IPTPB1/415-247/14-5/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 31 lipca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-247/14-5/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #61485; przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 2 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z darowizną zorganizowanej części przedsiębiorstwa #61485; jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 26 czerwca 2014 r., Nr IPTPB1/415-247/14-2/MD, IPTPP1/415-317/14-2/RG na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 26 czerwca 2014 r. (data doręczenia 30 czerwca 2014 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 4 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 4 lipca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie przetwarzania i konserwowania warzyw - PKD 10.39.Z. Pozostały zakres działalności obejmuje PKD 46.31.Z, 68.20.Z, 70.22.Z, 74.90.Z, 82.92.Z. Całość przychodów podlega rozliczeniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje czynności w całości opodatkowane podatkiem VAT. Wnioskodawczyni rozważa przeprowadzenie szeregu zmian w kolejnym 2014 r. Ze względów zdrowotnych zamierza przekazać córce w formie darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa, obejmującą przetwórstwo i konserwowanie warzyw. Bierze również pod uwagę zaprzestanie wykonywania działalności w ramach PKD 68.20.Z - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W związku z tym zamierza wycofać nieruchomości podlegające wynajmowi z ewidencji środków trwałych i przeznaczyć je na potrzeby prywatne. Chciałaby rozliczać przychody z tytułu wynajmu nieruchomości stanowiących majątek prywatny w formie ryczałtu ewidencjonowanego, ale nadal jako czynny podatnik VAT, tj. przychody z najmu będą nadal opodatkowane podatkiem VAT.

W ramach działalności gospodarczej obejmującej PKD 68.20.Z, Wnioskodawczyni wynajmuje następujące nieruchomości:

* lokal niemieszkalny przy ul. N... - kupiony w 1995 r. jako majątek prywatny w formie aktu notarialnego, bez podatku VAT, wprowadzony do ewidencji środków trwałych w 1996 r., wynajmowany od 1996 r.- nie dokonywano nakładów na jego ulepszenie,

* nieruchomość - budynek niemieszkalny przy ul. B... - wybudowany w ramach działalności gospodarczej wraz z odliczeniem podatku VAT, wprowadzony do ewidencji środków trwałych dnia 30 września 1998 r., wynajmowany od 1999 r. - nie dokonywano nakładów na jego ulepszenie,

* budynki niemieszkalne niezwiązane na trwałe z gruntem (pawilony handlowe) - wybudowane w 2009 r. w ramach działalności gospodarczej wraz z odliczeniem podatku VAT, wynajmowane od 2009 r.

Z ww. nieruchomościami związana jest również budowla - nawierzchnia placu wykonana w 2000 r. (odliczono VAT) i urządzenie zakupione w 2013 r. (również z odliczeniem VAT).

W piśmie z dnia 4 lipca 2014 r. Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Składniki majątku, które zamierza przekazać córce spełniają definicję zorganizowanej część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) oraz w art. 5a pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

2. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzą: środki trwałe - nieruchomości, samochody, maszyny; wyposażenie - sprzęt komputerowy, meble biurowe, itp.; towary handlowe.

3. W skład darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą wchodziły składniki majątkowe, związane z wykonywaną działalnością niezaliczone do środków trwałych takie jak: wyposażenie, towary handlowe.

4. Zapasy będą częścią darowizny, są to wytworzone produkty gotowe, przygotowane do dalszej sprzedaży.

5. Wnioskodawczyni ewidencjonuje koszty uzyskania przychodów metodą memoriałową.

6. Obdarowana będzie kontynuowała działalność gospodarczą w zakresie konserwowania i przetwórstwa warzyw.

7. Wnioskodawczyni po przekazaniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokona likwidacji prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej.

8. Nieruchomości są współwłasnością Wnioskodawczyni i Jej męża.

9. Czynności związane z najmem będą podejmowane w sposób ciągły.

10. Wnioskodawczyni wynajmując lokale będzie działać w swoim imieniu.

11. Po zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu Wnioskodawczyni chciałaby rozliczać przychody z tegoż wynajmu jako osoba prywatna w formie ryczałtu ewidencjonowanego.

12. W związku z zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu i zarządzania nieruchomościami umowy najmu będą zawarte przez Wnioskodawczynię, jako osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

13. Przedmiotem najmu będą lokale i budynki niemieszkalne, więc będą wynajmowane tylko pod działalność gospodarczą.

14. Przedmiotem najmu będą:

* lokal użytkowy przy ul. N... o pow. 42 m2, piwnica 35 m2,

* budynek przy ul. B... o pow. 400 m2, w którym znajduje się 26 pomieszczeń,

* targowisko obejmujące 25 pawilonów, średnio po 15 m2,

* plac dzierżawiony 834 m2.

15. Najemcami będą osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą lub osoby prawne. W chwili składania uzupełnienia wniosku lokal przy ul. N... jest wynajmowany przez jedną firmę, budynek przy ul. B... jest wynajmowany przez jedną spółkę, natomiast pawilony handlowe niezwiązane na stałe z gruntem wynajmowane są kilku osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą.

16. Przedmiotem najmu będzie również nawierzchnia oraz urządzenie, którym jest winda zainstalowana w jednym z budynków.

17. Obowiązki w zakresie ochrony, utrzymania porządku (czystość) przedmiotu najmu spoczywać będą na najemcy.

18. Wnioskodawczyni planuje najem lokali zaliczyć do przychodów z najmu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, rejestrując się jednocześnie jako podatnik podatku VAT.

Ponadto Wnioskodawczyni doprecyzowała, że przedmiotem wniosku są 4 zdarzenia przyszłe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przekazanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa powoduje konieczność korekty kosztów uzyskania przychodu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów u Wnioskodawczyni.

2. Czy darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokonana przez Wnioskodawczynię na rzecz córki, nie będzie rodzić konsekwencji w zakresie podatku VAT, tj. nie spowoduje opodatkowania podatkiem VAT tej darowizny, ani nie będzie skutkować korektą podatku naliczonego.

3. Czy przeznaczenie nieruchomości na potrzeby osobiste i wycofanie ich z ewidencji środków trwałych, a także zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie PKD 68.20.Z wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, będzie upoważniać Wnioskodawczynię do opodatkowania przychodów z najmu prywatnego zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w wysokości 8,5%.

4. Czy przeznaczenie nieruchomości na potrzeby osobiste i wycofanie ich z ewidencji środków trwałych, przy jednoczesnym opodatkowaniu przychodów z najmu podatkiem VAT, nie będzie rodzić konsekwencji w zakresie podatku VAT, tj. nie spowoduje opodatkowania podatkiem VAT tego przekazania, ani nie będzie skutkować korektą podatku naliczonego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku numerem 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przekazanie przedsiębiorstwa w formie darowizny spowoduje u Niej jako darczyńcy konieczność korekty kosztów podatkowych ujętych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, o wartość przekazanych stopniowo zużywających się składników majątkowych niezaliczanych do środków trwałych, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zapasów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem, że mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W przedmiotowym wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że zamierza przekazać córce w drodze darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w ramach którego prowadzi działalność w zakresie konserwowania i przetwórstwa warzyw. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzą: środki trwałe, wyposażenie oraz towary handlowe. Wnioskodawczyni dokona likwidacji działalności gospodarczej w zakresie konserwowania i przetwórstwa warzyw. Córka po otrzymaniu ww. darowizny będzie kontynuowała prowadzenie działalności gospodarczej w ww. zakresie.

Przepis art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

a.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

b.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

c.

inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Według art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe przepisy wskazują, iż przekazanie w formie darowizny posiadanych środków trwałych nie powoduje u darczyńcy konieczności dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Wydatki bowiem na zakup tych środków nie były zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, a dokonywane odpisy amortyzacyjne odpowiadały okresowi używania tych składników majątku w działalności gospodarczej.

Darowizna, jako jedna z form zbycia, wyznacza datę zakończenia działalności gospodarczej. Z tą datą środki trwałe nie będą wykorzystywane dla celów działalności gospodarczej, brak więc będzie podstaw do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanej wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast w myśl § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), przez wyposażenie rozumie się rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

W tym przypadku, poza art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy mieć na uwadze również przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ww. ustawy, według którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

W świetle powyższych przepisów, wyłączenie z kosztów podatkowych wyżej wskazanych wydatków może mieć miejsce jedynie wówczas, jeżeli składnik majątku podatnika nie jest wykorzystywany dla celów działalności prowadzonej przez podatnika, lecz służy osobistym celom osób fizycznych lub bez uzasadnienia znajduje się poza siedzibą podatnika. Dotyczy więc przypadków, gdy zakup składników majątku nie był dokonany na cele działalności gospodarczej, ale na cele osobiste podatnika (określonej osoby.)

W sytuacji, gdy składniki majątku były faktycznie wykorzystywane w działalności i przyczyniły się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów to podatnik ma prawo wydatki na ich nabycie zaliczyć do kosztów, bez względu na sposób ich późniejszego wykorzystania. Późniejsze przekazanie tych przedmiotów w drodze darowizny nie skutkuje koniecznością korygowania kosztów uzyskania przychodów o wartość tych składników majątkowych. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w takim przypadku nie ma zastosowania.

Tak więc w sytuacji, gdy przedmiotem darowizny jest wyposażenie, które było wykorzystywane w działalności darczyńcy, nie zachodzi potrzeba korygowania kosztów uzyskania przychodów w tym zakresie.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju.

W świetle powyższego, wydatki na nabycie towarów, nie będą stanowić z chwilą ich przekazania w formie darowizny kosztów uzyskania przychodów u darczyńcy. Z chwilą przekazania towarów w drodze darowizny, wydatki poniesione na ich nabycie nie będą miały związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, niezbędne będzie dokonanie korekty kosztów uzyskania przychodów o wydatki poniesione na nabycie towarów będących przedmiotem darowizny.

Przy czym należy tu mieć na uwadze, że zgodnie § 3 pkt 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, określenie "towary" oznacza towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że:

a.

towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej,

b.

materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi,

c.

materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości,

d.

wyrobami gotowymi są wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane,

e.

produkcją niezakończoną jest produkcja w toku oraz półwyroby (półfabrykaty), to jest niegotowe jeszcze produkty własnej produkcji, a także wykonywane roboty, usługi przed ich ukończeniem,

f.

brakami są nieodpowiadające wymaganiom technicznym wyroby własnej produkcji, całkowicie wykończone bądź też doprowadzone do określonej fazy produkcji; brakami są również towary handlowe, które na skutek uszkodzenia lub zniszczenia w czasie transportu bądź magazynowania utraciły częściowo swą pierwotną wartość,

g.

odpadami są materiały, które na skutek procesów technologicznych lub na skutek zniszczenia albo uszkodzenia utraciły całkowicie swą pierwotną wartość użytkową.

Stosownie do art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (...).

Zgodnie z § 27 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Spis z natury podlega wpisaniu do księgi także wówczas, gdy osoby prowadzące działalność gospodarczą sporządzają go za okresy miesięczne oraz gdy na podstawie odrębnych przepisów jego sporządzenie zarządził naczelnik urzędu skarbowego. W razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności, spisem z natury należy objąć również wyposażenie.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy uznać należy, że podatnicy nie mają obowiązku sporządzania remanentu towarów przed dokonaniem czynności darowizny. Spisu z natury dokonuje się bowiem po zakończeniu wszystkich zdarzeń gospodarczych (w roku podatkowym), w tym na koniec roku podatkowego.

W przypadku przekazania towarów handlowych w drodze darowizny, które były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, podatnik obowiązany jest skorygować koszty, dokonując stosownych zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Spis z natury winien zostać sporządzony po dokonaniu tej czynności. Dopiero po tym zdarzeniu nastąpi likwidacja działalności prowadzonej przez darczyńcę.

Reasumując stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie prawnym, przekazując córce w formie darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów, gdy przedmiotem darowizny będą wykorzystywane w działalności gospodarczej składniki majątku zaliczone do zużywających się stopniowo składników majątku (wyposażenie) oraz składniki zaliczone do środków trwałych. Będzie natomiast zobowiązana do korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu wydatków związanych z nabyciem towarów handlowych; wydatki te bowiem w związku z darowizną towarów handlowych w świetle art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Zatem, prawidłowym postępowaniem Wnioskodawczyni będzie zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów o wydatki poniesione na nabycie towarów handlowych.

Zaznaczyć należy, że stanowisko Wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe, gdyż powołany w nim art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy nie ma zastosowania w przypadku przekazania w formie darowizny towarów handlowych (zapasów), lecz jak mówi treść ww. przepisu, do stopniowo zużywających się składników majątkowych niezaliczanych do środków trwałych (np. wyposażenia). W odniesieniu do korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu przekazanych w formie darowizny towarów handlowych znajduje zastosowanie art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl