IPTPB1/415-194/13-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2013 r. (data wpływu 22 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości upominku wręczonego odwołanemu ze stanowiska Dyrektorowi - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wartości upominku wręczonego odwołanemu ze stanowiska Dyrektorowi.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dyrektor Miejskiej Przychodni zatrudniony był na podstawie dwóch stosunków pracy. Według pierwszej umowy - jako dyrektor Przychodni, a według drugiej - jako lekarz.

W dniu 30 czerwca 2011 r. rozwiązał na mocy porozumienia stron umowę o pracę jako lekarz. Ponownie został zatrudniony na stanowisku lekarza na podstawie umowy o pracę w dniu 4 lipca 2011 r.

Z dniem 30 września 2011 r. zarządzaniem Prezydenta Miasta został odwołany ze stanowiska dyrektora za 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 grudnia 2011 r., z jednoczesnym zwolnieniem z obowiązku świadczenia pracy w tym okresie.

W tym czasie wykonywał i wykonuje w dalszym ciągu pracę na podstawie umowy o pracę, na stanowisku lekarza podstawowej opieki zdrowotnej.

Rada Społeczna przy Miejskiej Przychodni podjęła uchwałę, aby zakupić upominek i podziękować dyrektorowi za jego długoletnią pracę na stanowisku dyrektora. W dniu 1 marca 2012 r. upominek został wręczony. Ponieważ w dniu otrzymania świadczenia rzeczowego dyrektor miał ustalone prawo do emerytury i ją faktycznie pobierał ustalono, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dyrektor powinien zapłacić tylko zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% ponad kwotę wolną, tj. ponad kwotę 2.280 zł. Podatek został pobrany i odprowadzony przez Miejską Przychodnię Miejska Przychodnia rozliczyła podatek na druku PIT-8AR.

Odwołany dyrektor w dalszym ciągu pracuje w Miejskiej Przychodni na podstawie umowy o pracę na stanowisku lekarza. Jednocześnie pobiera emeryturę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy postępowanie Przychodni w opisanym stanie faktycznym jest prawidłowe, tj. czy Przychodnia miała prawo do opodatkowania nadwyżki ponad kwotę 2.280 zł zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% i odprowadzenia jej na konto Urzędu Skarbowego, a tym samym rozliczenia podatku na podstawie PIT-8AR.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia otrzymane przez emerytów (lub rencistów) w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280,00 zł. Natomiast nadwyżka ponad tą kwotę podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% a do poboru tego podatku zobowiązany jest pracodawca. Postępowanie Miejskiej Przychodni było prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Katalog źródeł przychodu został określony w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, źródłami przychodu są m.in.:

* stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),

* działalność wykonywana osobiście (pkt 2),

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W świetle powyższego, do przychodów ze stosunku pracy (stosunku służbowego) zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Każdy przypadek, w którym pracownik uzyska realną korzyść majątkową, skutkować będzie zwiększeniem jego przychodu. Wyjątkiem będą tu świadczenia wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Momentem powstania przychodu ze stosunku pracy jest dzień otrzymania przez pracownika przychodu lub dzień postawienia przychodu do jego dyspozycji. Nie ma tu znaczenia fakt pozostawania danej osoby w stosunku zatrudnienia w momencie uzyskania przychodu ze stosunku pracy. Zatem przychodem z pracy będą również świadczenia uzyskane od byłego pracodawcy, jeśli mają związek z wcześniej istniejącym stosunkiem pracy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, od dochodów (przychodów) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności.

Według art. 30 ust. 3 ww. ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30 ust. 8 powyższej ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tekst jedn.: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Według art. 42 ust. 1a powyższej ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

W przedstawionym we wniosku opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, iż dyrektor Miejskiej Przychodni zatrudniony był na podstawie dwóch stosunków pracy: według pierwszej umowy - jako dyrektor Przychodni, a według drugiej - jako lekarz.

Zarządzaniem Prezydenta Miasta z dnia 30 września 2011 r. dyrektor odwołany został ze stanowiska za 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 grudnia 2011 r. Przy czym w okresie wypowiedzenia zwolniony był z obowiązku świadczenia pracy. Rada Społeczna przy Miejskiej Przychodni podjęła uchwałę, aby zakupić i wręczyć upominek odwołanemu ze stanowiska dyrektorowi, w podziękowaniu za jego długoletnią pracę na ww. stanowisku. W dniu 1 marca 2012 r. upominek został wręczony. Jego wartość przekraczała kwotę 2.280 zł W dniu otrzymania świadczenia rzeczowego Dyrektor pobierał emeryturę.

Jednocześnie wyżej wymieniony zatrudniony był w Przychodni jako lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, na podstawie umowy o pracę. Pracę tą wykonywał w okresie kiedy był dyrektorem, kiedy wręczano mu upominek i wykonuje w momencie złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca od ww. upominku rzeczowego pobrał i odprowadził zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% ponad kwotę wolną, tj. ponad kwotę 2.280 zł. Podatek ten został rozliczony na druku PIT-8AR.

Zauważyć należy, iż w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wręczenie upominku rzeczowego pracownikom, którzy przechodzą lub przeszli na emeryturę, nawet o niewielkiej wartości stanowić będzie dla tych osób świadczenie w naturze. Powyższe spowoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro wręczenie upominku byłemu dyrektorowi nie miało związku ze stosunkiem pracy byłego dyrektora jako lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, świadczonej na podstawie umowy o pracę, a powyższe miało miejsce w momencie, gdy pobierał on emeryturę, zaś nabycie prawa do tej emerytury wiązało się z rozwiązaniem zatrudnienia na stanowisku dyrektora, to wartość tego świadczenia (upominku), do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pozostały przychód powstały po stronie byłego dyrektora Wnioskodawcy, podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10% należności, tj. na zasadach określonych w art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, jako przychód z tytułu świadczeń otrzymanych przez emeryta w związku z łączącym go uprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy. Wnioskodawca obowiązany jest w takiej sytuacji pobrać i odprowadzić ww. podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego oraz przesłać do ww. urzędu deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym, PIT-8AR.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.