospodarstwa domowego w wyniku przepięcia elektrycznego, w żadnym razie nie może być uznane za przysporzenie majątkowe po ich stronie, a w konsekwencji nie stanowi też przychodu podlegającego opodatkowaniu. Tym samym, wypłacona przez Spółdzielnię kwota odszkodowania za szkody wyrządzone na skutek zalania mieszkania lub uszkodzenia sprzętu gospodarstwa domowego w wyniku przepięcia elektrycznego, nie będzie stanowić dla lokatorów Spółdzielni, którzy otrzymają ten zwrot, przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji na Spółdzielni nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-8C o wysokości przychodu z innych źródeł, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wypłacona lokatorom Spółdzielni kwota odszkodowania do wysokości wyrządzonej szkody, nie stanowi źródła przychodów, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych".

Za stanowiskiem takim przemawia, w ocenie Wnioskodawcy również fakt, że w przypadku wystąpienia szkód powyżej wartości franszyz redukcyjnych, Towarzystwo Ubezpieczeń wypłaci odszkodowanie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych. Naprawienie szkody polega bowiem na przywróceniu stanu majątkowego sprzed zdarzenia powodującego szkodę, a co za tym idzie nie następuje przysporzenie po stronie poszkodowanego. Mimo, że Spółka wypłacając odszkodowanie za szkody o wartości niższej niż franszyzy redukcyjne nie działa jako profesjonalne Towarzystwo Ubezpieczeń, to nie zmienia to istoty świadczenia, w którym dłużnik (Spółka) czyni zadość roszczeniu wierzyciela (poszkodowanego), a świadczenie to wynika z obowiązku naprawienia szkody, który nakładają na Spółkę bezpośrednio przepisy prawa, w szczególności art. 435 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r.).

Mając powyższe na uwadze, potrącenie podatku dochodowego z wypłaconego świadczenia odszkodowawczego powoduje sytuację, w której faktycznie szkoda nie została naprawiona, bowiem stan majątku osoby poszkodowanej sprzed zdarzenia powodującego szkodę nie zostanie przywrócony w części w jakiej osoba ta będzie zobowiązana do opłacenia podatku dochodowego.

Reasumując, zdaniem Spółki, wypłacana osobom trzecim kwota odszkodowania do wysokości wyrządzonej szkody, powstałej w wyniku ruchu przedsiębiorstwa, nie stanowi źródła przychodów, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Rodzaje źródeł przychodów zawarte zostały w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. W punkcie 9 tegoż przepisu, jako źródło przychodów wymieniono inne źródła.

W myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia pewne rodzaje przychodów stanowiących pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga ostatecznie co jest przychodem z innych źródeł. Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" przesądza, iż przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego. W katalogu tym będą mieściły się zatem przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy i jednocześnie niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Z powołanego przepisu jednoznacznie wynika, iż nie wszystkie odszkodowania i zadośćuczynienia otrzymywane przez osoby fizyczne są wolne od podatku dochodowego. Ze zwolnienia bowiem korzystają jedynie te odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost w stosownych przepisach.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji odszkodowania, należy jej więc szukać w innych przepisach, w tym m.in. w przepisach prawa cywilnego. W cywilnoprawnym ujęciu odszkodowanie jest świadczeniem mającym na celu naprawę wyrządzonej szkody lub jej kompensatę. Odszkodowanie może mieć formę restytucji (przywrócenie stanu poprzedniego) lub zapłaty określonej kwoty, która skompensuje poszkodowanemu poniesione straty.

Stosownie do art. 435 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiony w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę objęta jest szczególnego rodzaju ryzykiem (zgodnie z art. 435 Kodeksu cywilnego). Ryzyko to jest spowodowane działaniem sił wyższych, na które Spółka nie ma wpływu. Jedną z takich przyczyn jest niewłaściwy przepływ prądu powodujący uszkodzenie urządzeń zasilanych energią elektryczną - urządzeń gospodarstwa domowego, np.: lodówka, pralka, radio, telewizor itp., czy też urządzeń będących wyposażeniem firm, szpitali itp. Spółka posiada umowę ubezpieczenia, jednak zgodnie z umową z ubezpieczycielem nie są objęte ochroną przypadki szkód o wartościach mniejszych od zastosowanych franszyz redukcyjnych. Fakt wystąpienia wadliwego przepływu prądu jest stwierdzony protokołem sporządzonym przez służby merytoryczne Spółki z określeniem sytuacji, czyli dokładnego obszaru na jakim wadliwy przepływ prądu nastąpił. Protokół zawiera opis uszkodzenia, rodzaj oraz ilość uszkodzonych urządzeń u klienta. Powołana komisja dokonuje przeglądu protokołów wraz z przedstawionymi kosztami naprawy i dokonuje ich weryfikacji ustalając ostateczną kwotę do wypłaty. Kwota ta zostaje wypłacona klientowi jako odszkodowanie za wadliwy przepływ prądu.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż odszkodowania wypłacane są przede wszystkim osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (gospodarstwa domowe), zdarzają się jednak sporadyczne przypadki wypłaty odszkodowań dla pozostałych podmiotów, zarówno osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, jak i osób prawnych.

Jak wskazano powyżej, zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Oznacza to, że z woli ustawodawcy zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a wyłącznie te, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost w stosownych przepisach prawa.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że art. 435 Kodeksu cywilnego reguluje jedynie możliwość żądania przez poszkodowanego wypłacenia odszkodowania oraz wskazuje na obowiązek Wnioskodawcy naprawienia szkody wyrządzonej przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, nie określa jednak wprost wysokości ww. zadośćuczynienia, a także nie wskazuje zasad jego ustalania. Wobec tego do odszkodowania z tytułu wypłaconego zadośćuczynienia nie może mieć zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten dotyczy wyłącznie ściśle określonych odszkodowań, tj. tych których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów prawa.

W konsekwencji wskazane w stanie faktycznym odszkodowanie podlega opodatkowaniu bowiem stanowi dla poszkodowanych (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten należy potraktować jako przychód z tzw. "innych źródeł", o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy i opodatkować według zasad ogólnych.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż kwoty odszkodowań wypłaconych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej stanowią przychód po stronie osób je otrzymujących, w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca, jako płatnik, zobowiązany jest wypełnić obowiązek nałożony przez art. 42a powołanej ustawy, czyli wystawić informację PIT-8C.

Natomiast w przypadku wypłaty odszkodowań pozostałym podmiotom, tj. zarówno osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, jak i osobom prawnym na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki płatnika.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie na tle innego stanu faktycznego, dotyczącego wypłaty odszkodowań dla członków spółdzielni ze środków własnych spółdzielni. Dodać również należy, iż na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), interpretacje co do zasady wiążą w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego.

Z uwagi na powyższe powołana we wniosku interpretacja indywidualna nie może stanowić podstawy prawnej przy wydawaniu niniejszej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.