IPTPB1/415-140/11-5/KSU - Ustalenie wartości pieniężnej świadczenia z tytułu nieodpłatnego udostępnienia pracownikom samochodu służbowego, w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo X. przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tytułu nieodpłatnego udostępnienia pracownikom samochodu służbowego z zastosowaniem cen stosowanych dla innych podmiotów - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów pracowników wartości świadczenia z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i z powrotem oraz ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tytułu nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Nadleśnictwo jest państwową jednostką nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodzącą w skład Lasów Państwowych. Obszar działania Nadleśnictwa

obejmuje powierzchnię 79.849,78 ha i jest on administracyjnie wydzielony. W skład Nadleśnictwa wchodzi 12 leśnictw o powierzchni od 1.110,37 ha do 2.088,64 ha oraz Gospodarstwo Szkółkarskie o powierzchni 16,14 ha, których obszary są administracyjnie wydzielone.

Zgodnie z § 18 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy (PUZP) dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych (w tym nadleśniczym) oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

Do grupy pracowników upoważnionych przez kierowników jednostek, o których mowa w § 18 ust. 2 PUZP należą w szczególności leśniczowie, inżynierowie nadzoru i strażnicy leśni.

W § 4 PUZP wskazane zostały miejsca pracy dla określonych grup pracowników nadleśnictw, zgodnie z którym:

Pracownicy wymienieni w pkt a) i b) zaliczani są do służby leśnej, o której mowa w ustawie. O lasach i aktach wykonawczych do niej. Powołana ustawa i akty wykonawcze do niej zawierają regulacje dotyczące obowiązków i praw służby leśnej. Z przepisów powołanej ustawy, wynika, że jest to grupa pracownicza, na której ciążą szczególne obowiązki związane z wykonaniem tej ustawy w zakresie zarządzania lasami Skarbu Państwa, prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej, ochrony i utrzymania trwałości lasów.

Do wykonywania zadań gospodarczych, nadzoru nad ich wykonaniem oraz do wykonywania zadań administracyjnych Nadleśnictwo wykorzystuje własne samochody, które powierza lub zamierza powierzyć pracownikom (wymienionym poniżej w § 4 pkt a) i b) PUZP) na zasadzie § 18 ust. 2 PUZP w części Świadczenia Pracownicze, a także w drodze decyzji indywidualnych - pracownikom mieszkającym na terenie wykonywania pracy (nadleśnictwo, leśnictwo), z uwzględnieniem potrzeb związanych z wykonywaniem tych zadań.

Praca pracowników, wymienionych w § 4 PUZP w pkt a) i b), polega na częstym lub ciągłym przemieszczaniu się po rozległym terenie. Wykonują oni różnorodne obowiązki służbowe w zakresie administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym przeciwpożarowej ochrony lasu. W szczególności, w okresie intensywnych prac np. prac odnowienia i zalesiania lasu, pozyskania i wywozu drewna, a także w okresie wysokiego zagrożenia pożarami lasu i w razie pożaru lasu, w razie kradzieży mienia i/lub wystąpienia innych szkód w drzewostanach i innego majątku, Nadleśnictwa muszą dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie, bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia. Ponadto w razie zaistnienia kradzieży drewna, wyżej wymienieni pracownicy, niejednokrotnie bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia, muszą dojechać z miejsca zamieszkania do miejsca, wobec którego istnieje uzasadnione podejrzenie o zgromadzeniu skradzionego drewna lub innego mienia Nadleśnictwa.

W związku z powyższym Nadleśnictwo ustaliło lub zamierza ustalić miejsce garażowania samochodów, oddanych do dyspozycji tych pracowników (wymienionych w § 4 PUZP w pkt a) i b), w celu wykonywania przez nich obowiązków wynikających z umowy o pracę, w miejscu zamieszkania tych pracowników, gwarantujących bezpieczeństwo samochodów i za odpowiedzialnością materialną pracowników za powierzone mienie.

Do zakresu podstawowej działalności gospodarczej Nadleśnictwa, nie zalicza się usług wynajmowania samochodów. Wynajmowanie samochodów jest usługą wykonywaną przez Nadleśnictwo sporadycznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z powyższym Nadleśnictwo będzie zobowiązane do ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tytułu dojazdu z miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) do miejsca rozpoczęcia pracy w danym dniu, położonego na terenie miejsca pracy pracownika, będącego również terenem, na którym znajduje się miejsce jego zamieszkania, na zasadach określonych w art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku numerem 4. Wniosek w zakresie pytań oznaczonych numerami 1, 2, 3 i 5 zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tytułu nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu, można przyjąć ceny stosowane dla innych podmiotów przy tego rodzaju usługach, z uwzględnieniem marki samochodu, bez względu na to, czy tego rodzaju usługi są wykonywane przez Nadleśnictwo sporadycznie; przy czym za inne podmioty Nadleśnictwo uważa również sprzedaż tych usług na rzecz innych pracowników. Ustawodawca w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarł katalog przychodów ze stosunku pracy, do których zaliczył m.in. wartość świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W ust. 2 art. 12 ww. ustawy, zawarta została regulacja, zgodnie z którą wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikowi na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

W Ponadzakładowym Układzie Zbiorowym Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PUZP), w § 18 w części Świadczenia Pracownicze, zawarto regulację w zakresie posiadania prawa przez niektóre grupy pracowników do bezpłatnego używania samochodów służbowych na zasadach tam określonych.

Zdaniem Nadleśnictwa posiadanie przez pracownika prawa do używania samochodu służbowego w określonych w PUZP sytuacjach, związanych z wykonywaniem pracy, nie ma charakteru świadczenia w naturze (deputatu lub jego ekwiwalentu - mającego charakter wynagrodzenia), którym zgodnie z art. 183c § 1 i 2 Kodeksu pracy, powinni być objęci wszyscy pracownicy. Zatem wartość pieniężną nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu należy ustalić w oparciu o normę zawartą w art. 11 ust. 2a pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z odesłaniem zawartym w art. 12 ust. 3 tej ustawy, w sytuacji gdy Nadleśnictwo odpłatnie świadczy tego rodzaju usługi dla innych odbiorców, bez względu na to, czy wykonuje je sporadycznie i czy odbiorcami tymi są również pracownicy Nadleśnictwa. Istotne jest bowiem, zdaniem Nadleśnictwa, że usługi te świadczone są odpłatnie i w oparciu o nie może być ustalona cena stosowana wobec innych odbiorców, która posłuży do wyliczenia wartości pieniężnej nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Z przepisu art. 11 ust. 2a ww. ustawy wynika, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż zgodnie z § 18 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PUZP), w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych (w tym nadleśniczym) oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu. Do grupy pracowników upoważnionych przez kierowników jednostek, należą w szczególności leśniczowie, inżynierowie nadzoru i strażnicy leśni.

W § 4 PUZP wskazane zostały miejsca pracy dla określonych grup pracowników nadleśnictw, zgodnie z którym:

Pracownicy wymienieni w pkt a) i b) zaliczani są do służby leśnej, o której mowa w ustawie z dnia 28 grudnia 1991 r. o lasach i aktach wykonawczych do niej.

Do wykonywania zadań gospodarczych, nadzoru nad ich wykonaniem oraz do wykonywania zadań administracyjnych Nadleśnictwo wykorzystuje własne samochody, które zamierza powierzyć pracownikom (wymienionym powyżej w pkt a) i b) § 4 PUZP) na zasadzie § 18 ust. 2 PUZP w części Świadczenia Pracownicze, a także w drodze decyzji indywidualnych - pracownikom mieszkającym na terenie wykonywania pracy (nadleśnictwo, leśnictwo), z uwzględnieniem potrzeb związanych z wykonywaniem tych zadań.

Praca pracowników wskazanych w § 4 pkt a) i b) PUZP polega na częstym lub ciągłym przemieszczaniu się po rozległym terenie. Wykonują oni różnorodne obowiązki służbowe w zakresie administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym przeciwpożarowej ochrony lasu. W związku z powyższym Nadleśnictwo zamierza ustalić miejsce garażowania samochodów, oddanych do dyspozycji tych pracowników (wymienionych w § 4 PUZP w pkt a) i b), w celu wykonywania przez nich obowiązków wynikających z umowy o pracę, w miejscu zamieszkania tych pracowników, gwarantujących bezpieczeństwo samochodów i za odpowiedzialnością materialną pracowników za powierzone mienie.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji nieodpłatnego udostępniania samochodu służbowego dla celów osobistych pracownika czyli wówczas, gdy samochód ten nie jest wykorzystywany do realizacji zadań służbowych - takie udostępnienie samochodu służbowego stanowi przychód pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny, tj. ze stosunku pracy. Przychód ten winien być ustalony zgodnie z zasadami określonymi w treści art. 11 ust. 2a powołanej ustawy.

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku stwierdzono, iż co prawda do zakresu podstawowej działalności Wnioskodawcy nie zaliczane są usługi wynajmowania samochodów, jednakże Wnioskodawca takowe usługi świadczy - sporadycznie zajmuje się wynajmowaniem samochodu, a to oznacza, że wynajem samochodu wchodzi w zakres jego działalności.

Powyższe oznacza, iż w przedmiotowej sprawie, dla ustalenia wartości świadczenia z tytułu nieodpłatnego udostępnienia pracownikom samochodu służbowego do celów osobistych (a więc do innych niż realizacja zadań służbowych), należy zastosować uregulowania zawarte w treści art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli bowiem przedmiotem nieodpłatnego świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej świadczeniodawcy (nawet jeżeli te usługi są wykonywane sporadycznie), to wartość świadczenia winna być ustalona wg cen stosowanych wobec innych odbiorców.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.