IPTPB1/415-188/13-5/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 10 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconego wynagrodzenia w oparciu o zawartą umowę agencyjną - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaconego wynagrodzenia w oparciu o zawartą umowę agencyjną.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 27 maja 2013 r., Nr IPTPB1/415-188/13-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 27 maja 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 31 maja 2013 r., następnie w dniu 10 czerwca 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 6 czerwca 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca stwierdził, iż przedmiotem wniosku jest dokonanie wypłaty wynagrodzenia na podstawie porozumienia z Organizacją - Związek Zawodowy i otrzymanie rachunku odnośnie tej wpłaty.

W piśmie z dnia 6 czerwca 2013 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (PKD 66.22.Z - działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego dla towarzystwa ubezpieczeniowego w oparciu o zawartą umowę agencyjną.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży ubezpieczenia grupowego dla pracowników Jednostki Policji, przy czym ubezpieczającym powyższą grupę pracowników jest Związek Zawodowy NSZZ Policjantów. Ze sprzedaży tejże polisy ubezpieczeniowej Wnioskodawca uzyskuje od Towarzystwa Ubezpieczeniowego miesięczną prowizję przez cały okres jej trwania.

W grudniu 2012 r. zostało zawarte porozumienie między Wnioskodawcą a Zarządem Związku Zawodowego, na mocy którego zobowiązał się do wypłaty wynagrodzenia w zamian za wykonanie czynności techniczno - biurowych związanych z obsługą zawartych umów ubezpieczenia, polegających m.in. na:

* udostępnianiu dokumentów dotyczących umów ubezpieczenia,

* nadzorze nad dokonywaniem potraceń wynagrodzenia ubezpieczonych,

* kontroli nad przekazywaniem wykazu osób ubezpieczonych,

* udzielaniu wszelkich informacji ubezpieczonym.

Wykonanie powyższych czynności jest co miesiąc dokumentowane rachunkiem wystawianym przez Związek Zawodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, które ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku:

Czy wynagrodzenie, które Wnioskodawca przekazuje za czynności techniczno - biurowe związane z obsługą umowy ubezpieczenia, stanowi koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zawartym w uzupełnieniu wniosku, ponoszony wydatek na obsługę techniczno - biurową zawartego ubezpieczenia grupowego w przedstawionej we wniosku sytuacji, na podstawie art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi koszt uzyskania przychodu. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też należy uznać, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Bez wątpienia zatem, w przedstawionej we wniosku sytuacji pomiędzy ponoszonym wydatkiem, a uzyskiwanym przychodem w postaci prowizji z tytułu pośrednictwa ubezpieczeniowego w sprzedaży ubezpieczenia grupowego zachodzi związek przyczynowo - skutkowy. Ponadto wydatek ten nie jest wymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, ujętych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Tak więc, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika,

* jest definitywny, a więc bezzwrotny,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy,

* został właściwie udokumentowany.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą (PKD 66.22.Z - działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego dla towarzystwa ubezpieczeniowego w oparciu o zawartą umowę agencyjną.

Wnioskodawca dokonał sprzedaży ubezpieczenia grupowego dla pracowników Jednostki Policji, przy czym ubezpieczającym powyższą grupę pracowników jest Związek Zawodowy NSZZ Policjantów. Ze sprzedaży tejże polisy ubezpieczeniowej Wnioskodawca uzyskuje od Towarzystwa Ubezpieczeniowego miesięczną prowizję przez cały okres jej trwania.

W grudniu 2012 r. zostało zawarte porozumienie między Wnioskodawcą a Zarządem Związku Zawodowego, na mocy którego zobowiązał się do wypłaty wynagrodzenia w zamian za wykonanie czynności techniczno - biurowych związanych z obsługą zawartych umów ubezpieczenia, polegających m.in. na:

* udostępnianiu dokumentów dotyczących umów ubezpieczenia,

* nadzorze nad dokonywaniem potraceń wynagrodzenia ubezpieczonych,

* kontroli nad przekazywaniem wykazu osób ubezpieczonych,

* udzielaniu wszelkich informacji ubezpieczonym.

Wykonanie powyższych czynności jest co miesiąc dokumentowane rachunkiem wystawianym przez Związek Zawodowy.

W świetle powyższego, wykonywanie wskazanych we wniosku czynności techniczno - biurowych związanych z zawartymi umowami ubezpieczeń przez Związek Zawodowy NSZZ Policjantów na rzecz Wnioskodawcy, następuje w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze na podstawie zawartego porozumienia. Zgodnie z ww. porozumieniem, wykonywanie wskazanych we wniosku czynności następuje za wynagrodzeniem, na podstawie wystawianych rachunków przez Związek Zawodowy. Zatem, poniesiony na ten cel wydatek niewątpliwie ma związek z osiąganymi przez Wnioskodawcę przychodami osiąganymi z tytułu zawarcia polisy ubezpieczeniowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe w świetle obowiązujących przepisów prawa, stwierdzić należy, iż wypłacone przez Wnioskodawcę, jako przedsiębiorcę na rzecz innego podmiotu - Związku Zawodowego NSZZ Policjantów, wynagrodzenie za czynności techniczno - biurowe związane z obsługą umowy ubezpieczenia, stanowi koszt uzyskania przychodu w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.