IPTPB1/415-29/11-5/AG - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wspólnika spółki jawnej opłat leasingowych w przypadku uprzedniego wniesienia przedmiotów leasingu w formie aportu do tej spółki oraz dokonania na rzecz spółki cesji praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 19 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-29/11-5/AG Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wspólnika spółki jawnej opłat leasingowych w przypadku uprzedniego wniesienia przedmiotów leasingu w formie aportu do tej spółki oraz dokonania na rzecz spółki cesji praw i obowiązków wynikających z umowy leasingu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 maja 2011 r. (data wpływu 20 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 3 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat leasingowych w przypadku cesji umowy leasingowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat leasingowych w przypadku cesji umowy leasingowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia, Nr, na podstawie art. 169 § 1 wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków wniosku, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia części wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w związku z art. 14d ustawy - Ordynacja podatkowa, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawczynię, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 25 lipca 2011 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 28 lipca 2011 r.). Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej został uzupełniony w dniu 3 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. W poprzednich latach nie wykazała straty podatkowej z działalności gospodarczej i nie zamierza wykazywać straty w tym roku lub w przyszłych latach podatkowych. Jest również wspólnikiem Spółki Jawnej, w której pozostałymi 2 wspólnikami są Jej córka i mąż. Wnioskodawczyni razem z mężem posiadają ustrój małżeńskiej wspólności ustawowej. Córka jest niezamężna.

Córka Wnioskodawczyni oprócz uczestnictwa w Spółce Jawnej prowadzi działalność gospodarczą. W poprzednich latach nie wykazała straty podatkowej i nie zamierza wykazywać straty w tym roku lub w przyszłych latach podatkowych.

Mąż Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na wydobywaniu kruszywa i kamienia, świadczeniu usług transportu drogowego oraz wykonywania robót ziemnych. W ramach prowadzonego Przedsiębiorstwa posiada maszyny, urządzenia i środki transportu stanowiące jego własność oraz będące w posiadaniu zależnym na podstawie 21 umów leasingu operacyjnego. Umowy leasingu zawarte zostały na okres, który stanowi ponad 40% normatywnego okresu amortyzacji przedmiotu leasingu, a jednocześnie suma ustalonych w tych umowach opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej rzeczy ruchomej będącej przedmiotem umowy leasingu.

Udział Wnioskodawczyni w zysku Spółki Jawnej wynosi 10%, udział Jej córki 80%, a męża 10%. Spółka Jawna została założona w lutym 2010 r. Przy założeniu Spółki Jawnej Wnioskodawczyni oraz Jej mąż wnieśli osobno wkłady gotówkowe w wysokości po 5.000 zł W październiku 2010 r. do Spółki przystąpiła córka Wnioskodawczyni, wnosząc wkład pieniężny w wysokości 10.000 zł.

Obecnie mąż Wnioskodawczyni planuje wniesienie całego ww. Przedsiębiorstwa do Spółki Jawnej. Szacowana wartość aktywów netto tego Przedsiębiorstwa wynosi ok. 6 mln zł. Wniesienie Przedsiębiorstwa w drodze aportu nastąpi w 2011 r. lub w latach następnych. Wspólnicy Spółki Jawnej nie zamierzają zmieniać swoich udziałów w zysku Spółki, niezależnie od wysokości wnoszonych w przyszłości wkładów przez pozostałych wspólników, w tym w szczególności wkładu w postaci Przedsiębiorstwa ojca Wnioskodawczyni.

Córka Wnioskodawczyni od kilku lat pracuje w Przedsiębiorstwie, które ma być przedmiotem aportu, bierze udział w zarządzaniu i podejmowaniu strategicznych decyzji. Z racji młodego wieku będzie bardziej intensywnie angażować się w sprawy Spółki Jawnej niż Wnioskodawczyni i Jej mąż. Córka Wnioskodawczyni posiada wykształcenie kierunkowe zbieżne z przedmiotem działalności Spółki Jawnej. Ukończyła studia wyższe branży drogowej, które są bezpośrednio powiązane z głównym przedmiotem działalności Spółki Jawnej, tj. eksploatacją i sprzedażą kamienia na potrzeby drogownictwa. Ma również stwierdzone kwalifikacje w górnictwie na podstawie odbytego specjalistycznego kursu. Przedmiot działalności Spółki Jawnej pokrywa się z działalnością obecnie wykonywaną przez męża Wnioskodawczyni.

W dacie wniesienia aportu do Spółki Jawnej okres jaki pozostanie do końca obowiązywania umów leasingu operacyjnego może być krótszy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji przedmiotu leasingu. Po wniesieniu aportu w postaci Przedsiębiorstwa do Spółki Jawnej, Spółka stanie się stroną umowy leasingu w wyniku zawarcia stosownych aneksów do umów leasingu za uprzednią zgodą leasingodawców. Aneksy do umów leasingu nie wprowadzą jakichkolwiek innych zmian, poza formalną zmianą strony korzystającej, którą stanie się Spółka Jawna.

Opłaty ustalone w umowie leasingu stanowią obecnie dla męża Wnioskodawczyni koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, iż Przedsiębiorstwo składające się między innymi ze struktury organizacyjnej, formalnej i materialnej będzie dalej w takich samych strukturach kontynuowane poprzez działalność Spółki Jawnej (min. sprzedaż i wydobycie kruszyw). Wszystkie składniki będące majątkiem przedsiębiorstwa, tj. zarówno wyposażenie jak i środki trwałe, na zasadzie kontynuacji, będą wniesione w formie aportu i wykorzystywane przez Spółkę Jawną.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z planowaną transakcją (stanowiącą zdarzenie przyszłe) polegającą na nabyciu przedsiębiorstwa przez Spółkę Jawną, której wspólnikiem jest Wnioskodawczyni, a w konsekwencji również przejęcia, na podstawie art. 522 i art. 519 Kodeksu cywilnego, zobowiązań męża Wnioskodawczyni wynikających z zawartych w ramach prowadzonego przez niego Przedsiębiorstwa umów leasingu operacyjnego:

1.

Wnioskodawczyni jako wspólnik Spółki Jawnej ma prawo do traktowania tych umów dla celów podatku dochodowego jako umów leasingu operacyjnego, tj. zgodnie z zasadami przewidzianymi dla umów określonych w art. 23b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, względnie

2.

Wnioskodawczyni będzie uprawniona, w zakresie przypadającego Jej udziału w zysku Spółki Jawnej, do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszystkich pozostałych do zapłaty opłat leasingowych, a po zakończeniu leasingu Spółka Jawna będzie mogła nabyć przedmioty leasingu po cenie równej wartości końcowej wynikającej z danej umowy leasingu niższej od wartość rynkowej, co nie będzie traktowane u Wnioskodawczyni jako świadczenie częściowo odpłatne w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest kwestia dotycząca zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat leasingowych w przypadku cesji umowy leasingowej (część pierwsza pytania oznaczonego nr 2.). W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, należy wziąć pod uwagę, iż zgodnie art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1.

przekształcenia innej osoby prawnej,

2.

przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

W myśl art. 93a § 2 tej ustawy, przepis art. 93a § i stosuje się odpowiednio do:

1.

osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

a.

innej spółki niemającej osobowości prawnej,

b.

spółki kapitałowej,

2.

spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.

W cytowanym wyżej przepisie art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej nie ma żadnego zastrzeżenia, oprócz tego, że wkładem osoby fizycznej ma być Przedsiębiorstwo. Wskazuje on, iż przedmiotem następstwa podatkowego są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, przy czym zgodnie z art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozumie się przez to prawa i obowiązki zawarte we wszelkich aktach normatywnych prawa podatkowego. Zatem wniesienie aportem przedsiębiorstwa do Spółki Jawnej powoduje sukcesję podatkową praw i obowiązków określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dla Spółki Jawnej oraz wszystkich wspólników. Z powyższego przepisu wywieść również należy, iż przysługujące określonemu podmiotowi prawa do ww. składników majątku, mogą podlegać przeniesieniu na inny podmiot, np. w postaci aportu tego składnika jako integralnej części przedsiębiorstwa wnoszonego w zamian za wkłady w spółce osobowej.

W odniesieniu do Spółki Jawnej, do której mąż Wnioskodawczyni wniesie całe Przedsiębiorstwo, dojdzie do sukcesji praw i obowiązków przez Wnioskodawczynię, jako wspólnika Spółki Jawnej. Zatem na podstawie wyżej powołanego art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, Spółka Jawna, w związku z wniesieniem do niej wkładu niepieniężnego w postaci Przedsiębiorstwa męża Wnioskodawczyni, wstąpi we wszystkie prawno-podatkowe prawa i obowiązki wynikające z prowadzenia wnoszonego Przedsiębiorstwa. Wnioskodawczyni zwraca uwagę. iż stanowisko takie znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach wydawanych przez Ministra Finansów, w tym w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 19 marca 2009 r. (nr IBPBI/1/415-1025/08/BK).

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawczyni podnosi, iż po wniesieniu do Spółki Jawnej w formie wkładu niepieniężnego Przedsiębiorstwa Jej męża, Spółka ta w myśl art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, stanie się następcą prawnym tego Przedsiębiorstwa, w tym w szczególności w zakresie praw i obowiązków wynikających z umów leasingu operacyjnego.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, oznaczać to będzie, możliwość zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika tej Spółki, poniesionych po wniesieniu ww. aportu wydatków, związanych z zawartymi przez męża Wnioskodawczyni umowami leasingu. Należy zauważyć, iż opłaty leasingowe w dalszym ciągu ponoszone będą w celu uzyskania przychodów, bądź zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Dla Wnioskodawczyni jedynie część ww. wydatków (określona proporcjonalnie do Jej prawa w udziale w zysku Spółki) będzie mogła stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej w formie Spółki Jawnej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Fakt zakwalifikowania umowy leasingu jako umowy leasingu operacyjnego w rozumieniu art. 23b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spowoduje, iż w przypadku uiszczenia opłaty końcowej, która będzie znacząco odbiegać od wartości rynkowej przedmiotu leasingu z dnia wykupu po stronie Wnioskodawczyni jako wspólnika Spółki Jawnej (leasingobiorcy) nie powstanie częściowo odpłatne świadczenie w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni podniosła również, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje kwestię sposobu rozliczenia umów leasingowych w odrębnym rozdziale 4a. Na gruncie przepisów normujących podatki dochodowe, zarówno od osób fizycznych, jak i od osób prawnych, wykształciły się dwa rodzaje leasingu: operacyjny i finansowy. W myśl postanowień art. 23b ust. 1 ustawy o podatku od osób fizycznych, opłaty ustalone w umowie leasingu (operacyjnego), ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat - jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Jeżeli zatem zostaną spełnione ww. warunki, to opłaty ustalone w umowie leasingu ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszty uzyskania przychodów korzystającego. Możliwość zaliczenia do przychodów i kosztów odnosi się przy tej umowie do całej kwoty opłaty (raty) leasingowej. Zdaniem WSA w Białymstoku wyrażonym w wyroku z dnia 5 maja 2010 r. (sygn. I SA/Bk 80/10) warunki uznania konkretnej umowy jako umowy leasingu operacyjnego dotyczą wyłącznie kwestii przedmiotowych umowy. Zatem dokonanie zmian po stronie podmiotowej (np. w przypadku cesji umowy leasingu) w żaden sposób nie wpływa na treść umowy i wynikające z niej prawa i obowiązki. Warunki te odnoszą się wyłącznie do przedmiotu umowy leasingu - czyli czasu jej trwania, rzeczy lub praw, których dotyczy umowa, oraz sumy określonych opłat z jej tytułu. Przepis ten nie odnosi się w żadnej mierze do osoby korzystającego, jak również osoby finansującego.

Oznacza, to zdaniem Wnioskodawczyni, iż sama zmiana stron umowy nie wpływa na treść umowy i sposób jej podatkowego rozliczenia. Po wstąpieniu do umowy nowego korzystającego nie ulegną zmianie podstawowe okresy trwania umowy, wysokość opłat, czy też przedmiot, którego umowa dotyczy. W dalszym ciągu finansujący będzie uprawniony do odsprzedaży przedmiotu leasingu nowemu korzystającemu na zasadach i w terminach określonych w umowie z poprzednim korzystającym.

Według Wnioskodawczyni, nawet gdyby przedstawiona wyżej argumentacja okazała się nieprawidłowa, to Spółce Jawnej przysługuje prawo do zaliczenia ponoszonych przez nią opłat ustalonych w umowie leasingowej do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Poniesione wydatki będą wówczas podlegały badaniu jedynie pod kątem stwierdzenia ich zgodności z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, że leasingowane maszyny będą wykorzystywane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę Jawną (a więc w celu osiągnięcia, zachowania i zabezpieczenia źródeł przychodów), wszystkie opłaty będą ponoszone przez Wnioskodawczynię i nie będą Jej w żaden sposób zwracane, a ponadto wydatki te nie mieszczą się w negatywnym katalogu kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawczyni jako wspólnikowi Spółki Jawnej, proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach Spółki Jawnej, będzie przysługiwało prawo do zaliczenia ponoszonych opłat wynikających z umowy leasingu do kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, Wnioskodawczyni stwierdziła, iż niezależnie od tego, które z Jej argumentów zostaną uznane za trafne, przysługuje Jej prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych opłat, ustalonych w umowie leasingu, w pełnej wysokości. Podniosła, iż ww. stanowisko znajduje również odzwierciedlenie w interpretacjach wydawanych przez Ministra Finansów, chociażby w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19 marca 2009 r. (nr IBPBI/1/415-1025/08/BK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozostałych do zapłaty rat leasingowych, uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Przepis ten wskazuje, iż podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

* faktycznego poniesienia wydatku,

* istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,

* braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,

* odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.

Przy czym obowiązek wskazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, spoczywa na podatniku.

W myśl art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1.

została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2.

suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

Zgodnie z art. 23b ust. 2 wskazanej ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1.

art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.),

2.

przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,

3.

art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Przepis art. 23l ww. ustawy stanowi, iż do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1 pkt 3 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 11, art. 22 i art. 23, dla umów najmu i dzierżawy.

W świetle powyższego, jeżeli umowa leasingu spełnia warunki określone w art. art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. trwa co najmniej przez okres stanowiący 40% normatywnego okresu amortyzacji, a suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, to opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią koszt uzyskania przychodów korzystającego, na podstawie ww. przepisu.

W przypadku zaś, gdy umowa leasingu zawarta na czas nieoznaczony lub na czas oznaczony, nie spełnia warunków określonych w art. 23b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosuje się przepisy właściwe dla umów najmu i dzierżawy, o których mowa w art. 11, 22 i 23 ww. ustawy. Umowa taka utraci charakter podatkowej umowy leasingu. W konsekwencji nie jest zatem możliwe zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów zapłaconych rat leasingowych w oparciu o przepis art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli przedmioty leasingu wykorzystywane będą do celów działalności gospodarczej na podstawie umowy nie spełniającej warunków określonych w art. 23b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, to uiszczane opłaty leasingowe, jako ponoszone w celu uzyskania przychodu, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów, ale na podstawie art. 22 ust. 1 w związku z art. 23l wymienionej ustawy. Przy czym, jeżeli przedmiotem takiej umowy będzie samochód osobowy, to ustalając koszty uzyskania przychodów uwzględnić należy przepis art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiący, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Z przedstawionych w przedmiotowym wniosku okoliczności wynika, iż mąż Wnioskodawczyni zamierza wnieść aportem do Spółki Jawnej własne Przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzą maszyny, urządzenia i środki transportu, używane do celów działalności gospodarczej na podstawie umów leasingu operacyjnego. Wspólnicy Spółki Jawnej nie zamierzają zmieniać swoich udziałów w zysku Spółki, niezależnie od wysokości wnoszonych w przyszłości wkładów przez pozostałych wspólników, w tym w szczególności wkładu w postaci Przedsiębiorstwa ojca Wnioskodawczyni. Po wniesieniu aportu, w wyniku stosownych aneksów do umów leasingu, tj. cesji, stroną umów leasingu stanie się Spółka Jawna. Ww. przedmioty leasingu wykorzystywane będą przez Spółkę dla celów działalności gospodarczej. Przy czym w dniu cesji okres jaki pozostanie do końca obowiązywania umów leasingu może być krótszy niż 40% normatywnego okresu amortyzacji przedmiotu leasingu.

Zauważyć również należy, iż przewidziana w przepisie art. 93a § 2 pkt 2 ww. ustawy sukcesja praw i obowiązków wywołuje skutki prawne na gruncie prawa podatkowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

* wniesienia wkładu do spółki jawnej dokonuje osoba fizyczna,

* przedmiotem wkładu jest przedsiębiorstwo ww. podmiotu,

* wniesienie wkładu następuje w celu pokrycia udziału w spółce jawnej.

W niniejszym przypadku okoliczność, że w dniu cesji umowy leasingowe mogą nie spełniać warunków określonych w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie miała wpływu na wysokość kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując stwierdzić należy, iż jeżeli będące przedmiotem wniosku umowy leasingu w chwili cesji spełniać będą wszystkie warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to poniesione przez Spółkę Jawną opłaty z tytułu używania przedmiotów leasingu, ustalone w umowach leasingowych, stanowić będą koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 23b ust. 1 tej ustawy. Natomiast w odniesieniu do umów leasingu, które wskutek cesji nie spełnią warunków podatkowej umowy leasingu operacyjnego, będą miały zastosowanie ogólne zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów, wynikające z art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w powiązaniu z art. 23l ww. ustawy, właściwe dla umów najmu lub dzierżawy. Gdy przyjęte od poprzedniego leasingobiorcy środki trwałe będą wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności, to opłaty jako ponoszone w celu uzyskania przychodu, stanowić będą koszty uzyskania przychodów Spółki na podstawie art. 22 ust. 1 w związku z art. 23l cyt. ustawy. Przy czym Wnioskodawczyni będzie miała prawo do uwzględnienia tych kosztów w wysokości odpowiadającej Jej udziałowi w Spółce Jawnej.

Odnosząc się do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach oraz wyroku WSA w Białymstoku, wskazać należy, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. Organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną, ponieważ nie stanowią przepisów prawa materialnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Z uwagi na powyższe niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałych wspólników Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40,20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl