IPTPB1/415-150/14-4/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-150/14-4/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 18 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C o wysokości wypłaconego odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego osobom posiadającym wyrok sądowy z uprawnieniem do lokalu socjalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C o wysokości wypłaconego odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego osobom posiadającym wyrok sądowy z uprawnieniem do lokalu socjalnego.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 3 czerwca 2014 r., Nr.... na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 3 czerwca 2014 r. (data doręczenia 10 czerwca 2014 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 13 czerwca 2014 r. (data wpływu 18 czerwca 2014 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 16 czerwca 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 19 lutego 2013 r. Sąd zasądził od Gminy K.... na rzecz Wnioskodawcy -.... Spółdzielni Mieszkaniowej w K... kwotę 26 839,84 zł za niedostarczenie lokali socjalnych. Gmina ww. kwotę przekazała na konto Spółdzielni.

Gmina K... odpowiada za zapłatę in solidum z solidarnymi dłużnikami, co oznacza, że spełnienie świadczenia w zakresie zasądzonej kwoty przez Gminę K.... lub odpowiedzialnych solidarnie lokatorów zamieszkujących w tym lokalu zwalnia drugą z obowiązku zapłaty.

Zgodnie z art. 18 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm.), osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł.

Jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).

W piśmie z dnia 13 czerwca 2014 r., stanowiącej uzupełnienie wniosku,..... Spółdzielnia Mieszkaniowa wskazała, że:

* odszkodowanie za niedostarczenie lokali socjalnych dotyczy lokali mieszkalnych, których właścicielem jest..... Spółdzielnia Mieszkaniowa;

* Spółdzielnia nie jest zobowiązana przekazywać odszkodowania osobom trzecim;

* wyrok Sądu nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu przedłożenia przez Gminę K.... oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego;

* Spółdzielnia nie przekazywała osobom, które posiadają wyrok Sądu do lokalu socjalnego środków pieniężnych otrzymanych od Gminy K.... tytułem odszkodowania za niedostarczenie lokali socjalnych;

* Gmina K..... przekazała Spółdzielni środki pieniężne bez wystawienia dodatkowych informacji.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy uzyskane odszkodowanie od Gminy K... za niedostarczanie lokali socjalnych będzie skutkowało wystawieniem PIT-8C dla osób posiadających wyrok sądowy z uprawnieniem do lokalu socjalnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien wystawiać dla lokatorów objętych wyrokiem sądowym lub ugodą PIT-8C (art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku..... Spółdzielnia Mieszkaniowa wskazała, że odszkodowanie zapłacone przez Gminę K.... zwalnia osoby mające orzeczony wyrok eksmisyjny z lokalem socjalnym z obowiązku płacenia czynszu do Spółdzielni za okres objęty wyrokiem sądowym; tym samym zwalnia Spółdzielnię z obowiązku wystawienia PIT-8C, gdyż ww. odszkodowanie nie stanowi przysporzenia majątkowego osób z ww. wyrokami sądowymi, bo Gmina może dochodzić od tych osób roszczeń o zwrot zapłaconych kwot.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Źródła przychodów wymienione zostały w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Stosownie do przepisu art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" wskazuje, iż katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, a wymienione w nim są jedynie najbardziej typowe przychody z tego źródła. Oznacza to, iż przychodem z innych źródeł będzie również każde przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne, czy częściowo odpłatne.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że.... Spółdzielnia Mieszkaniowa w K... była właścicielem lokali mieszkalnych zajmowanych przez osoby zobowiązane do ich opróżnienia. Osobom tym Sąd nakazał wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu przedłożenia przez Gminę K.... oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego. Gmina nie zapewniła tym osobom lokalu socjalnego. W związku z powyższym Spółdzielnia Mieszkaniowa otrzymała od Gminy K... odszkodowanie w kwocie 26 839,84 zł za niedostarczenie przez Gminę lokali socjalnych osobom uprawnionym do nich z mocy wyroku sądowego. Odszkodowanie to przysługiwało Spółdzielni z mocy wyroku sądowego. Spółdzielnia nie przekazywała osobom, które posiadają wyrok Sądu do lokalu socjalnego środków pieniężnych otrzymanych od Gminy K... tytułem odszkodowania za niedostarczenie lokali socjalnych.

Spółdzielnia Mieszkaniowa wskazała ponadto, że odszkodowanie wypłacone przez Gminę K... było zobowiązaniem in solidum. Do jego spełnienia bowiem obowiązani byli również lokatorzy, ale na podstawie innego tytułu prawnego. W tym przypadku spełnienie świadczenia przez Gminę spowodowało zwolnienie lokatorów, którym Gmina nie zapewniła lokalu socjalnego, z długu.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2013 r., osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie.

Stosownie do art. 18 ust. 3 powyższej ustawy, osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł.

Przepis art. 18 ust. 5 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym w 2013 r.) stanowi, że jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm).

Zgodnie z art. 417 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.

W myśl art. 417 § 1 i § 2 ww. ustawy, jeżeli wykonywanie zadań z zakresu władzy publicznej zlecono, na podstawie porozumienia, jednostce samorządu terytorialnego albo innej osobie prawnej, solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę ponosi ich wykonawca oraz zlecająca je jednostka samorządu terytorialnego albo Skarb Państwa.

Powyższe przepisy dają właścicielowi rzeczy wynajmującemu lokal mieszkalny prawo do roszczenia o wynagrodzenie, jakie uzyskałby, gdyby rzecz (lokal mieszkalny) wynajął (wydzierżawił). Przy czym świadczenie to może być spełnione przez lokatorów zobowiązanych do opróżnienia lokalu, lub w formie odszkodowania przez Gminę, jeżeli ta lokatorom tym nie zapewniła zastępczego lokalu socjalnego. W obu przypadkach spełnienie świadczenia prowadzi do zaspokojenia interesu prawnego Spółdzielni Mieszkaniowej. Przy czym spełnienie świadczenia przez jedną stronę zwalnia drugą z obowiązku zapłaty.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro odszkodowanie za niedostarczenie przez Gminę lokali socjalnych osobom, które zobowiązane były do opróżnienia lokali stanowiących własność Wnioskodawcy otrzymała.... Spółdzielnia Mieszkaniowa, to nie można uznać, ze odszkodowanie to stanowi przysporzenie majątkowe osób zobowiązanych do opróżnienia lokali. Okoliczność, że wypłacenie odszkodowania przez Gminę K... zwolniło te osoby z obowiązku zapłaty na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej odszkodowania w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł, nie oznacza, że osoby te otrzymały od Spółdzielni jakiekolwiek świadczenie.

W sytuacji, gdy osoby zobowiązane do opróżnienia lokalu mieszkalnego nie otrzymały od Spółdzielni Mieszkaniowej żadnego świadczenia, nie powstaje obowiązek wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K...., ul....,..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl