IPTPB1/415-189/11-2/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 grudnia 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-189/11-2/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów i obowiązków płatnika w przypadku wypłaty świadczeń na podstawie art. 16 ust. 1a ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłaty świadczeń na rzecz lekarzy weterynarii.

W ww. wniosku Wnioskodawca przedstawił dwa zagadnienia:

1.

sprawę dotyczącą świadczeń wynikających z umów zawartych na podstawie art. 16 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, z lekarzami weterynarii prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą - zakład leczniczy dla zwierząt,

2.

sprawę dotyczącą świadczeń wynikających z umów, które mają być zawarte na podstawie art. 16 ust. 1a ww. ustawy, z podmiotami (lekarzami weterynarii niebędącymi pracownikami Inspekcji) świadczącymi usługi w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt (umowa zawierana będzie z zakładem leczniczym dla zwierząt).

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest zagadnienie Nr 2. Natomiast w zakresie zagadnienia Nr 1 zostanie wydana odrębna interpretacja.

W przedmiotowym wniosku w zakresie zagadnienia Nr 2 zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wskazał, iż od dnia 15 listopada 2008 r. wprowadzono do ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej zapis (art. 16 ust. 1a), że powiatowy lekarz weterynarii może - do realizacji zadań inspekcji (ale tylko 4 spośród 10 wymienionych w art. 16. ust. 1), wyznaczyć na czas określony, także lekarzy weterynarii niebędących pracownikami inspekcji, świadczących usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt.

Powiatowy Lekarz Weterynarii zamierza wyznaczyć obok lekarzy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, także lekarzy, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1a ww. ustawy, czyli świadczących usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt. W tym przypadku, stosownie do treści art. 16 ust. 3 pkt 2 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, umowa zawierająca zakres, terminy i miejsce wykonywania czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonywanie, termin płatności oraz imię i nazwisko wyznaczonego lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt, będzie zawierana z podmiotem prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt. Zakłady lecznicze dla zwierząt, z którymi Powiatowy Lekarz Weterynarii będzie zawierał umowy, są prowadzone w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Osoba wyznaczona w drodze decyzji do wykonywania czynności, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1a ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, będzie tożsama z podmiotem prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt, z którym będzie zawierana umowa.

Wnioskodawca wskazał, iż od dnia 15 listopada 2008 r. zadania ustawowe inspekcji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1a ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, mogą być wykonywane zarówno przez lekarza weterynarii jako osobę fizyczną, jak i przez lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotów prowadzących zakłady lecznicze dla zwierząt i będących jednocześnie podmiotami w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wynagrodzenie za wykonywanie czynności wymienionych w art. 16 ust. 1a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, należy kwalifikować jako przychód określony w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też jest to przychód określony w art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawca nie jest płatnikiem obowiązanym do pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane na rzecz podmiotów prowadzących zakłady lecznicze dla zwierząt i będące jednocześnie podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych wynagrodzenie za wykonywanie czynności wymienionych w art. 16 ust. 1a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, należy kwalifikować jako przychód określony w art. I0 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Powiatowy Inspektorat Weterynarii nie będzie zobowiązany jako płatnik pobierać i odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, iż art. 16 ust. 3 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej wyraźnie stanowi, iż umowę o wykonywanie czynności z wyznaczenia zawiera się z podmiotem prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt, nie różnicując przy tym sytuacji, w jakiej formie prawnej jest on prowadzony.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 95 z późn. zm.), podmiotem prowadzącym zakład leczniczy może być nie tylko osoba fizyczna, ale również i osoba prawna. W myśl art. 16 ust. 1 ww. ustawy, prowadzenie zakładu leczniczego jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), natomiast zakład leczniczy dla zwierząt świadczy usługi weterynaryjne po uzyskaniu wpisu do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt. W sytuacji prowadzenia zakładu przez osobę fizyczną prowadzący ten zakład, będzie podmiotem opodatkowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z tytułu wykonywania czynności przez lekarza weterynarii wyznaczonego w decyzji powiatowego lekarza weterynarii, świadczącego swe usługi w ramach tego zakładu, kwalifikować należy do źródła przychodów jakim jest "pozarolnicza działalność gospodarcza". W takim przypadku Wnioskodawca nie będzie miał żadnych obowiązków jako płatnik.

Dodatkowo Wnioskodawca podniósł, iż stosownie do obecnego brzmienia paragrafu 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie warunków i wysokości wynagrodzenia za wykonywanie czynności przez lekarzy weterynarii i inne osoby wyznaczone przez Powiatowego Lekarza Weterynarii (Dz. U. Nr 178, poz. 1837 z późn. zm.), lekarzom weterynarii i innym osobom niebędącym pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, wyznaczonym przez Powiatowego Lekarza Weterynarii do wykonywania czynności, o których mowa w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, oraz lekarzom weterynarii i innym osobom niebędącym pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej, wyznaczonym przez Powiatowego Lekarza Weterynarii, a także podmiotom prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt, z którymi zawarto umowę, o której mowa w art. 16 ust. 3 tej ustawy, za wykonywanie czynności określonych w art. 16 tej ustawy, przysługuje wynagrodzenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, wymienione zostały przychody z działalności wykonywanej osobiście. Rodzaje przychodów zaliczanych do działalności wykonywanej osobiście wskazane natomiast zostały enumeratywnie w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie zaś do art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem, aby można było uznać daną działalność za pozarolniczą działalność gospodarczą, musi ona spełniać łącznie następujące przesłanki: musi być działalnością zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, a przychody z niej uzyskane nie mogą być zaliczane do przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. przychodów z:

* pracy i stosunków pokrewnych,

* działalności wykonywanej osobiście,

* działów specjalnych produkcji rolnej,

* najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze,

* kapitałów pieniężnych i praw majątkowych,

* odpłatnego zbycia nieruchomości, niektórych praw majątkowych i rzeczy ruchomych,

* innych źródeł.

Oznacza to, że jeżeli przychód osiągany w ramach prowadzonej działalności zarobkowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzonej we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, jest zaliczany do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 wymienionej ustawy, to nie można uznać go za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy przy tym mieć na uwadze, że działalność wykonywana osobiście nie musi spełniać kryteriów ciągłości (powtarzalności i stałości) i określonego stopnia zaawansowania.

Inspektorat Weterynarii jest państwową jednostką budżetową, realizującą zadania w zakresie administracji rządowej, na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 744 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1a tej ustawy, jeżeli powiatowy lekarz weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań Inspekcji, może wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji, świadczących usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt, do:

a.

szczepień ochronnych lub badań rozpoznawczych,

b.

sprawowania nadzoru nad miejscami gromadzenia, skupu lub sprzedaży zwierząt, targowiskami oraz wystawami, pokazami lub konkursami zwierząt,

c.

badania zwierząt umieszczanych na rynku, przeznaczonych do wywozu oraz wystawiania świadectw zdrowia,

d.

pobierania próbek do badań.

W myśl art. 16 ust. 2 powyższej ustawy, wyznaczenie do wykonania czynności, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania.

W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, wyznaczenie lekarza weterynarii następuje po uzyskaniu zgody kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt, w ramach którego lekarz ten świadczy usługi weterynaryjne (art. 13 ust. 2a ww. ustawy).

Stosownie do przepisu art. 16 ust. 3 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii umowy z:

1.

osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,

2.

podmiotem prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt - w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a

- określającej zakres, terminy i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1a, dodatkowo imię i nazwisko wyznaczonego lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt.

Do prawidłowego zakwalifikowania przychodów osiąganych na podstawie umów zawartych na podstawie art. 16 ust. 3 pkt 2 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej do źródła przychodu z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wziąć pod uwagę również przepisy dotyczące wykonywanie zawodu lekarza weterynarii, prowadzenia zakładu leczniczego dla zwierząt oraz o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1990 r. o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 767 z późn. zm.), wykonywanie zawodu lekarza weterynarii polega na ochronie zdrowia zwierząt oraz weterynaryjnej ochronie zdrowia publicznego i środowiska, (...).

Stosownie do art. 1 ust. 2 tej ustawy, za wykonywanie zawodu lekarza weterynarii uważa się także pracę na stanowiskach wymagających kwalifikacji lekarza weterynarii, określonych w odrębnych przepisach.

W myśl art. 1 ust. 3 ww. ustawy, zawód lekarza weterynarii może wykonywać osoba, która uzyskała prawo wykonywania tego zawodu.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 2003 r. o zakładach leczniczych dla zwierząt (Dz. U. z 2004 r. Nr 11, poz. 95 z późn. zm.), zakład leczniczy dla zwierząt jest placówką ochrony zdrowia i dobrostanu zwierząt utworzoną w celu świadczenia usług z zakresu medycyny weterynaryjnej, zwanych dalej "usługami weterynaryjnymi", z zastrzeżeniem art. 4 ust. 3, wyposażoną w środki majątkowe, a w szczególności w pomieszczenia, aparaturę i sprzęt dostosowane do zakresu świadczonych usług.

W myśl art. 2 ust. 2 tej ustawy, usługi weterynaryjne mogą być świadczone przez lekarza weterynarii posiadającego prawo wykonywania zawodu, z zastrzeżeniem art. 3, w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt.

Według art. 5 ust. 1 powyższej ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt, zakład leczniczy dla zwierząt może być utworzony i prowadzony przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Przepis art. 16 ust. 1 i 2 ww. ustawy stanowi, iż prowadzenie zakładu leczniczego dla zwierząt jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Zakład leczniczy dla zwierząt świadczy usługi weterynaryjne po uzyskaniu wpisu do ewidencji zakładów leczniczych dla zwierząt, zwanej dalej "ewidencją". Ewidencja jest rejestrem działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1.

Regulacja zawarta w art. 16 ustawy o o zakładach leczniczych dla zwierząt, odsyła do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, tym samym wskazuje, iż podmioty prowadzące zakłady lecznicze dla zwierząt prowadzą działalność gospodarczą, którą mogą podjąć w dniu złożenia wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym.

Stosownie do przepisu art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. W myśl art. 14 ust. 2 tej ustawy, wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi.

Przepis art. 14 ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż przedsiębiorca ma prawo we wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej określić późniejszy dzień podjęcia działalności gospodarczej niż dzień złożenia wniosku.

Przy czym przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną - wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą (art. 4 ust. 1 ww. ustawy).

W świetle powyższego, zawarcie umowy, wymienionej w art. 16 ust. 3 pkt 2 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, z podmiotem prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt na wykonywanie czynności Inspekcji Weterynaryjnej, stanowi zawarcie umowy z przedsiębiorcą, czyli osobą prowadzącą działalność gospodarczą. To pozwala zakwalifikować przychody lekarzy weterynarii osiągane z wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji weterynaryjnej do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zlecone czynności w takim przypadku wykonywane są bowiem przez firmę prowadzącą działalność gospodarczą, tj. zakład leczniczy dla zwierząt, a w jego imieniu te czynności wykonuje lekarz weterynarii wskazany przez zakład. W takim przypadku nie jest możliwe zakwalifikowanie osiąganych w związku z tym należności do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, wymienionych w art. 10 ust. 2 wskazanej ustawy.

W przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż Powiatowy Lekarz Weterynarii zamierza wyznaczyć w drodze decyzji administracyjnych lekarzy weterynarii nie będących pracownikami Inspekcji, świadczący usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt, do wykonywania czynności o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1a ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej. W tym przypadku - stosownie do treści art. 16 ust. 3 pkt 2 ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, umowa zawierająca zakres, terminy i miejsce wykonywania czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie, termin płatności oraz imię i nazwisko wyznaczonego lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt, będzie zawierana z podmiotem prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Reasumując stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie prawnym wypłacane przez Powiatowy Inspektorat Weterynarii wynagrodzenia za czynności wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 1a ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej, wykonane na podstawie umów wskazanych w art. 16 ust. 3 pkt 2 tej ustawy zawartych z podmiotami prowadzącymi zakład leczniczy dla zwierząt, będą przychodami z działalności gospodarczej prowadzonej przez lekarzy weterynarii, wymienionymi w art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku, gdy czynności zlecone wchodzą w zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez lekarzy weterynarii, to po stronie wypłacającego należności za wykonanie zleconych czynności, nie powstanie obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, iż interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Z uwagi na powyższe niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla innych niż Wnioskodawca osób, tj. dla podmiotów prowadzących zakłady lecznicze dla zwierząt.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl