IPTPB1/415-212/12-4/AG - Możliwość pomniejszenia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej o udzielone nabywcom leków bonifikaty.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Łodzi 16 marca 2012 r., data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim - 19 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszenia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej o udzielone nabywcom leków bonifikaty - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 marca 2012 r. do Izby Skarbowej w Łodzi, a w dniu 19 marca 2012 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości pomniejszenia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej o udzielone nabywcom leków bonifikaty.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia...., Nr..., na podstawie art. 169 § 1 i § 2, w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 5 czerwca 2012 r., skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 8 czerwca 2012 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 14 czerwca 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.), nadanym w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 15 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki Jawnej, podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w formie apteki. Na niektóre artykuły udziela bonifikat (wyłącznie na recepty).

Sprzedaż zawsze jest dokumentowana paragonem fiskalnym, na żądanie wystawiana jest faktura, jednocześnie paragon wraz z kopią faktury Spółka zachowuje. W treści paragonu ceny leków wraz z podatkiem od towarów i usług oraz podsumowaniem ujawniane są w pierwszej kolejności, bez uwzględnienia bonifikaty, która jest podana w dalszej części wraz z kwotą do końcowej zapłaty pomniejszonej o przedmiotową bonifikatę. Pomimo, że paragon obejmuje kilka leków bonifikata jest przypisana do wartości sprzedaży obejmującej dany paragon, a nie do konkretnego leku. Paragony są drukowane przy użyciu drukarki fiskalnej współpracującej z licencjonowanym księgowym programem. Na podstawie zestawień i raportów zarówno dziennych, miesięcznych, jak i sporządzonych w dowolnym układzie czasowym można wyodrębnić wartość bonifikat w sposób nie budzący wątpliwości. Ponadto, za każdy okres możliwy jest wydruk nazwany "Szczegółowy Wykaz Bonifikat" z podziałem na datę i numer klienta przypisany do konkretnej imiennej recepty, wskazujący wartość bonifikaty, kwoty netto, brutto, podatku od towarów i usług. Powyższe powoduje pełną sprawdzalność tych transakcji pomimo, że nie są dokumentowane fakturami imiennymi.

Każdy klient ma wiedzę o bonifikacie przed dokonaniem zapłaty, a przynajmniej najpóźniej (jeżeli go to nie interesuje) w momencie dokonania zapłaty za receptę. Bonifikata w żadnym razie nie jest dokonywana po sprzedaży; jest zawsze elementem transakcji pierwotnej.

W piśmie z dnia 14 czerwca 2012 r., stanowiącym uzupełnienie ww. wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, iż:

Do ww. pisma Wnioskodawca załączył dowód uiszczenia opłaty w kwocie 40 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku udzielanych bonifikat na zasadach opisanych powyżej, przychodem (postawą opodatkowania) jest kwota należna po uwzględnieniu bonifikat, pomniejszona o podatek VAT, czy też podstawa podatkowania powinna być ustalana z pominięciem udzielonych bonifikat.

Wskazano przy tym, że pytanie dotyczy prawidłowości ustalania podstawy opodatkowania, a nie sposobu dokumentowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwotę należną, pomniejszoną o podatek VAT, z uwzględnieniem rabatów udzielonych na zasadach opisanych powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "bonifikata", w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Wskazuje ona, iż "bonifikata" to zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy (Słownik języka polskiego PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN, rok wydania 2005, str. 62).

W świetle powyższych regulacji, przychodem z tytułu prowadzenia aptek są kwoty należne z tytułu sprzedaży leków po wyłączeniu wartości udzielonych bonifikat. Wartość udzielonych bonifikat pomniejsza więc przychód z prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz dokumentowania znajdujących się w nich zapisów określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.). W myśl art. 4 ust. 2 tej ustawy, zdarzenia, w tym operacje gospodarcze, ujmuje się w księgach rachunkowych i wykazuje w sprawozdaniu finansowym zgodnie z ich treścią ekonomiczną.

Przepis art. 20 ust. 1 tej ustawy stanowi zaś, że do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym.

Stosownie do przepisu art. 20 ust. 2 ww. ustawy, podstawą zapisów w księgach rachunkowych są dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej, zwane dalej "dowodami źródłowymi":

Podstawą zapisów, w myśl art. 22 ust. 3 wskazanej ustawy, mogą być również sporządzone przez jednostkę dowody księgowe:

Ponadto, w przypadku uzasadnionego braku możliwości uzyskania zewnętrznych obcych dowodów źródłowych, kierownik jednostki może zezwolić na udokumentowanie operacji gospodarczej za pomocą księgowych dowodów zastępczych, sporządzonych przez osoby dokonujące tych operacji. Nie może to jednak dotyczyć operacji gospodarczych, których przedmiotem są zakupy opodatkowane podatkiem od towarów i usług oraz skup metali nieżelaznych od ludności (art. 20 ust. 4 tej ustawy).

Dowód księgowy - zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości - powinien zawierać co najmniej:

Przy czym można zaniechać zamieszczania na dowodzie danych, o których mowa w pkt 5 i 6, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów lub techniki dokumentowania zapisów księgowych (art. 21 ust. 1a ww. ustawy).

Podatnicy dokonujący sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są zobowiązani równocześnie do przestrzegania zasad zawartych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunki ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), wydanym na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Ww. rozporządzenie normuje w szczególności elementy, jakie powinien zawierać paragon fiskalny oraz zasady sporządzania raportów fiskalnych.

Zgodnie z § 2 pkt 11 powyższego rozporządzenia, paragon fiskalny to wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Natomiast raport fiskalny (dobowy, miesięczny, okresowy lub rozliczeniowy), w myśl § 2 pkt 18 tego rozporządzenia, to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Należy wskazać, iż na mocy § 5 ust. 1 pkt 6 lit. f)-k) ww. rozporządzenia, paragon fiskalny drukowany przez kasę musi zawierać m.in. takie informacje jak: cenę jednostkową towaru lub usługi, ilość i wartość sprzedaży, wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek, wartość sprzedaży zwolnionej od podatku, łączną kwotę podatku, łączną kwotę należności.

W świetle powyższych regulacji dobowy raport fiskalny, dokumentujący zainkasowane utargi od klienta i zawierający m.in. wartość sprzedanych towarów w cenach sprzedaży netto oraz VAT należny, stanowiący zobowiązanie wobec urzędu skarbowego jest dowodem księgowym. Stanowi on podstawę zapisu o dokonaniu operacji gospodarczej w księdze rachunkowej. Dowodem księgowym, stanowiącym podstawę do zaewidencjonowania przychodu uzyskanego z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w księdze rachunkowej, są również zestawienia fiskalnych raportów dobowych. Przy czym bonifikata winna być ujęta na paragonie w jego części fiskalnej, wskazującej na pomniejszeniu ceny ze sprzedaży danego asortymentu towarów oraz w raportach fiskalnych. Przy zastosowaniu kasy rejestrującej, udzielone bonifikaty (rabaty), które nie zostaną uwzględnione w obrocie ewidencjonowanym, nie będą stanowiły podstawy do pomniejszenia przychodu.

Należy tu wziąć pod uwagę, że w momencie sprzedaży obie strony transakcji winny znać cenę (wartość) sprzedaży. Cena (wartość) ta powinna znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży. Sama znajomość przez kupującego ostatecznej kwoty do zapłaty, odbiegającej od sumy ilości zakupionych towarów przemnożonych przez ich rzeczywistą nie pomniejszoną o bonifikatę cenę, warunku tego nie spełnia.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż kupującym leki na recepty Spółka Jawna (apteka) udziela bonifikaty, co dokumentowane jest paragonem fiskalnym, a na żądanie również fakturą VAT. W treści paragonu ujęta jest cena leków wraz z podatkiem od towarów i usług, potem ich suma, następnie zaś kwota do końcowej zapłaty, pomniejszona o bonifikatę. Bonifikata przypisana jest do wartości sprzedaży obejmującej dany paragon, nie zaś do konkretnego leku.

Na podstawie zestawień i raportów: dziennych, miesięcznych oraz sporządzanych w dowolnym układzie czasowym, można wyodrębnić wartość bonifikat w sposób nie budzący wątpliwości. Ponadto za każdy okres możliwy jest wydruk nazwany "Szczegółowy Wykaz Bonifikat", zawierający datę i numer klienta przypisany do konkretnej imiennej recepty, ze wskazaniem wartości bonifikaty, kwoty netto, brutto, podatku od towarów i usług. Powyższe powoduje pełna sprawdzalność tych transakcji.

W obowiązującym stanie prawnym bonifikata bezspornie pomniejsza przychód. Jednakże, aby mogła ona zostać odzwierciedlona w prowadzonej przez aptekę księdze rachunkowej musi być udokumentowana prawidłowym i rzetelnym dowodem księgowym, a za taki uważa się - w przypadku sprzedaży detalicznej, dokonywanej przy zastosowaniu kasy fiskalnej - paragon fiskalny oraz raporty fiskalne. Obrót pomniejszony o kwoty udzielonych rabatów i bonifikat winien być uwidoczniony na paragonie fiskalnym oraz raporcie fiskalnym, w części fiskalnej tych dokumentów.

Niefiskalne wydruki komputerowe (dzienne), w których zostają ujęte udzielone klientom bonifikaty, niespełniające wymogów powołanych przepisów dotyczących rejestracji obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług, czy też paragony fiskalne zawierające informację o udzielonej bonifikacie w części niefiskalnej, nie mogą stanowić podstawy do pomniejszenia przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. W takim przypadku należy dodatkowo udokumentować udzielone bonifikaty innym dowodem, spełniającym wymogi określone w § 12 ust. 3 i § 13 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy, a także stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, iż kwoty udzielonych bonifikat nieuwidocznione na paragonie fiskalnym oraz raportach fiskalnym w części wskazującej o pomniejszeniu ceny ze sprzedaży asortymentu nie stanowią dowodów księgowych, będących podstawą ujęcia tych wartości w księdze rachunkowej. Jeżeli bonifikata nie będzie uwzględniona w ww. dokumentach w ich części fiskalnej, to po stronie Wnioskodawcy brak będzie podstaw do pomniejszenia przychodu należnego z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W świetle powyższego przepisu, interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Z uwagi na powyższe niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałych wspólników Spółki Jawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.