IPTPB1/415-178/13-4/MAP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 marca 2013 r. (data wpływu 12 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2013 r. (data wpływu 31 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów Nadleśniczego wartości świadczeń z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów Nadleśniczego wartości świadczeń z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 21 maja 2013 r., Nr IPTPB1/415-178/13-2/MAP, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 21 maja 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 24 maja 2013 r., następnie w dniu 31 maja 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 29 maja 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku po jego uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe, zwane Lasami Państwowymi. Lasy Państwowe jako państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia.

W skład Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne:

* Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych (1 jednostka),

* Regionalne Dyrekcje Lasów Państwowych (17 jednostek),

* Nadleśnictwa (431 jednostek),

* inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (27 jednostek).

Wnioskodawca jest jedną z 431 jednostek i podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w X. Obszar działania Wnioskodawcy obejmuje powierzchnię blisko 13,5 tys. ha. Nadleśniczy jest powołany do Służby Leśnej i zgodnie z ustawą o lasach bezpośrednio zarządza lasami, gruntami i innymi nieruchomościami stanowiącymi majątek Skarbu Państwa na terenie całego Nadleśnictwa. Miejscem pracy Nadleśniczego jest biuro oraz teren Nadleśnictwa. Nadleśniczy prowadzi samodzielnie w Nadleśnictwie gospodarkę leśną na podstawie planu urządzania oraz odpowiada za stan lasu.

Lasy Państwowe działają w oparciu o ustawę z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.). Według Zarządzenia Nr 19 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 5 marca 2008 r., Nadleśniczy jako kierownik jednostki organizacyjnej jest uprawniony do korzystania z samochodu służbowego. Za zgodą Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych może wykorzystywać samochód służbowy do dojazdów pomiędzy stałym miejscem pracy, a miejscem zamieszkania. Na podstawie § 18 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, w wypadku, gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

Stanowisko Nadleśniczego wymaga pełnej dyspozycyjności w wykonywaniu powierzonego zarządu majątkiem Skarbu Państwa, zwłaszcza w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia (tekst jedn.: pożary, kradzieże, huragany, itp.). Możliwość szybkiego dotarcia na miejsce zdarzenia i natychmiastowa reakcja może znacząco obniżyć straty. W razie potrzeby wyjazdy odbywają się po godzinach pracy lub w dni ustawowo wolne. Częste wyjazdy samochodem służbowym m.in. do kompleksów leśnych, w delegacje, odbywają się bezpośrednio z miejsca zamieszkania, bez konieczności wcześniejszego przyjazdu do siedziby Nadleśnictwa.

Nadleśniczy Nadleśnictwa Y otrzymał w dniu 22 lutego 2013 r. zgodę Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w X na wykorzystywanie samochodu służbowego pomiędzy miejscem zamieszkania w miejscowości Z, a miejscem pracy - siedzibą Nadleśnictwa Y wraz z możliwością garażowania samochodu w miejscu zamieszkania. Odległość od miejsca zamieszkania do siedziby Wnioskodawcy wynosi 15 km i brak jest bezpośredniego połączenia publicznymi środkami komunikacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), korzystanie przez Nadleśniczego z samochodu służbowego z możliwością garażowania w miejscu zamieszkania stanowi przychód ze stosunku pracy.

Uzupełniając wniosek, Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy Nadleśniczemu korzystającemu z dojazdów do miejsca pracy samochodem służbowym na podstawie zgody przełożonego, należy doliczyć do przychodu ze stosunku pracy wartość dojazdów z miejsca zamieszkania do siedziby Nadleśnictwa, zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.)... W konsekwencji tego, czy Nadleśnictwo jako płatnik ma obowiązek naliczenia, pobrania, odprowadzenia podatku oraz ujęcia w informacji PIT tego przychodu (art. 31 i art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem Wnioskodawcy, przejazdy Nadleśniczego Nadleśnictwa Y na trasie pomiędzy miejscem jego zamieszkania w Z, a siedzibą Nadleśnictwa Y są konsekwencją wykonywania przez niego obowiązków służbowych, a nie osobistych. Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dojazdy Nadleśniczego z miejsca zamieszkania do miejsca prący i z powrotem nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumienia przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie powinny być doliczane do przychodu ze stosunku pracy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko wskazując, iż Nadleśnictwo nie ma także obowiązku obliczać, pobierać i wpłacać podatku z powyższego tytułu, jak również sporządzać informacji PIT. Wnioskodawca wskazał, iż nie mają tutaj zastosowania przepisy art. 31 oraz art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń, należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Z treści wniosku wynika, iż za zgodą dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych Nadleśniczy może wykorzystywać samochód służbowy do dojazdów pomiędzy stałym miejscem pracy, a miejscem zamieszkania. Na podstawie § 18 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, w wypadku, gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż przydzielenie samochodu służbowego, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku, nie stanowi przychodu pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. ze stosunku pracy, o ile samochód ten nie służy osobistym celom pracownika, lecz wykorzystywany jest w ramach realizacji zadań służbowych. W konsekwencji, przejazdy (dojazdy) Nadleśniczego z miejsca jego zamieszkania (garażowania samochodu) do siedziby Nadleśnictwa, nie będą generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie firmy wyrażająca się poprzez parkowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania samochodu służbowego w celu wykonywania służbowych zadań.

Oznacza to, że przejazdy (dojazdy) Nadleśniczego-wykonywane w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem ich wartości nie można uważać za przychód pracownika ze stosunku pracy. W związku z powyższym, Nadleśnictwo nie jest zobowiązane do ustalenia wartości świadczenia z miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) do miejsca pracy (siedziby Nadleśnictwa).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.