IPTPB1/415-140/11-2/KSU - Możliwość zaliczenia do przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartości świadczenia z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania pracownika do miejsca wykonywania pracy i z powrotem.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 listopada 2011 r. Izba Skarbowa w Łodzi IPTPB1/415-140/11-2/KSU Możliwość zaliczenia do przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartości świadczenia z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania pracownika do miejsca wykonywania pracy i z powrotem.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 24 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów nadleśniczego, zastępcy nadleśniczego, inżyniera nadzoru, strażnika leśnego wartości świadczenia z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i z powrotem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów pracowników wartości świadczenia z tytułu dojazdów samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy i z powrotem oraz ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tytułu nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nadleśnictwo jest państwową jednostką nieposiadającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.), wchodzącą w skład Lasów Państwowych. Obszar działania Nadleśnictwa obejmuje powierzchnię 79.849,78 ha i jest on administracyjnie wydzielony. W skład Nadleśnictwa wchodzi 12 leśnictw o powierzchni od 1.110,37 ha do 2.088,64 ha oraz Gospodarstwo Szkółkarskie o powierzchni 16,14 ha, których obszary są administracyjnie wydzielone.

Zgodnie z § 18 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy (PUZP) dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych (w tym nadleśniczym) oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu.

Do grupy pracowników upoważnionych przez kierowników jednostek, o których mowa w § 18 ust. 2 PUZP należą w szczególności leśniczowie, inżynierowie nadzoru i strażnicy leśni.

W § 4 PUZP wskazane zostały miejsca pracy dla określonych grup pracowników nadleśnictw, zgodnie z którym:

a.

dla nadleśniczego, zastępców nadleśniczych inżynierów nadzoru, straży leśnej - miejscem wykonywania pracy jest teren nadleśnictwa;

b.

dla leśniczych, podleśniczych, gajowych i robotników leśnych pracujących w leśnictwach - miejscem wykonywania pracy jest teren leśnictwa, wskazanego w umowie o pracę;

c.

dla pozostałych pracowników - miejscem wykonywania pracy jest siedziba nadleśnictwa.

Pracownicy wymienieni w pkt a) i b) zaliczani są do służby leśnej, o której mowa w ustawie o lasach i aktach wykonawczych do niej. Powołana ustawa i akty wykonawcze do niej zawierają regulacje dotyczące obowiązków i praw służby leśnej. Z przepisów powołanej ustawy, wynika, że jest to grupa pracownicza, na której ciążą szczególne obowiązki związane z wykonaniem tej ustawy w zakresie zarządzania lasami Skarbu Państwa, prowadzenia zrównoważonej gospodarki leśnej, ochrony i utrzymania trwałości lasów.

Do wykonywania zadań gospodarczych, nadzoru nad ich wykonaniem oraz do wykonywania zadań administracyjnych Nadleśnictwo wykorzystuje własne samochody, które powierza lub zamierza powierzyć pracownikom (wymienionym poniżej w § 4 pkt a) i b) PUZP) na zasadzie § 18 ust. 2 PUZP w części Świadczenia Pracownicze, a także w drodze decyzji indywidualnych - pracownikom mieszkającym na terenie wykonywania pracy (nadleśnictwo, leśnictwo), z uwzględnieniem potrzeb związanych z wykonywaniem tych zadań.

Praca pracowników, wymienionych w § 4 PUZP w pkt a) i b), polega na częstym lub ciągłym przemieszczaniu się po rozległym terenie. Wykonują oni różnorodne obowiązki służbowe w zakresie administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym przeciwpożarowej ochrony lasu. W szczególności, w okresie intensywnych prac np. prac odnowienia i zalesiania lasu, pozyskania i wywozu drewna, a także w okresie wysokiego zagrożenia pożarami lasu i w razie pożaru lasu, w razie kradzieży mienia i/lub wystąpienia innych szkód w drzewostanach i innego majątku, Nadleśnictwa, muszą dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie, bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia. Ponadto w razie zaistnienia kradzieży drewna, wyżej wymienieni pracownicy, niejednokrotnie bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia, muszą dojechać z miejsca zamieszkania do miejsca, wobec którego istnieje uzasadnione podejrzenie o zgromadzeniu skradzionego drewna lub innego mienia Nadleśnictwa.

W związku z powyższym Nadleśnictwo ustaliło lub zamierza ustalić miejsce garażowania samochodów, oddanych do dyspozycji tych pracowników (wymienionych w § 4 PUZP w pkt a) i b), w celu wykonywania przez nich obowiązków wynikających z umowy o pracę, w miejscu zamieszkania tych pracowników, gwarantujących bezpieczeństwo samochodów i za odpowiedzialnością materialną pracowników za powierzone mienie.

Do zakresu podstawowej działalności gospodarczej Nadleśnictwa, nie zalicza się usług wynajmowania samochodów. Wynajmowanie samochodów jest usługą wykonywaną przez Nadleśnictwo sporadycznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy po stronie pracownika: nadleśniczego, zastępcy nadleśniczego, inżyniera nadzoru, strażnika leśnego, powstanie przychód w związku z dojazdem samochodem, wykorzystywanym w celu wykonywania obowiązków służbowych, z miejsca garażowania samochodu, będącego również miejscem zamieszkania pracownika położonym poza terenem Nadleśnictwa, do miejsca pracy, którym jest teren Nadleśnictwa. Czy w związku z powyższym Nadleśnictwo będzie zobowiązane do ustalenia wartości świadczenia z tytułu dojazdu z miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) do granicy administracyjnego zasięgu Nadleśnictwa - za przejazd z miejsca garażowania samochodu do granicy administracyjnego zasięgu Nadleśnictwa i przejazd od granicy administracyjnego zasięgu Nadleśnictwa do miejsca garażowania samochodu, na zasadach określonych w art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2.

Czy po stronie pracownika: leśniczego, podleśniczego, gajowego powstanie przychód w związku z dojazdem samochodem, wykorzystywanym w celu wykonywania obowiązków służbowych, z miejsca garażowania samochodu, będącego również miejscem zamieszkania pracownika położonym poza teren leśnictwa wskazanego w umowie o pracę, do miejsca pracy, którym jest terenem leśnictwa, wskazany w umowie o pracę. Czy w związku z powyższym Nadleśnictwo będzie zobowiązane do ustalenia wartości świadczenia z tytułu dojazdu z miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) do granicy administracyjnego zasięgu leśnictwa, wskazanego w umowie o pracę - za przejazd z miejsca garażowania samochodu do granicy administracyjnego zasięgu leśnictwa, wskazanego w umowie o pracę, i za przejazd od granicy administracyjnego zasięgu leśnictwa do miejsca garażowania, na zasadach określonych w art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3.

Czy po stronie pracownika powstanie przychód w związku z dojazdem samochodem, wykorzystywanym w celu wykonywania obowiązków służbowych, z miejsca garażowania, będącego również miejscem zamieszkania pracownika, położonym na terenie miejsca wykonywania pracy odpowiednio:

* dla leśniczego, podleśniczego - na terenie leśnictwa, wskazanego w umowie o pracę.

* dla nadleśniczego, zastępcy nadleśniczego, inżyniera nadzoru, strażnika leśnego - na terenie Nadleśnictwa.

Czy w związku z powyższym Nadleśnictwo będzie zobowiązane do ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tytułu dojazdu z miejsca zamieszkania pracownika (garażowania samochodu) do miejsca rozpoczęcia pracy w danym dniu, położonego na terenie miejsca pracy pracownika, będącego również terenem, na którym znajduje się miejsce jego zamieszkania, na zasadach określonych w art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

4.

Czy w celu ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tytułu nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu, Nadleśnictwo może uwzględnić ceny stosowane dla innych podmiotów za wynajem samochodów, pomimo tego, iż usługi te wykonywane są przez Nadleśnictwo sporadycznie i bez względu na to, czy te odpłatne usługi są wykonywane również na rzecz pracowników.

5.

Czy w celu ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tytułu nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu, Nadleśnictwo może zastosować cenę w oparciu o kalkulację własną, w przypadku braku cen rynkowych, stosowanych przy tego rodzaju usługach i braku cen stosowanych przez Nadleśnictwo dla innych podmiotów za tego rodzaju usługi.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku numerem 1. Wniosek w zakresie pytań oznaczonych numerami 2, 3, 4 i 5 zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie obowiązków wynikających ze stosunku pracy i z ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.) przez nadleśniczego, zastępcę nadleśniczego, inżyniera nadzoru, strażnika leśnego, leśniczego, podleśniczego i gajowego, wymaga częstego i/lub ciągłego przemieszczania się po rozległym terenie (odpowiednio wg PUZP: nadleśnictwa, leśnictwa), w celu wykonywania różnorodnych obowiązków służbowych w zakresie, administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym związanych z przeciwpożarową ochroną lasu i ochroną majątku. W związku z wyżej wymienionymi zadaniami służbowymi, zwłaszcza w okresie intensywnych prac odnowienia i zalesiania lasu, pozyskania i wywozu drewna, a także w razie zagrożenia pożarami i pożaru lasu oraz w razie kradzieży mienia i/lub wystąpienia innych szkód w drzewostanach lub w innym majątku Nadleśnictwa, pracownicy ci muszą dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie, niejednokrotnie bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia. Ponadto w razie zaistnienia kradzieży drewna, niejednokrotnie bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia, muszą dojechać z miejsca zamieszkania do miejsca, wobec którego istnieje uzasadnione podejrzenie o zgromadzeniu skradzionego drewna lub innego mienia Nadleśnictwa. Wykonywanie powyższych obowiązków wynikających ze stosunku pracy, pozostaje zatem w bezpośrednim związku z wykonywaną pracą i uzyskiwanymi przychodami, co uzasadnia oddanie do dyspozycji tym pracownikom samochodów - własności Nadleśnictwa (pracodawcy), z nałożeniem odpowiedzialności za powierzone mienie, jak również uzasadnia ustalenie miejsca garażowania samochodu w miejscu zamieszkania tych pracowników. Zatem, przechowywanie samochodu, będącego własnością pracodawcy, w miejscu zamieszkania pracownika wynika wprost z charakteru wykonywanej pracy, w związku z czym, zdaniem Nadleśnictwa, po stronie tych pracowników nie występuje żadne przysporzenie majątkowe, które powodowałoby konieczność poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.

W podobnej sprawie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20 sierpnia 2009 r., Nr IPPB2/415-361/09-4/MK, w której stwierdził, że "...przydzielenie samochodu służbowego pracownikom i wyznaczenie przez płatnika miejsca garażowania w miejscu zamieszkania tych osób gwarantuje bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku, nie stanowiąc przychodu pracownika ze stosunku pracy, o ile samochody te będą wykorzystywane w celach służbowych."

W konsekwencji przejazdy z oraz do miejsca garażowania nie będą również generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem będą stanowiły realizację celu służbowego, jakim jest dbałość o powierzone mienie Spółki, wyrażająca się poprzez garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszania.

Podsumowując w ocenie Nadleśnictwa przydzielenie samochodu służbowego nadleśniczemu, zastępcy nadleśniczego, inżynierowi nadzoru, strażnikowi leśnemu, leśniczemu, podleśniczemu i gajowemu, w celu wykonywania obowiązków służbowych i wyznaczenie miejsca garażowania tych samochodów w miejscu zamieszkania tych osób, bez względu na to czy miejsce garażowania samochodu znajduje się na terenie pracy, czy poza tym terenem oraz bez względu na fakt wskazania w Ponadzakładowym Układzie Zbiorowym Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PUZP) miejsca ich pracy, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy u tych pracowników i zdaniem Nadleśnictwa, w wyżej wymienionych przypadkach (opisanych w pkt 1-3, poz. 69 wniosku), regulacje zawarte w art. 12 ust. 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą miały zastosowania.

Zakładając z ostrożności, że po stronie nadleśniczego, zastępcy nadleśniczego, inżyniera nadzoru, strażnika leśnego, leśniczego, podleśniczego i gajowego, powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego udostępnienia samochodu w związku z wyznaczeniem miejsca garażowania w miejscu zamieszkania, to zdaniem Nadleśnictwa, do ustalenia wartości pieniężnej świadczenia z tego tytułu należałoby uwzględnić przejazdy z miejsca garażowania (miejsca zamieszkania) do granic administracyjnych miejsca wykonywania pracy - odpowiedniego do zajmowanego stanowiska, określonego w PUZP lub wskazanego w umowie o pracę oraz przejazdy z pracy, tj. od granic administracyjnych miejsca wykonywania pracy - odpowiedniego do zajmowanego stanowiska, określonego w PUZP lub wskazanego w umowie o pracę, do miejsca garażowania samochodu i przejazd z powrotem, z uwzględnieniem regulacji zawartej w art. 11 ust. 2-2b w zw. z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Nadleśnictwa, w razie gdyby przejazdy z oraz do miejsca garażowania generowały przychód ze stosunku pracy, to wartość pieniężną tego świadczenia nie można byłoby ustalać w oparciu o art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo ujęcia, w § 18 ust. 2 PUZP, w części Świadczenia Pracownicze, regulacji w zakresie posiadania prawa przez niektóre grupy pracowników do bezpłatnego używania samochodów służbowych na zasadach tam określonych. Zdaniem Nadleśnictwa, posiadanie przez pracownika prawa do używania samochodu służbowego w określonych w PUZP sytuacjach, związanych z wykonywaniem pracy, nie ma charakteru świadczenia w naturze (deputatu lub jego ekwiwalentu - mającego charakter wynagrodzenia), którym zgodnie z art. 183c § 1 i 2 Kodeksu pracy, powinni być objęci wszyscy pracownicy.

Zatem, zakładając z ostrożności, że gdyby po stronie wyżej wymienionych pracowników powstał przychód ze stosunku służbowego z tytułu przejazdu z oraz do miejsca garażowania, to wartość pieniężną świadczenia z tego tytułu należałoby ustalić z zastosowaniem:

* cen stosowanych przez Nadleśnictwo wobec innych odbiorców za odpłatne korzystanie z tego samego rodzaju samochodu, zgodnie z dyspozycją wyrażoną w art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w wypadku, gdy Nadleśnictwo świadczy tego rodzaju usługi, w tym również w sytuacji, gdy usługi te wykonywane są przez Nadleśnictwo sporadycznie i bez względu na to, czy odbiorcą tych usług (odpłatnych) są pracownicy Nadleśnictwa;

* cen rynkowych stosowanych na obszarze właściwym według miejsca garażowania samochodów wg tego samego rodzaju, samochodu i czasu uzyskania tego świadczenia, co wynika z dyspozycji zawartej w art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą wartość pieniężną świadczeń w pozostałych przypadkach ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju lub gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia - w wypadku, gdy Nadleśnictwo nie świadczy podobnych usług innym podmiotom i jest możliwe ustalenie cen rynkowych. Przy czym Nadleśnictwo uważa, że druga część zdania powyższego przepisu, tj. (cyt.) "...lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju lub gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia..." dotyczy tylko rzeczy i praw i nie dotyczy usług, bowiem o stanie i stopniu zużycia można mówić w stosunku do przedmiotu (rzeczy lub praw do rzeczy), a nie do usług. Nie można w odniesieniu do wykonanej usługi stwierdzić, że jej stan w momencie udostępnienia jest dobry i że jej stopnień zużycia w momencie udostępnienia wynosi, np. 50%;

* cen ustalonych w oparciu o kalkulację własną - w wypadku braku cen rynkowych, stosowanych w miejscu garażowania samochodu, jak również w wypadku braku cen rynkowych stosowanych w miejscu siedziby pracodawcy. Siedziba Nadleśnictwa znajduje się w miejscowości, w której nie są w ogóle odpłatnie świadczone usługi wynajmu samochodów, nie mówiąc już o odpłatnym świadczeniu usług wynajmu samochodów konkretnej marki. Najbliższy rynek tego rodzaju usług znajduje się w mieście powiatowym, odległym o 16 km od siedziby Nadleśnictwa. Podobna sytuacja występuje w przypadku miejsc garażowania samochodów. Bywają sytuacje, gdy miejsce garażowania samochodu, udostępnionego pracownikowi do wykonywania czynności służbowych, położone jest, np. w lesie lub przy lesie (daleko od osad ludzkich), w odległości kilku lub kilkunastu kilometrów od najbliższej wsi, w której i tak nie świadczy się odpłatnie usług wynajmu samochodów.

W opisanych wyżej sytuacjach Nadleśnictwo nie jest w stanie ustalić ceny rynkowej stosowanej na danym terenie, gdyż taka w ogóle nie występuje. W takich sytuacjach, stosując normę wyrażoną w art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musiałoby przyjąć ceny rynkowe obowiązujące na terenie najbliższej miejscowości od miejsca nieodpłatnego udostępnienia samochodu, która znajduje się niejednokrotnie w znacznej odległości od miejsca udostępnienia samochodu.

Jednakże cena taka, np. stosowana na terenie dużego miasta, gdzie istnieją inne warunki rynkowe, zdaniem Nadleśnictwa nie będzie odpowiednia dla wyliczenia wartości pieniężnej nieodpłatnego udostępnienia samochodu.

W związku z powyższym Nadleśnictwo uważa, że przy braku cen rynkowych stosowanych w miejscu nieodpłatnego udostępnienia samochodu, cenę do wyliczenia wartości pieniężnej tego świadczenia, może ustalić według własnej kalkulacji, bowiem ustawodawca w art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazuje na cenę w miejscu udostępnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Natomiast wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zgodnie z § 18 ust. 2 Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (PUZP), w wypadku gdy codzienny dojazd do pracy publicznymi środkami lokomocji jest utrudniony, kierownikom jednostek organizacyjnych (w tym nadleśniczym) oraz osobom przez nich upoważnionym, przysługuje prawo do bezpłatnego używania samochodów służbowych do tego celu. Do grupy pracowników upoważnionych przez kierowników jednostek, należą w szczególności leśniczowie, inżynierowie nadzoru i strażnicy leśni. Z § 4 PUZP wynika, iż miejscem pracy (jej wykonywania) dla nadleśniczego, zastępców nadleśniczych, inżynierów nadzoru, straży leśnej jest teren nadleśnictwa. Pracownicy ci zaliczani są do służby leśnej, o której mowa w ustawie z dnia 28 grudnia 1991 r. o lasach i aktach wykonawczych do niej.

Do wykonywania zadań gospodarczych, nadzoru nad ich wykonaniem oraz do wykonywania zadań administracyjnych Nadleśnictwo wykorzystuje własne samochody, które zamierza powierzyć ww. pracownikom na zasadzie § 18 ust. 2 PUZP w części Świadczenia Pracownicze.

Praca ww. pracowników polega na częstym lub ciągłym przemieszczaniu się po rozległym terenie. Wykonują oni różnorodne obowiązki służbowe w zakresie administrowania i zarządzania, gospodarki leśnej, ochrony mienia i ochrony lasu, w tym przeciwpożarowej ochrony lasu. W szczególności, w okresie intensywnych prac, np. prac odnowienia i zalesiania lasu, pozyskania i wywozu drewna, a także w okresie wysokiego zagrożenia pożarami lasu i w razie pożaru lasu, w razie kradzieży mienia i/lub wystąpienia innych szkód w drzewostanach i innego majątku Nadleśnictwa, muszą dotrzeć z miejsca zamieszkania na miejsce tych zdarzeń w bardzo krótkim czasie, bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia. Ponadto w razie zaistnienia kradzieży drewna, wyżej wymienieni pracownicy, niejednokrotnie, bez względu na porę dnia i/lub dzień tygodnia, muszą dojechać z miejsca zamieszkania do miejsca, wobec którego istnieje uzasadnione podejrzenie o zgromadzeniu skradzionego drewna lub innego mienia Nadleśnictwa. W związku z powyższym Nadleśnictwo zamierza ustalić miejsce garażowania samochodów, oddanych do dyspozycji tych pracowników, w celu wykonywania przez nich obowiązków wynikających z umowy o pracę, w miejscu zamieszkania tych pracowników, gwarantujących bezpieczeństwo samochodów i za odpowiedzialnością materialną pracowników za powierzone mienie.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż przydzielenie samochodu służbowego, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku, nie stanowi przychodu pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny, tj. ze stosunku pracy, o ile samochód ten nie służy osobistym celom pracownika, lecz wykorzystywany jest w ramach realizacji zadań służbowych. W konsekwencji przejazdy (dojazdy) nadleśniczego, zastępcy nadleśniczego, inżyniera nadzoru, strażnika leśnego z miejsca garażowania samochodu, będącego również miejscem zamieszkania pracownika, położonym poza terenem Nadleśnictwa, do miejsca pracy, którym jest teren Nadleśnictwa, i z powrotem, nie będą generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem stanowią realizację celu służbowego, jakim jest dbałość o powierzone mienie firmy, wyrażająca się poprzez parkowanie samochodu służbowego w miejscu gwarantującym w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania samochodu służbowego w celu wykonywania służbowych zadań.

Oznacza to, że przejazdy (dojazdy) ww. pracowników - o ile w istocie nie służą osobistym celom tychże pracowników, lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem ich wartości nie można uważać za przychód pracowników ze stosunku pracy. Tym samym bezprzedmiotowa stała się ocena stanowiska Wnioskodawcy odnoszącego się do sposobu ustalania wartości tychże świadczeń, skoro świadczenia te nie generują przychodu, co oznacza, że nie ma potrzeby ustalania ich wartości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl