IPTPB1/415-172/13-4/MAP - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 czerwca 2013 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-172/13-4/MAP Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 8 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2013 r. (data wpływu 22 maja 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 9 maja 2013 r., Nr IPTPB1/415-172/13-2/MAP, Nr IPTPP2/443-182/13-2/JS na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 9 maja 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 14 maja 2013 r., następnie w dniu 22 maja 2013 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej 21 maja 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2004 r. zakupiona została nieruchomość jako nieruchomość użytkowa (sklep wolnostojący) i poddana procesowi modernizacji i kapitalnemu remontowi, wykonanymi w tak zwanym "systemie gospodarczym" przez Wnioskodawczynię i członków Jej rodziny. Wydatki związane z tymi nakładami nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej - prowadzonej równolegle - a także podatek od towarów i usług zawarty w cenie zużytych materiałów nie stanowił podatku naliczonego, tym samym nie był rozliczany. Nabycie nastąpiło (oprócz aktu notarialnego) na podstawie faktury VAT i było zwolnione od podatku do towarów i usług. Nieruchomość ta nie jest środkiem trwałym (nie została wpisana do ewidencji środków trwałych) oraz nie była amortyzowana kosztowo ani bilansowo.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 22 maja 2013 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż:

* prowadzi działalność gospodarczą w formie handlu detalicznego,

* lokal użytkowy wskazany we wniosku jest współwłasnością małżeństwa X i stanowi współwłasność ustawową,

* wykorzystuje przedmiotowy lokal użytkowy w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na swoje imię,

* przychody z działalności gospodarczej opodatkowuje podatkiem liniowym,

* dokumentację podatkowa prowadzi w oparciu o ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694) - tak zwana "pełna księgowość",

* jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* sklep wielobranżowy położony jest na jednej działce o powierzchni 6 arów, dla której w Sądzie Rejonowym w S. prowadzony jest zbiór złożonych dokumentów Nr Y,

* przedmiotowy sklep jest budynkiem murowanym trwale związanym z gruntem,

* sprzedaż przedmiotowego sklepu nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

* pierwsze zasiedlenie budynku sklepu miało miejsce przed 2000 r. i dokonane było przez poprzedniego właściciela - Gminną Spółdzielnię "Z", która go wybudowała,

* nie przysługiwało Jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do tego sklepu, gdyż zakup nastąpił w dniu 21 kwietnia 2004 r., a na podstawie obowiązującej wówczas ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (art. 7 ust. 1 pkt 5) jako towar używany był zwolniony z opodatkowania,

* nie przysługiwało Jej również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w stosunku do wydatków ponoszonych na ulepszenie sklepu, gdyż roboty remontowo-modernizacyjne prowadzone były w tak zwanym systemie gospodarczym przez Wnioskodawczynię i członków Jej rodziny,

* w stanie ulepszonym przedmiotowy sklep jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych od 2004 r., a więc przez okres 9 lat.

W związku z powyższym w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytania:

1.

Czy sprzedaż (jako zdarzenie przyszłe) będzie przychodem i w konsekwencji będzie opodatkowana podatkiem dochodowym na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.

Czy sprzedaż tego sklepu będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone Nr 1. Natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż nieruchomości mimo, że służyła prowadzonej działalności gospodarczej i była istotnym czynnikiem uzyskiwania przychodów nie będzie przychodem z tej działalności, lecz sprzedażą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako, że zbycie nastąpiło po upływie 5-ciu lat - będzie zwolniona od podatku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała swoje stanowisko wskazując, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie jest źródłem przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej. Nie była ona bowiem środkiem trwałym (nie była ujęta w ewidencji środków trwałych). Ponadto nie była amortyzowana ani kosztowo, ani bilansowo. Nie stanowiła więc w żadnej formie kosztów uzyskania przychodów i wobec upływu 9 lat od zakupu i zmodernizowania, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychód z jej sprzedaży jest zwolniony od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

W myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zalicza się, stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy) są przychodami z działalności gospodarczej. Przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane.

W przypadku składników majątku wycofanych z działalności gospodarczej przychód z działalności gospodarczej nie powstaje, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały one wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat.

Dochód ze sprzedaży składników majątku ustala się w oparciu o art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodne z tym przepisem, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b cyt. ustawy, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1.

wartością początkową wskazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od tych środków i wartości lub

2.

wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie, którego wartość początkowa dla celów dokonywania odpisów amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego. Przychody z działalności gospodarczej opodatkowuje 19% podatkiem dochodowym tzw. podatek liniowy. W 2004 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zakupiła nieruchomość (lokal użytkowy - sklep wolnostojący) na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowa nieruchomość nie została przez Wnioskodawczynię wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa podatkowego na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż z tytułu sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni uzyska przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowa nieruchomość wykorzystywana jest przez Wnioskodawczynię do celów prowadzonej działalności gospodarczej, dlatego kwota uzyskana ze sprzedaży stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej. Przychód ten nie powstałby jedynie, gdyby sprzedaż nastąpiła po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nieruchomość zostałaby wycofana z działalności.

Należy przy tym wskazać, że fakt, iż lokal użytkowy nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na kwalifikację przychodu uzyskanego ze zbycia ww. lokalu do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Dochodem ze zbycia nieruchomości będzie więc w przypadku Wnioskodawczyni, różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie ww. lokalu.

Reasumując, z uwagi na fakt, iż przychód uzyskanych ze sprzedaży ww. nieruchomości stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, powinna go wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w którym nastąpi odpłatne zbycie - w PIT-36L, według wybranej formy opodatkowania z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (podatek liniowy).

Dodatkowo nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl