IPTPB1/415-193/11-6/DS - Możliwość zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków na wymianę bramy wjazdowej oddzielającej nieruchomość prywatną od lokalu użytkowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2011 r. (data wpływu 21 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na wymianę bramy wjazdowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na remont placu, wymianę zestawu okno-drzwi oraz bramy wjazdowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z czym na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 15 grudnia 2011 r., wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 grudnia 2011 r., natomiast w dniu 27 grudnia 2011 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 23 grudnia 2011 r.) uzupełniono ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1989 r. na własnej nieruchomości. Przedmiotem tej działalności był najpierw transport samochodem ciężarowym, następnie przez około 10 lat - handel węglem. W 1992 r. Wnioskodawca utwardził plac betonem - około 700 m². W 2002 r. zmienił rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej i otworzył sklep spożywczo-przemysłowy.

Plac stanowi integralną całość ze sklepem, służy jako podjazd i parking dla klientów. Plac jest ujęty w ewidencji środków trwałych. Z uwagi na jego dużą eksploatację (wcześniej: składowanie węgla, załadunek ładowarką; obecnie: samochody ciężarowe, maszyny drogowe - sklep znajduje się w sąsiedztwie trasy), beton uległ znacznemu zniszczeniu, popękał, porobiły się wyrwy. Wnioskodawca twierdzi, że musi dokonać naprawy, remontu placu, poprzez wymianę uszkodzonego betonu na kostkę brukową, przemysłową. Wartość robót związanych z położeniem kostki wyniesie ogółem ok. 70.000 zł.

Wnioskodawca do prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje budynek, który został przystosowany do tego celu w 2002 r. i ujęty w ewidencji środków trwałych. Z uwagi na wieloletnią eksploatację, budynek wymaga remontu i naprawy, między innymi Wnioskodawca uznał, że musi w bieżącym roku dokonać wymiany zniszczonego, stalowego zestawu okno-drzwi na plastikowy. Zestaw został powyginany, jest nieszczelny, nastąpiło rozszczelnienie połączenia drzwi z oknem - koszt wymiany może wynieść około 4.000 zł.

Nieruchomość Wnioskodawcy jest podzielona na dwie części, z czego powierzchnia ok. 700 m². jest użytkowana pod działalność gospodarczą (budynek sklepu, plac służący jako podjazd do sklepu i parking), pozostała część około 300 m² jest częścią prywatną. Obie części są przedzielone płotem betonowym i bramą wjazdową, rozwieralną, przez którą wjeżdżają również samochody dostawcze dowożące towar do sklepu. Samochody dostawcze uszkodziły bramę. Wnioskodawca chciałby wymienić tę bramę na bramę przesuwaną. Szacunkowy koszt wymiany wyniesie około 5.000 zł.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 grudnia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Wnioskodawca dodał również, że wszystkie opisane we wniosku działania, które chce podjąć, są zbieżne z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wpłyną na poprawę i zabezpieczenie źródła przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3. W odniesieniu do pytań oznaczonych numerami: 1 i 2, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wymiana bramy rozwieralnej ma na celu przywrócenie stanu technicznego, ponieważ uległa ona uszkodzeniu przez samochody dostawcze.

Jak twierdzi Wnioskodawca, opisane powyżej działanie będzie miało na celu poprawę stanu technicznego tej części ogrodzenia, co pozwoli na poprawę bezpieczeństwa, usprawni wjazd i wyjazd samochodów dostawczych, poprawi estetykę otoczenia sklepu i jest związane z zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów, gdyż stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione, racjonalnie uzasadnione wydatki poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem źródła przychodu.

Wskazać przy tym należy, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zauważyć również należy, iż przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo - skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (doprowadzić do zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Na względzie mieć także należy, że istnieje grupa wydatków, które osoby fizyczne ponoszą niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też jej nie prowadzą. Należą do nich wydatki osobiste, np. wydatki dotyczące zapewnienia sobie odpowiednich warunków mieszkaniowych oraz polepszenia tych warunków.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności w momencie dokonywania wydatku, będzie on miał potencjalne odzwierciedlenie w przychodach.

W informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza wymienić bramę wjazdową rozwieralną, uszkodzoną przez samochody dostawcze wjeżdżające do sklepu, na bramę przesuwną wyposażoną w napęd elektryczny. Brama oraz płot betonowy oddzielają część przeznaczoną na prowadzenie działalności gospodarczej od części prywatnej. Na część prywatną nie ma wydzielonego wjazdu, wjazd do części prywatnej odbywa się przez część nieruchomości, na której prowadzona jest działalność gospodarcza. Ogrodzenie nie jest wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i nie są naliczane odpisy amortyzacyjne.

Biorąc powyższe pod uwagę, fakt, czy brama wjazdowa do prywatnej części nieruchomości Wnioskodawcy zostanie wymieniona, czy też nie, nie ma wpływu na powstanie źródła przychodu (w tym przypadku z działalności gospodarczej), ani nie ma wpływu na jego wysokość.

Nie można więc jednoznacznie stwierdzić, iż istnieje ścisły związek przyczynowo skutkowy pomiędzy poniesieniem wydatków związanych z wymianą bramy wjazdowej, a uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej. Zauważyć należy, iż obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie ww. związku.

Z innej strony, wydatki poniesione na wymianę bramy wjazdowej do części prywatnej z części przeznaczonej na prowadzenie działalności gospodarczej, są związane bezpośrednio z zaspokojeniem własnych potrzeb życiowych podatnika i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na wymianę bramy wjazdowej do części prywatnej nieruchomości, nie można uznać za koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tut. Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różnić się od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.