IPTPB1/415-16/14-4/KSU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 stycznia 2014 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego z pozarolniczej działalności gospodarczej, stanowiącego różnicę pomiędzy przychodami uzyskanymi ze sprzedaży towaru kontrahentowi z Rosji a kosztami uzyskania przychodów związanych z nabyciem towaru od kontrahenta z Chin - jest prawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 19 marca 2014 r., Nr IPTPB1/415-16/14-2/KSU na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 21 marca 2014 r., następnie w dniu 31 marca 2014 r. uzupełniono ww. wniosek (data nadania 28 marca 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Siedziba firmy znajduje się na terenie Polski. Wnioskodawca prowadzi firmę produkcyjno - usługowo - handlową zajmującą się między innymi handlem międzynarodowym. Wnioskodawca chce przeprowadzić transakcję międzynarodową (tzw. transakcję łańcuchową), w której fizycznie towar nie znajdowałby się na terenie Polski. Chciałby na zamówienie klienta z Rosji kupić towar w kraju spoza UE, w tym przypadku w Chinach bez podatku VAT oraz sprzedać go klientowi w Rosji, również bez podatku VAT. Towar nie znajdowałby się w żadnym momencie transakcji na terytorium naszego kraju. Byłby wysyłany do kontrahenta z Rosji bezpośrednio z firmy w Chinach, która to byłaby stroną organizującą eksport, do kontrahenta w Rosji, który byłby stroną odpowiedzialną za import towarów.

W opisanej sytuacji firma Wnioskodawcy dysponowałaby następującymi dokumentami:

* zamówieniem od firmy rosyjskiej;

* zamówieniem towaru w firmie chińskiej, wystawionym w walucie obcej, tj.: USD;

* fakturą zakupu towaru od firmy chińskiej;

* uproszczoną fakturą sprzedaży towaru (również w walucie obcej, tj.: USD, wystawioną przez firmę Wnioskodawcy jako sprzedawcę towaru na nabywcę z Rosji, z adnotacją, że do rozliczenia podatku zobowiązany jest nabywca towaru - w tym przypadku firma z Rosji).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 marca 2014 r. Wnioskodawca dodał, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania. Pytanie nr 1 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

1. Czy sprzedaż towarów kontrahentowi z Rosji, który to towar zostanie nabyty od kontrahenta z Chin i towar ten nie będzie na terytorium Polski, spowoduje powstanie podatku dochodowego od osób fizycznych dla właściciela firmy.

2. Czy różnica między fakturą od klienta z Chin, a fakturą wystawioną dla klienta z Rosji będzie stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 1 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Jednym ze źródeł przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 powołanej wyżej ustawy). Nadwyżka źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania jest dochodem. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy). Za przychód z pozarolniczej działalność gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 14 ust. 1 ww. ustawy).

Fakturę z Chin Wnioskodawca przelicza na PLN wg kursu średniego ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Jako dzień poniesienia kosztu Wnioskodawca rozumie datę jaka zostanie umieszczona na fakturze od kontrahenta z Chin.

Fakturę wystawioną na nabywcę z Rosji należy przeliczyć na PLN wg kursu średniego ogłoszonego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Jako dzień uzyskania przychodu Wnioskodawca rozumie datę z jaką zostanie wystawiona faktura dla kontrahenta z Rosji.

Faktura z Chin zostanie zaksięgowana jako koszt własny sprzedaży towaru. Faktura wystawiona dla kontrahenta z Rosji zaksięgowana zostanie jako przychód ze sprzedaży towaru. Różnica jaka powstanie pomiędzy fakturą z Chin, a fakturą dla nabywcy z Rosji, będzie stanowiła przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Fakturę zakupu należy ująć w księgach rachunkowych w tym samym miesiącu, co fakturę wystawioną dla kontrahenta z Rosji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zatem, ustalenie przychodu i źródła przychodu dokonywane jest w celu ustalenia dochodu - po uwzględnieniu kosztów. Co do zasady kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty (nakłady) poniesione w celu uzyskania przychodu. Jednak dany koszt (rzeczywisty wydatek) może stanowić - w świetle powołanego powyżej przepisu - koszt uzyskania przychodu wyłącznie z jednego źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. ustawy, u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, tj.: firmę produkcyjno - usługowo - handlową zajmującą się między innymi handlem międzynarodowym. Siedziba firmy znajduje się na terenie Polski. Wnioskodawca chce przeprowadzić transakcję międzynarodową (tzw. transakcję łańcuchową), w której fizycznie towar nie znajdowałby się na terenie Polski. Chciałby na zamówienie klienta z Rosji kupić towar w kraju spoza UE, w tym przypadku w Chinach bez podatku VAT oraz sprzedać go klientowi w Rosji, również bez podatku VAT. Towar nie znajdowałby się w żadnym momencie transakcji na terytorium Polski. Byłby wysyłany do naszego kontrahenta z Rosji bezpośrednio z firmy w Chinach, która to byłaby stroną organizującą eksport do kontrahenta w Rosji, który byłby stroną odpowiedzialną za import towarów. Wnioskodawca rozlicza się na zasadach ogólnych, prowadząc księgi rachunkowe.

Reasumując, przychód uzyskany ze sprzedaży towarów kontrahentowi z Rosji będzie stanowił dla Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten Wnioskodawca będzie mógł pomniejszyć o koszty uzyskania przychodów związane z nabyciem towaru od kontrahenta z Chin. Następnie dochód (różnica między uzyskanym przychodem a poniesionymi kosztami uzyskania przychodów) uzyskany z tego tytułu podlegał będzie opodatkowaniu łącznie z pozostałymi dochodami uzyskanymi w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, stosowanie do art. 24 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto zaznacza się, że dokonując weryfikacji stanowiska Wnioskodawcy, tutejszy Organ nie odniósł się do kwestii dotyczącej sposobu obliczania przychodu uzyskanego ze sprzedaży towaru kontrahentowi z Rosji i kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem towaru od kontrahenta z Chin wyrażonych w walutach obcych oraz momentu księgowania faktur od kontrahenta z Chin i Rosji w przychodach i kosztach uzyskania przychodów, ponieważ zagadnienia te nie były przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.