IPTPB1/415-168/14-4/KC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2014 r. (data wpływu 21 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. (data wpływu 16 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 21 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 30 maja 2014 r., Nr IPTPB1/415-168/14-2/k.c. na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 4 czerwca 2014 r., następnie w dniu 16 czerwca 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 11 czerwca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komenda Wojewódzka Policji w.... oraz jednostki terenowe Policji woj. o... powołują biegłych sądowych w celu wykonania opinii niezbędnych do prowadzonych postępowań przygotowawczych.

Należności przysługujące biegłym z tytułu wykonania zleconych czynności określone zostały w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.). Zasady rozliczania przedmiotowych świadczeń reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 508).

Na podstawie art. 618f § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. #61485; Kodeks postępowania karnego #61485; biegłemu przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez niego wydatków niezbędnych dla wydania opinii.

Zgodnie z § 8 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym, do wydatków poniesionych przez biegłego, niezbędnych dla wydania opinii, zaliczyć należy w szczególności wydatki materiałowe, amortyzację aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania zleconych czynności.

Czynności wykonywane na zlecenie Policji biegli świadczą jako osoby fizyczne w ramach działalności wykonywanej osobiście. Z tego tytułu, po wykonaniu zlecenia, biegły wystawia rachunek bądź fakturę VAT, co ma często miejsce w przypadku, gdy biegły prowadzi działalność gospodarczą.

Zaistniałe zdarzenie dotyczy sporządzenia opinii przez biegłego sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego na zlecenie Komendy Powiatowej Policji w K..... Biegły za wykonaną pracę wystawił rachunek obejmujący wynagrodzenie. Dodatkowo, osobnym dokumentem (wnioskiem), biegły wystąpił o zwrot innych, niezbędnych wydatków poniesionych w związku z wydaną opinią. Wydatki te obejmowały: usługę demontażu przekładni kierowniczej i tachografu, odczyt danych z tachografu. Wysokość poniesionych wydatków biegły udokumentował fakturami VAT wystawionymi przez firmy zewnętrzne. Ponadto, biegły zwrócił się o zwrot poniesionych kosztów przesyłki.

Komenda Wojewódzka Policji pełniąc obowiązki płatnika zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od całej kwoty należności przysługującej biegłemu pobrała zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych po uprzednim pomniejszeniu podstawy opodatkowania o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 cyt. ustawy.

Reasumując, w tym przypadku, przychody stanowiące podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych obejmowały łącznie należność z tytułu wynagrodzenia oraz dodatkowe wydatki poniesione przez biegłego w celu wydania opinii.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 czerwca 2014 r. Komenda Wojewódzka Policji dodała, że z posiadanych przez Nią informacji oraz na podstawie przedłożonego przez biegłego do rozliczenia dokumentacji wynika, że biegły nie prowadzi działalności gospodarczej.

Ponadto, czynności wykonywane przez ww. biegłego na rzecz Komendy Wojewódzkiej Policji nie są świadczone w ramach działalności gospodarczej. Biegły, przedmiotowe usługi świadczy na podstawie zlecenia przez organ Policji wykonania określonych czynności, tj. na podstawie tzw."Postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego". Biegły po wykonaniu zleconych czynności wystawił rachunek imienny, czyli wystawcą jest osoba fizyczna z imienia i nazwiska.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Komenda Wojewódzka Policji jako płatnik świadczenia, prawidłowo dokonała rozliczenia należności przysługującej biegłemu pobierając zaliczkę na podatek dochodowy od całości przychodu biegłego obejmującego wynagrodzenie oraz zwrot poniesionych wydatków niezbędnych dla wydania opinii, przy uwzględnieniu kosztów uzyskania przychodu określonych w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Czy pobranie przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy, winno być dokonane tylko od wypłaconego biegłemu wynagrodzenia za wykonaną pracę wyłączając z podstawy opodatkowania kwotę wydatków poniesionych przez biegłego w celu wydania opinii.

3. Czy należności określone jako zwrot poniesionych przez biegłego wydatków niezbędnych dla wydania opinii, których poniesienie zostało udokumentowane przez biegłego rachunkami bądź fakturami VAT, winny być wypłacone biegłemu w pełnej wysokości bez pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest m.in. działalność wykonywana osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2). Art. 13 pkt 6 cytowanej ustawy stanowi, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się"przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej (...) zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym (...)".

Stosownie do powołanych wyżej przepisów, przychody biegłych uzyskiwane z tytułu wykonywania usług na zlecenie Policji należy kwalifikować jako źródło przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Taka kwalifikacja przychodu #61485; zgodnie z art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych #61485; nakłada na płatnika obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy.

Za podstawę określonego sposobu postępowania przyjęto treść art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, który stanowi, że"osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium RP, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy)".

W oparciu o ww. przepisy prawa podatkowego, Komenda Wojewódzka Policji, która dokonuje świadczeń z tytułu działalności wykonywanej osobiście biegłym powołanym do prowadzonych postępowań przygotowawczych, stoi na stanowisku, że jako płatnik prawidłowo pobrała od całości należnej biegłemu kwoty (wynagrodzenie wraz z poniesionymi wydatkami niezbędnymi do wydania opinii) zaliczkę na podatek dochodowy, stosując do należnego świadczenia, pomniejszonego o koszty uzyskania przychodów w wysokości 20% (art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), najniższą stawkę podatkową, tj. 18%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3:

* stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

* działalność wykonywana osobiście;

* pozarolnicza działalność gospodarcza.

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstaw opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 - o czym stanowi art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie natomiast do treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przepis art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy stanowi zaś, że płatnik w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaliczkę pobrano ma obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 powołanej ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Komenda Wojewódzka Policji oraz jednostki terenowe Policji powołują biegłych sądowych w celu wykonania opinii niezbędnych do prowadzonych postępowań przygotowawczych. Czynności wykonywane na zlecenie Policji biegli świadczą jako osoby fizyczne w ramach działalności wykonywanej osobiście. Zaistniałe zdarzenie dotyczy sporządzenia opinii przez biegłego sądowego z dziedziny techniki samochodowej i ruchu drogowego na zlecenie Komendy Powiatowej Policji Biegły za wykonaną pracę wystawił rachunek obejmujący wynagrodzenie. Dodatkowo, osobnym dokumentem (wnioskiem), biegły wystąpił o zwrot innych, niezbędnych wydatków poniesionych w związku z wydaną opinią. Wydatki te obejmowały: usługę demontażu przekładni kierowniczej i tachografu, odczyt danych z tachografu. Wysokość poniesionych wydatków biegły udokumentował fakturami VAT wystawionymi przez firmy zewnętrzne. Ponadto, biegły zwrócił się o zwrot poniesionych kosztów przesyłki. Komenda Wojewódzka Policji pełniąc obowiązki płatnika zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od całej kwoty należności przysługującej biegłemu pobrała zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych po uprzednim pomniejszeniu podstawy opodatkowania o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 cyt. ustawy. Przychody stanowiące podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych obejmowały łącznie należność z tytułu wynagrodzenia oraz dodatkowe wydatki poniesione przez biegłego w celu wydania opinii.

Biegły nie prowadzi działalności gospodarczej. Czynności wykonywane przez ww. biegłego na rzecz Komendy Wojewódzkiej Policji nie są świadczone w ramach działalności gospodarczej. Biegły, przedmiotowe usługi świadczy na podstawie zlecenia przez organ Policji wykonania określonych czynności, tj. na podstawie tzw."Postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego". Biegły po wykonaniu zleconych czynności wystawił rachunek imienny, czyli wystawcą jest osoba fizyczna z imienia i nazwiska.

Zgodnie art. 618f § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. , Nr 89, poz. 555, z późn. zm.), biegłemu i specjaliście niebędącemu funkcjonariuszem organów procesowych powołanym przez sąd lub organ prowadzący postępowanie przygotowawcze przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez nich wydatków niezbędnych dla wydania opinii.

Szczegółowo kwestie wypłaty wynagrodzeń biegłym sądowym uregulowane zostały w rozporządzeniach Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu cywilnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 518) oraz z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 508).

Treść § 1 obu ww. rozporządzeń określa:

W myśl natomiast § 8 obu wskazanych rozporządzeń, wydatki poniesione przez biegłego, niezbędne dla wydania opinii, w tym w szczególności wydatki materiałowe, amortyzację aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania czynności, biegły dokumentuje za pomocą faktur lub rachunków albo kopii tych dokumentów, a w razie ich braku #61485; za pomocą oświadczenia.

W przedmiotowej sprawie, mając na uwadze powyższe informacje, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że czynności wykonywane przez biegłego sądowego, któremu Komenda Powiatowa Policji zleciła wykonanie określonych czynności należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Zatem Wnioskodawca, jako płatnik obowiązany jest do pobrania zaliczki na podatek dochodowy w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od świadczenia obejmującego zarówno wypłacane biegłemu sądowemu wynagrodzenie, jak również zwrot dodatkowych wydatków poniesionych w celu wydania opinii na zlecenie Komendy Powiatowej Policji. Do przychodów tych, pomniejszonych o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, należy zastosować najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje indywidualne opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku #61485; nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.